Η ρητορική του άρθρου πυροδοτεί ανησυχίες για τις στρατιωτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης Erdogan – ας αποκτήσουν γνώσιν… οι εγχώριοι φύλακες
Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατεί πλέον η Ανατολική Μεσόγειος, καθώς οι γεωπολιτικές εντάσεις μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Ισραήλ λαμβάνουν όλο και πιο επικίνδυνη τροπή, όπως επισημαίνει σε άρθρο της η Daily Sabah…
Μάλιστα, η τουρκική εφημερίδα το πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, καθώς εξ όσων υπονοεί η Άγκυρα φέρεται να θεωρεί απαραίτητη την «εξάλειψη» της ελληνικής και ισραηλινής επιρροής στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα προτείνεται η σύναψη στρατηγικής συμμαχίας με την Ισπανία.
Εύλογα, η ρητορική του άρθρου πυροδοτεί ανησυχίες για τις στρατιωτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης Erdogan, που δεν πρέπει να αγνοηθούν από την ελληνική ηγεσία… τη στιγμή που οι στρατηγικοί άξονες και οι ενεργειακές διεκδικήσεις στην περιοχή παραμένουν ανοιχτές και εύφλεκτες, με την Ανατολική Μεσόγειο να αναδεικνύεται σε μια νέα παγκόσμια πυριτιδαποθήκη…
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, «Η λεκάνη της Μεσογείου ανέκαθεν κατείχε τεράστια γεωπολιτική σημασία ως σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας.
Στο εγγύς μέλλον, η ανάδυση ενός νέου μπλοκ εξουσίας με επίκεντρο τη Μεσόγειο, σε αντίθεση με τη νεοαποικιοκρατική ατζέντα της Δύσης, έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει ριζικά την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.
Η αναδυόμενη αυτή συμμαχία διαθέτει όλα τα βασικά πλεονεκτήματα –νερό, τρόφιμα, ενέργεια, άμυνα, εμπορικές οδούς και τουρισμό– για να είναι αυτάρκης, χωρίς εξάρτηση από εξωτερικές δυνάμεις.
Πριν αναλύσουμε το πιθανό μπλοκ Τουρκίας-Ισπανίας ως μια συμμαχία μεσογειακού χαρακτήρα, είναι σημαντικό να σκιαγραφηθεί το σημερινό γεωπολιτικό τοπίο [.
Αδιέξοδο στην Ανατολική Μεσόγειο
Σύμφωνα με την Daily Sabah, το 2025, η Ανατολική Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο έντονες γεωπολιτικές αρένες ανταγωνισμού σε ενέργεια, άμυνα και διπλωματική επιρροή.
Η συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών που υπεγράφη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης έχει καταστεί βασικός πυλώνας της στρατηγικής «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας.
Ανέτρεψε δε σε μεγάλο βαθμό τον χάρτη θαλάσσιας κυριαρχίας που προσπαθούσαν να εδραιώσουν η Ελλάδα, η Κυπριακή Δημοκρατία, το Ισραήλ και η Γαλλία.
Η Συμφωνία ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης, που υπεγράφη στις 27 Νοεμβρίου 2019, αναδιαμόρφωσε τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες στην Ανατολική Μεσόγειο και αποτέλεσε στρατηγική πράξη που νομιμοποίησε τις ενεργειακές και πολιτικές κινήσεις της Άγκυρας στην περιοχή.
Η συμφωνία περιλάμβανε τόσο την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών όσο και στρατιωτική συνεργασία.
Επιπλέον, οι νέες συμφωνίες ασφάλειας συνόρων και εδάφους με τη Συρία και η πιθανότητα μελλοντικής συμφωνίας ΑΟΖ με αυτήν ενισχύουν τη διπλωματική εμβέλεια της Τουρκίας και υπογραμμίζουν τις αυξανόμενες δυνατότητές της σε ενέργεια και άμυνα, εδραιώνοντάς την ως κυρίαρχη δύναμη στη Μεσόγειο.
Παράλληλα, καθώς η Τουρκία επεκτείνεται στον διάδρομο Μεσογείου-Αφρικής, έχει συνάψει επίσημες συμφωνίες ΑΟΖ με τη Λιβύη και τη Βόρεια Κύπρο (ΤΔΒΚ), εξασφαλίζοντας στρατηγική υπεροχή στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο ενεργειακός διάδρομος με το Αζερμπαϊτζάν (TANAP-TAP), οι επενδύσεις LNG και άμυνας με το Κατάρ, οι συνεργασίες εξερεύνησης υδρογονανθράκων και ναυτικής υποδομής με τη Σομαλία, καθώς και οι κοινές πρωτοβουλίες εξερεύνησης ΑΟΖ και ναυτικής εκπαίδευσης αποδεικνύουν το ευρύ στρατηγικό ναυτικό πλέγμα της Τουρκίας.
Στη Σομαλία, η Τουρκία έχει λάβει δικαιώματα για εξερεύνηση πετρελαίου, φυσικού αερίου και αλιείας, ενώ είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια των θαλάσσιων συνόρων, τη ναυτική εκπαίδευση και την προστασία των ακτών.
Με το Σουδάν, υπάρχουν συμφωνίες ασφάλειας και ενεργειακής συνεργασίας. Παράλληλα, οι διαπραγματεύσεις με την Αλγερία και την Τυνησία σε θέματα ενέργειας και άμυνας προχωρούν.
Αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η Τουρκία οικοδομεί ένα στρατηγικό δίκτυο πρόσβασης στην ενέργεια, θαλάσσιων δραστηριοτήτων και αμυντικής ισχύος.
Το καλοκαίρι του 2025, η Τουρκία ξεκίνησε επίσης διαδικασία συγκρότησης κοινής επιτροπής με την Αίγυπτο.
Όπως επισημαίνει η τουρκική εφημερίδα, την ίδια ώρα, Ελλάδα, Γαλλία και Ισραήλ συνεργάζονται για να «περικυκλώσουν» την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, διεκδικώντας μαξιμαλιστικές θαλάσσιες ζώνες και προωθώντας τον αγωγό EastMed με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Γαλλία έχει εμπλακεί ενεργά σε γεωτρήσεις μέσω των ενεργειακών της εταιρειών και έχει εγκαταστήσει στρατιωτικές βάσεις, ενώ η Ελλάδα έχει ενισχύσει τις αμυντικές της γραμμές στο Αιγαίο και την Κρήτη και έχει συνάψει συμφωνίες με την Αίγυπτο.
Το Ισραήλ έχει προχωρήσει σε ενεργειακή διπλωματία με Ελλάδα και Κύπρο με σχέδια εξαγωγής φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα Leviathan και Tamar προς την Ευρώπη και συμμετέχει σε συμμαχίες ασφαλείας που αποκλείουν την Τουρκία.
Το τριμερές αυτό μπλοκ έχει αναπτύξει πολιτικές, στρατιωτικές και ενεργειακές συνεργασίες με στόχο να εμποδίσει μια τουρκοκεντρική ισορροπία δυνάμεων στη Μεσόγειο.
Ωστόσο, ενώ χώρες όπως η Ελλάδα και η Γαλλία δρουν με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα, η Τουρκία έχει προσφέρει πιο ελκυστικές και αμοιβαία επωφελείς προτάσεις στους εταίρους της.
Αυτό έχει καταστήσει την Άγκυρα πιο στρατηγικό, αξιόπιστο και ελκυστικό εταίρο τόσο στον οικονομικό όσο και στον αμυντικό τομέα.
Αυτή η δυναμική ενισχύει τη θέση της Τουρκίας και των συμμάχων της σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και στο σταυροδρόμι Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής. Εξάλλου, στον μεσογειακο-βαλκανικό διάδρομο, η Τουρκία συνεργάζεται με την Αλβανία και το Μαυροβούνιο σε πρωτοβουλίες ναυτικής άμυνας.
Σε ευρύτερο επίπεδο, η ενίσχυση των δεσμών της με Κατάρ, Πακιστάν και Αζερμπαϊτζάν αναδεικνύει την πρόοδο της Τουρκίας στον εμπορικό και αμυντικό βιομηχανικό άξονα.
Αυτή είναι η σημερινή εικόνα. Ποιο είναι το επόμενο βήμα ώστε να εξουδετερωθεί περαιτέρω ο άξονας Ελλάδας-Γαλλίας-Ισραήλ, που συνιστά μια σοβαρή, υποστηριζόμενη από τη Δύση, απειλή ασφάλειας στην περιοχή; Η απάντηση βρίσκεται στις στρατηγικές συνεργασίες μεταξύ της Ιβηρικής και της περιοχής του Μαγκρέμπ, σημειώνει η τουρκική εφημερίδα.
Μια πιθανή συμμαχία
«Η Ισπανία, υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Pedro Sanchez, έχει περιθωριοποιηθεί από τη Δύση εξαιτίας της ειρηνικής και δίκαιης στάσης της απέναντι στη γενοκτονία στη Γάζα.
Παράλληλα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προτείνει στους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τους αμυντικούς τους προϋπολογισμούς στο 5% του ΑΕΠ τους — μια κίνηση που ευρέως ερμηνεύεται ως τακτική οικονομικής αποδυνάμωσης των κρατών-μελών της ΕΕ και εξαναγκασμού τους σε αγορά αμερικανικών οπλικών συστημάτων» υποστηρίζει η Daily Sabah και προσθέτει: Ο Sanchez απέρριψε αυτή την απαίτηση, όντας ο μόνος ηγέτης που διέσχισε αυτή την «κόκκινη γραμμή», γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των ΗΠΑ και την αυξανόμενη απομόνωσή του εντός της ΕΕ.
Η Ισπανία είναι μια χώρα ιδιαίτερα εύφορη, με τεράστιες εκτάσεις, ορυκτό πλούτο, ισχυρό τουριστικό δυναμικό και κομβικές εμπορικές οδούς.
Διατηρεί βαθιούς οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με την Πορτογαλία και το Μαρόκο και ασκεί σημαντική επιρροή και στις δύο χώρες.
Αυτό το τρίγωνο διαμορφώνει σταδιακά ένα στρατηγικό μπλοκ γύρω από την πράσινη ενέργεια, τη μετανάστευση, την ασφάλεια στη θάλασσα και το εμπόριο.
Στο επόμενο διάστημα, η συνεργασία της Ισπανίας με την αναδυόμενη «ιβηρο-μαροκινή» δομή και τις μεσογειακές συμπράξεις της Τουρκίας αναμένεται να ενισχύσει τη γεωπολιτική της επιρροή.
Αν η Ισπανία, η Πορτογαλία και το Μαρόκο ενταχθούν στις υπάρχουσες τουρκικές συνεργασίες —ειδικά με Λιβύη, Συρία, Βόρεια Κύπρο (ΤΔΒΚ), Αλγερία, Τυνησία, Αλβανία, Μαυροβούνιο και άλλους δρώντες— θα δημιουργηθεί ένας ισχυρός θαλάσσιος άξονας με δυνατότητα περιφερειακής κυριαρχίας στη Μεσόγειο.
Αυτό το μπλοκ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως διάδρομος εμπορίου, άμυνας και ενέργειας από την Αμερική προς την Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία, υπονομεύοντας τις αποικιοκρατικές πρακτικές της Δύσης, τις οικονομικές κυρώσεις και την αποσταθεροποιητική της ηγεμονία.
Τα κράτη της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου θα επωφεληθούν από αυξημένη ασφάλεια και οικονομική ανάπτυξη.
Με εύφορες γαίες, κρίσιμες εμπορικές οδούς, ισχυρούς ενεργειακούς πόρους και τουριστικό όραμα, μια τέτοια συμμαχία που θα ενώνει τις δύο άκρες της Μεσογείου θα μπορούσε σύντομα να ξεπεράσει σε επιρροή την υφιστάμενη ΕΕ.
Η Κίνα, η οποία αντιτίθεται στην αμερικανική ηγεμονία, είναι πολύ πιθανό να στηρίξει αυτό το μπλοκ παρασκηνιακά.
Κερδοφόρα γεωοικονομικά έργα
Αυτός ο συνασπισμός θα μπορούσε να αποφέρει πληθώρα επωφελών έργων.
Για παράδειγμα, η σύνδεση των εφοδιαστικών αλυσίδων από τη Βόρεια Αφρική προς την Ευρώπη και την Ασία θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της ενσωμάτωσης της πρωτοβουλίας Middle Corridor της Τουρκίας με το λιμάνι Tanger-Med του Μαρόκου και το λιμάνι Algeciras της Ισπανίας.
Το Tanger-Med είναι το μεγαλύτερο λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων στην Αφρική, ενώ το Algeciras αποτελεί πύλη προς την Ευρώπη. Τα λιμάνια της Τουρκίας σε Μερσίνα, Σμύρνη και Φίλιος λειτουργούν ως διόδοι προς την Κεντρική Ασία και την Κίνα. Αυτός ο διάδρομος θα ενισχύσει την ανεξάρτητη και ασφαλή οικονομική ανάπτυξη, μακριά από τον έλεγχο της Δύσης.
Επιπλέον, οι στρατιωτικές δυνατότητες της Ισπανίας και της Τουρκίας — μαζί με συμμαχίες όπως αυτή με το Πακιστάν — ενισχύουν το στρατηγικό βάρος αυτής της πιθανής συμμαχίας.
Μπλοκ συνεργασίας με κοινές αρχές
«Η Τουρκία και η Ισπανία είναι φίλιες χώρες και σύμμαχοι σε πολλούς τομείς. Ξεχωρίζει η κοινή τους στάση κατά της γενοκτονίας στη Γάζα, η καταδίκη των ισραηλινών εγκλημάτων και η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους.
Η Παλαιστίνη, η οποία πιστεύεται ότι διαθέτει ανεξερεύνητα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει τεράστια γεωστρατηγική σημασία λόγω της θέσης της στις μεσογειακές ακτές.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι το πραγματικό κίνητρο πίσω από τη γενοκτονία, που υποστηρίζεται από τη Δύση και τις ΗΠΑ, δεν είναι μόνο ιδεολογικό αλλά και οικονομικό: ο έλεγχος των πολύτιμων αυτών γαιών και των φυσικών τους πόρων.
Με τη διεθνή αναγνώριση της Παλαιστινιακής κρατικότητας να αυξάνεται, αναμένεται να ξεκινήσουν ενεργειακές έρευνες στο άμεσο μέλλον, παράλληλα με πρωτοβουλίες αμυντικής συνεργασίας.
Καθώς οι περιφερειακές ισορροπίες αλλάζουν, η Παλαιστίνη αναμένεται να ευθυγραμμιστεί με την Τουρκία και να ενταχθεί στο αναδυόμενο αντι-ηγεμονικό μπλοκ που αμφισβητεί τον άξονα της δυτικής επιθετικότητας.
Αυτό θα απελευθέρωνε σημαντικά τη Μεσόγειο από τον έλεγχο των πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων.
Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δήλωσε: «Δεν θα επιτρέψουμε την επιστροφή των Οθωμανών».
Δεν αναφερόταν μόνο στην παρουσία της Τουρκίας στη Συρία ή στη Μέση Ανατολή.
Υπέδειξε τη γεωπολιτική απειλή που αντιπροσωπεύει η επιστροφή της τουρκικής επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ιστορικά, η εξουσία σε αυτή την περιοχή περνούσε πάντα από τον έλεγχο της Μεσογείου.
Αυτή η εύφορη και στρατηγικά κρίσιμη λεκάνη, στη διασταύρωση Ευρώπης, Αφρικής και Ασίας, παραμένει καίριας σημασίας.
Στο εγγύς μέλλον, η ανάδυση ενός νέου μεσογειακού μπλοκ εξουσίας, αντίθετου προς τη «νεο-αποικιοκρατική» αποστολή της Δύσης, θα μπορούσε να ανατρέψει τις ισορροπίες του παγκόσμιου γεωπολιτικού παιχνιδιού» καταλήγει η τουρκική εφημερίδα – εσείς βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Μια τέτοια ένωση — με επίκεντρο τη συνεργασία Τουρκίας και Ισπανίας στον τομέα της άμυνας, ενέργειας και εμπορίου — έχει τη δυναμική να εξελιχθεί σε πανίσχυρη περιφερειακή συμμαχία.
Καθώς θα αποτελείται από γεωγραφικά εγγύτατες χώρες, η ανάπτυξή της θα είναι ταχύτερη και πιο αποτελεσματική σε σχέση με πιο διάσπαρτες ομάδες, όπως οι BRICS.
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, η τουρκική εφημερίδα το πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, καθώς εξ όσων υπονοεί η Άγκυρα φέρεται να θεωρεί απαραίτητη την «εξάλειψη» της ελληνικής και ισραηλινής επιρροής στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα προτείνεται η σύναψη στρατηγικής συμμαχίας με την Ισπανία.
Εύλογα, η ρητορική του άρθρου πυροδοτεί ανησυχίες για τις στρατιωτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης Erdogan, που δεν πρέπει να αγνοηθούν από την ελληνική ηγεσία… τη στιγμή που οι στρατηγικοί άξονες και οι ενεργειακές διεκδικήσεις στην περιοχή παραμένουν ανοιχτές και εύφλεκτες, με την Ανατολική Μεσόγειο να αναδεικνύεται σε μια νέα παγκόσμια πυριτιδαποθήκη…
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, «Η λεκάνη της Μεσογείου ανέκαθεν κατείχε τεράστια γεωπολιτική σημασία ως σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας.
Στο εγγύς μέλλον, η ανάδυση ενός νέου μπλοκ εξουσίας με επίκεντρο τη Μεσόγειο, σε αντίθεση με τη νεοαποικιοκρατική ατζέντα της Δύσης, έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει ριζικά την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.
Η αναδυόμενη αυτή συμμαχία διαθέτει όλα τα βασικά πλεονεκτήματα –νερό, τρόφιμα, ενέργεια, άμυνα, εμπορικές οδούς και τουρισμό– για να είναι αυτάρκης, χωρίς εξάρτηση από εξωτερικές δυνάμεις.
Πριν αναλύσουμε το πιθανό μπλοκ Τουρκίας-Ισπανίας ως μια συμμαχία μεσογειακού χαρακτήρα, είναι σημαντικό να σκιαγραφηθεί το σημερινό γεωπολιτικό τοπίο [.
Αδιέξοδο στην Ανατολική Μεσόγειο
Σύμφωνα με την Daily Sabah, το 2025, η Ανατολική Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο έντονες γεωπολιτικές αρένες ανταγωνισμού σε ενέργεια, άμυνα και διπλωματική επιρροή.
Η συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών που υπεγράφη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης έχει καταστεί βασικός πυλώνας της στρατηγικής «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας.
Ανέτρεψε δε σε μεγάλο βαθμό τον χάρτη θαλάσσιας κυριαρχίας που προσπαθούσαν να εδραιώσουν η Ελλάδα, η Κυπριακή Δημοκρατία, το Ισραήλ και η Γαλλία.
Η Συμφωνία ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης, που υπεγράφη στις 27 Νοεμβρίου 2019, αναδιαμόρφωσε τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες στην Ανατολική Μεσόγειο και αποτέλεσε στρατηγική πράξη που νομιμοποίησε τις ενεργειακές και πολιτικές κινήσεις της Άγκυρας στην περιοχή.
Η συμφωνία περιλάμβανε τόσο την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών όσο και στρατιωτική συνεργασία.
Επιπλέον, οι νέες συμφωνίες ασφάλειας συνόρων και εδάφους με τη Συρία και η πιθανότητα μελλοντικής συμφωνίας ΑΟΖ με αυτήν ενισχύουν τη διπλωματική εμβέλεια της Τουρκίας και υπογραμμίζουν τις αυξανόμενες δυνατότητές της σε ενέργεια και άμυνα, εδραιώνοντάς την ως κυρίαρχη δύναμη στη Μεσόγειο.
Παράλληλα, καθώς η Τουρκία επεκτείνεται στον διάδρομο Μεσογείου-Αφρικής, έχει συνάψει επίσημες συμφωνίες ΑΟΖ με τη Λιβύη και τη Βόρεια Κύπρο (ΤΔΒΚ), εξασφαλίζοντας στρατηγική υπεροχή στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο ενεργειακός διάδρομος με το Αζερμπαϊτζάν (TANAP-TAP), οι επενδύσεις LNG και άμυνας με το Κατάρ, οι συνεργασίες εξερεύνησης υδρογονανθράκων και ναυτικής υποδομής με τη Σομαλία, καθώς και οι κοινές πρωτοβουλίες εξερεύνησης ΑΟΖ και ναυτικής εκπαίδευσης αποδεικνύουν το ευρύ στρατηγικό ναυτικό πλέγμα της Τουρκίας.
Στη Σομαλία, η Τουρκία έχει λάβει δικαιώματα για εξερεύνηση πετρελαίου, φυσικού αερίου και αλιείας, ενώ είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια των θαλάσσιων συνόρων, τη ναυτική εκπαίδευση και την προστασία των ακτών.
Με το Σουδάν, υπάρχουν συμφωνίες ασφάλειας και ενεργειακής συνεργασίας. Παράλληλα, οι διαπραγματεύσεις με την Αλγερία και την Τυνησία σε θέματα ενέργειας και άμυνας προχωρούν.
Αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η Τουρκία οικοδομεί ένα στρατηγικό δίκτυο πρόσβασης στην ενέργεια, θαλάσσιων δραστηριοτήτων και αμυντικής ισχύος.
Το καλοκαίρι του 2025, η Τουρκία ξεκίνησε επίσης διαδικασία συγκρότησης κοινής επιτροπής με την Αίγυπτο.
Όπως επισημαίνει η τουρκική εφημερίδα, την ίδια ώρα, Ελλάδα, Γαλλία και Ισραήλ συνεργάζονται για να «περικυκλώσουν» την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, διεκδικώντας μαξιμαλιστικές θαλάσσιες ζώνες και προωθώντας τον αγωγό EastMed με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Γαλλία έχει εμπλακεί ενεργά σε γεωτρήσεις μέσω των ενεργειακών της εταιρειών και έχει εγκαταστήσει στρατιωτικές βάσεις, ενώ η Ελλάδα έχει ενισχύσει τις αμυντικές της γραμμές στο Αιγαίο και την Κρήτη και έχει συνάψει συμφωνίες με την Αίγυπτο.
Το Ισραήλ έχει προχωρήσει σε ενεργειακή διπλωματία με Ελλάδα και Κύπρο με σχέδια εξαγωγής φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα Leviathan και Tamar προς την Ευρώπη και συμμετέχει σε συμμαχίες ασφαλείας που αποκλείουν την Τουρκία.
Το τριμερές αυτό μπλοκ έχει αναπτύξει πολιτικές, στρατιωτικές και ενεργειακές συνεργασίες με στόχο να εμποδίσει μια τουρκοκεντρική ισορροπία δυνάμεων στη Μεσόγειο.
Ωστόσο, ενώ χώρες όπως η Ελλάδα και η Γαλλία δρουν με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα, η Τουρκία έχει προσφέρει πιο ελκυστικές και αμοιβαία επωφελείς προτάσεις στους εταίρους της.
Αυτό έχει καταστήσει την Άγκυρα πιο στρατηγικό, αξιόπιστο και ελκυστικό εταίρο τόσο στον οικονομικό όσο και στον αμυντικό τομέα.
Αυτή η δυναμική ενισχύει τη θέση της Τουρκίας και των συμμάχων της σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και στο σταυροδρόμι Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής. Εξάλλου, στον μεσογειακο-βαλκανικό διάδρομο, η Τουρκία συνεργάζεται με την Αλβανία και το Μαυροβούνιο σε πρωτοβουλίες ναυτικής άμυνας.
Σε ευρύτερο επίπεδο, η ενίσχυση των δεσμών της με Κατάρ, Πακιστάν και Αζερμπαϊτζάν αναδεικνύει την πρόοδο της Τουρκίας στον εμπορικό και αμυντικό βιομηχανικό άξονα.
Αυτή είναι η σημερινή εικόνα. Ποιο είναι το επόμενο βήμα ώστε να εξουδετερωθεί περαιτέρω ο άξονας Ελλάδας-Γαλλίας-Ισραήλ, που συνιστά μια σοβαρή, υποστηριζόμενη από τη Δύση, απειλή ασφάλειας στην περιοχή; Η απάντηση βρίσκεται στις στρατηγικές συνεργασίες μεταξύ της Ιβηρικής και της περιοχής του Μαγκρέμπ, σημειώνει η τουρκική εφημερίδα.
Μια πιθανή συμμαχία
«Η Ισπανία, υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Pedro Sanchez, έχει περιθωριοποιηθεί από τη Δύση εξαιτίας της ειρηνικής και δίκαιης στάσης της απέναντι στη γενοκτονία στη Γάζα.
Παράλληλα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προτείνει στους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τους αμυντικούς τους προϋπολογισμούς στο 5% του ΑΕΠ τους — μια κίνηση που ευρέως ερμηνεύεται ως τακτική οικονομικής αποδυνάμωσης των κρατών-μελών της ΕΕ και εξαναγκασμού τους σε αγορά αμερικανικών οπλικών συστημάτων» υποστηρίζει η Daily Sabah και προσθέτει: Ο Sanchez απέρριψε αυτή την απαίτηση, όντας ο μόνος ηγέτης που διέσχισε αυτή την «κόκκινη γραμμή», γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των ΗΠΑ και την αυξανόμενη απομόνωσή του εντός της ΕΕ.
Η Ισπανία είναι μια χώρα ιδιαίτερα εύφορη, με τεράστιες εκτάσεις, ορυκτό πλούτο, ισχυρό τουριστικό δυναμικό και κομβικές εμπορικές οδούς.
Διατηρεί βαθιούς οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με την Πορτογαλία και το Μαρόκο και ασκεί σημαντική επιρροή και στις δύο χώρες.
Αυτό το τρίγωνο διαμορφώνει σταδιακά ένα στρατηγικό μπλοκ γύρω από την πράσινη ενέργεια, τη μετανάστευση, την ασφάλεια στη θάλασσα και το εμπόριο.
Στο επόμενο διάστημα, η συνεργασία της Ισπανίας με την αναδυόμενη «ιβηρο-μαροκινή» δομή και τις μεσογειακές συμπράξεις της Τουρκίας αναμένεται να ενισχύσει τη γεωπολιτική της επιρροή.
Αν η Ισπανία, η Πορτογαλία και το Μαρόκο ενταχθούν στις υπάρχουσες τουρκικές συνεργασίες —ειδικά με Λιβύη, Συρία, Βόρεια Κύπρο (ΤΔΒΚ), Αλγερία, Τυνησία, Αλβανία, Μαυροβούνιο και άλλους δρώντες— θα δημιουργηθεί ένας ισχυρός θαλάσσιος άξονας με δυνατότητα περιφερειακής κυριαρχίας στη Μεσόγειο.
Αυτό το μπλοκ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως διάδρομος εμπορίου, άμυνας και ενέργειας από την Αμερική προς την Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία, υπονομεύοντας τις αποικιοκρατικές πρακτικές της Δύσης, τις οικονομικές κυρώσεις και την αποσταθεροποιητική της ηγεμονία.
Τα κράτη της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου θα επωφεληθούν από αυξημένη ασφάλεια και οικονομική ανάπτυξη.
Με εύφορες γαίες, κρίσιμες εμπορικές οδούς, ισχυρούς ενεργειακούς πόρους και τουριστικό όραμα, μια τέτοια συμμαχία που θα ενώνει τις δύο άκρες της Μεσογείου θα μπορούσε σύντομα να ξεπεράσει σε επιρροή την υφιστάμενη ΕΕ.
Η Κίνα, η οποία αντιτίθεται στην αμερικανική ηγεμονία, είναι πολύ πιθανό να στηρίξει αυτό το μπλοκ παρασκηνιακά.
Κερδοφόρα γεωοικονομικά έργα
Αυτός ο συνασπισμός θα μπορούσε να αποφέρει πληθώρα επωφελών έργων.
Για παράδειγμα, η σύνδεση των εφοδιαστικών αλυσίδων από τη Βόρεια Αφρική προς την Ευρώπη και την Ασία θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της ενσωμάτωσης της πρωτοβουλίας Middle Corridor της Τουρκίας με το λιμάνι Tanger-Med του Μαρόκου και το λιμάνι Algeciras της Ισπανίας.
Το Tanger-Med είναι το μεγαλύτερο λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων στην Αφρική, ενώ το Algeciras αποτελεί πύλη προς την Ευρώπη. Τα λιμάνια της Τουρκίας σε Μερσίνα, Σμύρνη και Φίλιος λειτουργούν ως διόδοι προς την Κεντρική Ασία και την Κίνα. Αυτός ο διάδρομος θα ενισχύσει την ανεξάρτητη και ασφαλή οικονομική ανάπτυξη, μακριά από τον έλεγχο της Δύσης.
Επιπλέον, οι στρατιωτικές δυνατότητες της Ισπανίας και της Τουρκίας — μαζί με συμμαχίες όπως αυτή με το Πακιστάν — ενισχύουν το στρατηγικό βάρος αυτής της πιθανής συμμαχίας.
Μπλοκ συνεργασίας με κοινές αρχές
«Η Τουρκία και η Ισπανία είναι φίλιες χώρες και σύμμαχοι σε πολλούς τομείς. Ξεχωρίζει η κοινή τους στάση κατά της γενοκτονίας στη Γάζα, η καταδίκη των ισραηλινών εγκλημάτων και η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους.
Η Παλαιστίνη, η οποία πιστεύεται ότι διαθέτει ανεξερεύνητα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει τεράστια γεωστρατηγική σημασία λόγω της θέσης της στις μεσογειακές ακτές.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι το πραγματικό κίνητρο πίσω από τη γενοκτονία, που υποστηρίζεται από τη Δύση και τις ΗΠΑ, δεν είναι μόνο ιδεολογικό αλλά και οικονομικό: ο έλεγχος των πολύτιμων αυτών γαιών και των φυσικών τους πόρων.
Με τη διεθνή αναγνώριση της Παλαιστινιακής κρατικότητας να αυξάνεται, αναμένεται να ξεκινήσουν ενεργειακές έρευνες στο άμεσο μέλλον, παράλληλα με πρωτοβουλίες αμυντικής συνεργασίας.
Καθώς οι περιφερειακές ισορροπίες αλλάζουν, η Παλαιστίνη αναμένεται να ευθυγραμμιστεί με την Τουρκία και να ενταχθεί στο αναδυόμενο αντι-ηγεμονικό μπλοκ που αμφισβητεί τον άξονα της δυτικής επιθετικότητας.
Αυτό θα απελευθέρωνε σημαντικά τη Μεσόγειο από τον έλεγχο των πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων.
Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δήλωσε: «Δεν θα επιτρέψουμε την επιστροφή των Οθωμανών».
Δεν αναφερόταν μόνο στην παρουσία της Τουρκίας στη Συρία ή στη Μέση Ανατολή.
Υπέδειξε τη γεωπολιτική απειλή που αντιπροσωπεύει η επιστροφή της τουρκικής επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ιστορικά, η εξουσία σε αυτή την περιοχή περνούσε πάντα από τον έλεγχο της Μεσογείου.
Αυτή η εύφορη και στρατηγικά κρίσιμη λεκάνη, στη διασταύρωση Ευρώπης, Αφρικής και Ασίας, παραμένει καίριας σημασίας.
Στο εγγύς μέλλον, η ανάδυση ενός νέου μεσογειακού μπλοκ εξουσίας, αντίθετου προς τη «νεο-αποικιοκρατική» αποστολή της Δύσης, θα μπορούσε να ανατρέψει τις ισορροπίες του παγκόσμιου γεωπολιτικού παιχνιδιού» καταλήγει η τουρκική εφημερίδα – εσείς βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Μια τέτοια ένωση — με επίκεντρο τη συνεργασία Τουρκίας και Ισπανίας στον τομέα της άμυνας, ενέργειας και εμπορίου — έχει τη δυναμική να εξελιχθεί σε πανίσχυρη περιφερειακή συμμαχία.
Καθώς θα αποτελείται από γεωγραφικά εγγύτατες χώρες, η ανάπτυξή της θα είναι ταχύτερη και πιο αποτελεσματική σε σχέση με πιο διάσπαρτες ομάδες, όπως οι BRICS.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών