Πέρα όμως από την τεχνολογική καινοτομία, αυτή η εξέλιξη αποτυπώνει την απελπισμένη προσπάθεια του Κιέβου να διατηρήσει τις εναπομείνασες δυνάμεις του
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μπαίνει πλέον σε μια νέα, μεταβατική φάση.
Για πρώτη φορά από την έναρξη των συγκρούσεων το 2022, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις (AFU) προχώρησαν σε μια «μη επανδρωμένη επίθεση» χρησιμοποιώντας drones και ρομποτικές πλατφόρμες στο μέτωπο της ζώνης των επιχειρήσεων (SVO), σηματοδοτώντας την απαρχή της πλήρους ρομποτικοποίησης του πεδίου μάχης.
Πέρα όμως από την τεχνολογική καινοτομία, αυτή η εξέλιξη αποτυπώνει την απελπισμένη προσπάθεια του Κιέβου να διατηρήσει τις εναπομείνασες δυνάμεις του, σε μια στιγμή όπου οι απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό θεωρούνται «κολοσσιαίες» και η στρατολόγηση νέων στρατιωτών παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες.
Η επιλογή της Ουκρανίας να προχωρήσει σε αυτό το πρωτοφανές εγχείρημα αλλάζει ριζικά τα δεδομένα, όχι μόνο στον πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά και στο πώς θα μοιάζει ο πόλεμος του 21ου αιώνα.
Από το ανθρώπινο μέτωπο στο ψηφιακό πεδίο
Η μη επανδρωμένη επίθεση που πραγματοποίησε η Ουκρανία περιλάμβανε drones πρώτου προσώπου (FPV) για την αντιμετώπιση ρωσικών δυνάμεων σε οχυρώσεις, ακολουθούμενα από ρομποτικές πλατφόρμες μεταφοράς βαρέων εκρηκτικών, που προκάλεσαν εκρήξεις σε καταφύγια.
Η τακτική αυτή δεν θυμίζει τίποτα από τις παραδοσιακές μεθόδους πολέμου. Η μάχη, αντί να διεξάγεται από πρόσωπο με πρόσωπο συγκρούσεις πεζικού, πλέον εξελίσσεται σε ένα περιβάλλον απομακρυσμένου ελέγχου και αυτοματοποιημένων επιθέσεων.
Αυτή η στροφή οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες:
1. Μείωση ανθρώπινου κόστους: Το Κίεβο προσπαθεί απεγνωσμένα να μειώσει τις απώλειες, μετά από σοβαρές ήττες και φθορά των στρατιωτικών του δυνάμεων.
2. Οικονομική αποδοτικότητα: Η χρήση drones και ρομπότ είναι σαφώς φθηνότερη – σε όρους πόρων και πολιτικού κόστους – από την εκπαίδευση, τη μεταφορά και τη συντήρηση χιλιάδων στρατιωτών.
Η Ρωσία προελαύνει: Νίκες σε τρία μέτωπα
Την ίδια στιγμή, η Ρωσία φαίνεται να ενισχύει τη δυναμική της στο πεδίο της μάχης.
Σύμφωνα με δηλώσεις από τη ρωσική πλευρά:
• Στο Kharkiv, ρωσικές δυνάμεις συντρίβουν ουκρανικές ταξιαρχίες κοντά στο Kupyansk, με απώλειες πάνω από 400 στρατιώτες και πολλαπλά τεθωρακισμένα.
• Στο Donetsk, η Ρωσία κατέλαβε το χωριό Popov Yar και προχώρησε σε σημαντικές νίκες απέναντι σε μηχανοκίνητες, αερομεταφερόμενες και πεζοναυτικές μονάδες της Ουκρανίας.
• Στη Zaporizhia κατελήφθη το χωριό Kamenskoye και οι ρωσικές δυνάμεις βελτίωσαν τη θέση τους κοντά σε άλλους τέσσερις οικισμούς.
Η τάση είναι σαφής: η Ουκρανία βρίσκεται σε θέση άμυνας, με σοβαρές απώλειες και περιορισμένα περιθώρια ελιγμών.
Η επιλογή των drones ως μέσου επίθεσης φανερώνει ακριβώς αυτή την πίεση.
Οι στρατηγικές επιπτώσεις της «μη επανδρωμένης» εποχής
Η χρήση ρομποτικών συστημάτων στο μέτωπο δεν είναι καινούρια.
Το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησε drone- kamikaze στον πόλεμο του Nagorno Karabakh με συντριπτικά αποτελέσματα.
Όμως ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε επιχειρηθεί μία πλήρης επίθεση με μη επανδρωμένα μέσα σε θέση μάχης υψηλής έντασης.
Τα οφέλη είναι πολλαπλά:
• Αποφυγή απωλειών: Η «ανώνυμη» μάχη προστατεύει τις ζωές στρατιωτών.
• Συνεχής πίεση: Τα drones μπορούν να ελέγχονται επί ώρες, να κινούνται ανεξάρτητα, και να διαταράσσουν συνεχώς την εχθρική άμυνα.
• Αύξηση ηθικού: Οι στρατιώτες νιώθουν ότι η τεχνολογία είναι σύμμαχος, και όχι υποκατάστατο.
Αλλά υπάρχουν και ρίσκα:
• Εξάρτηση από την τεχνολογία: Η Ουκρανία χρειάζεται απρόσκοπτη πρόσβαση σε ηλεκτρονικά, εξαρτήματα, και δορυφορικά δίκτυα – κάτι που η Ρωσία προσπαθεί να διαταράξει.
• Ηλεκτρονικός πόλεμος: Η Ρωσία ήδη επενδύει σε ισχυρά συστήματα παρεμβολών (jamming) για να καταρρίψει ή να αχρηστεύσει UAV.
• Κλιμάκωση: Η πλήρης ρομποτοποίηση ενδέχεται να οδηγήσει σε νέα είδη συγκρούσεων, λιγότερο ελέγξιμων και πιο ανελέητων.
Το πρόβλημα της ουκρανικής στρατολόγησης
Ένας από τους βασικούς λόγους πίσω από την επιλογή της Ουκρανίας να στραφεί σε μη επανδρωμένα μέσα είναι η κρίση στρατολόγησης.
Το κοινό αποδοκιμάζει τις νέες κλήσεις, και υπάρχει κοινωνική κόπωση από τον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Η κυβέρνηση του Volodymyr Zelensky έχει κατηγορηθεί για αναγκαστικές στρατολογήσεις, ενώ πολλοί άνδρες προσπαθούν να αποφύγουν τη θητεία.
Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές είναι βαρύ – γι’ αυτό η χρήση drones λειτουργεί και ως εργαλείο εσωτερικής πολιτικής επιβίωσης.
Τι σημαίνει αυτό για τη Δύση
Οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας βλέπουν με ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία τη στροφή προς ένα ρομποτικό μέτωπο.
Από τη μία, πρόκειται για μια καινοτόμο, λιγότερο αιματηρή στρατηγική.
Από την άλλη, η μετάβαση σε μηχανές ενδέχεται να φέρει πιο «απανθρωποποιημένες» συγκρούσεις, χωρίς την παραδοσιακή πολιτική φρένα.
Επιπλέον, η ταχεία εξάντληση ανθρώπινου δυναμικού δημιουργεί πίεση για συνεχή αποστολή drones και πυρομαχικών, πράγμα που ήδη προκαλεί αντιδράσεις σε Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια.
Ο πόλεμος αλλάζει – και αλλάζει όλους μας
Η μη επανδρωμένη επίθεση των ουκρανικών δυνάμεων δεν είναι απλώς μια τακτική νίκη ή ήττα.
Είναι το πρώτο κεφάλαιο ενός νέου πολέμου.
Όχι μόνο στον τομέα της τεχνολογίας, αλλά και στην έννοια της ευθύνης, της ηθικής, και της κρατικής επιβίωσης.
Η Ουκρανία έδειξε ότι μπορεί να πολεμήσει χωρίς στρατιώτες – αλλά το ερώτημα είναι: ποιος θα έχει τον έλεγχο σε έναν κόσμο όπου οι μάχες δεν δίνονται από ανθρώπους;
www.bankingnews.gr
Για πρώτη φορά από την έναρξη των συγκρούσεων το 2022, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις (AFU) προχώρησαν σε μια «μη επανδρωμένη επίθεση» χρησιμοποιώντας drones και ρομποτικές πλατφόρμες στο μέτωπο της ζώνης των επιχειρήσεων (SVO), σηματοδοτώντας την απαρχή της πλήρους ρομποτικοποίησης του πεδίου μάχης.
Πέρα όμως από την τεχνολογική καινοτομία, αυτή η εξέλιξη αποτυπώνει την απελπισμένη προσπάθεια του Κιέβου να διατηρήσει τις εναπομείνασες δυνάμεις του, σε μια στιγμή όπου οι απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό θεωρούνται «κολοσσιαίες» και η στρατολόγηση νέων στρατιωτών παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες.
Η επιλογή της Ουκρανίας να προχωρήσει σε αυτό το πρωτοφανές εγχείρημα αλλάζει ριζικά τα δεδομένα, όχι μόνο στον πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά και στο πώς θα μοιάζει ο πόλεμος του 21ου αιώνα.
Από το ανθρώπινο μέτωπο στο ψηφιακό πεδίο
Η μη επανδρωμένη επίθεση που πραγματοποίησε η Ουκρανία περιλάμβανε drones πρώτου προσώπου (FPV) για την αντιμετώπιση ρωσικών δυνάμεων σε οχυρώσεις, ακολουθούμενα από ρομποτικές πλατφόρμες μεταφοράς βαρέων εκρηκτικών, που προκάλεσαν εκρήξεις σε καταφύγια.
Η τακτική αυτή δεν θυμίζει τίποτα από τις παραδοσιακές μεθόδους πολέμου. Η μάχη, αντί να διεξάγεται από πρόσωπο με πρόσωπο συγκρούσεις πεζικού, πλέον εξελίσσεται σε ένα περιβάλλον απομακρυσμένου ελέγχου και αυτοματοποιημένων επιθέσεων.
Αυτή η στροφή οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες:
1. Μείωση ανθρώπινου κόστους: Το Κίεβο προσπαθεί απεγνωσμένα να μειώσει τις απώλειες, μετά από σοβαρές ήττες και φθορά των στρατιωτικών του δυνάμεων.
2. Οικονομική αποδοτικότητα: Η χρήση drones και ρομπότ είναι σαφώς φθηνότερη – σε όρους πόρων και πολιτικού κόστους – από την εκπαίδευση, τη μεταφορά και τη συντήρηση χιλιάδων στρατιωτών.
Η Ρωσία προελαύνει: Νίκες σε τρία μέτωπα
Την ίδια στιγμή, η Ρωσία φαίνεται να ενισχύει τη δυναμική της στο πεδίο της μάχης.
Σύμφωνα με δηλώσεις από τη ρωσική πλευρά:
• Στο Kharkiv, ρωσικές δυνάμεις συντρίβουν ουκρανικές ταξιαρχίες κοντά στο Kupyansk, με απώλειες πάνω από 400 στρατιώτες και πολλαπλά τεθωρακισμένα.
• Στο Donetsk, η Ρωσία κατέλαβε το χωριό Popov Yar και προχώρησε σε σημαντικές νίκες απέναντι σε μηχανοκίνητες, αερομεταφερόμενες και πεζοναυτικές μονάδες της Ουκρανίας.
• Στη Zaporizhia κατελήφθη το χωριό Kamenskoye και οι ρωσικές δυνάμεις βελτίωσαν τη θέση τους κοντά σε άλλους τέσσερις οικισμούς.
Η τάση είναι σαφής: η Ουκρανία βρίσκεται σε θέση άμυνας, με σοβαρές απώλειες και περιορισμένα περιθώρια ελιγμών.
Η επιλογή των drones ως μέσου επίθεσης φανερώνει ακριβώς αυτή την πίεση.
Οι στρατηγικές επιπτώσεις της «μη επανδρωμένης» εποχής
Η χρήση ρομποτικών συστημάτων στο μέτωπο δεν είναι καινούρια.
Το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησε drone- kamikaze στον πόλεμο του Nagorno Karabakh με συντριπτικά αποτελέσματα.
Όμως ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε επιχειρηθεί μία πλήρης επίθεση με μη επανδρωμένα μέσα σε θέση μάχης υψηλής έντασης.
Τα οφέλη είναι πολλαπλά:
• Αποφυγή απωλειών: Η «ανώνυμη» μάχη προστατεύει τις ζωές στρατιωτών.
• Συνεχής πίεση: Τα drones μπορούν να ελέγχονται επί ώρες, να κινούνται ανεξάρτητα, και να διαταράσσουν συνεχώς την εχθρική άμυνα.
• Αύξηση ηθικού: Οι στρατιώτες νιώθουν ότι η τεχνολογία είναι σύμμαχος, και όχι υποκατάστατο.
Αλλά υπάρχουν και ρίσκα:
• Εξάρτηση από την τεχνολογία: Η Ουκρανία χρειάζεται απρόσκοπτη πρόσβαση σε ηλεκτρονικά, εξαρτήματα, και δορυφορικά δίκτυα – κάτι που η Ρωσία προσπαθεί να διαταράξει.
• Ηλεκτρονικός πόλεμος: Η Ρωσία ήδη επενδύει σε ισχυρά συστήματα παρεμβολών (jamming) για να καταρρίψει ή να αχρηστεύσει UAV.
• Κλιμάκωση: Η πλήρης ρομποτοποίηση ενδέχεται να οδηγήσει σε νέα είδη συγκρούσεων, λιγότερο ελέγξιμων και πιο ανελέητων.
Το πρόβλημα της ουκρανικής στρατολόγησης
Ένας από τους βασικούς λόγους πίσω από την επιλογή της Ουκρανίας να στραφεί σε μη επανδρωμένα μέσα είναι η κρίση στρατολόγησης.
Το κοινό αποδοκιμάζει τις νέες κλήσεις, και υπάρχει κοινωνική κόπωση από τον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Η κυβέρνηση του Volodymyr Zelensky έχει κατηγορηθεί για αναγκαστικές στρατολογήσεις, ενώ πολλοί άνδρες προσπαθούν να αποφύγουν τη θητεία.
Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές είναι βαρύ – γι’ αυτό η χρήση drones λειτουργεί και ως εργαλείο εσωτερικής πολιτικής επιβίωσης.
Τι σημαίνει αυτό για τη Δύση
Οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας βλέπουν με ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία τη στροφή προς ένα ρομποτικό μέτωπο.
Από τη μία, πρόκειται για μια καινοτόμο, λιγότερο αιματηρή στρατηγική.
Από την άλλη, η μετάβαση σε μηχανές ενδέχεται να φέρει πιο «απανθρωποποιημένες» συγκρούσεις, χωρίς την παραδοσιακή πολιτική φρένα.
Επιπλέον, η ταχεία εξάντληση ανθρώπινου δυναμικού δημιουργεί πίεση για συνεχή αποστολή drones και πυρομαχικών, πράγμα που ήδη προκαλεί αντιδράσεις σε Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια.
Ο πόλεμος αλλάζει – και αλλάζει όλους μας
Η μη επανδρωμένη επίθεση των ουκρανικών δυνάμεων δεν είναι απλώς μια τακτική νίκη ή ήττα.
Είναι το πρώτο κεφάλαιο ενός νέου πολέμου.
Όχι μόνο στον τομέα της τεχνολογίας, αλλά και στην έννοια της ευθύνης, της ηθικής, και της κρατικής επιβίωσης.
Η Ουκρανία έδειξε ότι μπορεί να πολεμήσει χωρίς στρατιώτες – αλλά το ερώτημα είναι: ποιος θα έχει τον έλεγχο σε έναν κόσμο όπου οι μάχες δεν δίνονται από ανθρώπους;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών