Το Shturm δεν είναι απλώς ένα νέο άρμα μάχης, είναι μια δήλωση για το πώς ο ρωσικός στρατός αντιλαμβάνεται την εξέλιξη του σύγχρονου πεδίου μάχης, και ιδίως τις αστικές συγκρούσεις
Η Ρωσία φαίνεται να ετοιμάζεται για τη νέα εποχή στον πόλεμο αρμάτων, παρουσιάζοντας ένα καινοτόμο σύστημα που ανατρέπει τα δεδομένα της σύγχρονης τεθωρακισμένης σύγκρουσης: το «Shturm», ένα άρμα μάχης με δυνατότητα μη επανδρωμένης λειτουργίας.
Η τελευταία δοκιμή του πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιουλίου, με βίντεο να καταγράφουν την επιστροφή του άρματος και του οχήματος ελέγχου στο εργοστάσιο της Uralvagonzavod στο Nizhny Tagil.
Το Shturm δεν είναι απλώς ένα νέο άρμα μάχης, είναι μια δήλωση για το πώς ο ρωσικός στρατός αντιλαμβάνεται την εξέλιξη του σύγχρονου πεδίου μάχης, και ιδίως τις αστικές συγκρούσεις.
Και, ταυτόχρονα, αποτελεί ένδειξη των προσπαθειών της Ρωσίας να διατηρήσει τεχνολογικό πλεονέκτημα απέναντι στη Δύση σε μια εποχή γεωπολιτικής αναταραχής.
Τεχνολογικό υβρίδιο: Παλιό σασί – Νέο δόγμα
Το Shturm βασίζεται στο σασί των αρμάτων μάχης T-72 ή T-90 – δύο εμβληματικών τύπων που κυριαρχούν στον ρωσικό τεθωρακισμένο στόλο.
Ωστόσο, η μορφή και η λειτουργία του νέου άρματος διαφέρουν ριζικά.
Πρώτα απ’ όλα, πρόκειται για ένα «optionally-unmanned» σύστημα, δηλαδή μπορεί να λειτουργήσει είτε επανδρωμένο είτε πλήρως τηλεχειριζόμενο, ανάλογα με τις επιχειρησιακές ανάγκες.
Αυτό το χαρακτηριστικό εντάσσεται σε μια παγκόσμια τάση αυτοματοποίησης του πολέμου, με στόχο τη μείωση των ανθρώπινων απωλειών και την αυξημένη επιβιωσιμότητα σε ακραία περιβάλλοντα – όπως οι πυκνά δομημένες αστικές ζώνες, όπου ο συμβατικός πόλεμος γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος για τα πληρώματα.
Σχεδιασμένο για αστικό πόλεμο
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του Shturm είναι το κοντύτερο πυροβόλο των 125 χιλιοστών.
Σε αντίθεση με τα κλασικά μακρύκαννα άρματα μάχης που σχεδιάστηκαν για ανοιχτό πεδίο, το Shturm είναι φτιαγμένο για μάχη «δωματίου με δωμάτιο» – ή πιο ρεαλιστικά, «τετράγωνο με τετράγωνο» σε μεγάλες πόλεις.
Η μικρότερη κάννη διευκολύνει την κίνηση σε στενούς δρόμους και την ταχύτερη στόχευση σε εγγύς αποστάσεις.
Επιπλέον, το άρμα διαθέτει εκτοξευτές θερμοβαρικών όπλων, πιθανότατα τύπου RPO-A Shmel, που είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά σε κλειστούς χώρους λόγω του τρόπου που διαχέουν την έκρηξη και την υπερθέρμανση.
Η ύπαρξη λεπίδας εκκαθάρισης τύπου μπουλντόζας στο εμπρόσθιο μέρος –για απομάκρυνση εμποδίων, ναρκών και εκρηκτικών μηχανισμών– ενισχύει ακόμη περισσότερο την εικόνα ενός οχήματος που σχεδιάστηκε αποκλειστικά για τον «βρώμικο» και σύνθετο πόλεμο των πόλεων.
Ενισχυμένη θωράκιση και προστασία
Το Shturm και το συνοδευτικό του όχημα διοίκησης διαθέτουν πλήρη θωράκιση με μπλοκ εκρηκτικής αντιδραστικής θωράκισης (ERA) σε όλες τις πλευρές.
Η προστασία αυτή προορίζεται να προσφέρει ανθεκτικότητα σε αντιαρματικά βλήματα, ρουκέτες και αυτοσχέδιες εκρηκτικές συσκευές – απειλές που εντείνονται στον ασύμμετρο πόλεμο των τελευταίων δεκαετιών.
Το όχημα διοίκησης, όπου βρίσκονται οι χειριστές του άρματος όταν αυτό λειτουργεί ως μη επανδρωμένο, είναι επίσης εξοπλισμένο με παρόμοια θωράκιση και τηλεχειριζόμενο πυργίσκο με πολυβόλο διαμετρήματος 12,7 ή 7,62 χιλιοστών για αυτοάμυνα.
Τεχνολογική πρωτοπορία
Αν και το Shturm δεν είναι ακόμη έτοιμο για μαζική παραγωγή –και ενδέχεται να μην ενταχθεί στο οπλοστάσιο του ρωσικού στρατού για χρόνια– αποτελεί ένδειξη των ρωσικών σχεδίων για μελλοντικά πεδία μάχης.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Uralvagonzavod, Alexander Potapov, είχε δηλώσει ήδη από το 2018 ότι το ρωσικό υπουργείο Άμυνας είχε ζητήσει την ανάπτυξη ενός άρματος με προαιρετική μη επάνδρωση.
Η δοκιμή και μόνο αυτού του συστήματος υποδηλώνει πως η Ρωσία βλέπει τον μελλοντικό πόλεμο όχι μόνο μέσα από το πρίσμα της αριθμητικής υπεροχής, αλλά και της τεχνολογικής εξέλιξης – με την έμφαση πλέον στην ασφάλεια των πληρωμάτων, την καταστολή μέσα σε πόλεις και την ευελιξία στο τακτικό πεδίο.
Το πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία
Η ανάπτυξη του Shturm δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Οι μάχες σε πόλεις όπως η Μαριούπολη, το Bakhmut και πρόσφατα το Kharkiv έδειξαν με απόλυτη ωμότητα πόσο ευάλωτα είναι τα συμβατικά άρματα στον αστικό ιστό, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις χρησιμοποιούν αντιαρματικά όπλα και τακτικές ανταρτοπόλεμου με εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα.
Το Shturm θα μπορούσε θεωρητικά να προσφέρει στην Ρωσία ένα πλεονέκτημα σε τέτοια περιβάλλοντα, εάν τελειοποιηθεί και ενταχθεί στις γραμμές μάχης. Παρ’ όλα αυτά, η διαδικασία εξέλιξης και ενσωμάτωσης ενός τέτοιου συστήματος είναι πολυσύνθετη και δαπανηρή – και η Ρωσία ήδη φέρει το βάρος ενός μακρόχρονου πολέμου.
Πόλεμος μηχανών - Το μέλλον των ενόπλων συγκρούσεων
Το Shturm εντάσσεται σε μια ευρύτερη τάση στρατιωτικής καινοτομίας που παρατηρείται σε ΗΠΑ, Ισραήλ, Κίνα και άλλες στρατιωτικές υπερδυνάμεις: τα οπλικά συστήματα χωρίς πλήρωμα, που ελέγχονται εξ αποστάσεως ή λειτουργούν με τεχνητή νοημοσύνη.
Η υιοθέτηση τέτοιων τεχνολογιών υπόσχεται λιγότερες απώλειες, γρηγορότερη αντίδραση και μεγαλύτερη επιβιωσιμότητα.
Όμως, ταυτόχρονα, θέτει σοβαρά ηθικά, επιχειρησιακά και νομικά ερωτήματα – κυρίως σε περιβάλλοντα όπου οι άμαχοι δεν μπορούν να διαχωριστούν εύκολα από τους μαχητές.
Σημείο καμπής το Shturm
Το Shturm είναι πολλά περισσότερα από ένα νέο ρωσικό άρμα μάχης.
Είναι ένα τεχνολογικό πείραμα, ένα εργαλείο τακτικής και –κυρίως– ένα παράθυρο στο μέλλον του πολέμου.
Αν και απέχει πολύ από το να ενταχθεί στο πεδίο της μάχης, αποκαλύπτει τις ρωσικές προθέσεις και τη στρατηγική της για τον 21ο αιώνα: πόλεμος σε περιβάλλοντα υψηλής πολυπλοκότητας, με μηχανές που μάχονται εκεί που οι άνθρωποι ίσως δεν επιβίωναν.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι όχι μόνο αν θα πετύχει τεχνικά το Shturm, αλλά τι σημαίνει η επιτυχία του για το μέλλον της στρατιωτικής ισορροπίας – και πόσο κοντά είμαστε σε μια εποχή όπου τα πεδία μάχης θα κυριαρχούνται από μηχανές αντί για ανθρώπους.
www.bankingnews.gr
Η τελευταία δοκιμή του πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιουλίου, με βίντεο να καταγράφουν την επιστροφή του άρματος και του οχήματος ελέγχου στο εργοστάσιο της Uralvagonzavod στο Nizhny Tagil.
Το Shturm δεν είναι απλώς ένα νέο άρμα μάχης, είναι μια δήλωση για το πώς ο ρωσικός στρατός αντιλαμβάνεται την εξέλιξη του σύγχρονου πεδίου μάχης, και ιδίως τις αστικές συγκρούσεις.
Και, ταυτόχρονα, αποτελεί ένδειξη των προσπαθειών της Ρωσίας να διατηρήσει τεχνολογικό πλεονέκτημα απέναντι στη Δύση σε μια εποχή γεωπολιτικής αναταραχής.
Τεχνολογικό υβρίδιο: Παλιό σασί – Νέο δόγμα
Το Shturm βασίζεται στο σασί των αρμάτων μάχης T-72 ή T-90 – δύο εμβληματικών τύπων που κυριαρχούν στον ρωσικό τεθωρακισμένο στόλο.
Ωστόσο, η μορφή και η λειτουργία του νέου άρματος διαφέρουν ριζικά.
Πρώτα απ’ όλα, πρόκειται για ένα «optionally-unmanned» σύστημα, δηλαδή μπορεί να λειτουργήσει είτε επανδρωμένο είτε πλήρως τηλεχειριζόμενο, ανάλογα με τις επιχειρησιακές ανάγκες.
Αυτό το χαρακτηριστικό εντάσσεται σε μια παγκόσμια τάση αυτοματοποίησης του πολέμου, με στόχο τη μείωση των ανθρώπινων απωλειών και την αυξημένη επιβιωσιμότητα σε ακραία περιβάλλοντα – όπως οι πυκνά δομημένες αστικές ζώνες, όπου ο συμβατικός πόλεμος γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος για τα πληρώματα.
Σχεδιασμένο για αστικό πόλεμο
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του Shturm είναι το κοντύτερο πυροβόλο των 125 χιλιοστών.
Σε αντίθεση με τα κλασικά μακρύκαννα άρματα μάχης που σχεδιάστηκαν για ανοιχτό πεδίο, το Shturm είναι φτιαγμένο για μάχη «δωματίου με δωμάτιο» – ή πιο ρεαλιστικά, «τετράγωνο με τετράγωνο» σε μεγάλες πόλεις.
Η μικρότερη κάννη διευκολύνει την κίνηση σε στενούς δρόμους και την ταχύτερη στόχευση σε εγγύς αποστάσεις.
Επιπλέον, το άρμα διαθέτει εκτοξευτές θερμοβαρικών όπλων, πιθανότατα τύπου RPO-A Shmel, που είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά σε κλειστούς χώρους λόγω του τρόπου που διαχέουν την έκρηξη και την υπερθέρμανση.
Η ύπαρξη λεπίδας εκκαθάρισης τύπου μπουλντόζας στο εμπρόσθιο μέρος –για απομάκρυνση εμποδίων, ναρκών και εκρηκτικών μηχανισμών– ενισχύει ακόμη περισσότερο την εικόνα ενός οχήματος που σχεδιάστηκε αποκλειστικά για τον «βρώμικο» και σύνθετο πόλεμο των πόλεων.
Ενισχυμένη θωράκιση και προστασία
Το Shturm και το συνοδευτικό του όχημα διοίκησης διαθέτουν πλήρη θωράκιση με μπλοκ εκρηκτικής αντιδραστικής θωράκισης (ERA) σε όλες τις πλευρές.
Η προστασία αυτή προορίζεται να προσφέρει ανθεκτικότητα σε αντιαρματικά βλήματα, ρουκέτες και αυτοσχέδιες εκρηκτικές συσκευές – απειλές που εντείνονται στον ασύμμετρο πόλεμο των τελευταίων δεκαετιών.
Το όχημα διοίκησης, όπου βρίσκονται οι χειριστές του άρματος όταν αυτό λειτουργεί ως μη επανδρωμένο, είναι επίσης εξοπλισμένο με παρόμοια θωράκιση και τηλεχειριζόμενο πυργίσκο με πολυβόλο διαμετρήματος 12,7 ή 7,62 χιλιοστών για αυτοάμυνα.
Τεχνολογική πρωτοπορία
Αν και το Shturm δεν είναι ακόμη έτοιμο για μαζική παραγωγή –και ενδέχεται να μην ενταχθεί στο οπλοστάσιο του ρωσικού στρατού για χρόνια– αποτελεί ένδειξη των ρωσικών σχεδίων για μελλοντικά πεδία μάχης.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Uralvagonzavod, Alexander Potapov, είχε δηλώσει ήδη από το 2018 ότι το ρωσικό υπουργείο Άμυνας είχε ζητήσει την ανάπτυξη ενός άρματος με προαιρετική μη επάνδρωση.
Η δοκιμή και μόνο αυτού του συστήματος υποδηλώνει πως η Ρωσία βλέπει τον μελλοντικό πόλεμο όχι μόνο μέσα από το πρίσμα της αριθμητικής υπεροχής, αλλά και της τεχνολογικής εξέλιξης – με την έμφαση πλέον στην ασφάλεια των πληρωμάτων, την καταστολή μέσα σε πόλεις και την ευελιξία στο τακτικό πεδίο.
Το πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία
Η ανάπτυξη του Shturm δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Οι μάχες σε πόλεις όπως η Μαριούπολη, το Bakhmut και πρόσφατα το Kharkiv έδειξαν με απόλυτη ωμότητα πόσο ευάλωτα είναι τα συμβατικά άρματα στον αστικό ιστό, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις χρησιμοποιούν αντιαρματικά όπλα και τακτικές ανταρτοπόλεμου με εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα.
Το Shturm θα μπορούσε θεωρητικά να προσφέρει στην Ρωσία ένα πλεονέκτημα σε τέτοια περιβάλλοντα, εάν τελειοποιηθεί και ενταχθεί στις γραμμές μάχης. Παρ’ όλα αυτά, η διαδικασία εξέλιξης και ενσωμάτωσης ενός τέτοιου συστήματος είναι πολυσύνθετη και δαπανηρή – και η Ρωσία ήδη φέρει το βάρος ενός μακρόχρονου πολέμου.
Πόλεμος μηχανών - Το μέλλον των ενόπλων συγκρούσεων
Το Shturm εντάσσεται σε μια ευρύτερη τάση στρατιωτικής καινοτομίας που παρατηρείται σε ΗΠΑ, Ισραήλ, Κίνα και άλλες στρατιωτικές υπερδυνάμεις: τα οπλικά συστήματα χωρίς πλήρωμα, που ελέγχονται εξ αποστάσεως ή λειτουργούν με τεχνητή νοημοσύνη.
Η υιοθέτηση τέτοιων τεχνολογιών υπόσχεται λιγότερες απώλειες, γρηγορότερη αντίδραση και μεγαλύτερη επιβιωσιμότητα.
Όμως, ταυτόχρονα, θέτει σοβαρά ηθικά, επιχειρησιακά και νομικά ερωτήματα – κυρίως σε περιβάλλοντα όπου οι άμαχοι δεν μπορούν να διαχωριστούν εύκολα από τους μαχητές.
Σημείο καμπής το Shturm
Το Shturm είναι πολλά περισσότερα από ένα νέο ρωσικό άρμα μάχης.
Είναι ένα τεχνολογικό πείραμα, ένα εργαλείο τακτικής και –κυρίως– ένα παράθυρο στο μέλλον του πολέμου.
Αν και απέχει πολύ από το να ενταχθεί στο πεδίο της μάχης, αποκαλύπτει τις ρωσικές προθέσεις και τη στρατηγική της για τον 21ο αιώνα: πόλεμος σε περιβάλλοντα υψηλής πολυπλοκότητας, με μηχανές που μάχονται εκεί που οι άνθρωποι ίσως δεν επιβίωναν.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι όχι μόνο αν θα πετύχει τεχνικά το Shturm, αλλά τι σημαίνει η επιτυχία του για το μέλλον της στρατιωτικής ισορροπίας – και πόσο κοντά είμαστε σε μια εποχή όπου τα πεδία μάχης θα κυριαρχούνται από μηχανές αντί για ανθρώπους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών