Τον Αύγουστο που διανύουμε η Ρωσία μαζί με την Ινδία αναδεικνύονται ως οι κύριοι προμηθευτές diesel και gasoil στη Δυτική Αφρική, με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, τη Νιγηρία και την Ευρώπη να μοιράζονται σε ποσοστό την προμήθεια των υπόλοιπων αποθεμάτων.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της S&P Global Commodities at Sea, ο συνολικός εισαγωγικός όγκος αυτών των καυσίμων στην περιοχή υπολογίζεται σε περίπου 1,1 εκατομμύρια τόνους, σημειώνοντας μείωση 8% σε σχέση με τον Ιούλιο, όταν ο όγκος είχε φτάσει τους 1,21 εκατομμύρια τόνους.
Η Ρωσία σχεδιάζει να προμηθεύσει τη Δυτική Αφρική με περίπου 306.000 τόνους diesel (καύσιμο για οχήματα) και gasoil (καύσιμο για βιομηχανίες), αριθμός που ξεπερνά κατά 40,37% τον Ιούλιο.
Αυτή η αύξηση συνοδεύεται από αύξηση 18% στις αποστολές από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, όπως αναφέρει το περιοδικό "Нефть и капитал".
Η Ινδία, από την πλευρά της, ενισχύει τη θέση της στη συγκεκριμένη αγορά, με εκτιμώμενο εξαγωγικό όγκο 240.000 τόνων για τον ίδιο μήνα.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη υποδεικνύει την επιτυχή αναδιάρθρωση των εξαγωγών πετρελαιοειδών της Ρωσίας και της Ινδίας προς νέες αγορές.
Για τη Ρωσία, αυτή η στρατηγική είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, δεδομένων των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τις δυτικές χώρες μετά την έναρξη της γεωπολιτικής σύγκρουσης.
Η ανακατεύθυνση των ροών των καυσίμων επιτρέπει την αντιστάθμιση των απωλειών από τη μείωση των εξαγωγών προς την Ευρώπη και ενισχύει τις εμπορικές σχέσεις με αναπτυσσόμενες χώρες.
Επιπλέον, η αύξηση των εξαγωγών στη Δυτική Αφρική αντανακλά τον στρατηγικό ανταγωνισμό στις διεθνείς αγορές καυσίμων.
Η περιοχή παραμένει εξαρτημένη από εισαγωγές λόγω της περιορισμένης διυλιστηριακής ικανότητας, γεγονός που την καθιστά ιδιαίτερα ελκυστική για χώρες που αναζητούν εναλλακτικές αγορές.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάπτυξη των εξαγωγών από τη Ρωσία και την Ινδία μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος μιας ευρύτερης τάσης μετακίνησης των εμπορικών δρόμων προς τον Παγκόσμιο Νότο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Νιγηρία υπέγραψε συμφωνία με την S&P Global Commodity Insights για τη δημιουργία του δικού της δείκτη τιμών στα πετρελαιοειδή, με στόχο την αύξηση της διαφάνειας, την προσέλκυση επενδύσεων και την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της Δυτικής Αφρικής.
Η εταιρεία Dangote Refinery (παραγωγή 650.000 βαρελιών ημερησίως) καλύπτει ήδη το 31% της τοπικής αγοράς διυλισμένων προϊόντων και συνεχίζει να διευρύνει την επιρροή της στην περιοχή.
Το ενεργειακό φιάσκο στην Ευρώπη, την ωθεί άρον άρον πίσω στο ρωσικό φυσικό αέριο
Παρά τις διακηρύξεις για απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται εκ νέου εγκλωβισμένη σε ενεργειακές αντιφάσεις.
Η αβεβαιότητα στις παγκόσμιες προμήθειες και οι καθυστερήσεις σε έργα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από ΗΠΑ και Κατάρ, επαναφέρουν στο προσκήνιο το ενδεχόμενο αύξησης των εισαγωγών από τη Μόσχα.
Σύμφωνα με στοιχεία του Center for Research on Energy and Clean Air (CREA), τον Ιούλιο η ΕΕ δαπάνησε 1,3 δισ. ευρώ για ρωσικούς υδρογονάνθρακες, παραμένοντας ανάμεσα στους πέντε μεγαλύτερους αγοραστές παγκοσμίως.
Παράλληλα, η Ευρώπη κατέχει την πρώτη θέση στις εισαγωγές ρωσικού LNG, με ποσοστό 51% του συνόλου.
Η στρατηγική της Ένωσης προβλέπει ότι μόλις φτάσουν στην αγορά μεγάλες ποσότητες LNG από τις ΗΠΑ και το Κατάρ, οι ρωσικές εισαγωγές θα τερματιστούν.
Ωστόσο, οι καθυστερήσεις στα έργα, η κατεύθυνση των καταριανών φορτίων προς Ασία και η εμπορική τακτική της Ουάσινγκτον, αφήνουν πολλά ερωτηματικά.
Διεθνείς αναλυτές επισημαίνουν ότι το μεγαλύτερο όφελος για την ΕΕ θα ήταν να «τερματίσει την τρέλα» του αποκλεισμού του αγωγού Yamal-Europe και να επανεκκινήσει την εισαγωγή φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου.
Ωστόσο, οι πολιτικοί και στρατηγικοί περιορισμοί καθιστούν το ενδεχόμενο αυτό απίθανο τουλάχιστον έως το 2026.
Μέχρι τότε, η Ευρώπη θα συνεχίσει να κινείται σε τεντωμένο σκοινί: από τη μια πλευρά η επιθυμία για ενεργειακή ανεξαρτησία, και από την άλλη η πραγματικότητα της αγοράς που την αναγκάζει να στηρίζεται στον προμηθευτή που ήθελε να εγκαταλείψει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών