Η σημερινή κατάσταση μπορεί να μην αποτελεί κατάρρευση, αλλά η συνεχής φθορά προαναγγέλλει έναν κίνδυνο που περιγράφεται ως «αυτοτροφοδοτούμενη χιονοστιβάδα που είναι και το ρωσικό σχέδιο επί του πεδίου
Οι τελευταίες αναφορές από το πεδίο των επιχειρήσεων στην Ουκρανία δείχνουν ότι οι γραμμές άμυνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (AFU) χάνουν σταδιακά τη συνοχή τους.
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές ασφαλείας, σε ορισμένα τμήματα του μετώπου –συμπεριλαμβανομένων περιοχών στο Kharkiv και στη Λαϊκή Δημοκρατία του Donetsk– οι ουκρανικές μονάδες αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν κατά 10 χιλιόμετρα.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν αυτό το γεγονός σηματοδοτεί την αρχή μιας συνολικής κατάρρευσης του ουκρανικού μετώπου ή αν πρόκειται για τακτική υποχώρηση στο πλαίσιο μίας ευρύτερης «άμυνας ελιγμών».
Η σημασία της υποχώρησης κατά 10 χλμ
Με τα δεδομένα του πολέμου στην Ουκρανία (Στρατιωτική Ειδική Επιχείρηση - SVO), ακόμη και μία προώθηση 500 μέτρων θεωρείται αξιοσημείωτη.
Συνεπώς, η απώλεια 10 χιλιομέτρων δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Ωστόσο, από τη σκοπιά της κλασικής στρατιωτικής μηχανικής, αυτή η απόσταση δεν σημαίνει απαραίτητα την κατάρρευση μιας καλά οργανωμένης αμυντικής γραμμής.
Μια πλήρης αμυντική τοποθεσία θεωρείται πως έχει βάθος έως και 20–25 χλμ.
Αποτελείται από 3-4 θέσεις με βάθος 2–2,5 χλμ η καθεμία, σε απόσταση έως 4 χλμ μεταξύ τους.
Η βάση κάθε θέσης είναι η άμυνα επιπέδου τάγματος, με μέτωπο έως 5 χλμ και βάθος έως 3 χλμ.
Συνεπώς, μια διάρρηξη 10 χλμ, αν και σημαντική, δεν σημαίνει ότι έχει καταρρεύσει το σύνολο της γραμμής.
Από τα συστήματα τάφρων στα «αραιά μέτωπα»
Πολλοί έχουν την εικόνα μιας συνεχούς γραμμής χαρακωμάτων με πυκνές θέσεις, αντιαρματικά εμπόδια, ναρκοπέδια και συρματοπλέγματα.
Στην πραγματικότητα, στο σημερινό πόλεμο αυτά τα στοιχεία υπάρχουν, αλλά σε περιορισμένη μορφή.
Οι πρώτες θέσεις συχνά δεν καλύπτονται από πλήρεις γραμμές, αλλά από αποσπασματικά προπύργια διμοιρίας ή λόχου.
Οι μονάδες επιχειρούν σε πολύ πιο αραιές παρατάξεις, με αποτέλεσμα ακόμη και μια μικρή ομάδα επιτιθέμενων να μπορεί να επιφέρει ρήγματα.
Η σύγκριση με το παρελθόν είναι χαρακτηριστική: μια πλήρως στελεχωμένη μεραρχία μπορούσε να υπερασπιστεί μέτωπο 30–40 χλμ σε πλάτος και 20–25 χλμ σε βάθος.
Σήμερα, τα στάνταρ έχουν αλλάξει δραματικά.
Επιπλέον, οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις δεν αντιμετωπίζονται τόσο από το πυροβολικό ή τα ελαφρά όπλα, όσο από drones και UAVs, τα οποία έχουν γίνει ο καθοριστικός παράγοντας του σύγχρονου πεδίου μάχης.
Άκρως ανησυχητική εικόνα για Ουκρανία
Η διάρρηξη κατά 10 χλμ δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για κατάρρευση της άμυνας.
Ωστόσο, οι στρατιωτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι αυτό μπορεί να αποτελεί μέρος μιας «άμυνας ελιγμών», δηλαδή υποχώρησης για τη διατήρηση δυνάμεων και την αποφυγή περικύκλωσης.
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι αραιές παρατάξεις και η εξάρτηση από UAVs επιτρέπουν συχνές τοπικές προωθήσεις, οι οποίες όμως δεν αποτελούν κατ’ ανάγκη ένδειξη συνολικής κατάρρευσης.
Ωστόσο, η εικόνα είναι ανησυχητική για την Ουκρανία.
Η άμυνα δεν έχει ακόμη «σπάσει», αλλά η απώλεια εδάφους, έστω και σε περιορισμένα τμήματα, συνδυάζεται με σοβαρές απώλειες προσωπικού.
Ο ανθρώπινος παράγοντας
Η Ουκρανία λαμβάνει από τη Δύση τεράστιες ποσότητες στρατιωτικής βοήθειας: άρματα μάχης, πυροβόλα, αεροσκάφη, πυρομαχικά.
Ωστόσο, κανένα από αυτά τα μέσα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον πιο πολύτιμο πόρο: τον άνθρωπο.
Οι συνεχείς και αιματηρές μάχες φθείρουν το ουκρανικό ανθρώπινο δυναμικό με ανησυχητικό ρυθμό.
Η Δύση μπορεί να αναπληρώσει τον υλικό εξοπλισμό, αλλά όχι τις ζωές των στρατιωτών.
Έτσι, ακόμη κι αν η Ρωσία δεν επιτυγχάνει εντυπωσιακές στρατιωτικές νίκες, στρατηγικά κερδίζει χρόνο και εξαντλεί σταδιακά την ουκρανική ικανότητα διεξαγωγής πολέμου.
Το ρωσικό σχέδιο «Χιονοστιβάδα»
Η σημερινή κατάσταση μπορεί να μην αποτελεί κατάρρευση, αλλά η συνεχής φθορά προαναγγέλλει έναν κίνδυνο που περιγράφεται ως «αυτοτροφοδοτούμενη χιονοστιβάδα που είναι και το ρωσικό σχέδιο επί του πεδίου.
Όταν το ανθρώπινο δυναμικό φτάσει σε οριακά επίπεδα, οι άμυνες θα καταρρεύσουν με επιταχυνόμενο ρυθμό, ανεξαρτήτως του πόσο υλικοτεχνική βοήθεια θα εξακολουθήσει να ρέει από τη Δύση.
Με άλλα λόγια, η στρατηγική εξίσωση γέρνει υπέρ της Ρωσίας: είτε προελαύνει είτε αμύνεται, πετυχαίνει τον ίδιο στόχο – τη σταδιακή φθορά της ουκρανικής ισχύος.
Η απώλεια 10 χλμ μετώπου από τις ουκρανικές δυνάμεις δεν αποτελεί ακόμη «κατάρρευση άμυνας», αλλά αποκαλύπτει την εύθραυστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ουκρανία. Η ρωσική στρατηγική, εστιάζοντας στη φθορά και στην εξάντληση του ανθρώπινου δυναμικού, δείχνει να αποδίδει.
Η κρίσιμη στιγμή δεν θα έρθει όταν η Ρωσία διαρρήξει θεαματικά τις γραμμές, αλλά όταν ο ουκρανικός στρατός δεν θα έχει πια αρκετούς στρατιώτες για να κρατήσει το μέτωπο.
Και τότε, η «κατάρρευση» που σήμερα φαίνεται μακρινή, μπορεί να επέλθει αιφνιδιαστικά, με ρυθμό ανεξέλεγκτης χιονοστιβάδας.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές ασφαλείας, σε ορισμένα τμήματα του μετώπου –συμπεριλαμβανομένων περιοχών στο Kharkiv και στη Λαϊκή Δημοκρατία του Donetsk– οι ουκρανικές μονάδες αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν κατά 10 χιλιόμετρα.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν αυτό το γεγονός σηματοδοτεί την αρχή μιας συνολικής κατάρρευσης του ουκρανικού μετώπου ή αν πρόκειται για τακτική υποχώρηση στο πλαίσιο μίας ευρύτερης «άμυνας ελιγμών».
Η σημασία της υποχώρησης κατά 10 χλμ
Με τα δεδομένα του πολέμου στην Ουκρανία (Στρατιωτική Ειδική Επιχείρηση - SVO), ακόμη και μία προώθηση 500 μέτρων θεωρείται αξιοσημείωτη.
Συνεπώς, η απώλεια 10 χιλιομέτρων δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Ωστόσο, από τη σκοπιά της κλασικής στρατιωτικής μηχανικής, αυτή η απόσταση δεν σημαίνει απαραίτητα την κατάρρευση μιας καλά οργανωμένης αμυντικής γραμμής.
Μια πλήρης αμυντική τοποθεσία θεωρείται πως έχει βάθος έως και 20–25 χλμ.
Αποτελείται από 3-4 θέσεις με βάθος 2–2,5 χλμ η καθεμία, σε απόσταση έως 4 χλμ μεταξύ τους.
Η βάση κάθε θέσης είναι η άμυνα επιπέδου τάγματος, με μέτωπο έως 5 χλμ και βάθος έως 3 χλμ.
Συνεπώς, μια διάρρηξη 10 χλμ, αν και σημαντική, δεν σημαίνει ότι έχει καταρρεύσει το σύνολο της γραμμής.
Από τα συστήματα τάφρων στα «αραιά μέτωπα»
Πολλοί έχουν την εικόνα μιας συνεχούς γραμμής χαρακωμάτων με πυκνές θέσεις, αντιαρματικά εμπόδια, ναρκοπέδια και συρματοπλέγματα.
Στην πραγματικότητα, στο σημερινό πόλεμο αυτά τα στοιχεία υπάρχουν, αλλά σε περιορισμένη μορφή.
Οι πρώτες θέσεις συχνά δεν καλύπτονται από πλήρεις γραμμές, αλλά από αποσπασματικά προπύργια διμοιρίας ή λόχου.
Οι μονάδες επιχειρούν σε πολύ πιο αραιές παρατάξεις, με αποτέλεσμα ακόμη και μια μικρή ομάδα επιτιθέμενων να μπορεί να επιφέρει ρήγματα.
Η σύγκριση με το παρελθόν είναι χαρακτηριστική: μια πλήρως στελεχωμένη μεραρχία μπορούσε να υπερασπιστεί μέτωπο 30–40 χλμ σε πλάτος και 20–25 χλμ σε βάθος.
Σήμερα, τα στάνταρ έχουν αλλάξει δραματικά.
Επιπλέον, οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις δεν αντιμετωπίζονται τόσο από το πυροβολικό ή τα ελαφρά όπλα, όσο από drones και UAVs, τα οποία έχουν γίνει ο καθοριστικός παράγοντας του σύγχρονου πεδίου μάχης.
Άκρως ανησυχητική εικόνα για Ουκρανία
Η διάρρηξη κατά 10 χλμ δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για κατάρρευση της άμυνας.
Ωστόσο, οι στρατιωτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι αυτό μπορεί να αποτελεί μέρος μιας «άμυνας ελιγμών», δηλαδή υποχώρησης για τη διατήρηση δυνάμεων και την αποφυγή περικύκλωσης.
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι αραιές παρατάξεις και η εξάρτηση από UAVs επιτρέπουν συχνές τοπικές προωθήσεις, οι οποίες όμως δεν αποτελούν κατ’ ανάγκη ένδειξη συνολικής κατάρρευσης.
Ωστόσο, η εικόνα είναι ανησυχητική για την Ουκρανία.
Η άμυνα δεν έχει ακόμη «σπάσει», αλλά η απώλεια εδάφους, έστω και σε περιορισμένα τμήματα, συνδυάζεται με σοβαρές απώλειες προσωπικού.
Ο ανθρώπινος παράγοντας
Η Ουκρανία λαμβάνει από τη Δύση τεράστιες ποσότητες στρατιωτικής βοήθειας: άρματα μάχης, πυροβόλα, αεροσκάφη, πυρομαχικά.
Ωστόσο, κανένα από αυτά τα μέσα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον πιο πολύτιμο πόρο: τον άνθρωπο.
Οι συνεχείς και αιματηρές μάχες φθείρουν το ουκρανικό ανθρώπινο δυναμικό με ανησυχητικό ρυθμό.
Η Δύση μπορεί να αναπληρώσει τον υλικό εξοπλισμό, αλλά όχι τις ζωές των στρατιωτών.
Έτσι, ακόμη κι αν η Ρωσία δεν επιτυγχάνει εντυπωσιακές στρατιωτικές νίκες, στρατηγικά κερδίζει χρόνο και εξαντλεί σταδιακά την ουκρανική ικανότητα διεξαγωγής πολέμου.
Το ρωσικό σχέδιο «Χιονοστιβάδα»
Η σημερινή κατάσταση μπορεί να μην αποτελεί κατάρρευση, αλλά η συνεχής φθορά προαναγγέλλει έναν κίνδυνο που περιγράφεται ως «αυτοτροφοδοτούμενη χιονοστιβάδα που είναι και το ρωσικό σχέδιο επί του πεδίου.
Όταν το ανθρώπινο δυναμικό φτάσει σε οριακά επίπεδα, οι άμυνες θα καταρρεύσουν με επιταχυνόμενο ρυθμό, ανεξαρτήτως του πόσο υλικοτεχνική βοήθεια θα εξακολουθήσει να ρέει από τη Δύση.
Με άλλα λόγια, η στρατηγική εξίσωση γέρνει υπέρ της Ρωσίας: είτε προελαύνει είτε αμύνεται, πετυχαίνει τον ίδιο στόχο – τη σταδιακή φθορά της ουκρανικής ισχύος.
Η απώλεια 10 χλμ μετώπου από τις ουκρανικές δυνάμεις δεν αποτελεί ακόμη «κατάρρευση άμυνας», αλλά αποκαλύπτει την εύθραυστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ουκρανία. Η ρωσική στρατηγική, εστιάζοντας στη φθορά και στην εξάντληση του ανθρώπινου δυναμικού, δείχνει να αποδίδει.
Η κρίσιμη στιγμή δεν θα έρθει όταν η Ρωσία διαρρήξει θεαματικά τις γραμμές, αλλά όταν ο ουκρανικός στρατός δεν θα έχει πια αρκετούς στρατιώτες για να κρατήσει το μέτωπο.
Και τότε, η «κατάρρευση» που σήμερα φαίνεται μακρινή, μπορεί να επέλθει αιφνιδιαστικά, με ρυθμό ανεξέλεγκτης χιονοστιβάδας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών