Συνολικά, η Τουρκία έχει διμερείς αμυντικές συμφωνίες με 89 χώρες
Η Τουρκία έχει αναπτύξει εκτεταμένες συνεργασίες στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, τόσο για κοινή ανάπτυξη όπλων όσο και για απόκτηση τεχνογνωσίας, κυρίως μέσω αδειών παραγωγής, κοινών εγχειρημάτων (joint ventures) και μεταφορών τεχνολογίας.
Αυτές οι συνεργασίες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χωρών, είτε σε Ευρώπη, είτε Μέση Ανατολή, Ασία, Αφρική...
Μια ενδεικτική λίστα με τις κύριες χώρες, και εξοπλισμούς είναι η εξής:
Ευρωπαϊκές Χώρες
Γερμανία: Απόκτηση τεχνογνωσίας μέσω αδειών παραγωγής για τουφέκια G-3, MG-3, πυροβόλα, από τον 19ο αιώνα έως τα μέσα του 20ού. Σύγχρονη συνεργασία σε υποβρύχια και άρματα Leopard, και θωρακίσεις όπως επίσης και ασυρματικό υλικό, επικοινωνίες κλπ.
Ηνωμένο Βασίλειο: Μεταφορά τεχνολογίας για συντήρηση και παραγωγή αεροσκαφών κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών αεροσκαφών Miles Magister. Σύγχρονη συνεργασία σε κινητήρες και συστήματα.
Ιταλία: Κοινή ανάπτυξη πυραύλων και ελικοπτέρων (π.χ. T-129 Atak βασισμένο σε ιταλικό μοντέλο Agusta), και κινητήρες. Συμφωνίες για ενίσχυση αμυντικής συνεργασίας το 2025, εξαγορά εταιρειών άμυνας και ενσωμάτωση τεχνολογίας.
Φινλανδία: Μνημόνιο κατανόησης (MOU) για αμυντική βιομηχανία το 2025, με έμφαση σε μεταφορές τεχνολογίας και κοινές πρωτοβουλίες εν μέσω ρωσικών απειλών.
Ισπανία: Συνεργασία σε ναυπηγικά προγράμματα και άρματα. Το 2025 έγινε ενίσχυση δεσμών μέσω κοινών έργων.
Πολωνία, Ρουμανία, Κροατία, Σκόπια: Κοινές συμβάσεις για τεθωρακισμένα οχήματα και ναυτικά συστήματα, με τοπική παραγωγή και μεταφορές τεχνολογίας.
Χώρες Μέσης Ανατολής και Κόλπου (GCC)
Σαουδική Αραβία: Κοινή παραγωγή και μεταφορά τεχνολογίας για UAV AKINCI (συμφωνία 3 δισ. δολαρίων το 2023-2025), συμπεριλαμβανομένης εκπαίδευσης και υποστήριξης. Έγιναν συζητήσεις και για ελαφρύ αεροπλανοφόρο.
Κατάρ: Κοινή παραγωγή αρμάτων Altay (250 μονάδες), απόκτηση μεριδίου σε τουρκική εταιρεία BMC και UAV TB2 με εκπαίδευση.
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ): Συμφωνίες για προστασία ταξινομημένων πληροφοριών σε αμυντικά έργα, εξαγωγές UAV TB2 (120 μονάδες, 2 δισ. δολάρια).
Κουβέιτ: Συμβόλαιο για UAV TB2 (370 εκατ. δολάρια).
Ομάν: Παραγωγή θωρακισμένων οχημάτων Pars III και κοινή επιχείρηση Havelsan-Masirah.
Ασιατικές Χώρες
Πακιστάν: Στρατιωτική συμμαχία, κοινή παραγωγή πλοίων και UAV, συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας.
Ινδονησία: Κοινή παραγωγή drones, αμυντικές συμφωνίες για στρατιωτική εκσυγχρονισμό και αυτονομία.
Μαλαισία: Συμφωνίες αμυντικής βιομηχανίας για τοπική παραγωγή, χρησιμοποιώντας τουρκική τεχνολογία.
Νότια Κορέα: Μεταφορά τεχνολογίας για άρμα Altay (βασισμένο στο K2 Black Panther), συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας.
Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία: Εξαγωγές όπλων και κοινά έργα UAV, στο πλαίσιο Οργανισμού Τουρκικών Κρατών (OTS).
Κίνα: Ανάπτυξη πυραύλων και συστημάτων: Η Τουρκία συνεργάστηκε με την Κίνα για την ανάπτυξη του συστήματος αεράμυνας HQ-9 (κινεζική εκδοχή του S-300), το οποίο περιλαμβάνει προηγμένα συστήματα επικοινωνιών και ραντάρ.
Η συμφωνία του 2013 με την κινεζική CPMIEC για το πρόγραμμα T-LORAMIDS επικεντρώνεται στη μεταφορά τεχνολογίας, βοηθώντας την Τουρκία να αναπτύξει εγχώριες δυνατότητες σε κρυπτογραφημένες επικοινωνίες και δίκτυα διοίκησης. Σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος του τουρκικού πυραυλικού προγράμματος έχει απαρχές στην σινοτουρκική συνεργασία που ξεκίνησε το '90.
Ηλεκτρονικά και δίκτυα:
Η Κίνα έχει παράσχει τεχνογνωσία για ηλεκτρονικά συστήματα, ιδιαίτερα μέσω εταιρειών όπως η Huawei, η οποία συνεργάζεται με τουρκικές εταιρείες (π.χ. Aselsan) για τεχνολογίες δικτύων και 5G, αν και περιορίζεται από γεωπολιτικές εντάσεις και περιορισμούς του NATO.
Αφρικανικές Χώρες
Πάνω από 25 χώρες (π.χ. Νίγηρας, Ρουάντα, Σενεγάλη, Σομαλία, Λιβύη, Μάλι, Μπουργκίνα Φάσο, Τσαντ, Σουδάν, Γκάμπια): Συμφωνίες αμυντικής βιομηχανίας (SSI), κοινές ασκήσεις, βάσεις (π.χ. Σομαλία, Τσαντ), εξαγωγές εξοπλισμού και εκπαίδευση.
Άλλες Χώρες
Ηνωμένες Πολιτείες: Κοινή παραγωγή F-16, συντήρηση κινητήρων, ενσωμάτωση σε αλυσίδες εφοδιασμού NATO. Ιστορική απόκτηση τεχνογνωσίας αεροναυπηγικής.
Ουκρανία: Κοινή ανάπτυξη UAV, στρατηγική εταιρική σχέση σε άμυνα και κινητήρες.
Ρωσία: Απόκτηση S-400 με περιορισμένη μεταφορά τεχνολογίας, παρά τις κυρώσεις. Κατά την διάρκεια αποκλεισμού της ρωσικής οπλοβιομηχανίας από την Ευρωπαϊκή αγορά, η Τουρκία ανέλαβε να γίνει συμπαραγωγός και εξαγωγέας και να ενσωματώσει τεχνογνωσία μεταλλουργίας αναπτύσσοντας μια παράλληλη μεγάλη βιομηχανία κυνηγετικών και άλλων τυφέκιων.
Συνολικά, η Τουρκία έχει διμερείς αμυντικές συμφωνίες με 89 χώρες (μέχρι το 2024), εστιάζοντας σε εξαγωγές αλλά και κοινή ανάπτυξη για ενίσχυση της αυτονομίας της.
Οι κύριοι προμηθευτές όπλων (βάσει SIPRI) περιλαμβάνουν ΗΠΑ, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Νότια Κορέα, με έμφαση σε αεροσκάφη, άρματα και υποβρύχια.
www.bankingnews.gr
Αυτές οι συνεργασίες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χωρών, είτε σε Ευρώπη, είτε Μέση Ανατολή, Ασία, Αφρική...
Μια ενδεικτική λίστα με τις κύριες χώρες, και εξοπλισμούς είναι η εξής:
Ευρωπαϊκές Χώρες
Γερμανία: Απόκτηση τεχνογνωσίας μέσω αδειών παραγωγής για τουφέκια G-3, MG-3, πυροβόλα, από τον 19ο αιώνα έως τα μέσα του 20ού. Σύγχρονη συνεργασία σε υποβρύχια και άρματα Leopard, και θωρακίσεις όπως επίσης και ασυρματικό υλικό, επικοινωνίες κλπ.
Ηνωμένο Βασίλειο: Μεταφορά τεχνολογίας για συντήρηση και παραγωγή αεροσκαφών κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών αεροσκαφών Miles Magister. Σύγχρονη συνεργασία σε κινητήρες και συστήματα.
Ιταλία: Κοινή ανάπτυξη πυραύλων και ελικοπτέρων (π.χ. T-129 Atak βασισμένο σε ιταλικό μοντέλο Agusta), και κινητήρες. Συμφωνίες για ενίσχυση αμυντικής συνεργασίας το 2025, εξαγορά εταιρειών άμυνας και ενσωμάτωση τεχνολογίας.
Φινλανδία: Μνημόνιο κατανόησης (MOU) για αμυντική βιομηχανία το 2025, με έμφαση σε μεταφορές τεχνολογίας και κοινές πρωτοβουλίες εν μέσω ρωσικών απειλών.
Ισπανία: Συνεργασία σε ναυπηγικά προγράμματα και άρματα. Το 2025 έγινε ενίσχυση δεσμών μέσω κοινών έργων.
Πολωνία, Ρουμανία, Κροατία, Σκόπια: Κοινές συμβάσεις για τεθωρακισμένα οχήματα και ναυτικά συστήματα, με τοπική παραγωγή και μεταφορές τεχνολογίας.
Χώρες Μέσης Ανατολής και Κόλπου (GCC)
Σαουδική Αραβία: Κοινή παραγωγή και μεταφορά τεχνολογίας για UAV AKINCI (συμφωνία 3 δισ. δολαρίων το 2023-2025), συμπεριλαμβανομένης εκπαίδευσης και υποστήριξης. Έγιναν συζητήσεις και για ελαφρύ αεροπλανοφόρο.
Κατάρ: Κοινή παραγωγή αρμάτων Altay (250 μονάδες), απόκτηση μεριδίου σε τουρκική εταιρεία BMC και UAV TB2 με εκπαίδευση.
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ): Συμφωνίες για προστασία ταξινομημένων πληροφοριών σε αμυντικά έργα, εξαγωγές UAV TB2 (120 μονάδες, 2 δισ. δολάρια).
Κουβέιτ: Συμβόλαιο για UAV TB2 (370 εκατ. δολάρια).
Ομάν: Παραγωγή θωρακισμένων οχημάτων Pars III και κοινή επιχείρηση Havelsan-Masirah.
Ασιατικές Χώρες
Πακιστάν: Στρατιωτική συμμαχία, κοινή παραγωγή πλοίων και UAV, συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας.
Ινδονησία: Κοινή παραγωγή drones, αμυντικές συμφωνίες για στρατιωτική εκσυγχρονισμό και αυτονομία.
Μαλαισία: Συμφωνίες αμυντικής βιομηχανίας για τοπική παραγωγή, χρησιμοποιώντας τουρκική τεχνολογία.
Νότια Κορέα: Μεταφορά τεχνολογίας για άρμα Altay (βασισμένο στο K2 Black Panther), συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας.
Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία: Εξαγωγές όπλων και κοινά έργα UAV, στο πλαίσιο Οργανισμού Τουρκικών Κρατών (OTS).
Κίνα: Ανάπτυξη πυραύλων και συστημάτων: Η Τουρκία συνεργάστηκε με την Κίνα για την ανάπτυξη του συστήματος αεράμυνας HQ-9 (κινεζική εκδοχή του S-300), το οποίο περιλαμβάνει προηγμένα συστήματα επικοινωνιών και ραντάρ.
Η συμφωνία του 2013 με την κινεζική CPMIEC για το πρόγραμμα T-LORAMIDS επικεντρώνεται στη μεταφορά τεχνολογίας, βοηθώντας την Τουρκία να αναπτύξει εγχώριες δυνατότητες σε κρυπτογραφημένες επικοινωνίες και δίκτυα διοίκησης. Σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος του τουρκικού πυραυλικού προγράμματος έχει απαρχές στην σινοτουρκική συνεργασία που ξεκίνησε το '90.
Ηλεκτρονικά και δίκτυα:
Η Κίνα έχει παράσχει τεχνογνωσία για ηλεκτρονικά συστήματα, ιδιαίτερα μέσω εταιρειών όπως η Huawei, η οποία συνεργάζεται με τουρκικές εταιρείες (π.χ. Aselsan) για τεχνολογίες δικτύων και 5G, αν και περιορίζεται από γεωπολιτικές εντάσεις και περιορισμούς του NATO.
Αφρικανικές Χώρες
Πάνω από 25 χώρες (π.χ. Νίγηρας, Ρουάντα, Σενεγάλη, Σομαλία, Λιβύη, Μάλι, Μπουργκίνα Φάσο, Τσαντ, Σουδάν, Γκάμπια): Συμφωνίες αμυντικής βιομηχανίας (SSI), κοινές ασκήσεις, βάσεις (π.χ. Σομαλία, Τσαντ), εξαγωγές εξοπλισμού και εκπαίδευση.
Άλλες Χώρες
Ηνωμένες Πολιτείες: Κοινή παραγωγή F-16, συντήρηση κινητήρων, ενσωμάτωση σε αλυσίδες εφοδιασμού NATO. Ιστορική απόκτηση τεχνογνωσίας αεροναυπηγικής.
Ουκρανία: Κοινή ανάπτυξη UAV, στρατηγική εταιρική σχέση σε άμυνα και κινητήρες.
Ρωσία: Απόκτηση S-400 με περιορισμένη μεταφορά τεχνολογίας, παρά τις κυρώσεις. Κατά την διάρκεια αποκλεισμού της ρωσικής οπλοβιομηχανίας από την Ευρωπαϊκή αγορά, η Τουρκία ανέλαβε να γίνει συμπαραγωγός και εξαγωγέας και να ενσωματώσει τεχνογνωσία μεταλλουργίας αναπτύσσοντας μια παράλληλη μεγάλη βιομηχανία κυνηγετικών και άλλων τυφέκιων.
Συνολικά, η Τουρκία έχει διμερείς αμυντικές συμφωνίες με 89 χώρες (μέχρι το 2024), εστιάζοντας σε εξαγωγές αλλά και κοινή ανάπτυξη για ενίσχυση της αυτονομίας της.
Οι κύριοι προμηθευτές όπλων (βάσει SIPRI) περιλαμβάνουν ΗΠΑ, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Νότια Κορέα, με έμφαση σε αεροσκάφη, άρματα και υποβρύχια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών