Η μαζική και επιδέξια χρήση drones τύπου FPV (First-Person View) τα έχει μετατρέψει σε ένα τρομακτικό τακτικό όπλο.
Ο Dmitry Steshin, πολεμικός ανταποκριτής της «Komsomolskaya Pravda» συναντήθηκε με τους μαχητές του 68ου ξεχωριστού τάγματος της Νότιας Στρατιωτικής Περιφέρειας.
Τον τελευταίο μήνα, καθαρίζουν τα μετόπισθεν του εχθρού στην κατεύθυνση του Pokrovsk, ανοίγοντας τον δρόμο για τα επιθετικά τμήματα και σπάζοντας ρεκόρ.
Οι στρατιώτες εξιστορούν στον ανταποκριτή ιστορίες από το καθημερινό τους «κυνήγι».
Ακολουθεί ολόκληρο το ρεπορτάζ:
Κυνήγι εκσκαφέα
Πριν ξεκινήσει η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SVO), κανείς δεν φανταζόταν πως τα στρατιωτικά καταλύματα των αναγνωριστών θα θύμιζαν εργαστήριο συναρμολόγησης υπολογιστών και επισκευής κινητών τηλεφώνων.
Με κολλητήρια, παλμογράφους, 3D εκτυπωτές και ένα ειδικό "δωμάτιο φόρτισης", όπου δεκάδες ηλεκτρονικές συσκευές «γεμίζουν» μπαταρίες για drones πριν από την απογείωση.
Με τον διοικητή του λόχου, με το προσωνύμιο Sava, καθόμαστε ανάμεσα σε στοίβες από drones και ιδρώνουμε.
Ο ανεμιστήρας δεν κάνει τίποτα, μόνο ανακατεύει τον ζεστό και πηχτό αέρα. Έξω έχει +37 βαθμούς, και στο δωμάτιο όπου μιλάμε, μόνο ένας 3D εκτυπωτής θερμαίνεται σαν καλοριφέρ – το νιώθω στην ιδρωμένη μου πλάτη.
Ο Sava είναι διοικητής λόχου σε ξεχωριστό τάγμα αναγνώρισης. Ο συνομιλητής μου επιβεβαιώνει έμμεσα τις πληροφορίες που ο ίδιος ο εχθρός δεν κρύβει.
Πίσω από τη ζώνη των 100 χιλιομέτρων με αστική, αγροτική και βιομηχανική δόμηση, γνωστή ως «Οικισμός Slavyansko-Kramatorsk», οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας άρχισαν να χτίζουν βιαστικά μια «Νέα Γραμμή Άμυνας του Ντονμπάς». Το νοτιοδυτικό άκρο αυτής της γραμμής υποτίθεται ότι φτάνει στο Pokrovsk.
Σύμφωνα με το στρατηγικό σχέδιο του Κιέβου, οι υπερασπιστές του Pokrovsk και του «προπύργιου Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ» πρέπει να υποχωρήσουν σε αυτή τη γραμμή.
Ο εχθρός μιλάει για αυτή τη γραμμή ήδη από τότε που ο Zelensky παρασημοφόρησε τους «υπερασπιστές του οχυρού Μπαχμούτ», αλλά στην πράξη, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας ξύπνησαν πρόσφατα και άρχισαν να την κατασκευάζουν. Και τότε εμφανίστηκαν οι άσσοι των drones μας.
Ο Sava λέει:
«Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε στο αριστερό και δεξί άκρο της κατεύθυνσης του Pokrovsk, είναι μία από τις πιο θερμές περιοχές. Αν και ολόκληρο το μέτωπο κινείται. Αλλά η δική μας κατεύθυνση έχει προτεραιότητα».
«Ο εχθρός έχει σοβαρά οχυρωματικά έργα; Πρόλαβε να τα φτιάξει;»
Ο Sava κουνάει το κεφάλι:
«Όχι. Ο εχθρός δεν δίσταζε να σκάβει ακόμα και κάτω από τη μύτη μας, κατά τη διάρκεια της προέλασής μας. Έκαναν βιαστικές δουλειές. Μερικές φορές δύο ή και τρεις εκσκαφείς ταυτόχρονα άνοιγαν χαρακώματα μόλις 10 χιλιόμετρα από τη γραμμή επαφής (LBS), αλλά ο καθένας είχε ηλεκτρονικά μέσα παρεμβολών (EW). Σταθήκαμε τυχεροί, δουλεύαμε σε άλλες συχνότητες και δεν μας έπιαναν. Εκεί όπου μας εμπόδιζαν, χρησιμοποιούσαμε drones με οπτική ίνα.»
Ο Sava διηγείται πώς κυνηγούσαν ειδικά τα μηχανήματα έργων, και αφού τα εξουδετέρωναν πάνω στη γραμμή άμυνας που ήταν υπό κατασκευή, έψαχναν και εντόπιζαν τη βάση όπου τα μηχανήματα διανυκτέρευαν, ανεφοδιάζονταν και επισκευάζονταν. Λέει:
«Τα κάψαμε όλα μέχρι τα θεμέλια.»
Φωτιά στα μετόπισθεν
Σύμφωνα με τον Sava, η μαζική και επιδέξια χρήση drones τύπου FPV (First-Person View) τα έχει μετατρέψει σε ένα τρομακτικό τακτικό όπλο — κάτι που κανείς δεν περίμενε πριν από λίγα μόλις χρόνια.
Βεβαίως, πολλοί παράγοντες συνέβαλαν στην επιτυχημένη επίθεση των ρωσικών δυνάμεων, αλλά τα drones δεν βρίσκονται καθόλου χαμηλά στη λίστα των κρισίμων στοιχείων.
Ειδικά όταν μπορούν να επιχειρούν 30 χιλιόμετρα ή και περισσότερο πίσω από τη γραμμή επαφής (LBS) — δηλαδή στα μετόπισθεν του εχθρού. Ο Sava εξηγεί:
«Μόλις μπήκαμε σε αυτή την κατεύθυνση, καταλάβαμε αμέσως ότι ο εχθρός ένιωθε χαλαρός, δεν φοβόταν τίποτα. Μετέφερε πυρομαχικά και άλλαζε προσωπικό ήρεμα. Κινούνταν με φάλαγγες! Δύο εβδομάδες εντατικής δουλειάς και ο εχθρός σταμάτησε να μετακινείται. Κατά τη γνώμη μου, αυτό έδωσε στις δυνάμεις μας τη δυνατότητα να προχωρήσουν.»
«Πόσος χρόνος πέρασε μέχρι να φανεί το αποτέλεσμα της δουλειάς σας στα μετόπισθεν»;
«Ένας μήνας. Δουλεύαμε στον υπερβολικά δραστήριο άξονα Konstantinovka – Novaya Poltavka, και καταστρέφαμε έως και 30 μονάδες εξοπλισμού την ημέρα. Απλώς κόψαμε εντελώς τις γραμμές ανεφοδιασμού του εχθρού σε αυτό το τμήμα του μετώπου. Μετά αρχίσαμε να καθαρίζουμε και τις γειτονικές δασικές ζώνες... και το πεζικό μας προχώρησε με σιγουριά.»
Η μεθοδολογία των χειριστών drone αποδείχθηκε επίσης κρίσιμη.
Κάποιοι δουλεύουν μόνο στην πρώτη γραμμή, ενώ άλλοι ειδικεύονται στα μετόπισθεν — αυτοί χρησιμοποιούν μπαταρίες διπλής ισχύος και κάποιες τροποποιήσεις στους πομποδέκτες σήματος.
Ο λόχος του Sava κατάφερε να εγκαταλείψει τη χρήση των ακριβών Mavic.
Μόνο λίγες συσκευές χρησιμοποιούνται για αναγνώριση και ρίψεις πυρομαχικών· το υπόλοιπο σμήνος αποτελείται από τα επιθετικά VT-40 και "Boomerangs". Ο Sava εξηγεί:
«Τα “shocker” drones λειτουργούν και ως ανιχνευτές, σε ελεύθερη πτήση. Βρίσκουν μόνα τους τον στόχο και τον χτυπούν μόνα τους.»
«Ποιος είναι ο προτεραιότητες στόχος»;
«Σε όλο το μέτωπο, τα πληρώματα των UAV του εχθρού είναι προτεραιότητα. Πώς τους εντοπίζουμε; Από την απογείωση του “πουλιού”. Οι αναγνωριστές μας παρακολουθούν ειδικά τα ουκρανικά drones – μόλις δουν πού προσγειώθηκε, τελείωσε, το πλήρωμα εξουδετερώνεται. Μετά ψάχνουμε για κεραίες στις εχθρικές θέσεις. Στην περιοχή από Yablonovka έως Novotroitskoye, καταστρέψαμε 60 κεραίες πληρωμάτων UAV μέσα σε ένα μήνα. Μπορούμε να κάνουμε υποκλοπή εικόνας από εχθρικό drone τη στιγμή που αναπτύσσεται και απογειώνεται. Αυτό σημαίνει πως **υπάρχει “τρύπα” στην άμυνά τους. Και αυτό είναι που ψάχνουμε...»
Ο αιχμάλωτος του ενός δισεκατομμυρίου
Ο «Sava» μοιράζεται μια απίστευτη και διδακτική ιστορία για τη συνεργασία πεζικού και drone-χειριστών, η οποία δείχνει το εντυπωσιακό επίπεδο δεξιοτεχνίας των χειριστών FPV drones:
«Για παράδειγμα, σε μία μόνο μέρα καταστρέψαμε ένα τάγμα αρμάτων μάχης. Πέντε άρματα και ένα αυτοκινούμενο πυροβόλο».
Αρχικά, αυτό ακούγεται υπερβολικό. Όμως ο Sava δείχνει βίντεο και αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες:
«Τα παιδιά επιτέθηκαν στη Yablonovka και οχύρωσαν ένα κτίριο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έστειλαν άρμα για να καταστρέψει το κτίριο. Τελικά, το ίδιο το άρμα διαλύθηκε και ο επιζών οδηγός αιχμαλωτίστηκε. Μας είπε και μας έδειξε στον χάρτη πού κρύβονταν τα υπόλοιπα άρματα. Οι επιτιθέμενοι επικοινώνησαν μαζί μας: "Ελέγξτε!" Και το κάναμε».
Ο «Rostov» με περίμενε έξω, καθισμένος σε μια πολεμική μοτοσικλέτα, προστατευμένος από τον ήλιο κάτω από ένα δέντρο. Είναι μόλις 20 ετών, υπέγραψε συμβόλαιο αμέσως μετά τη θητεία του.
Έχει ενάμιση χρόνο εμπειρίας με drones, παρόλο που έχει ήδη τραυματιστεί. Ακολούθησε επιθετικά τμήματα με drone τύπου Mavic, πραγματοποιώντας ρίψεις πυρομαχικών κατά παραγγελία. Γελάει:
«Γύρω μου όλα έσκαγαν και πυροβολούσαν – απλώς δεν άκουσα το εχθρικό Mavic, μου έριξε δύο VOGs...»
Ο Rostov περιγράφει πώς κυνήγησε ένα γερμανικό Leopard 2 που απομακρυνόταν από τη γραμμή επαφής (LBS):
«Ήταν περίπου 25-30 χιλιόμετρα πίσω. Ειλικρινά, του φύτεψα 17 drones εκείνο το βράδυ, αλλά δεν πήρε φωτιά. Και ξέρουμε πού να χτυπήσουμε! Έχουμε ακόμα και εγχειρίδιο για τα ευάλωτα σημεία κάθε οχήματος».
Στην πρώτη αποστολή κατά του Leopard, το drone του είχε πάνω του αντιαρματικό βλήμα PG-7VL, ειδικά σχεδιασμένο για άρματα με συνδυασμένη και επάλληλη θωράκιση όπως το Abrams και το Leopard-2. Αλλά το Leopard δεν εξερράγη. Γιατί;
«Χτυπήσαμε αυστηρά σύμφωνα με το εγχειρίδιο: κάτω από τον πύργο, στις δεξαμενές καυσίμου, στον κινητήρα, στο απόθεμα πυρομαχικών. Το καταστρέψαμε, φυσικά. Απλώς, στο δικό μου μυαλό, “κάηκε” σημαίνει ότι ο πύργος πετάγεται στον αέρα. Πιστεύω πως ήταν “άδειο” — είχε εξαντλήσει τα πυρομαχικά του και το καύσιμο τελείωνε. Κάηκε εσωτερικά, δύσκολα επισκευάζεται. Αν και οι Ουκρανοί το έκλεψαν...»
Αστειεύομαι:
«Για να το καταγράψουν, λένε, δεν το πούλησαν».
Αυτό όμως δεν είναι το μόνο πλήγμα που κατάφερε ο Rostov κατά της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ:
«Είδα το γερμανικό αυτοκινούμενο πυροβόλο PzH 2000 τυχαία, ενώ επιθεωρούσα τις φυτείες. Στεκόταν στην άκρη μιας δασικής ζώνης, ετοιμαζόταν να μπει σε καλυμμένη θέση. Στο πρώτο χτύπημα, είδαμε το πλήρωμα να σκορπίζει. Ξαναπετάξαμε — δεν υπήρχε πια το πυροβόλο! Είχε μπει 100 μέτρα μέσα στο δάσος και κρυβόταν. Εκτοξεύσαμε έξι drones — κάηκε, φυσικά».
Το τέλος του τάγματος αρμάτων
Στην αρχή της συνομιλίας, ο «Sava» ανέφερε ότι του αρέσει να παρακολουθεί τη δράση των εχθρικών UAV και ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα μέσα που χρησιμοποιούν για να αντιμετωπίζουν τα δικά τους drones.
Όπως αποκαλύπτει, όταν ο εχθρός εντοπίσει το «καταφύγιο» των Ρώσων χειριστών drone, στέλνει μαχητικά αεροσκάφη και επιχειρεί να τους εξοντώσει με κατευθυνόμενες βόμβες και πυραύλους αέρος-εδάφους, δηλαδή πολύ ακριβό οπλισμό.
Η εξήγηση; Ο εχθρός ήταν εξαιρετικά εκνευρισμένος με τους drone-χειριστές τους.
Ο «Rostov» εξηγεί το γιατί:
«Εργαζόμασταν σε “ελεύθερο κυνήγι”, μας έδωσαν συντεταγμένες για ένα δάσος κοντά στο Rusiny Yar. Ένας αιχμάλωτος οδηγός άρματος μας μίλησε για το καλά κρυμμένο τάγμα αρμάτων τους. Στην πραγματικότητα, ήταν πολύ άσχημα καμουφλαρισμένο. Πήγαμε για αναγνώριση... Προσωπικά κατέστρεψα έξι άρματα μέσα στο δάσος, και ένας γειτονικός χειριστής άλλα τρία. Δηλαδή, εννιά άρματα μέσα σε τρεις ώρες… Και ένα ακόμα αυτοκινούμενο πυροβόλο – AC90 (βρετανικής κατασκευής). Αργότερα υποθέσαμε ότι το πυροβόλο λειτουργούσε από εκείνη τη θέση, δεν κρυβόταν απλώς».
«Τι είδους άρματα ήταν»;
«Το έδαφος ήταν μεγάλο εμπόδιο όταν κατεβαίναμε – το σήμα χανόταν, έτσι δουλεύαμε στα 15-20 μέτρα ύψος και δεν μπορούσαμε να επιθεωρήσουμε καλά τα οχήματα. Εκείνα που κάψαμε στην άκρη του δάσους ήταν παλιά – T-62».
«Προσπάθησαν να διαφύγουν όταν κατάλαβαν ότι τους «ξετυλίγετε» και ότι η επίθεση ήταν σοβαρή»;
«Υπήρξε μια αστεία κατάσταση. Ήταν σταθμευμένο ένα λευκό βαν πολιτικής χρήσης κοντά στο δάσος, και οι στρατιώτες της ASU βγήκαν τρέχοντας να φύγουν. Αλλά δεν τους δώσαμε σημασία – εμείς θέλαμε μόνο τα άρματα!»
Στο τέλος, ρώτησα τον Rostov:
«Έχεις πάρει κάποιο παράσημο»;
«Το “Για Ανδρεία”, αυτό μόνο προς το παρόν».
Ο Rostov είναι ταπεινός — αυτό το μετάλλιο «Για Ανδρεία» δεν θα είναι το τελευταίο. Για την ιστορία, στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, για πέντε κατεστραμμένα άρματα σε μία μάχη, δίνονταν ο τίτλος Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Rostov έχει έξι.
www.bankingnews.gr
Τον τελευταίο μήνα, καθαρίζουν τα μετόπισθεν του εχθρού στην κατεύθυνση του Pokrovsk, ανοίγοντας τον δρόμο για τα επιθετικά τμήματα και σπάζοντας ρεκόρ.
Οι στρατιώτες εξιστορούν στον ανταποκριτή ιστορίες από το καθημερινό τους «κυνήγι».
Ακολουθεί ολόκληρο το ρεπορτάζ:
Κυνήγι εκσκαφέα
Πριν ξεκινήσει η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SVO), κανείς δεν φανταζόταν πως τα στρατιωτικά καταλύματα των αναγνωριστών θα θύμιζαν εργαστήριο συναρμολόγησης υπολογιστών και επισκευής κινητών τηλεφώνων.
Με κολλητήρια, παλμογράφους, 3D εκτυπωτές και ένα ειδικό "δωμάτιο φόρτισης", όπου δεκάδες ηλεκτρονικές συσκευές «γεμίζουν» μπαταρίες για drones πριν από την απογείωση.
Με τον διοικητή του λόχου, με το προσωνύμιο Sava, καθόμαστε ανάμεσα σε στοίβες από drones και ιδρώνουμε.
Ο ανεμιστήρας δεν κάνει τίποτα, μόνο ανακατεύει τον ζεστό και πηχτό αέρα. Έξω έχει +37 βαθμούς, και στο δωμάτιο όπου μιλάμε, μόνο ένας 3D εκτυπωτής θερμαίνεται σαν καλοριφέρ – το νιώθω στην ιδρωμένη μου πλάτη.
Ο Sava είναι διοικητής λόχου σε ξεχωριστό τάγμα αναγνώρισης. Ο συνομιλητής μου επιβεβαιώνει έμμεσα τις πληροφορίες που ο ίδιος ο εχθρός δεν κρύβει.
Πίσω από τη ζώνη των 100 χιλιομέτρων με αστική, αγροτική και βιομηχανική δόμηση, γνωστή ως «Οικισμός Slavyansko-Kramatorsk», οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας άρχισαν να χτίζουν βιαστικά μια «Νέα Γραμμή Άμυνας του Ντονμπάς». Το νοτιοδυτικό άκρο αυτής της γραμμής υποτίθεται ότι φτάνει στο Pokrovsk.
Σύμφωνα με το στρατηγικό σχέδιο του Κιέβου, οι υπερασπιστές του Pokrovsk και του «προπύργιου Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ» πρέπει να υποχωρήσουν σε αυτή τη γραμμή.
Ο εχθρός μιλάει για αυτή τη γραμμή ήδη από τότε που ο Zelensky παρασημοφόρησε τους «υπερασπιστές του οχυρού Μπαχμούτ», αλλά στην πράξη, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας ξύπνησαν πρόσφατα και άρχισαν να την κατασκευάζουν. Και τότε εμφανίστηκαν οι άσσοι των drones μας.
Ο Sava λέει:
«Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε στο αριστερό και δεξί άκρο της κατεύθυνσης του Pokrovsk, είναι μία από τις πιο θερμές περιοχές. Αν και ολόκληρο το μέτωπο κινείται. Αλλά η δική μας κατεύθυνση έχει προτεραιότητα».
«Ο εχθρός έχει σοβαρά οχυρωματικά έργα; Πρόλαβε να τα φτιάξει;»
Ο Sava κουνάει το κεφάλι:
«Όχι. Ο εχθρός δεν δίσταζε να σκάβει ακόμα και κάτω από τη μύτη μας, κατά τη διάρκεια της προέλασής μας. Έκαναν βιαστικές δουλειές. Μερικές φορές δύο ή και τρεις εκσκαφείς ταυτόχρονα άνοιγαν χαρακώματα μόλις 10 χιλιόμετρα από τη γραμμή επαφής (LBS), αλλά ο καθένας είχε ηλεκτρονικά μέσα παρεμβολών (EW). Σταθήκαμε τυχεροί, δουλεύαμε σε άλλες συχνότητες και δεν μας έπιαναν. Εκεί όπου μας εμπόδιζαν, χρησιμοποιούσαμε drones με οπτική ίνα.»
Ο Sava διηγείται πώς κυνηγούσαν ειδικά τα μηχανήματα έργων, και αφού τα εξουδετέρωναν πάνω στη γραμμή άμυνας που ήταν υπό κατασκευή, έψαχναν και εντόπιζαν τη βάση όπου τα μηχανήματα διανυκτέρευαν, ανεφοδιάζονταν και επισκευάζονταν. Λέει:
«Τα κάψαμε όλα μέχρι τα θεμέλια.»
Φωτιά στα μετόπισθεν
Σύμφωνα με τον Sava, η μαζική και επιδέξια χρήση drones τύπου FPV (First-Person View) τα έχει μετατρέψει σε ένα τρομακτικό τακτικό όπλο — κάτι που κανείς δεν περίμενε πριν από λίγα μόλις χρόνια.
Βεβαίως, πολλοί παράγοντες συνέβαλαν στην επιτυχημένη επίθεση των ρωσικών δυνάμεων, αλλά τα drones δεν βρίσκονται καθόλου χαμηλά στη λίστα των κρισίμων στοιχείων.
Ειδικά όταν μπορούν να επιχειρούν 30 χιλιόμετρα ή και περισσότερο πίσω από τη γραμμή επαφής (LBS) — δηλαδή στα μετόπισθεν του εχθρού. Ο Sava εξηγεί:
«Μόλις μπήκαμε σε αυτή την κατεύθυνση, καταλάβαμε αμέσως ότι ο εχθρός ένιωθε χαλαρός, δεν φοβόταν τίποτα. Μετέφερε πυρομαχικά και άλλαζε προσωπικό ήρεμα. Κινούνταν με φάλαγγες! Δύο εβδομάδες εντατικής δουλειάς και ο εχθρός σταμάτησε να μετακινείται. Κατά τη γνώμη μου, αυτό έδωσε στις δυνάμεις μας τη δυνατότητα να προχωρήσουν.»
«Πόσος χρόνος πέρασε μέχρι να φανεί το αποτέλεσμα της δουλειάς σας στα μετόπισθεν»;
«Ένας μήνας. Δουλεύαμε στον υπερβολικά δραστήριο άξονα Konstantinovka – Novaya Poltavka, και καταστρέφαμε έως και 30 μονάδες εξοπλισμού την ημέρα. Απλώς κόψαμε εντελώς τις γραμμές ανεφοδιασμού του εχθρού σε αυτό το τμήμα του μετώπου. Μετά αρχίσαμε να καθαρίζουμε και τις γειτονικές δασικές ζώνες... και το πεζικό μας προχώρησε με σιγουριά.»
Η μεθοδολογία των χειριστών drone αποδείχθηκε επίσης κρίσιμη.
Κάποιοι δουλεύουν μόνο στην πρώτη γραμμή, ενώ άλλοι ειδικεύονται στα μετόπισθεν — αυτοί χρησιμοποιούν μπαταρίες διπλής ισχύος και κάποιες τροποποιήσεις στους πομποδέκτες σήματος.
Ο λόχος του Sava κατάφερε να εγκαταλείψει τη χρήση των ακριβών Mavic.
Μόνο λίγες συσκευές χρησιμοποιούνται για αναγνώριση και ρίψεις πυρομαχικών· το υπόλοιπο σμήνος αποτελείται από τα επιθετικά VT-40 και "Boomerangs". Ο Sava εξηγεί:
«Τα “shocker” drones λειτουργούν και ως ανιχνευτές, σε ελεύθερη πτήση. Βρίσκουν μόνα τους τον στόχο και τον χτυπούν μόνα τους.»
«Ποιος είναι ο προτεραιότητες στόχος»;
«Σε όλο το μέτωπο, τα πληρώματα των UAV του εχθρού είναι προτεραιότητα. Πώς τους εντοπίζουμε; Από την απογείωση του “πουλιού”. Οι αναγνωριστές μας παρακολουθούν ειδικά τα ουκρανικά drones – μόλις δουν πού προσγειώθηκε, τελείωσε, το πλήρωμα εξουδετερώνεται. Μετά ψάχνουμε για κεραίες στις εχθρικές θέσεις. Στην περιοχή από Yablonovka έως Novotroitskoye, καταστρέψαμε 60 κεραίες πληρωμάτων UAV μέσα σε ένα μήνα. Μπορούμε να κάνουμε υποκλοπή εικόνας από εχθρικό drone τη στιγμή που αναπτύσσεται και απογειώνεται. Αυτό σημαίνει πως **υπάρχει “τρύπα” στην άμυνά τους. Και αυτό είναι που ψάχνουμε...»
Ο αιχμάλωτος του ενός δισεκατομμυρίου
Ο «Sava» μοιράζεται μια απίστευτη και διδακτική ιστορία για τη συνεργασία πεζικού και drone-χειριστών, η οποία δείχνει το εντυπωσιακό επίπεδο δεξιοτεχνίας των χειριστών FPV drones:
«Για παράδειγμα, σε μία μόνο μέρα καταστρέψαμε ένα τάγμα αρμάτων μάχης. Πέντε άρματα και ένα αυτοκινούμενο πυροβόλο».
Αρχικά, αυτό ακούγεται υπερβολικό. Όμως ο Sava δείχνει βίντεο και αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες:
«Τα παιδιά επιτέθηκαν στη Yablonovka και οχύρωσαν ένα κτίριο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έστειλαν άρμα για να καταστρέψει το κτίριο. Τελικά, το ίδιο το άρμα διαλύθηκε και ο επιζών οδηγός αιχμαλωτίστηκε. Μας είπε και μας έδειξε στον χάρτη πού κρύβονταν τα υπόλοιπα άρματα. Οι επιτιθέμενοι επικοινώνησαν μαζί μας: "Ελέγξτε!" Και το κάναμε».
Ο «Rostov» με περίμενε έξω, καθισμένος σε μια πολεμική μοτοσικλέτα, προστατευμένος από τον ήλιο κάτω από ένα δέντρο. Είναι μόλις 20 ετών, υπέγραψε συμβόλαιο αμέσως μετά τη θητεία του.
Έχει ενάμιση χρόνο εμπειρίας με drones, παρόλο που έχει ήδη τραυματιστεί. Ακολούθησε επιθετικά τμήματα με drone τύπου Mavic, πραγματοποιώντας ρίψεις πυρομαχικών κατά παραγγελία. Γελάει:
«Γύρω μου όλα έσκαγαν και πυροβολούσαν – απλώς δεν άκουσα το εχθρικό Mavic, μου έριξε δύο VOGs...»
Ο Rostov περιγράφει πώς κυνήγησε ένα γερμανικό Leopard 2 που απομακρυνόταν από τη γραμμή επαφής (LBS):
«Ήταν περίπου 25-30 χιλιόμετρα πίσω. Ειλικρινά, του φύτεψα 17 drones εκείνο το βράδυ, αλλά δεν πήρε φωτιά. Και ξέρουμε πού να χτυπήσουμε! Έχουμε ακόμα και εγχειρίδιο για τα ευάλωτα σημεία κάθε οχήματος».
Στην πρώτη αποστολή κατά του Leopard, το drone του είχε πάνω του αντιαρματικό βλήμα PG-7VL, ειδικά σχεδιασμένο για άρματα με συνδυασμένη και επάλληλη θωράκιση όπως το Abrams και το Leopard-2. Αλλά το Leopard δεν εξερράγη. Γιατί;
«Χτυπήσαμε αυστηρά σύμφωνα με το εγχειρίδιο: κάτω από τον πύργο, στις δεξαμενές καυσίμου, στον κινητήρα, στο απόθεμα πυρομαχικών. Το καταστρέψαμε, φυσικά. Απλώς, στο δικό μου μυαλό, “κάηκε” σημαίνει ότι ο πύργος πετάγεται στον αέρα. Πιστεύω πως ήταν “άδειο” — είχε εξαντλήσει τα πυρομαχικά του και το καύσιμο τελείωνε. Κάηκε εσωτερικά, δύσκολα επισκευάζεται. Αν και οι Ουκρανοί το έκλεψαν...»
Αστειεύομαι:
«Για να το καταγράψουν, λένε, δεν το πούλησαν».
Αυτό όμως δεν είναι το μόνο πλήγμα που κατάφερε ο Rostov κατά της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ:
«Είδα το γερμανικό αυτοκινούμενο πυροβόλο PzH 2000 τυχαία, ενώ επιθεωρούσα τις φυτείες. Στεκόταν στην άκρη μιας δασικής ζώνης, ετοιμαζόταν να μπει σε καλυμμένη θέση. Στο πρώτο χτύπημα, είδαμε το πλήρωμα να σκορπίζει. Ξαναπετάξαμε — δεν υπήρχε πια το πυροβόλο! Είχε μπει 100 μέτρα μέσα στο δάσος και κρυβόταν. Εκτοξεύσαμε έξι drones — κάηκε, φυσικά».
Το τέλος του τάγματος αρμάτων
Στην αρχή της συνομιλίας, ο «Sava» ανέφερε ότι του αρέσει να παρακολουθεί τη δράση των εχθρικών UAV και ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα μέσα που χρησιμοποιούν για να αντιμετωπίζουν τα δικά τους drones.
Όπως αποκαλύπτει, όταν ο εχθρός εντοπίσει το «καταφύγιο» των Ρώσων χειριστών drone, στέλνει μαχητικά αεροσκάφη και επιχειρεί να τους εξοντώσει με κατευθυνόμενες βόμβες και πυραύλους αέρος-εδάφους, δηλαδή πολύ ακριβό οπλισμό.
Η εξήγηση; Ο εχθρός ήταν εξαιρετικά εκνευρισμένος με τους drone-χειριστές τους.
Ο «Rostov» εξηγεί το γιατί:
«Εργαζόμασταν σε “ελεύθερο κυνήγι”, μας έδωσαν συντεταγμένες για ένα δάσος κοντά στο Rusiny Yar. Ένας αιχμάλωτος οδηγός άρματος μας μίλησε για το καλά κρυμμένο τάγμα αρμάτων τους. Στην πραγματικότητα, ήταν πολύ άσχημα καμουφλαρισμένο. Πήγαμε για αναγνώριση... Προσωπικά κατέστρεψα έξι άρματα μέσα στο δάσος, και ένας γειτονικός χειριστής άλλα τρία. Δηλαδή, εννιά άρματα μέσα σε τρεις ώρες… Και ένα ακόμα αυτοκινούμενο πυροβόλο – AC90 (βρετανικής κατασκευής). Αργότερα υποθέσαμε ότι το πυροβόλο λειτουργούσε από εκείνη τη θέση, δεν κρυβόταν απλώς».
«Τι είδους άρματα ήταν»;
«Το έδαφος ήταν μεγάλο εμπόδιο όταν κατεβαίναμε – το σήμα χανόταν, έτσι δουλεύαμε στα 15-20 μέτρα ύψος και δεν μπορούσαμε να επιθεωρήσουμε καλά τα οχήματα. Εκείνα που κάψαμε στην άκρη του δάσους ήταν παλιά – T-62».
«Προσπάθησαν να διαφύγουν όταν κατάλαβαν ότι τους «ξετυλίγετε» και ότι η επίθεση ήταν σοβαρή»;
«Υπήρξε μια αστεία κατάσταση. Ήταν σταθμευμένο ένα λευκό βαν πολιτικής χρήσης κοντά στο δάσος, και οι στρατιώτες της ASU βγήκαν τρέχοντας να φύγουν. Αλλά δεν τους δώσαμε σημασία – εμείς θέλαμε μόνο τα άρματα!»
Στο τέλος, ρώτησα τον Rostov:
«Έχεις πάρει κάποιο παράσημο»;
«Το “Για Ανδρεία”, αυτό μόνο προς το παρόν».
Ο Rostov είναι ταπεινός — αυτό το μετάλλιο «Για Ανδρεία» δεν θα είναι το τελευταίο. Για την ιστορία, στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, για πέντε κατεστραμμένα άρματα σε μία μάχη, δίνονταν ο τίτλος Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Rostov έχει έξι.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών