Το τελεσίγραφο - διορία 50 ημερών από Trump, αντί να τρομάξει τη Ρωσία, φαίνεται να ευνόησε διπλωματικά τον Putin
Όταν ένας Αμερικανός πρόεδρος απευθύνει τελεσίγραφο στη Ρωσία για την Ουκρανία, το αναμενόμενο είναι να προκαλέσει αναστάτωση στο Κρεμλίνο.
Κι όμως, σύμφωνα με τη συντηρητικό περιοδικό The Spectator, η πρόσφατη παρέμβαση του Donald Trump–με το τελεσίγραφο των 50 ημερών για επίλυση του πολέμου στην Ουκρανία, υπό την απειλή κυρώσεων σε τρίτες χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο– δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Vladimir Putin.
Αντίθετα, τον ευνόησε τακτικά και πολιτικά.
Το τελεσίγραφο όχι μόνο αποδείχθηκε ανεπαρκές και ανεφάρμοστο, αλλά είχε ως παράπλευρη συνέπεια την αναστολή σκληρότερων κυρώσεων που επεξεργαζόταν το Κογκρέσο, προσφέροντας στο Κρεμλίνο μια σπάνια ανάσα στον οικονομικό και διπλωματικό του πόλεμο.
Οι απειλές Trump
Στις 14 Ιουλίου, ο Αμερικανός Πρόεδρος Donald Trump σε συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Mark Rutte, δήλωσε ότι αν δεν υπάρξει «πρόοδος» στην ειρήνευση της Ουκρανίας εντός 50 ημερών, τότε οι ΗΠΑ θα επιβάλουν δευτερογενείς δασμούς έως και 100% σε χώρες που συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο.
Παράλληλα ανακοίνωσε την αποστολή 17 συστημάτων Patriot στην Ουκρανία, χρηματοδοτημένων από Ευρωπαίους συμμάχους.
Σε πρώτη ανάγνωση, η κίνηση δείχνει επιθετική και φιλόδοξη. Όμως στην πράξη:
• Οι δασμοί στις τρίτες χώρες (π.χ. Ινδία, Τουρκία, Κίνα) είναι πρακτικά δύσκολα εφαρμόσιμοι χωρίς τεράστιο κόστος για τις ίδιες τις ΗΠΑ.
• Το τελεσίγραφο των 50 ημερών δεν συνοδεύεται από σαφή μηχανισμό αξιολόγησης της «προόδου», καθιστώντας το αόριστο.
• Η αποστολή Patriot –αν και ισχυρό μήνυμα υποστήριξης– δεν αλλάζει ριζικά το ισοζύγιο ισχύος στο πεδίο.
Έτσι, αυτό που παρουσιάστηκε ως απειλή, κατέληξε να είναι περισσότερο επικοινωνιακό εργαλείο παρά πραγματική στρατηγική πίεσης.
Νεκρό το Κογκρέσο - Διπλωματική νίκη για Ρωσία
Η πραγματική συνέπεια αυτής της εξαγγελίας, σύμφωνα με το Spectator, ήταν ότι ανέστειλε την πρόοδο ενός αυστηρότερου πακέτου κυρώσεων που είχε σχεδιάσει το Κογκρέσο, με πρωτοβουλία των γερουσιαστών Lindsey Graham (Ρεπουμπλικάνος) και Richard Blumenthal (Δημοκρατικός).
Η πρόταση νόμου περιλάμβανε σκληρότερες χρηματοπιστωτικές και ενεργειακές κυρώσεις προς τη Μόσχα, εστιάζοντας όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στους Ρώσους ολιγάρχες και τις διεθνείς τους επαφές.
Η ανακοίνωση Trump έδωσε ένα πρόσχημα καθυστέρησης.
Το Κογκρέσο, μπροστά στο γεγονός ότι ο ίδιος ο πρόεδρος δήλωσε ότι προωθεί δική του λύση, ανέστειλε προσωρινά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για να «παρατηρήσει την πρόοδο».
Το αποτέλεσμα; Η Ρωσία απέφυγε ένα νέο, πιο επιθετικό κύμα κυρώσεων για τουλάχιστον δύο μήνες – μια σημαντική χρονική ανάσα για την οικονομία της.
Ανεφάρμοστες απειλές
Το πιο αμφιλεγόμενο στοιχείο του τελεσίγραφου είναι η απειλή επιβολής δασμών σε τρίτες χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο.
Πρόκειται για δευτερογενείς κυρώσεις, δηλαδή κυρώσεις όχι στη Ρωσία, αλλά σε όσους την «ανεχτούν» οικονομικά.
Η απειλή αυτή, όμως, είναι πολιτικά και πρακτικά δυσλειτουργική:
1. Οι χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο –όπως η Ινδία, η Κίνα, η Τουρκία και πολλές αφρικανικές και ασιατικές οικονομίες– δεν πρόκειται να υπακούσουν σε μονομερείς αμερικανικές κυρώσεις.
2. Επιπλέον, η επιβολή δασμών σε αυτές θα δημιουργούσε παγκόσμια αναταραχή στο ενεργειακό εμπόριο και ενδεχομένως θα έπληττε τις ίδιες τις ΗΠΑ, αυξάνοντας το κόστος ενέργειας.
3. Τέλος, θα άνοιγε νέα ρήγματα ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και τους εταίρους της στον παγκόσμιο Νότο, στρέφοντας πολλούς προς τη σφαίρα επιρροής Ρωσίας–Κίνας.
Επομένως, η απειλή αποτελεί περισσότερο ρητορική πυγμής παρά πραγματικό εργαλείο αποτροπής.
Απογοήτευση στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη, η παρέμβαση Trump ερμηνεύθηκε με σκεπτικισμό.
Παρά την επιδοκιμασία για την αποστολή των Patriot, κυριάρχησε απογοήτευση για την αδυναμία των ΗΠΑ να ασκήσουν πιο σοβαρή πίεση στη Ρωσία.
Ανώτατοι διπλωμάτες δήλωσαν στην Gazeta.ru ότι η Ουάσινγκτον δεν αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητές της για οικονομική απομόνωση της Μόσχας.
Η εικόνα που σχηματίζεται είναι εκείνη ενός διχασμένου αμερικανικού πολιτικού συστήματος, όπου ο Λευκός Οίκος και το Κογκρέσο δεν ευθυγραμμίζονται ούτε στην τακτική, ούτε στη στρατηγική.
Μια απειλή χωρίς δόντια – ή μια καλά υπολογισμένη στροφή;
Η δήλωση Trump, αντί να τρομάξει τη Ρωσία, φαίνεται να ευνόησε διπλωματικά τον Putin.
Αναστέλλοντας πιο σκληρές κυρώσεις, προσφέροντας ασαφή χρονοδιαγράμματα και χρησιμοποιώντας απειλές που είναι δύσκολα εφαρμόσιμες, η Ουάσινγκτον:
• Έδωσε χρόνο στη Μόσχα να ανασυνταχθεί.
• Μείωσε την αξιοπιστία των αμερικανικών κυρώσεων.
• Και το κυριότερο: δημιούργησε κενό εξουσίας στη Δύση, το οποίο η Ρωσία μπορεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά και στρατηγικά.
Το αν αυτό ήταν λάθος τακτικής ή μέρος μιας πιο μακροπρόθεσμης στρατηγικής προσέγγισης του Trump προς το Κρεμλίνο, μένει να φανεί.
Το βέβαιο είναι πως ο δυτικός Τύπος κάνει λόγο για μία Ουκρανία που αιμορραγεί και ημίμετρα των ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Κι όμως, σύμφωνα με τη συντηρητικό περιοδικό The Spectator, η πρόσφατη παρέμβαση του Donald Trump–με το τελεσίγραφο των 50 ημερών για επίλυση του πολέμου στην Ουκρανία, υπό την απειλή κυρώσεων σε τρίτες χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο– δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Vladimir Putin.
Αντίθετα, τον ευνόησε τακτικά και πολιτικά.
Το τελεσίγραφο όχι μόνο αποδείχθηκε ανεπαρκές και ανεφάρμοστο, αλλά είχε ως παράπλευρη συνέπεια την αναστολή σκληρότερων κυρώσεων που επεξεργαζόταν το Κογκρέσο, προσφέροντας στο Κρεμλίνο μια σπάνια ανάσα στον οικονομικό και διπλωματικό του πόλεμο.
Οι απειλές Trump
Στις 14 Ιουλίου, ο Αμερικανός Πρόεδρος Donald Trump σε συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Mark Rutte, δήλωσε ότι αν δεν υπάρξει «πρόοδος» στην ειρήνευση της Ουκρανίας εντός 50 ημερών, τότε οι ΗΠΑ θα επιβάλουν δευτερογενείς δασμούς έως και 100% σε χώρες που συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο.
Παράλληλα ανακοίνωσε την αποστολή 17 συστημάτων Patriot στην Ουκρανία, χρηματοδοτημένων από Ευρωπαίους συμμάχους.
Σε πρώτη ανάγνωση, η κίνηση δείχνει επιθετική και φιλόδοξη. Όμως στην πράξη:
• Οι δασμοί στις τρίτες χώρες (π.χ. Ινδία, Τουρκία, Κίνα) είναι πρακτικά δύσκολα εφαρμόσιμοι χωρίς τεράστιο κόστος για τις ίδιες τις ΗΠΑ.
• Το τελεσίγραφο των 50 ημερών δεν συνοδεύεται από σαφή μηχανισμό αξιολόγησης της «προόδου», καθιστώντας το αόριστο.
• Η αποστολή Patriot –αν και ισχυρό μήνυμα υποστήριξης– δεν αλλάζει ριζικά το ισοζύγιο ισχύος στο πεδίο.
Έτσι, αυτό που παρουσιάστηκε ως απειλή, κατέληξε να είναι περισσότερο επικοινωνιακό εργαλείο παρά πραγματική στρατηγική πίεσης.
Νεκρό το Κογκρέσο - Διπλωματική νίκη για Ρωσία
Η πραγματική συνέπεια αυτής της εξαγγελίας, σύμφωνα με το Spectator, ήταν ότι ανέστειλε την πρόοδο ενός αυστηρότερου πακέτου κυρώσεων που είχε σχεδιάσει το Κογκρέσο, με πρωτοβουλία των γερουσιαστών Lindsey Graham (Ρεπουμπλικάνος) και Richard Blumenthal (Δημοκρατικός).
Η πρόταση νόμου περιλάμβανε σκληρότερες χρηματοπιστωτικές και ενεργειακές κυρώσεις προς τη Μόσχα, εστιάζοντας όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στους Ρώσους ολιγάρχες και τις διεθνείς τους επαφές.
Η ανακοίνωση Trump έδωσε ένα πρόσχημα καθυστέρησης.
Το Κογκρέσο, μπροστά στο γεγονός ότι ο ίδιος ο πρόεδρος δήλωσε ότι προωθεί δική του λύση, ανέστειλε προσωρινά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για να «παρατηρήσει την πρόοδο».
Το αποτέλεσμα; Η Ρωσία απέφυγε ένα νέο, πιο επιθετικό κύμα κυρώσεων για τουλάχιστον δύο μήνες – μια σημαντική χρονική ανάσα για την οικονομία της.
Ανεφάρμοστες απειλές
Το πιο αμφιλεγόμενο στοιχείο του τελεσίγραφου είναι η απειλή επιβολής δασμών σε τρίτες χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο.
Πρόκειται για δευτερογενείς κυρώσεις, δηλαδή κυρώσεις όχι στη Ρωσία, αλλά σε όσους την «ανεχτούν» οικονομικά.
Η απειλή αυτή, όμως, είναι πολιτικά και πρακτικά δυσλειτουργική:
1. Οι χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο –όπως η Ινδία, η Κίνα, η Τουρκία και πολλές αφρικανικές και ασιατικές οικονομίες– δεν πρόκειται να υπακούσουν σε μονομερείς αμερικανικές κυρώσεις.
2. Επιπλέον, η επιβολή δασμών σε αυτές θα δημιουργούσε παγκόσμια αναταραχή στο ενεργειακό εμπόριο και ενδεχομένως θα έπληττε τις ίδιες τις ΗΠΑ, αυξάνοντας το κόστος ενέργειας.
3. Τέλος, θα άνοιγε νέα ρήγματα ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και τους εταίρους της στον παγκόσμιο Νότο, στρέφοντας πολλούς προς τη σφαίρα επιρροής Ρωσίας–Κίνας.
Επομένως, η απειλή αποτελεί περισσότερο ρητορική πυγμής παρά πραγματικό εργαλείο αποτροπής.
Απογοήτευση στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη, η παρέμβαση Trump ερμηνεύθηκε με σκεπτικισμό.
Παρά την επιδοκιμασία για την αποστολή των Patriot, κυριάρχησε απογοήτευση για την αδυναμία των ΗΠΑ να ασκήσουν πιο σοβαρή πίεση στη Ρωσία.
Ανώτατοι διπλωμάτες δήλωσαν στην Gazeta.ru ότι η Ουάσινγκτον δεν αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητές της για οικονομική απομόνωση της Μόσχας.
Η εικόνα που σχηματίζεται είναι εκείνη ενός διχασμένου αμερικανικού πολιτικού συστήματος, όπου ο Λευκός Οίκος και το Κογκρέσο δεν ευθυγραμμίζονται ούτε στην τακτική, ούτε στη στρατηγική.
Μια απειλή χωρίς δόντια – ή μια καλά υπολογισμένη στροφή;
Η δήλωση Trump, αντί να τρομάξει τη Ρωσία, φαίνεται να ευνόησε διπλωματικά τον Putin.
Αναστέλλοντας πιο σκληρές κυρώσεις, προσφέροντας ασαφή χρονοδιαγράμματα και χρησιμοποιώντας απειλές που είναι δύσκολα εφαρμόσιμες, η Ουάσινγκτον:
• Έδωσε χρόνο στη Μόσχα να ανασυνταχθεί.
• Μείωσε την αξιοπιστία των αμερικανικών κυρώσεων.
• Και το κυριότερο: δημιούργησε κενό εξουσίας στη Δύση, το οποίο η Ρωσία μπορεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά και στρατηγικά.
Το αν αυτό ήταν λάθος τακτικής ή μέρος μιας πιο μακροπρόθεσμης στρατηγικής προσέγγισης του Trump προς το Κρεμλίνο, μένει να φανεί.
Το βέβαιο είναι πως ο δυτικός Τύπος κάνει λόγο για μία Ουκρανία που αιμορραγεί και ημίμετρα των ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών