Η Ρωσία ενισχύει την άμυνα της Αρκτικής με το βαρέως οπλισμένο καταδρομικό Admiral Nakhimov και τα ιπτάμενα ραντάρ MiG-31BM. Ανακαλύψτε πώς δημιουργείται μια ανίκητη ασπίδα στον Βορρά
Μια νέα σελίδα στην άμυνα της Αρκτικής ανοίγει η επιστροφή στην υπηρεσία του βαρέος πυρηνικού καταδρομικού «Ναύαρχος Nakhimov»…
Δημοσιογράφοι του αμερικανικού στρατιωτικού περιοδικού Military Watch Magazine (MWM) αναλύουν τις προοπτικές συνεργασίας του πλοίου με τα αναχαιτιστικά MiG-31.
Την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου επιβεβαιώθηκε ότι το πρώτο αναβαθμισμένο καταδρομικό κλάσης Kirov, το «Ναύαρχος Nakhimov», είχε καθελκυστεί και ξεκινήσει θαλάσσιες δοκιμές στη Λευκή Θάλασσα.
Αυτό έθεσε ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που το μεγαλύτερο και πιο βαριά οπλισμένο πολεμικό πλοίο στον κόσμο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την υπεράσπιση της ρωσικής Αρκτικής.
Το καταδρομικό αναμενόταν εδώ και καιρό να διαδραματίσει ειδικό ρόλο στον Βόρειο Στόλο του Ρωσικού Ναυτικού.
Η Ρωσία αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στην Αρκτική, τόσο λόγω της τεράστιας επικράτειάς της, η οποία είναι δύσκολο τύχει υπεράσπισης, όσο και λόγω της ταχείας ενίσχυσης των δυνάμεων του δυτικού μπλοκ στην περιοχή.
Η υπεράσπιση του εναέριου χώρου είναι ιδιαίτερα δύσκολη: παρόλο που τα συστήματα αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς S-400 και S-500 έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή, η χαμηλή κινητικότητά τους σημαίνει ότι μπορούν να καλύψουν μόνο ένα περιορισμένο μέρος της Αρκτικής εκτός αν αναπτυχθούν σε τεράστιο αριθμό.
Το «Ναύαρχος Nakhimov» διαθέτει το μεγαλύτερο οπλοστάσιο πυραύλων εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς από οποιοδήποτε πολεμικό πλοίο στον κόσμο: από τους 176 καθολικούς εκτοξευτές, οι 96 είναι σχεδιασμένοι για τη ναυτική έκδοση του S-400, ισοδυναμώντας με τρεις πλήρεις χερσαίες μεραρχίες S-400.
Ταυτόχρονα, το πλοίο έχει υψηλή κινητικότητα λόγω δύο πυρηνικών αντιδραστήρων, επιτρέποντας τη γρήγορη μεταφορά του οπλοστασίου σε μεγάλο μέρος της Αρκτικής.
Το S-400 μπορεί να πλήξει στόχους έως και 400 χλμ. με τον πύραυλο 40N6 και αναπτύσσει ταχύτητα αναχαίτισης πάνω από Mach 14, καθιστώντας δυνατή την αντιμετώπιση υπερηχητικών στόχων που πετούν ταχύτερα από Mach 8, ενώ αντιδρά άμεσα σε νέες απειλές.
Παρά τις προηγμένες δυνατότητες αεράμυνας, το «Ναύαρχος Nakhimov» αντιμετωπίζει περιορισμούς στην υπεράσπιση του εναέριου χώρου της Αρκτικής.
Ακόμα και με την υψηλή εμβέλεια και ταχύτητα πλεύσης, το πλοίο καλύπτει μόνο ένα μικρό τμήμα της περιοχής.
Άλλα ρωσικά πολεμικά πλοία δεν διαθέτουν τόσο ισχυρά αντιαεροπορικά συστήματα, αφήνοντας το καταδρομικό ουσιαστικά χωρίς ναυτική υποστήριξη για αεράμυνες αποστολές.
Η έλλειψη προηγμένων αισθητήρων περιορίζει επίσης την ικανότητα των S-400 να εμπλέκονται σε στόχους που πετούν χαμηλά στον ορίζοντα.
Τα MiG-31
Μια πιθανή λύση σε αυτά τα προβλήματα είναι η ενσωμάτωση των δυνατοτήτων του καταδρομικού με βαρέα αναχαιτιστικά MiG-31BM, που αποτελούν τον κύριο πυλώνα άμυνας της Αρκτικής από τη δεκαετία του 1970.
Το MiG-31 σχεδιάστηκε για επιχειρήσεις σε περιοχές με περιορισμένη κάλυψη ραντάρ και αεράμυνας.
Διαθέτει ρεκόρ εμβέλειας πτήσης, υψηλή ταχύτητα πλεύσης (σχεδόν Mach 2,3) και το μεγαλύτερο ενσωματωμένο ραντάρ στον κόσμο, N007 "Zaslon", που είναι πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερο από τα μεγαλύτερα ραντάρ των δυτικών μαχητικών. Το MiG-31BM τέθηκε σε υπηρεσία το 2009 ως εκσυγχρονισμένη έκδοση: με νέο ραντάρ, αεροηλεκτρονικά, βελτιωμένο πλαίσιο και τον νέο πύραυλο R-37M ως κύριο οπλισμό.
Η υψηλή απόδοση του MiG-31 σε αερομαχίες μεγάλου βεληνεκούς επιβεβαιώθηκε στην ουκρανική σύγκρουση, όπου επέδειξε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από άλλα ρωσικά μαχητικά, όπως το Su-35, χάρη σε ισχυρότερους αισθητήρες, μεγαλύτερο φορτίο πυραύλων και την ικανότητα εκτόξευσης από μεγαλύτερα ύψη και ταχύτητες.
Οι αερομεταφερόμενοι αισθητήρες του MiG-31 μπορούν να μεταδώσουν κρίσιμα δεδομένα στο Admiral Nakhimov, επιτρέποντας στο S-400 του πλοίου να εμπλακεί σε χαμηλού υψομέτρου στόχους.
Ομοίως, τα ρωσικά συστήματα AWACS έχουν υποστηρίξει τα S-400 στην Ουκρανία, καθιστώντας δυνατή την προσβολή στόχων χαμηλού υψομέτρου έως 400 χλμ. Τα αναχαιτιστικά μπορούν έτσι να αντισταθμίσουν τις αδυναμίες των S-400 χωρίς υποστήριξη.
Ωστόσο, το MiG-31 μεταφέρει μόνο τέσσερις πυραύλους R-37M, γεγονός που θεωρείται περιορισμός.
Το προγραμματισμένο MiG-31M της δεκαετίας του 1990 προοριζόταν να μεταφέρει έξι, αλλά το πρόγραμμα έκλεισε το 1994.
Το Admiral Nakhimov, με τους 96 SAM μεγάλου βεληνεκούς, μπορεί να αντισταθμίσει αυτό το μειονέκτημα, καθώς αρκετοί πύραυλοι που μεταφέρονται από το πλοίο μπορούν να καθοδηγηθούν από δεδομένα των MiG-31, εμποδίζοντας τα αναχαιτιστικά να επιστρέψουν στη βάση μετά την εξάντληση των R-37M.
Ενώ το MiG-31BM παραμένει η ραχοκοκαλιά της ρωσικής αεράμυνας στην Αρκτική, η εισαγωγή του Admiral Nakhimov προσφέρει ανεκτίμητη υποστήριξη σε μια περίοδο που το μέλλον της ρωσικής αεροπορίας στην περιοχή φαίνεται ολοένα και πιο αβέβαιο.
www.bankingnews.gr
Δημοσιογράφοι του αμερικανικού στρατιωτικού περιοδικού Military Watch Magazine (MWM) αναλύουν τις προοπτικές συνεργασίας του πλοίου με τα αναχαιτιστικά MiG-31.
Την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου επιβεβαιώθηκε ότι το πρώτο αναβαθμισμένο καταδρομικό κλάσης Kirov, το «Ναύαρχος Nakhimov», είχε καθελκυστεί και ξεκινήσει θαλάσσιες δοκιμές στη Λευκή Θάλασσα.
Αυτό έθεσε ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που το μεγαλύτερο και πιο βαριά οπλισμένο πολεμικό πλοίο στον κόσμο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την υπεράσπιση της ρωσικής Αρκτικής.
Το καταδρομικό αναμενόταν εδώ και καιρό να διαδραματίσει ειδικό ρόλο στον Βόρειο Στόλο του Ρωσικού Ναυτικού.
Η Ρωσία αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στην Αρκτική, τόσο λόγω της τεράστιας επικράτειάς της, η οποία είναι δύσκολο τύχει υπεράσπισης, όσο και λόγω της ταχείας ενίσχυσης των δυνάμεων του δυτικού μπλοκ στην περιοχή.
Η υπεράσπιση του εναέριου χώρου είναι ιδιαίτερα δύσκολη: παρόλο που τα συστήματα αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς S-400 και S-500 έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή, η χαμηλή κινητικότητά τους σημαίνει ότι μπορούν να καλύψουν μόνο ένα περιορισμένο μέρος της Αρκτικής εκτός αν αναπτυχθούν σε τεράστιο αριθμό.
Το «Ναύαρχος Nakhimov» διαθέτει το μεγαλύτερο οπλοστάσιο πυραύλων εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς από οποιοδήποτε πολεμικό πλοίο στον κόσμο: από τους 176 καθολικούς εκτοξευτές, οι 96 είναι σχεδιασμένοι για τη ναυτική έκδοση του S-400, ισοδυναμώντας με τρεις πλήρεις χερσαίες μεραρχίες S-400.
Ταυτόχρονα, το πλοίο έχει υψηλή κινητικότητα λόγω δύο πυρηνικών αντιδραστήρων, επιτρέποντας τη γρήγορη μεταφορά του οπλοστασίου σε μεγάλο μέρος της Αρκτικής.
Το S-400 μπορεί να πλήξει στόχους έως και 400 χλμ. με τον πύραυλο 40N6 και αναπτύσσει ταχύτητα αναχαίτισης πάνω από Mach 14, καθιστώντας δυνατή την αντιμετώπιση υπερηχητικών στόχων που πετούν ταχύτερα από Mach 8, ενώ αντιδρά άμεσα σε νέες απειλές.
Παρά τις προηγμένες δυνατότητες αεράμυνας, το «Ναύαρχος Nakhimov» αντιμετωπίζει περιορισμούς στην υπεράσπιση του εναέριου χώρου της Αρκτικής.
Ακόμα και με την υψηλή εμβέλεια και ταχύτητα πλεύσης, το πλοίο καλύπτει μόνο ένα μικρό τμήμα της περιοχής.
Άλλα ρωσικά πολεμικά πλοία δεν διαθέτουν τόσο ισχυρά αντιαεροπορικά συστήματα, αφήνοντας το καταδρομικό ουσιαστικά χωρίς ναυτική υποστήριξη για αεράμυνες αποστολές.
Η έλλειψη προηγμένων αισθητήρων περιορίζει επίσης την ικανότητα των S-400 να εμπλέκονται σε στόχους που πετούν χαμηλά στον ορίζοντα.
Τα MiG-31
Μια πιθανή λύση σε αυτά τα προβλήματα είναι η ενσωμάτωση των δυνατοτήτων του καταδρομικού με βαρέα αναχαιτιστικά MiG-31BM, που αποτελούν τον κύριο πυλώνα άμυνας της Αρκτικής από τη δεκαετία του 1970.
Το MiG-31 σχεδιάστηκε για επιχειρήσεις σε περιοχές με περιορισμένη κάλυψη ραντάρ και αεράμυνας.
Διαθέτει ρεκόρ εμβέλειας πτήσης, υψηλή ταχύτητα πλεύσης (σχεδόν Mach 2,3) και το μεγαλύτερο ενσωματωμένο ραντάρ στον κόσμο, N007 "Zaslon", που είναι πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερο από τα μεγαλύτερα ραντάρ των δυτικών μαχητικών. Το MiG-31BM τέθηκε σε υπηρεσία το 2009 ως εκσυγχρονισμένη έκδοση: με νέο ραντάρ, αεροηλεκτρονικά, βελτιωμένο πλαίσιο και τον νέο πύραυλο R-37M ως κύριο οπλισμό.
Η υψηλή απόδοση του MiG-31 σε αερομαχίες μεγάλου βεληνεκούς επιβεβαιώθηκε στην ουκρανική σύγκρουση, όπου επέδειξε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από άλλα ρωσικά μαχητικά, όπως το Su-35, χάρη σε ισχυρότερους αισθητήρες, μεγαλύτερο φορτίο πυραύλων και την ικανότητα εκτόξευσης από μεγαλύτερα ύψη και ταχύτητες.
Οι αερομεταφερόμενοι αισθητήρες του MiG-31 μπορούν να μεταδώσουν κρίσιμα δεδομένα στο Admiral Nakhimov, επιτρέποντας στο S-400 του πλοίου να εμπλακεί σε χαμηλού υψομέτρου στόχους.
Ομοίως, τα ρωσικά συστήματα AWACS έχουν υποστηρίξει τα S-400 στην Ουκρανία, καθιστώντας δυνατή την προσβολή στόχων χαμηλού υψομέτρου έως 400 χλμ. Τα αναχαιτιστικά μπορούν έτσι να αντισταθμίσουν τις αδυναμίες των S-400 χωρίς υποστήριξη.
Ωστόσο, το MiG-31 μεταφέρει μόνο τέσσερις πυραύλους R-37M, γεγονός που θεωρείται περιορισμός.
Το προγραμματισμένο MiG-31M της δεκαετίας του 1990 προοριζόταν να μεταφέρει έξι, αλλά το πρόγραμμα έκλεισε το 1994.
Το Admiral Nakhimov, με τους 96 SAM μεγάλου βεληνεκούς, μπορεί να αντισταθμίσει αυτό το μειονέκτημα, καθώς αρκετοί πύραυλοι που μεταφέρονται από το πλοίο μπορούν να καθοδηγηθούν από δεδομένα των MiG-31, εμποδίζοντας τα αναχαιτιστικά να επιστρέψουν στη βάση μετά την εξάντληση των R-37M.
Ενώ το MiG-31BM παραμένει η ραχοκοκαλιά της ρωσικής αεράμυνας στην Αρκτική, η εισαγωγή του Admiral Nakhimov προσφέρει ανεκτίμητη υποστήριξη σε μια περίοδο που το μέλλον της ρωσικής αεροπορίας στην περιοχή φαίνεται ολοένα και πιο αβέβαιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών