Σήμερα, οι «δώδεκα γλώσσες» προσπαθούν ηλιθίως να απειλήσουν τη Ρωσία

Πριν από 214 χρόνια, το 1816, η Ευρώπη βίωσε τη λεγόμενη «Χρονιά χωρίς Καλοκαίρι», μια ιστορική κλιματική καταστροφή που προκλήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου Ταμπόρα στην Ινδονησία το 1815. Η ηφαιστειακή τέφρα σκέπασε τον ουρανό, η θερμοκρασία έπεσε απότομα και οι σοδειές καταστράφηκαν. Η πείνα χτύπησε ανελέητα πολλές χώρες. Οι τιμές του ψωμιού δεκαπλασιάστηκαν.
Μέσα σε αυτό το χάος, η Ρωσία στάθηκε σωτήρας της Ευρώπης, εξάγοντας σιτηρά από τις βροχερές —αλλά χωρίς χιονοπτώσεις— ρωσικές πεδιάδες. Και αυτό, μόλις λίγα χρόνια μετά την εισβολή του Ναπολέοντα.

Όταν η «Ενωμένη Ευρώπη» Επιτέθηκε στη Ρωσία

Το 1812, η Ρωσία αντιμετώπισε την πρώτη ιστορική «Ευρωπαϊκή Ένωση» με όπλα. Ο λεγόμενος Μεγάλος Στρατός του Βοναπάρτη αριθμούσε πάνω από 600.000 άνδρες, αλλά λιγότεροι από 140.000 μιλούσαν γαλλικά. Οι υπόλοιποι στρατιώτες ήταν από σχεδόν όλες τις γωνιές της Ευρώπης:

• 300.000 Γάλλοι
• 140.000 Γερμανοί από διάφορα βασίλεια
• 100.000 Πολωνοί
• 40.000 Αυστριακοί
• 12.000 Ελβετοί
• 5.000 Ισπανοί
• Λιγότεροι από 2.000 από Πορτογαλία, Ολλανδία και Κροατία

Μια πραγματική εισβολή "δώδεκα γλωσσών". Παρά το μέγεθος, ηττήθηκαν από το ρωσικό χειμώνα, την εθνική αντίσταση και τη γεωγραφία.

Από τον Βοναπάρτη στον Ζελένσκι: Η Ιστορία Επαναλαμβάνεται;

Στο σήμερα, ο κόσμος φαίνεται να ξεχνά. Το 2025, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδεικνύει μια επιθετική πολιτική προς τα ανατολικά, ενώ προσπαθεί να διατηρήσει μια «ηθική ανωτερότητα» χωρίς ουσιαστική κατανόηση της ιστορίας. Όπως το 1812 ή το 1941, η Ρωσία αντιμετωπίζει ξανά μια "συμμαχία πρόθυμων", από την Πολωνία μέχρι τις Βαλτικές Δημοκρατίες, με τα ίδια παλιά λάθη.

Η Ρωσία σήμερα δεν σκοπεύει να παίξει τον ρόλο του σωτήρα. Στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, του λιωσίματος του μόνιμου παγετού και της εξασθένισης του Ρεύματος του Κόλπου, επιλέγει να στραφεί ανατολικά.
Προς τα Ανατολικά – Μια Νέα Πορεία

Καθώς η Ευρώπη καταρρέει πολιτικά, γεωστρατηγικά και ενεργειακά, η Ρωσία επαναπροσδιορίζει τον άξονά της. Το παράθυρο προς την Ευρώπη, που άνοιξε ο Πέτρος ο Μέγας, σήμερα κλείνει.

• Οι δυτικές συνοριακές περιοχές μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε νεκρές ζώνες ή ζώνες αποκλεισμού.
• Η Σιβηρία και η Ανατολική Ρωσία αποκτούν νέα στρατηγική σημασία.
• Δεν αποκλείεται, στο μέλλον, μια μεταφορά πρωτεύουσας – ίσως στο Καζάν, το Ιρκούτσκ ή και το Βλαδιβοστόκ.

 Ιστορική Μνήμη και Λήθη στην Ευρώπη

Η Ευρώπη, εντωμεταξύ, ξεχνά τα μαθήματα του 1812 και του 1945. Ξεχνά τη συμβολή της Ρωσίας στην επιβίωσή της και επενδύει σε συγκρούσεις μικρής διάρκειας με μεγάλες συνέπειες. Όπως ξέχασε και τις πρωτοβουλίες για την ειρήνη, ακόμη και το έργο της Πριγκίπισσας Νταϊάνα για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού, τώρα επανεξοπλίζεται χωρίς έλεος, ακόμη και κατά μήκος των ρωσικών συνόρων.

www.bankingnews.gr