Μέχρι τον Μάιο του 2025, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις αριθμούσαν 3,57 εκατομμύρια στρατιώτες, εκ των οποίων το 37%, ή 1,32 εκατομμύρια, ήταν ενεργό στρατιωτικό προσωπικό…
Ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin αγνοεί τον «φίλο» του και Αμερικανό ομόλογό του, Donald Trump, παρά τις απειλές του δεύτερου για επιβολή οικονομικών κυρώσεων στη Μόσχα λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, είναι ότι έχει το πάνω χέρι στο πεδίο αυτήν τη στιγμή.
Και αυτό γιατί αφενός οι Ρώσοι τεχνοκράτες έχουν καταφέρει να οικοδομήσουν μια οικονομία που αντέχει τις δυτικές κυρώσεις και αφετέρου η Ρωσία μπορεί να βρει πολλούς στρατιώτες που εντάσσονται στις δυνάμεις της μέσα στην καλοκαιρινή επίθεση - ενώ οι έφεδροι της Ουκρανίας μειώνονται.
Και όπως είναι εύλογο, ανεξαρτήτως της τεχνολογίας και των όπλων, ένας πόλεμος κερδίζεται όταν υπάρχουν στρατιώτες στο πεδίο της μάχης.
Και είναι κοινό μυστικό ότι η Ουκρανία υποφέρει από οξεία έλλειψη προσωπικού.
Δεν επιτρέπεται στους άνδρες ηλικίας 18 έως 60 ετών να φύγουν από τη χώρα από τον Φεβρουάριο του 2022 χωρίς ειδική άδεια, ενώ οι Ουκρανοί εντάσσονται στις ένοπλες δυνάμεις υπό καταναγκασμό.
Από την άλλη, πρόσφατες αναφορές και μελέτες δείχνουν ότι παρά τις χιλιάδες απώλειες στρατιωτών που έχει η Ρωσία, έχει καταφέρει σχετικά εύκολα να διαχειριστεί τις νέες στρατολογήσεις.
Μέχρι τον Μάιο του 2025, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις αριθμούσαν 3,57 εκατομμύρια στρατιώτες, εκ των οποίων το 37%, ή 1,32 εκατομμύρια, ήταν ενεργό στρατιωτικό προσωπικό.
Δύο εκατομμύρια ήταν έφεδροι και 250.000 παραστρατιωτικές δυνάμεις.
Σημαντικό είναι ότι ο αριθμός των στρατιωτικών στον ρωσικό στρατό έχει διπλασιαστεί μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Πλέον, ο ρωσικός στρατός είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παγκοσμίως, μαζί με τη Βόρεια Κορέα (με την Κίνα, την Ινδία και τις ΗΠΑ να είναι πρώτες, δεύτερες και τρίτες, αντίστοιχα).
Σημειωτέον, οι Ρώσοι στρατιώτες ξεπερνούν κατά 420.000 τους Ουκρανούς, χωρίς να υπολογίζονται οι εφεδρικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις.
Και οι περισσότεροι από αυτούς είναι γνήσιοι Ρώσοι, και όχι ξένοι μισθοφόροι.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, η ρωσική στρατολόγηση συνέχισε με θεαματικούς ρυθμούς το πρώτο τρίμηνο του 2025, αυξανόμενη κατά 22% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2024 (από 73.366 σε 89.601 άνδρες).
Αξίζει να σημειωθεί ότι αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία το 2022, οι EurAsian Times είχαν αναφερθεί λεπτομερώς στο πόσο πολύπλοκο είχε γίνει το πεδίο της μάχης στην Ουκρανία, με μια σειρά βίαιων μη κρατικών παραγόντων —ιδιωτικοί στρατιωτικοί ανάδοχοι, ξένοι μαχητές, εθελοντές, μισθοφόροι, εξτρεμιστές και τρομοκρατικές ομάδες— να συμμετέχουν όλοι.
Η Ουκρανία είχε τότε ανακοινώσει ανοιχτά ότι περίπου είκοσι χιλιάδες (20.000) άνθρωποι από πενήντα δύο (52) χώρες είχαν αιτηθεί να πολεμήσουν στη Διεθνή Λεγεώνα Εδαφικής Άμυνας της Ουκρανίας, μεταξύ των οποίων Αμερικανοί, Καναδοί και αρκετές ευρωπαϊκές εθνικότητες.
Η Ρωσία, επίσης, είχε αναφέρει ότι περίπου δεκαέξι χιλιάδες (16.000) άνδρες από τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία είχαν αιτηθεί να πολεμήσουν για τη Ρωσία.
Είναι κατανοητό ότι όταν πολλοί από αυτούς τους ξένους μαχητές σκοτώθηκαν και κάποιοι κρατήθηκαν αιχμάλωτοι πολέμου (ΑΠ) και από τις δύο πλευρές (αν και κάποιοι έχουν απελευθερωθεί μέσω ανταλλαγών αιχμαλώτων), ο αριθμός αυτών που πολεμούν για την Ουκρανία έχει μειωθεί. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ουκρανία.
Μισθοφόροι
Όσον αφορά τη ρωσική πλευρά, οι δυτικές χώρες ισχυρίζονται ότι ο Putin έχει εντάξει τους μισθοφόρους στο πλαίσιο της στρατιωτικής στρατηγικής της Μόσχας από τότε που επενέβη για πρώτη φορά στην Ουκρανία το 2014 για να καταλάβει την Κριμαία και να στηρίξει τους φιλορώσους αυτονομιστές στο Donbass.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα, ο Putin βοήθησε στη δημιουργία της Ομάδας Wagner, που θεωρείται ο μεγαλύτερος ιδιωτικός πάροχος ασφάλειας στον κόσμο, «για να βοηθά, να αντικαθιστά και να παρέχει πιθανή άρνηση ευθύνης στις ρωσικές δυνάμεις» σε ρωσικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό σε τριάντα χώρες σε τέσσερις ηπείρους, από τη Βενεζουέλα μέχρι τη Λιβύη και το Αφγανιστάν. Το γεγονός ότι η ηγεσία της Wagner ήρθε σε ρήξη με τον Putin και στη συνέχεια σκοτώθηκε μυστηριωδώς αποτελεί άλλη ιστορία.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα δυτικά ρεπορτάζ, η Ρωσία συνεχίζει να στρατολογεί ξένους στρατιώτες για την Ουκρανία.
Λέγεται ότι το κύριο κέντρο στρατολόγησης της Ρωσίας είναι η Κεντρική Ασία (τόσο στην ίδια την περιοχή όσο και μεταξύ του μεγάλου πληθυσμού μεταναστών εργατών στη Ρωσία).
Άλλες βασικές πηγές είναι η Συρία, η Κούβα, η Ινδία και το Νεπάλ.
Οι προσπάθειες της Ρωσίας στην Κούβα και την Ινδία έχουν επικριθεί ως επιχειρήσεις εμπορίας ανθρώπων.
Το Νεπάλ έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ευάλωτο, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται από λίγες χιλιάδες έως 15.000 άνδρες που έχουν υπογράψει για να πολεμήσουν στην Ουκρανία.
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα των ξένων στρατιωτών που πολεμούν για τη Ρωσία έχει τραβήξει το παγκόσμιο ενδιαφέρον περισσότερο απ’ όλα, ειδικά μετά την είδηση ότι η Βόρεια Κορέα έχει στείλει περίπου δέκα χιλιάδες στρατιώτες για να συμμετάσχουν στην εισβολή στην Ουκρανία.
Πολλοί θεωρούν αυτό το γεγονός ορόσημο στον πόλεμο, λόγω του μεγέθους των δυνάμεων και του επίσημου χαρακτήρα της αποστολής.
Επιπλέον, υπάρχουν αναφορές ότι η Ρωσία στοχεύει μετανάστες, ιδιαίτερα εκείνους που έχουν πρόσφατα αποκτήσει ρωσική υπηκοότητα, για στρατολόγηση.
Πολιτικοί και κρατικοί υπάλληλοι που έχουν φυλακιστεί με κατηγορίες διαφθοράς, καθώς και κρατούμενοι με σοβαρές κατηγορίες, έχουν επίσης την ευκαιρία να καταταγούν.
Ωστόσο, έχει αναφερθεί ότι η Ρωσία βασίζεται όλο και περισσότερο σε συμβασιούχους στρατιώτες, προσφέροντας υψηλούς μισθούς και μπόνους υπογραφής για να δελεάσει τους στρατολογούμενους από το εσωτερικό της χώρας.
Τα έξοδα αυτά μοιράζονται μεταξύ της Μόσχας και των περιφερειακών ή επαρχιακών πρωτευουσών.
Σε μια σημαντική αλλά μοναδική βάση δεδομένων που συνέταξε πρόσφατα ο Δρ. Janis Kluge από το Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών και Ασφαλείας (SWP), στο Βερολίνο, διαπιστώθηκε ότι οι δαπάνες των προϋπολογισμών 37 ρωσικών περιφερειών για μπόνους εγγραφής αυξήθηκαν δραματικά το 2024.
Η μελέτη του Kluge δείχνει ότι όλο και περισσότεροι Ρώσοι άνδρες εθελοντικά υπογράφουν συμβόλαιο με τον ρωσικό στρατό καθώς τα οικονομικά κίνητρα έγιναν πιο σημαντικά και μεγαλύτερα.
Κατά τη διάρκεια του 2024, αυτά τα κίνητρα για τους συμβασιούχους στρατιώτες αυξήθηκαν σημαντικά.
Επίσης, εισήχθησαν νέα προνόμια ώστε η στρατιωτική θητεία να γίνει πιο ελκυστική για τους στρατιώτες και τις οικογένειές τους.
Το πιο σημαντικό ήταν η σημαντική αύξηση των «μπόνους υπογραφής», δηλαδή προκαταβολών για τους νέους στρατιώτες που υπογράφουν σύμβαση.
Τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές, τα μπόνους υπογραφής ανέβηκαν σε εκατομμύρια ρούβλια, ισοδύναμα με αρκετά χρόνια μέσου εισοδήματος.
Τα μπόνους αποτελούνται τουλάχιστον από δύο μέρη: ένα που πληρώνεται από τον περιφερειακό προϋπολογισμό και ένα που πληρώνεται από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό.
Σε πολλές πόλεις υπάρχει επίσης ένα τρίτο, μικρότερο μπόνους από το δήμο.
Από τον Νοέμβριο του 2022, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσφέρει μπόνους υπογραφής 195.000 ρουβλίων για στρατιώτες σε κινητοποίηση και συμβασιούχους. Αρχικά, αυτό πιθανότατα είχε στόχο να κατευνάσει την οργή που προκλήθηκε από την αναγκαστική κινητοποίηση.
Με την πάροδο του χρόνου, το μπόνους υπογραφής αυξήθηκε αρκετές φορές και έγινε το βασικό κίνητρο στρατολόγησης.
Τον Ιούλιο του 2024, ο Putin διέταξε αύξηση του ομοσπονδιακού μπόνους από 195.000 σε 400.000 ρούβλια, «συνιστώντας» στις περιφέρειες να ανταποκριθούν με μια αντίστοιχη πληρωμή.
Σύμφωνα με τον Kluge, ορισμένες περιφέρειες υπερβαίνουν κατά πολύ αυτή τη σύσταση.
Και αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένες περιοχές όπως η Μόσχα ή η Αγία Πετρούπολη είναι πολύ πλούσιες.
Ωστόσο, και ορισμένες φτωχές περιοχές πληρώνουν εξίσου υψηλά ποσά, καθώς πρέπει να εκπληρώσουν τις ποσοστώσεις στρατολόγησης που ορίζει η Μόσχα και πληρώνουν ακριβά για να δελεάσουν τους νέους στρατιώτες.
Για παράδειγμα, οι νέοι συμβασιούχοι στη φτωχή περιοχή της Σαμάρα λαμβάνουν σήμερα προκαταβολή 3,6 εκατομμυρίων ρουβλίων από τον περιφερειακό προϋπολογισμό.
Μαζί με το ομοσπονδιακό μπόνους, μπορούν τώρα να περιμένουν συνολική πληρωμή 4 εκατομμυρίων ρουβλίων (περίπου 47.000 δολάρια) αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης — ποσό που ισοδυναμεί με πενταπλάσιο μέσο ετήσιο μισθό στην περιοχή.
Στο μεταξύ, άλλες περιοχές (περίπου το ένα τρίτο) έχουν παραμείνει στο ελάχιστο μπόνους των 400.000 ρουβλίων που ζήτησε ο Putin.
Οι διαφορές αυτές δείχνουν ότι μερικές περιοχές αναζητούν απεγνωσμένα νέους, ενώ άλλες φαίνεται να είναι ικανοποιημένες με τον αριθμό των στρατολογήσεων — πράγμα που σημαίνει ότι οι τελευταίες καλύπτουν τους στόχους στρατολόγησης που έθεσε το Κρεμλίνο.
Συνολικά, λοιπόν, το σύστημα λειτουργεί καλά. Η θέσπιση ποσοστώσεων και η ανάθεση της υλοποίησης στις περιφερειακές αρχές έχει κάνει τη στρατολόγηση πιο οικονομική και αποτελεσματική για τον Putin.
Φυσικά, ο Kluge επισημαίνει ότι το ρωσικό μοντέλο στρατολόγησης δεν λέει πολλά για τη φυσική κατάσταση ή την καταλληλότητα των στρατευμάτων.
Υπάρχουν μάλιστα ενδείξεις ότι όλο και περισσότερα άτομα άνω των 50 ετών κατατάσσονται.
Επιπλέον, το οικονομικό βάρος για τους περιφερειακούς προϋπολογισμούς είναι τεράστιο, ειδικά όταν συνυπολογιστούν τα μπόνους υπογραφής, οι μισθοί, οι ασφαλιστικές εισφορές και τα επιδόματα.
Τέλος, ο Kluge προειδοποιεί ότι εάν η κυβέρνηση του Putin αποτύχει να προσελκύσει επαρκή αριθμό νεοσυλλέκτων, μπορεί να οδηγηθούμε σε αύξηση της υποχρεωτικής στρατολόγησης ή ακόμα και στην επιστράτευση μεγαλύτερων ομάδων πληθυσμού.
www.bankingnews.gr
Και αυτό γιατί αφενός οι Ρώσοι τεχνοκράτες έχουν καταφέρει να οικοδομήσουν μια οικονομία που αντέχει τις δυτικές κυρώσεις και αφετέρου η Ρωσία μπορεί να βρει πολλούς στρατιώτες που εντάσσονται στις δυνάμεις της μέσα στην καλοκαιρινή επίθεση - ενώ οι έφεδροι της Ουκρανίας μειώνονται.
Και όπως είναι εύλογο, ανεξαρτήτως της τεχνολογίας και των όπλων, ένας πόλεμος κερδίζεται όταν υπάρχουν στρατιώτες στο πεδίο της μάχης.
Και είναι κοινό μυστικό ότι η Ουκρανία υποφέρει από οξεία έλλειψη προσωπικού.
Δεν επιτρέπεται στους άνδρες ηλικίας 18 έως 60 ετών να φύγουν από τη χώρα από τον Φεβρουάριο του 2022 χωρίς ειδική άδεια, ενώ οι Ουκρανοί εντάσσονται στις ένοπλες δυνάμεις υπό καταναγκασμό.
Από την άλλη, πρόσφατες αναφορές και μελέτες δείχνουν ότι παρά τις χιλιάδες απώλειες στρατιωτών που έχει η Ρωσία, έχει καταφέρει σχετικά εύκολα να διαχειριστεί τις νέες στρατολογήσεις.
Μέχρι τον Μάιο του 2025, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις αριθμούσαν 3,57 εκατομμύρια στρατιώτες, εκ των οποίων το 37%, ή 1,32 εκατομμύρια, ήταν ενεργό στρατιωτικό προσωπικό.
Δύο εκατομμύρια ήταν έφεδροι και 250.000 παραστρατιωτικές δυνάμεις.
Σημαντικό είναι ότι ο αριθμός των στρατιωτικών στον ρωσικό στρατό έχει διπλασιαστεί μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Πλέον, ο ρωσικός στρατός είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παγκοσμίως, μαζί με τη Βόρεια Κορέα (με την Κίνα, την Ινδία και τις ΗΠΑ να είναι πρώτες, δεύτερες και τρίτες, αντίστοιχα).
Σημειωτέον, οι Ρώσοι στρατιώτες ξεπερνούν κατά 420.000 τους Ουκρανούς, χωρίς να υπολογίζονται οι εφεδρικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις.
Και οι περισσότεροι από αυτούς είναι γνήσιοι Ρώσοι, και όχι ξένοι μισθοφόροι.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, η ρωσική στρατολόγηση συνέχισε με θεαματικούς ρυθμούς το πρώτο τρίμηνο του 2025, αυξανόμενη κατά 22% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2024 (από 73.366 σε 89.601 άνδρες).
Αξίζει να σημειωθεί ότι αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία το 2022, οι EurAsian Times είχαν αναφερθεί λεπτομερώς στο πόσο πολύπλοκο είχε γίνει το πεδίο της μάχης στην Ουκρανία, με μια σειρά βίαιων μη κρατικών παραγόντων —ιδιωτικοί στρατιωτικοί ανάδοχοι, ξένοι μαχητές, εθελοντές, μισθοφόροι, εξτρεμιστές και τρομοκρατικές ομάδες— να συμμετέχουν όλοι.
Η Ουκρανία είχε τότε ανακοινώσει ανοιχτά ότι περίπου είκοσι χιλιάδες (20.000) άνθρωποι από πενήντα δύο (52) χώρες είχαν αιτηθεί να πολεμήσουν στη Διεθνή Λεγεώνα Εδαφικής Άμυνας της Ουκρανίας, μεταξύ των οποίων Αμερικανοί, Καναδοί και αρκετές ευρωπαϊκές εθνικότητες.
Η Ρωσία, επίσης, είχε αναφέρει ότι περίπου δεκαέξι χιλιάδες (16.000) άνδρες από τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία είχαν αιτηθεί να πολεμήσουν για τη Ρωσία.
Είναι κατανοητό ότι όταν πολλοί από αυτούς τους ξένους μαχητές σκοτώθηκαν και κάποιοι κρατήθηκαν αιχμάλωτοι πολέμου (ΑΠ) και από τις δύο πλευρές (αν και κάποιοι έχουν απελευθερωθεί μέσω ανταλλαγών αιχμαλώτων), ο αριθμός αυτών που πολεμούν για την Ουκρανία έχει μειωθεί. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ουκρανία.
Μισθοφόροι
Όσον αφορά τη ρωσική πλευρά, οι δυτικές χώρες ισχυρίζονται ότι ο Putin έχει εντάξει τους μισθοφόρους στο πλαίσιο της στρατιωτικής στρατηγικής της Μόσχας από τότε που επενέβη για πρώτη φορά στην Ουκρανία το 2014 για να καταλάβει την Κριμαία και να στηρίξει τους φιλορώσους αυτονομιστές στο Donbass.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα, ο Putin βοήθησε στη δημιουργία της Ομάδας Wagner, που θεωρείται ο μεγαλύτερος ιδιωτικός πάροχος ασφάλειας στον κόσμο, «για να βοηθά, να αντικαθιστά και να παρέχει πιθανή άρνηση ευθύνης στις ρωσικές δυνάμεις» σε ρωσικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό σε τριάντα χώρες σε τέσσερις ηπείρους, από τη Βενεζουέλα μέχρι τη Λιβύη και το Αφγανιστάν. Το γεγονός ότι η ηγεσία της Wagner ήρθε σε ρήξη με τον Putin και στη συνέχεια σκοτώθηκε μυστηριωδώς αποτελεί άλλη ιστορία.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα δυτικά ρεπορτάζ, η Ρωσία συνεχίζει να στρατολογεί ξένους στρατιώτες για την Ουκρανία.
Λέγεται ότι το κύριο κέντρο στρατολόγησης της Ρωσίας είναι η Κεντρική Ασία (τόσο στην ίδια την περιοχή όσο και μεταξύ του μεγάλου πληθυσμού μεταναστών εργατών στη Ρωσία).
Άλλες βασικές πηγές είναι η Συρία, η Κούβα, η Ινδία και το Νεπάλ.
Οι προσπάθειες της Ρωσίας στην Κούβα και την Ινδία έχουν επικριθεί ως επιχειρήσεις εμπορίας ανθρώπων.
Το Νεπάλ έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ευάλωτο, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται από λίγες χιλιάδες έως 15.000 άνδρες που έχουν υπογράψει για να πολεμήσουν στην Ουκρανία.
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα των ξένων στρατιωτών που πολεμούν για τη Ρωσία έχει τραβήξει το παγκόσμιο ενδιαφέρον περισσότερο απ’ όλα, ειδικά μετά την είδηση ότι η Βόρεια Κορέα έχει στείλει περίπου δέκα χιλιάδες στρατιώτες για να συμμετάσχουν στην εισβολή στην Ουκρανία.
Πολλοί θεωρούν αυτό το γεγονός ορόσημο στον πόλεμο, λόγω του μεγέθους των δυνάμεων και του επίσημου χαρακτήρα της αποστολής.
Επιπλέον, υπάρχουν αναφορές ότι η Ρωσία στοχεύει μετανάστες, ιδιαίτερα εκείνους που έχουν πρόσφατα αποκτήσει ρωσική υπηκοότητα, για στρατολόγηση.
Πολιτικοί και κρατικοί υπάλληλοι που έχουν φυλακιστεί με κατηγορίες διαφθοράς, καθώς και κρατούμενοι με σοβαρές κατηγορίες, έχουν επίσης την ευκαιρία να καταταγούν.
Ωστόσο, έχει αναφερθεί ότι η Ρωσία βασίζεται όλο και περισσότερο σε συμβασιούχους στρατιώτες, προσφέροντας υψηλούς μισθούς και μπόνους υπογραφής για να δελεάσει τους στρατολογούμενους από το εσωτερικό της χώρας.
Τα έξοδα αυτά μοιράζονται μεταξύ της Μόσχας και των περιφερειακών ή επαρχιακών πρωτευουσών.
Σε μια σημαντική αλλά μοναδική βάση δεδομένων που συνέταξε πρόσφατα ο Δρ. Janis Kluge από το Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών και Ασφαλείας (SWP), στο Βερολίνο, διαπιστώθηκε ότι οι δαπάνες των προϋπολογισμών 37 ρωσικών περιφερειών για μπόνους εγγραφής αυξήθηκαν δραματικά το 2024.
Η μελέτη του Kluge δείχνει ότι όλο και περισσότεροι Ρώσοι άνδρες εθελοντικά υπογράφουν συμβόλαιο με τον ρωσικό στρατό καθώς τα οικονομικά κίνητρα έγιναν πιο σημαντικά και μεγαλύτερα.
Κατά τη διάρκεια του 2024, αυτά τα κίνητρα για τους συμβασιούχους στρατιώτες αυξήθηκαν σημαντικά.
Επίσης, εισήχθησαν νέα προνόμια ώστε η στρατιωτική θητεία να γίνει πιο ελκυστική για τους στρατιώτες και τις οικογένειές τους.
Το πιο σημαντικό ήταν η σημαντική αύξηση των «μπόνους υπογραφής», δηλαδή προκαταβολών για τους νέους στρατιώτες που υπογράφουν σύμβαση.
Τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές, τα μπόνους υπογραφής ανέβηκαν σε εκατομμύρια ρούβλια, ισοδύναμα με αρκετά χρόνια μέσου εισοδήματος.
Τα μπόνους αποτελούνται τουλάχιστον από δύο μέρη: ένα που πληρώνεται από τον περιφερειακό προϋπολογισμό και ένα που πληρώνεται από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό.
Σε πολλές πόλεις υπάρχει επίσης ένα τρίτο, μικρότερο μπόνους από το δήμο.
Από τον Νοέμβριο του 2022, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσφέρει μπόνους υπογραφής 195.000 ρουβλίων για στρατιώτες σε κινητοποίηση και συμβασιούχους. Αρχικά, αυτό πιθανότατα είχε στόχο να κατευνάσει την οργή που προκλήθηκε από την αναγκαστική κινητοποίηση.
Με την πάροδο του χρόνου, το μπόνους υπογραφής αυξήθηκε αρκετές φορές και έγινε το βασικό κίνητρο στρατολόγησης.
Τον Ιούλιο του 2024, ο Putin διέταξε αύξηση του ομοσπονδιακού μπόνους από 195.000 σε 400.000 ρούβλια, «συνιστώντας» στις περιφέρειες να ανταποκριθούν με μια αντίστοιχη πληρωμή.
Σύμφωνα με τον Kluge, ορισμένες περιφέρειες υπερβαίνουν κατά πολύ αυτή τη σύσταση.
Και αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένες περιοχές όπως η Μόσχα ή η Αγία Πετρούπολη είναι πολύ πλούσιες.
Ωστόσο, και ορισμένες φτωχές περιοχές πληρώνουν εξίσου υψηλά ποσά, καθώς πρέπει να εκπληρώσουν τις ποσοστώσεις στρατολόγησης που ορίζει η Μόσχα και πληρώνουν ακριβά για να δελεάσουν τους νέους στρατιώτες.
Για παράδειγμα, οι νέοι συμβασιούχοι στη φτωχή περιοχή της Σαμάρα λαμβάνουν σήμερα προκαταβολή 3,6 εκατομμυρίων ρουβλίων από τον περιφερειακό προϋπολογισμό.
Μαζί με το ομοσπονδιακό μπόνους, μπορούν τώρα να περιμένουν συνολική πληρωμή 4 εκατομμυρίων ρουβλίων (περίπου 47.000 δολάρια) αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης — ποσό που ισοδυναμεί με πενταπλάσιο μέσο ετήσιο μισθό στην περιοχή.
Στο μεταξύ, άλλες περιοχές (περίπου το ένα τρίτο) έχουν παραμείνει στο ελάχιστο μπόνους των 400.000 ρουβλίων που ζήτησε ο Putin.
Οι διαφορές αυτές δείχνουν ότι μερικές περιοχές αναζητούν απεγνωσμένα νέους, ενώ άλλες φαίνεται να είναι ικανοποιημένες με τον αριθμό των στρατολογήσεων — πράγμα που σημαίνει ότι οι τελευταίες καλύπτουν τους στόχους στρατολόγησης που έθεσε το Κρεμλίνο.
Συνολικά, λοιπόν, το σύστημα λειτουργεί καλά. Η θέσπιση ποσοστώσεων και η ανάθεση της υλοποίησης στις περιφερειακές αρχές έχει κάνει τη στρατολόγηση πιο οικονομική και αποτελεσματική για τον Putin.
Φυσικά, ο Kluge επισημαίνει ότι το ρωσικό μοντέλο στρατολόγησης δεν λέει πολλά για τη φυσική κατάσταση ή την καταλληλότητα των στρατευμάτων.
Υπάρχουν μάλιστα ενδείξεις ότι όλο και περισσότερα άτομα άνω των 50 ετών κατατάσσονται.
Επιπλέον, το οικονομικό βάρος για τους περιφερειακούς προϋπολογισμούς είναι τεράστιο, ειδικά όταν συνυπολογιστούν τα μπόνους υπογραφής, οι μισθοί, οι ασφαλιστικές εισφορές και τα επιδόματα.
Τέλος, ο Kluge προειδοποιεί ότι εάν η κυβέρνηση του Putin αποτύχει να προσελκύσει επαρκή αριθμό νεοσυλλέκτων, μπορεί να οδηγηθούμε σε αύξηση της υποχρεωτικής στρατολόγησης ή ακόμα και στην επιστράτευση μεγαλύτερων ομάδων πληθυσμού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών