H ιδέα των όπλων βασισμένων στο Διάστημα παραμένει μια ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε στρατιωτικοποίηση του διαστήματος.
Στις 27 Ιανουαρίου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump ανακοίνωσε ότι η κατασκευή της «υπερσύγχρονης ασπίδας αντιπυραυλικής άμυνας "Iron Dome"» θα ξεκινήσει «αμέσως» και ότι θα γίνει «εδώ στις ΗΠΑ 100%».
Από τότε, εκτός από μια αλλαγή ονόματος για να αποφευχθεί σύγχυση με το ομώνυμο ισραηλινό σύστημα, υπήρξαν λίγες συγκεκριμένες πληροφορίες για το έργο.
Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα, το Πεντάγωνο παρουσίασε περισσότερες λεπτομέρειες για το επικείμενο «Golden Dome», αποκαλύπτοντας ότι θα είναι ένα τετραεπίπεδο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας και ότι θα περιλαμβάνει επίσης συστατικό διαστημικής βάσης (τα άλλα τρία είναι επίγεια, συμπεριλαμβανομένων έντεκα βραχείας εμβέλειας μπαταριών προγραμματισμένων για ανάπτυξη στην ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ, στην Αλάσκα και στη Χαβάη).
Το Reuters επικαλέστηκε μια παρουσίαση του έργου, με τίτλο «Go Fast, Think Big!», που παρουσιάστηκε στο Huntsville, της Alabama, την περασμένη εβδομάδα σε περίπου 3.000 εκπροσώπους του Αμερικανικού Στρατιωτικού Βιομηχανικού Συμπλέγματος (MIC).
Η αποκάλυψη δεν έδειξε στην ουσία πολλά περισσότερα από όσα ήδη γνωρίζονταν για τις στρατηγικές αντιπυραυλικές άμυνες των ΗΠΑ.
Οι διαφάνειες αποκάλυψαν ότι θα υπάρξουν δορυφόροι πρώιμης προειδοποίησης για την ανίχνευση εκτοξεύσεων πυραύλων, την παρακολούθηση και την αναχαίτιση στη φάση επιτάχυνσης.
Το «άνω επίπεδο» θα αποτελείται από τους Next Generation Interceptors (NGI), τα συστήματα Terminal High Altitude Area Defense (THAAD) και «Aegis», με ένα νέο πεδίο πυραύλων πιθανώς στη Μέση Δύση.
Αυτό θα ακολουθείτο από το «κάτω επίπεδο», το οποίο αποτελείται από τα συστήματα «Patriot», νέα ραντάρ και έναν «κοινό εκτοξευτή για τους τρέχοντες και μελλοντικούς αναχαιτιστές».
Η δυνατότητα διαστημικής «αναχαίτισης στη φάση ώθησης» είναι ιδιαίτερα περίεργη.
Παρόλο που οι διαφάνειες δεν αποκάλυψαν πραγματικά πώς θα επιτευχθεί αυτό, η κοινή λογική υποδηλώνει ότι είτε πρόκειται για σκόπιμη παραπληροφόρηση (όπως ήταν το SDI) είτε το Πεντάγωνο επιδιώκει ενεργά όπλα βασισμένα στο διάστημα.
Η «ύβρις» των ΗΠΑ
Το Reuters σημείωσε ότι «μια έκπληξη ήταν ένα νέο μεγάλο πεδίο πυραύλων – προφανώς στο Midwest σύμφωνα με έναν χάρτη στην παρουσίαση – για τους Next Generation Interceptors (NGI) που κατασκευάζονται από τη Lockheed Martin» και «θα αποτελούσε μέρος του "άνω επιπέδου" μαζί με τα συστήματα Terminal High Altitude Area Defense (THAAD) και "Aegis" που επίσης κατασκευάζει η Lockheed».
Οι NGI προορίζονται να είναι η επόμενη εκδοχή των GBI (Αναχαιτιστές Επίγειας Βάσης), που είναι μέρος της Άμυνας Μέσου Διαστήματος Επίγειας Βάσης (GMD).
Αυτό το σύστημα αποτελεί ένα πανεθνικό δίκτυο ραντάρ, αναχαιτιστών και άλλων στοιχείων που οι ΗΠΑ σχεδίαζαν για δεκαετίες, ακόμη και αποσύροντας μονομερώς τη Συμφωνία κατά των Αντιβαλλιστικών Πυραύλων του 1972 (ABM Treaty) το 2002, ώστε να μπορέσουν να προχωρήσουν το έργο.
Η συμφωνία αυτή για τον έλεγχο των όπλων είχε στόχο να αποτρέψει τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ/Ρωσία από το να ενισχύουν αενάως τα θερμοπυρηνικά τους οπλοστάσια περιορίζοντας τον αριθμό των αναπτυγμένων συστημάτων ABM.
Η λογική ήταν ότι όποιος αποκτούσε καλύτερη αεράμυνα, αυτό θα αναγκαζόταν να οδηγήσει την άλλη πλευρά στην αύξηση της επιθετικής της ισχύος ώστε να επιτύχει επιθέσεις κορεσμού που αναπόφευκτα θα υπερίσχυαν όλων των συστημάτων ABM.
Παρόλο που η συνθήκη δεν ήταν τέλεια, επιβράδυνε την αύξηση του αριθμού των κεφαλών και των συστημάτων εκτόξευσης.
Ωστόσο, μετά την ατυχία της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, οι ΗΠΑ θεώρησαν ότι η Ρωσία δεν θα μπορούσε να επανενεργοποιήσει το τεράστιο στρατιωτικο-βιομηχανικό της δυναμικό, πράγμα που σήμαινε ότι η προαναφερθείσα Συμφωνία ABM «κρατούσε πίσω την Αμερική» στην επιδίωξη της για παγκόσμια κυριαρχία.
Και όμως, συνέβη το αντίθετο.
Η Μόσχα όχι μόνο επανενεργοποίησε μεγάλο μέρος (αν όχι το μεγαλύτερο) του στρατιωτικο-βιομηχανικού της δυναμικού, αλλά επανεκκίνησε και μια σειρά πολύ προηγμένων στρατιωτικών προγραμμάτων που οδήγησαν τελικά σε δεκαετίες προτεραιότητας σε πλήθος υπερσύγχρονων υπερηχητικών όπλων.
Αυξάνεται η επιθετικότητα
Τώρα που αυτό γύρισε μπούμερανγκ, η Washington αντιμετωπίζει πολύ πιο πολύπλοκο και απαιτητικό έργο στην αναχαίτιση όπλων που λειτουργούν με πολύ διαφορετικές αρχές, καθιστώντας απρόβλεπτους τους κανονικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Οι συσσωρευτικές επιπτώσεις αυτών των παραγόντων έχουν αυξήσει τα κόστη και έχουν κάνει τη συντήρηση και τη λογιστική πραγματικό εφιάλτη.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο (Πρώτος) Ψυχρός Πόλεμος ήταν πολύ πιο απλός, επειδή η Αμερική είχε να ανησυχεί μόνο για τη Σοβιετική Ένωση, ενώ η επιθετικότητά της κατά του υπόλοιπου κόσμου ανάγκασε πολλές άλλες χώρες να ενισχύσουν τα οπλοστάσιά τους (ιδίως Κίνα και Βόρεια Κορέα).
Δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη μέθοδος για να διασφαλιστεί βιώσιμη αποτροπή. Ωστόσο, αντί να μειώσει τις εντάσεις, οι ΗΠΑ διπλασιάζουν την επιθετικότητά τους.
Παρά το γεγονός ότι πρόκειται τυπικά για αμυντικό σύστημα, η Washington βλέπει τον πραγματικό σκοπό του «Χρυσού Θόλου» («Golden Dome») ως μέσο για να διευκολύνει την παγκόσμια κυριαρχία της υπονομεύοντας άλλα οπλοστάσια.
Η παρουσίαση του Πενταγώνου την περασμένη εβδομάδα υποδηλώνει ότι ο «Χρυσός Θόλος» θα αποτελεί ουσιαστικά επέκταση και ενσωμάτωση των υφιστάμενων συστημάτων πυραυλικής άμυνας, με τον τρίτο χώρο στο Midwest να ενισχύει τις υπάρχουσες θέσεις εκτόξευσης GMD στην California και Αλάσκα.
Δύσκολο εγχείρημα
Ο αμερικανικός στρατός θα πρέπει να αντιμετωπίσει προκλήσεις όπως η «καθυστέρηση επικοινωνίας κατά μήκος της αλυσίδας καταστροφής (kill chain, μια αλληλουχία ενεργειών βήμα προς βήμα που απαιτείται για τον εντοπισμό, στοχοποίηση και καταστροφή μιας απειλής)», οπότε οι πιο σημαντικές εταιρείες του American MIC (Lockheed Martin, Northrop Grumman, RTX/Raytheon, Boeing, κ.ά.) θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.
Ωστόσο, η ίδια η ιδέα ότι ο «Χρυσός Θόλος» θα μπορεί να καταρρίψει υπερηχητικά όπλα είναι πολύ αμφίβολη, δεδομένης της κακής απόδοσης του GMD ακόμη και απέναντι σε κανονικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Από την άλλη, το MIC είναι ενθουσιασμένο με αυτή τη ροή χρημάτων (αν αναλογιστεί κανείς το κόστος του συστήματος).
Κι όμως, ενώ το έργο έχει πολλές ομοιότητες με το SDI της εποχής του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου (Στρατηγική Αμυντική Πρωτοβουλία, γνωστή και ως «Star Wars»), η ιδέα των όπλων βασισμένων στο διάστημα παραμένει μια ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε στρατιωτικοποίηση του διαστήματος.
Ο Επικεφαλής της Δύναμης Διαστήματος των ΗΠΑ, Στρατηγός Michael Guetlein, που υπηρετεί ως επικεφαλής του προγράμματος «Χρυσός Θόλος», καλείται να «παραδώσει τα πρώτα σχέδια εντός 60 ημερών και έναν πλήρη οδικό χάρτη του έργου εντός 120 ημερών».
Το νέο σύστημα πυραυλικής άμυνας αναμένεται να μπορεί να «αναχαιτίζει στόχους στη φάση ώθησής τους» και να «αναπτύσσει κινητές άμυνες ικανές για ταχεία παγκόσμια ανάπτυξη».
Αυτό αποτελεί σαφή παραβίαση της Συνθήκης Εξωτερικού Διαστήματος του 1967 (Outer Space Treaty, OST).
Υπάρχει επίσης πολλή συμβολικότητα στην πρώτη ανακοίνωση του Trump για τον «Χρυσό Θόλο». Όπως προαναφέρθηκε, την παρουσίασε στις 27 Ιανουαρίου, την ημερομηνία υπογραφής της OST από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ.
www.bankingnews.gr
Από τότε, εκτός από μια αλλαγή ονόματος για να αποφευχθεί σύγχυση με το ομώνυμο ισραηλινό σύστημα, υπήρξαν λίγες συγκεκριμένες πληροφορίες για το έργο.
Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα, το Πεντάγωνο παρουσίασε περισσότερες λεπτομέρειες για το επικείμενο «Golden Dome», αποκαλύπτοντας ότι θα είναι ένα τετραεπίπεδο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας και ότι θα περιλαμβάνει επίσης συστατικό διαστημικής βάσης (τα άλλα τρία είναι επίγεια, συμπεριλαμβανομένων έντεκα βραχείας εμβέλειας μπαταριών προγραμματισμένων για ανάπτυξη στην ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ, στην Αλάσκα και στη Χαβάη).
Το Reuters επικαλέστηκε μια παρουσίαση του έργου, με τίτλο «Go Fast, Think Big!», που παρουσιάστηκε στο Huntsville, της Alabama, την περασμένη εβδομάδα σε περίπου 3.000 εκπροσώπους του Αμερικανικού Στρατιωτικού Βιομηχανικού Συμπλέγματος (MIC).
Η αποκάλυψη δεν έδειξε στην ουσία πολλά περισσότερα από όσα ήδη γνωρίζονταν για τις στρατηγικές αντιπυραυλικές άμυνες των ΗΠΑ.
Οι διαφάνειες αποκάλυψαν ότι θα υπάρξουν δορυφόροι πρώιμης προειδοποίησης για την ανίχνευση εκτοξεύσεων πυραύλων, την παρακολούθηση και την αναχαίτιση στη φάση επιτάχυνσης.
Το «άνω επίπεδο» θα αποτελείται από τους Next Generation Interceptors (NGI), τα συστήματα Terminal High Altitude Area Defense (THAAD) και «Aegis», με ένα νέο πεδίο πυραύλων πιθανώς στη Μέση Δύση.
Αυτό θα ακολουθείτο από το «κάτω επίπεδο», το οποίο αποτελείται από τα συστήματα «Patriot», νέα ραντάρ και έναν «κοινό εκτοξευτή για τους τρέχοντες και μελλοντικούς αναχαιτιστές».
Η δυνατότητα διαστημικής «αναχαίτισης στη φάση ώθησης» είναι ιδιαίτερα περίεργη.
Παρόλο που οι διαφάνειες δεν αποκάλυψαν πραγματικά πώς θα επιτευχθεί αυτό, η κοινή λογική υποδηλώνει ότι είτε πρόκειται για σκόπιμη παραπληροφόρηση (όπως ήταν το SDI) είτε το Πεντάγωνο επιδιώκει ενεργά όπλα βασισμένα στο διάστημα.
Το Reuters σημείωσε ότι «μια έκπληξη ήταν ένα νέο μεγάλο πεδίο πυραύλων – προφανώς στο Midwest σύμφωνα με έναν χάρτη στην παρουσίαση – για τους Next Generation Interceptors (NGI) που κατασκευάζονται από τη Lockheed Martin» και «θα αποτελούσε μέρος του "άνω επιπέδου" μαζί με τα συστήματα Terminal High Altitude Area Defense (THAAD) και "Aegis" που επίσης κατασκευάζει η Lockheed».
Οι NGI προορίζονται να είναι η επόμενη εκδοχή των GBI (Αναχαιτιστές Επίγειας Βάσης), που είναι μέρος της Άμυνας Μέσου Διαστήματος Επίγειας Βάσης (GMD).
Αυτό το σύστημα αποτελεί ένα πανεθνικό δίκτυο ραντάρ, αναχαιτιστών και άλλων στοιχείων που οι ΗΠΑ σχεδίαζαν για δεκαετίες, ακόμη και αποσύροντας μονομερώς τη Συμφωνία κατά των Αντιβαλλιστικών Πυραύλων του 1972 (ABM Treaty) το 2002, ώστε να μπορέσουν να προχωρήσουν το έργο.
Η συμφωνία αυτή για τον έλεγχο των όπλων είχε στόχο να αποτρέψει τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ/Ρωσία από το να ενισχύουν αενάως τα θερμοπυρηνικά τους οπλοστάσια περιορίζοντας τον αριθμό των αναπτυγμένων συστημάτων ABM.
Η λογική ήταν ότι όποιος αποκτούσε καλύτερη αεράμυνα, αυτό θα αναγκαζόταν να οδηγήσει την άλλη πλευρά στην αύξηση της επιθετικής της ισχύος ώστε να επιτύχει επιθέσεις κορεσμού που αναπόφευκτα θα υπερίσχυαν όλων των συστημάτων ABM.
Παρόλο που η συνθήκη δεν ήταν τέλεια, επιβράδυνε την αύξηση του αριθμού των κεφαλών και των συστημάτων εκτόξευσης.
Ωστόσο, μετά την ατυχία της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, οι ΗΠΑ θεώρησαν ότι η Ρωσία δεν θα μπορούσε να επανενεργοποιήσει το τεράστιο στρατιωτικο-βιομηχανικό της δυναμικό, πράγμα που σήμαινε ότι η προαναφερθείσα Συμφωνία ABM «κρατούσε πίσω την Αμερική» στην επιδίωξη της για παγκόσμια κυριαρχία.
Και όμως, συνέβη το αντίθετο.
Η Μόσχα όχι μόνο επανενεργοποίησε μεγάλο μέρος (αν όχι το μεγαλύτερο) του στρατιωτικο-βιομηχανικού της δυναμικού, αλλά επανεκκίνησε και μια σειρά πολύ προηγμένων στρατιωτικών προγραμμάτων που οδήγησαν τελικά σε δεκαετίες προτεραιότητας σε πλήθος υπερσύγχρονων υπερηχητικών όπλων.
Αυξάνεται η επιθετικότητα
Τώρα που αυτό γύρισε μπούμερανγκ, η Washington αντιμετωπίζει πολύ πιο πολύπλοκο και απαιτητικό έργο στην αναχαίτιση όπλων που λειτουργούν με πολύ διαφορετικές αρχές, καθιστώντας απρόβλεπτους τους κανονικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Οι συσσωρευτικές επιπτώσεις αυτών των παραγόντων έχουν αυξήσει τα κόστη και έχουν κάνει τη συντήρηση και τη λογιστική πραγματικό εφιάλτη.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο (Πρώτος) Ψυχρός Πόλεμος ήταν πολύ πιο απλός, επειδή η Αμερική είχε να ανησυχεί μόνο για τη Σοβιετική Ένωση, ενώ η επιθετικότητά της κατά του υπόλοιπου κόσμου ανάγκασε πολλές άλλες χώρες να ενισχύσουν τα οπλοστάσιά τους (ιδίως Κίνα και Βόρεια Κορέα).
Δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη μέθοδος για να διασφαλιστεί βιώσιμη αποτροπή. Ωστόσο, αντί να μειώσει τις εντάσεις, οι ΗΠΑ διπλασιάζουν την επιθετικότητά τους.
Παρά το γεγονός ότι πρόκειται τυπικά για αμυντικό σύστημα, η Washington βλέπει τον πραγματικό σκοπό του «Χρυσού Θόλου» («Golden Dome») ως μέσο για να διευκολύνει την παγκόσμια κυριαρχία της υπονομεύοντας άλλα οπλοστάσια.
Η παρουσίαση του Πενταγώνου την περασμένη εβδομάδα υποδηλώνει ότι ο «Χρυσός Θόλος» θα αποτελεί ουσιαστικά επέκταση και ενσωμάτωση των υφιστάμενων συστημάτων πυραυλικής άμυνας, με τον τρίτο χώρο στο Midwest να ενισχύει τις υπάρχουσες θέσεις εκτόξευσης GMD στην California και Αλάσκα.
Δύσκολο εγχείρημα
Ο αμερικανικός στρατός θα πρέπει να αντιμετωπίσει προκλήσεις όπως η «καθυστέρηση επικοινωνίας κατά μήκος της αλυσίδας καταστροφής (kill chain, μια αλληλουχία ενεργειών βήμα προς βήμα που απαιτείται για τον εντοπισμό, στοχοποίηση και καταστροφή μιας απειλής)», οπότε οι πιο σημαντικές εταιρείες του American MIC (Lockheed Martin, Northrop Grumman, RTX/Raytheon, Boeing, κ.ά.) θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.
Ωστόσο, η ίδια η ιδέα ότι ο «Χρυσός Θόλος» θα μπορεί να καταρρίψει υπερηχητικά όπλα είναι πολύ αμφίβολη, δεδομένης της κακής απόδοσης του GMD ακόμη και απέναντι σε κανονικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Από την άλλη, το MIC είναι ενθουσιασμένο με αυτή τη ροή χρημάτων (αν αναλογιστεί κανείς το κόστος του συστήματος).
Κι όμως, ενώ το έργο έχει πολλές ομοιότητες με το SDI της εποχής του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου (Στρατηγική Αμυντική Πρωτοβουλία, γνωστή και ως «Star Wars»), η ιδέα των όπλων βασισμένων στο διάστημα παραμένει μια ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε στρατιωτικοποίηση του διαστήματος.
Ο Επικεφαλής της Δύναμης Διαστήματος των ΗΠΑ, Στρατηγός Michael Guetlein, που υπηρετεί ως επικεφαλής του προγράμματος «Χρυσός Θόλος», καλείται να «παραδώσει τα πρώτα σχέδια εντός 60 ημερών και έναν πλήρη οδικό χάρτη του έργου εντός 120 ημερών».
Το νέο σύστημα πυραυλικής άμυνας αναμένεται να μπορεί να «αναχαιτίζει στόχους στη φάση ώθησής τους» και να «αναπτύσσει κινητές άμυνες ικανές για ταχεία παγκόσμια ανάπτυξη».
Αυτό αποτελεί σαφή παραβίαση της Συνθήκης Εξωτερικού Διαστήματος του 1967 (Outer Space Treaty, OST).
Υπάρχει επίσης πολλή συμβολικότητα στην πρώτη ανακοίνωση του Trump για τον «Χρυσό Θόλο». Όπως προαναφέρθηκε, την παρουσίασε στις 27 Ιανουαρίου, την ημερομηνία υπογραφής της OST από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών