Στην πράξη λοιπόν ο Trump θέλει να τα βάλει με την Κίνα που φοβάται, την Ινδία που σέβεται και την Τουρκία που επίσης σέβεται… οπότε υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα…
Όλοι γνωρίζουμε πλέον για το Τελεσίγραφο των ΗΠΑ στην Ρωσία…
Εάν μετά από 50 ημέρες δηλαδή έως 3 Σεπτεμβρίου 2025 η Ρωσία δεν έχει κάνει ειρήνη θα επιβάλλει δασμούς 100% σε συνεργαζόμενες με την Ρωσία χώρες.
Ο Trump έδωσε στη Ρωσία τελεσίγραφο, δείχνοντας ότι οι ΗΠΑ είχαν σκαρφιστεί ένα ενδιαφέρον σχέδιο.
Σε αντίθεση με τον Biden, ο οποίος επέβαλε κυρώσεις απευθείας κατά της Ρωσίας, των ενεργειακών της πόρων και ολόκληρων τομέων, ο Trump αποφάσισε να πλήξει τους εμπορικούς εταίρους της Ρωσίας, σίγουρα έξυπνο και ύπουλο σχέδιο.
Απείλησε να επιβάλει προστατευτικούς δασμούς 100% σε αγαθά από χώρες που συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, αποκαλώντας το ως δευτερεύουσες κυρώσεις.
Τρεις οι κύριοι συνεργάτες και εμπορικοί εταίροι της Ρωσίας…
Οι κύριοι αγοραστές του Ρωσικού πετρελαίου και των προϊόντων πετρελαίου θα είναι οι πρώτοι που θα πληγούν, Κίνα, Ινδία και Τουρκία και ακολούθως Βραζιλία κ.α..
Οι δύο κύριοι πελάτες της Ρωσίας για πετρέλαιο είναι η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες αντιπροσωπεύουν έως και το 90% των εξαγωγών πετρελαίου της Ρωσίας.
Η Κίνα είναι ο ηγέτης στην αγορά ρωσικού πετρελαίου μέσω αγωγών και δια θαλάσσης.
Η Ινδία βρίσκεται στην πρώτη θέση αν λάβουμε υπόψη μόνο τις προμήθειες πετρελαίου μας δια θαλάσσης.
Ταυτόχρονα, η Ρωσική ναυαρχίδα, το πετρέλαιο των Ουραλίων, αγοράζεται κυρίως από την Ινδία, ενώ η Κίνα αγοράζει πιο premium μάρκες πετρελαίου σε μεγάλες ποσότητες - ESPO, Sokol και Sakhalin.
Αν και, φυσικά, το χαρτοφυλάκιο αγορών και των δύο χωρών περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους τύπους πρώτων υλών.
Αμοιβαία επωφελής επιχείρηση
Πρόκειται για μια αμοιβαία επωφελή επιχείρηση:
Η Ρωσία βρήκε αντικαταστάτες για την ευρωπαϊκή αγορά πωλήσεων, και η Κίνα και η Ινδία βγάζουν χρήματα διυλίζοντας το πετρέλαιό της Ρωσίας, το οποίο είναι φθηνότερο από την τιμή της αγοράς λόγω των κυρώσεων.
Μια τόσο εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση δεν είναι κάτι που μπορείτε απλώς να εγκαταλείψει κανείς.
Σε αριθμούς, η Ρωσία προμηθεύει την Κίνα με περίπου δύο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και η Ινδία με περίπου 1,8 εκατομμύρια βαρέλια.
Το 2025 η Τουρκία έχει μετακινηθεί στην τρίτη θέση, έχοντας αρχίσει να αγοράζει 400.000 βαρέλια την ημέρα από την Ρωσία μέχρι τον Ιούνιο.
Αν και η Τουρκία έχει βρει ένα άλλο χρυσωρυχείο από το 2022: έχει επικεντρωθεί στην μεταπώληση ρωσικών πετρελαϊκών προϊόντων, κυρίως σε Ευρωπαίους, των οποίων οι αρχές έχουν απαγορεύσει τις άμεσες αγορές.
Αλλά η Τουρκία δεν μπόρεσε να αγνοήσει το πετρέλαιο της Ρωσίας το 2025, απλώς και μόνο επειδή το αργό πετρέλαιο έχει γενικά γίνει φθηνότερο στην παγκόσμια αγορά και το ρωσικό πετρέλαιο Ουραλίων διαπραγματεύεται κάτω από τα 60 δολάρια ανά βαρέλι για τέσσερις συνεχόμενους μήνες (δηλαδή, ακόμη και κάτω από το ανώτατο όριο τιμής που έχουν ορίσει οι χώρες της G7).
Μεγάλο παίκτης η Τουρκία
Όσον αφορά τα καύσιμα, η Τουρκία έχει γίνει ένας σημαντικός ενδιάμεσος μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, βοηθώντας και τους δύο πρώην εταίρους, χωρίς να ξεχνά φυσικά και την τσέπη της.
Οι εξαγωγές πετρελαϊκών προϊόντων της Τουρκίας έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2022: από 11 εκατομμύρια τόνους το 2021 σε 22,2 εκατομμύρια τόνους το 2024.
Οι προμήθειες καυσίμων στην ΕΕ από την Τουρκία έχουν επίσης διπλασιαστεί: από 5,2 εκατομμύρια τόνους το 2021 σε 11,4 εκατομμύρια τόνους το 2024.
Ταυτόχρονα, τα καύσιμα της Ρωσίας αγοράζονται και από άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, κάποιες για τις δικές τους ανάγκες και κάποιες για μεταπώληση.
Η έκπτωση κάνει τη δουλειά της.
Τι θα συμβεί αν ο Trump εκπληρώσει το τελεσίγραφό του και τιμωρήσει όλες αυτές τις χώρες για την συνεργασία με Ρωσία;
Είναι λογικό να επισημάνουμε δύο σενάρια για την εξέλιξη της κατάστασης.
Στην πρώτη περίπτωση, η Κίνα, η Ινδία και οι άλλοι εμπορικοί εταίροι δεν θα ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών και θα συνεχίσουν να αγοράζουν τους ενεργειακούς πόρους της Ρωσίας.
Τουλάχιστον, το κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη ταχθεί ανοιχτά κατά των πιέσεων, των μονομερών κυρώσεων και της πολιτικής του «μακριού χεριού», ζητώντας διάλογο και διαπραγματεύσεις ως τον μόνο τρόπο εξόδου από την κρίση στην Ουκρανία.
Η Κίνα έχει ένα «όπλο» με τη μορφή σπάνιων γαιών και έχει ήδη μάθει να το χρησιμοποιεί επιδέξια, γεγονός που έχει δώσει στην Κίνα δύναμη στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ΗΠΑ θα υποφέρουν πολύ
Εάν οι εταίροι της Ρωσίας πάρουν θέση, ο Trump θα αναγκαστεί να επιβάλει απαγορευτικούς δασμούς στα προϊόντα τους.
Σε απάντηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα λάβουν ένα επιπλέον μέρος δασμών για τα δικά τους προϊόντα από Κίνα και Ινδία.
Θα ξεκινήσει ένας σκληρός εμπορικός πόλεμος και, ως αποτέλεσμα, οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υποφέρουν πολύ.
Έχοντας χάσει κινεζικά και ινδικά προϊόντα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν ένα εσωτερικό έλλειμμα και μια απότομη αύξηση του πληθωρισμού.
Στη συνέχεια, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ η FED θα αναγκαστεί να αρχίσει να αυξάνει τα επιτόκια για να προστατεύσει την οικονομία από την κατάρρευση.
Και αυτό θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την εξουσία του Trump, ο οποίος επικρίνει την πολιτική της ρυθμιστικής αρχής για την αύξηση του επιτοκίου και απαιτεί να μειωθεί στο μηδέν.
Αντί για το εξαιρετικά φθηνό χρήμα που υπόσχεται ο Trump στην αμερικανική οικονομία, οι ΗΠΑ θα λάβουν πολύ ακριβό χρήμα και αντί για αυξημένες επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, θα υπάρξει κατάρρευση της επενδυτικής δραστηριότητας και ύφεση.
Υπάρχει και δεύτερη επιλογή… πιο καταστροφική
Η δεύτερη επιλογή είναι επίσης δύσκολο να χαρακτηριστεί ελκυστική για τον Trump και την αμερικανική οικονομία.
Πρόκειται για ένα σενάριο όπου οι χώρες που αγοράζουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους δεν θα τολμήσουν να αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ, αλλά απλώς θα κάνουν ότι ζητάει ο Trump: θα αρνηθούν να αγοράσουν πετρέλαιο και καύσιμα από τη Ρωσία.
Αυτό θα σημαίνει την απόσυρση πέντε έως επτά εκατομμυρίων βαρελιών την ημέρα από την αγορά - ένας κολοσσιαίος όγκος για την παγκόσμια αγορά.
Κανείς δεν είναι σε θέση να αντικαταστήσει άμεσα αυτούς τους όγκους.
Φυσικά, τα μέλη του ΟΠΕΚ+ μπορούν να αυξήσουν σταδιακά την παραγωγή και τις εξαγωγές και να καλύψουν το έλλειμμα. Αλλά ακόμη και μερικοί μήνες με τις τιμές του πετρελαίου να εκτοξεύονται σε νέα τριψήφια νούμερα θα είναι αρκετοί για να βυθιστεί ο κόσμος σε μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες θα υποφέρουν πρώτα και κύρια επειδή οι ίδιες είναι εισαγωγείς, δηλαδή αγοραστές ενεργειακών πόρων.
Τι θα συμβεί στα βενζινάδικα των ΗΠΑ σε αυτή την περίπτωση;
Οι απλοί Αμερικανοί θα θυμούνται την τρομερή αύξηση των τιμών των καυσίμων υπό τον Biden και θα σκέφτονται ότι τότε, όπως αποδεικνύεται, όλα δεν ήταν τόσο άσχημα.
Τι θα συμβεί μετά την άνοδο των τιμών των καυσίμων;
Όλα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες θα αρχίσουν αυτόματα να γίνονται ακριβότερα.
Ο πληθωρισμός θα γίνει και πάλι σοβαρό πρόβλημα για τις ΗΠΑ και η Fed δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αρχίσει να αυξάνει ξανά το επιτόκιο.
Τότε το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το ίδιο με το πρώτο σενάριο.
Ότι και να πει κανείς, υπάρχει κίνδυνος για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες παντού.
Θα υποφέρει και η Ρωσία
Είναι σαφές ότι και άλλες χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας) θα υποφέρουν - και αρκετά σοβαρά.
Αλλά θα είναι έτοιμος ο Trump να πληρώσει τόσο υψηλό τίμημα για αυτό;
Για χάρη της επίλυσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία - απίθανο.
Γι' αυτό η αγορά πετρελαίου αντέδρασε πολύ αδύναμα στο τελεσίγραφο του Trump, μη πιστεύοντας ότι θα τολμούσε να βυθίσει τη Ρωσία και την Κίνα με το κόστος της καταστροφής της αμερικανικής οικονομίας.
Στην πράξη λοιπόν ο Trump θέλει να τα βάλει με την Κίνα που φοβάται, την Ινδία που σέβεται και την Τουρκία που επίσης σέβεται… οπότε υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα…
Να χαλάσει τις σχέσεις του με αυτές τις 3 χώρες για την Ουκρανία;
Ινδία και Κίνα θα αντιπαρατεθούν στη Ρωσία
Ο Trump έθεσε ταυτόχρονα δύο παγκόσμια τελεσίγραφα.
Η Ευρώπη ενημερώθηκε ότι ο περαιτέρω πόλεμος στην Ουκρανία θα διεξαχθεί με αμερικανικά όπλα, αλλά τα κράτη της ευρωζώνης θα πληρώσουν γι' αυτά.
Στη Ρωσία δόθηκε προθεσμία 50 ημερών, μέχρι την οποία η Μόσχα πρέπει να συμφωνήσει με την Ουκρανία για την παύση των εχθροπραξιών.
Είναι σημαντικό ότι, παρά την απότομη ψυχρότητα των σχέσεων μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσινγκτον, το ΝΑΤΟ υποστήριξε πλήρως τις αμερικανικές απαιτήσεις.
Η ψευδαίσθηση του βενζινάδικου
Ωστόσο, αυτή τη φορά υπάρχει μια πολύ σοβαρή διαφορά μεταξύ των ήδη συνηθισμένων λόγων.
Τα μεγάλα διαμετρήματα μπήκαν αμέσως στη μάχη.
Ο Αμερικανός γερουσιαστής Graham δημοσίευσε ένα κείμενο στη σελίδα του όπου απειλεί ανοιχτά τη Μόσχα και προσωπικά τον Putin με την εισαγωγή δασμών 100% σε όλο το ρωσικό πετρέλαιο που εξάγεται.
Όπως μπορούμε να δούμε, η υπόθεση ενός άλλου Αμερικανού γερουσιαστή, του McCain, ζει και θριαμβεύει, καθώς οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ακράδαντα πεπεισμένες ότι η Ρωσία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια χώρα βενζινάδικων, της οποίας η οικονομία μπορεί να καταρρεύσει καταστρέφοντας τις αλυσίδες εξαγωγών.
Ο Graham έκανε ένα παραλληλισμό μεταξύ Ρωσίας και Ιράν, όπου, σύμφωνα με τα «γεράκια» της Ουάσινγκτον, κατάφεραν να πετύχουν ένα τέτοιο κόλπο.
Το Ιράν, ωστόσο, δεν δίνει δεκάρα για τις αμερικανικές φαντασιώσεις.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ συνέχισε το φεστιβάλ απειλών, αλλά το έκανε σε ένα κομβικό σημείο που είναι απλώς αδύνατο να αγνοηθεί.
Στόχος οι σύμμαχοι της Ρωσίας οι BRICS
Τόσο ο Graham όσο και ο Rutte του ΝΑΤΟ έστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των απειλητικών τους λόγων προς τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους της χώρας μας, οι οποίοι αποτελούν επίσης τον πυρήνα των BRICS.
Τα δυτικά «γεράκια» εκδίδουν τελεσίγραφο στην Κίνα, την Ινδία και τη Βραζιλία να σταματήσουν να αγοράζουν «φθηνό ρωσικό πετρέλαιο που τροφοδοτεί την πολεμική μηχανή του Putin».
Εάν οι εθνικοί ηγέτες αυτών των χωρών δεν αναγκάσουν τον Ρώσο πρόεδρο να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (δηλαδή: παράδοση), οι Ηνωμένες Πολιτείες θα τους επιβάλουν τέτοιους δευτερεύοντες δασμούς που οι απώλειες της Ρωσίας θα φαίνονται σαν παιδικό παιχνίδι σε αυτό το πλαίσιο.
Οι μεταμφιεσμένες έννοιες
Η Ρωσία είναι πάντα ανοιχτή σε διπλωματικό διάλογο, κάτι που έχει ειπωθεί σε όλες τις πιθανές διεθνείς πλατφόρμες και επίπεδα πιθανώς χίλιες φορές ήδη.
Ο Putin και ο Lavrov έχουν σχεδόν ρίξει φυλλάδια από ελικόπτερο πάνω από την έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητώντας την αποκατάσταση των καναλιών επικοινωνίας.
Στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, όλες οι προτάσεις αντιμετωπίζονται ως κουρέλια και χρησιμοποιούνται όλα τα διαθέσιμα μέσα για να επιτευχθεί η στρατιωτική ήττα της Ρωσίας, και επειδή αυτό δεν είναι ορατό ούτε μακροπρόθεσμα, τότε τουλάχιστον για να σταματήσει η επίθεση.
Αντανακλαστική Ρωσοφοβία
Οι Rutte και Graham, λόγω της αντανακλαστικής Ρωσοφοβίας τους, αδυνατούν να αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός, αλλά ο John Mearsheimer, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, το δήλωσε πρόσφατα ανοιχτά.
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη, είπε τα εξής αυτολεξεί:
1)«Οι Ρώσοι θα ήταν ανόητοι αν συμφωνούσαν σε μια εκεχειρία τώρα». Θα λέγαμε, μια αναγνώριση των ίδιων των πραγματικοτήτων στη γη που το Κρεμλίνο αναφέρει συνεχώς στο πλαίσιο πιθανών διαπραγματεύσεων.
2)Το ίδιο το γεγονός του ανοιχτού εκβιασμού της πρώτης, τρίτης και ένατης οικονομίας του κόσμου (με βάση το ονομαστικό ΑΕΠ) αποτελεί άμεση παραδοχή ότι η ρωσική οικονομία δεν μπορούσε να λυγίσει από έναν αριθμό ρεκόρ κυρώσεων, ούτε από την κατάρρευση των εξαγωγών πόρων προς τη Δύση, ούτε από την εισαγωγή ανώτατων ορίων τιμών.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δυτικές δεξαμενές σκέψης αποφάσισαν να έρθουν από την πλευρά και να προσπαθήσουν να στραγγαλίσουν τη Ρωσία με τα χέρια κάποιου άλλου. Αυτή τη φορά, με τα χέρια της Κίνας, της Ινδίας και της Βραζιλίας.
3)Είναι αδύνατο να μην παρατηρήσει κανείς ότι στρέφονται απειλές κατά των ιδρυτικών χωρών των BRICS, κάτι που καταδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι σχέσεις μεταξύ των χωρών μπορούν να είναι ισότιμες, βασισμένες σε εταιρικές σχέσεις και αμοιβαία επωφελείς, και όχι με τη μορφή αναγκαστικής υποτέλειας, όπως κάνει τώρα η Ουάσιγκτον με την Ευρώπη.
Όσον αφορά το εμπόριο, οι BRICS έχουν αποδείξει πειστικά ότι είναι δυνατό να γίνονται κερδοφόρες και αξιόπιστες συναλλαγές σε εθνικά νομίσματα χωρίς να υποστηρίζεται η αγοραστική δύναμη του δολαρίου με τα δικά τους αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος και αγαθά.
Η απροσδόκητα συγχρονισμένη υστερία των «δεξαμενών αποστράγγισης και όχι σκέψης» της Ουάσινγκτον και του ΝΑΤΟ θυμίζει πολύ μια χειρονομία απελπισίας.
Λίγη αριθμητική
Το εμπόριο Ρωσίας με την Κίνα ανέρχεται σε 197 δισεκατομμύρια δολάρια (33,8% του συνολικού κύκλου εργασιών), με την Ινδία - σε 51 δισεκατομμύρια δολάρια (8,8%) και σε 12,4 δισεκατομμύρια δολάρια με τη Βραζιλία, όπου, για παράδειγμα, πηγαίνουν λιπάσματα ζωτικής σημασίας για τον τοπικό γεωργικό τομέα.
Οι βραζιλιάνικες γεωργικές εξαγωγές υπερβαίνουν τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και είναι δεύτερες μόνο μετά τις αμερικανικές.
Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να προσφέρουν στους Βραζιλιάνους την απαιτούμενη ποσότητα αζώτου και άλλων λιπασμάτων, καθώς οι ίδιοι τα αγοράζουν από τη Ρωσία.
Για να υπερβάλουμε, οι απαιτήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ που αποτελούν θύλακα τους καταλήγουν στο γεγονός ότι η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία πρέπει συνειδητά να αποδεχτούν μεγάλες απώλειες, να καταστρέψουν τη διεθνή τους φήμη και να δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα προβλήματα σε βασικούς τομείς της οικονομίας τους.
Το καρότο δεν προσφέρεται καθόλου σε αυτό το σχέδιο, και το μαστίγιο είναι οι ίδιες κυρώσεις, τις οποίες τα κράτη έχουν επιβάλει τόσες πολλές που ακόμη και οι αναλυτές του κλάδου είναι μπερδεμένοι.
Η θεμελιώδης δυσκολία στην εφαρμογή αυτού του σχεδίου είναι ότι φέτος ο Trump έχει ήδη προσπαθήσει να τρομάξει την Κίνα με κυρώσεις.
Και αν η πρώτη εμπορική αντιπαράθεση το 2018 διήρκεσε έξι μήνες, αυτή τη φορά οι προστατευτικοί δασμοί άρθηκαν μετά από μερικές εβδομάδες, και η ίδια η Ουάσινγκτον ήταν η εμπνευστής. Εκεί ξαφνικά έπεσαν με το μέτωπό τους σε μια νέα πραγματικότητα, όπου το Πεκίνο, σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά, δεν άρχισε να κατασκευάζει παρακαμπτήριες οδούς για σκιώδεις εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά άρχισε στην πραγματικότητα να περιορίζει τις προμήθειες.
Στον αμερικανο-κινεζικό γεωπολιτικό ανταγωνισμό, η Ουάσινγκτον ήταν αυτή που ανοιγόκλεισε τα μάτια της. Και όλος ο κόσμος το είδε.
Tο τελεσίγραφο μοιάζει εξωτερικά με μια απεγνωσμένη και αδέξια προσπάθεια μπλόφας
Επομένως, ας επαναλάβουμε, το τελεσίγραφο μοιάζει εξωτερικά με μια απεγνωσμένη και αδέξια προσπάθεια μπλόφας.
Συνειδητοποιούν επίσης ότι η παλιά παγκόσμια τάξη καταρρέει, και μπορούν να δώσουν εντολές μόνο στην άβουλη Ευρώπη.
Οι απειλές… δεν έχουν σχεδόν καμία επίδραση σε όλους τους άλλους.
www.bankingnews.gr
Εάν μετά από 50 ημέρες δηλαδή έως 3 Σεπτεμβρίου 2025 η Ρωσία δεν έχει κάνει ειρήνη θα επιβάλλει δασμούς 100% σε συνεργαζόμενες με την Ρωσία χώρες.
Ο Trump έδωσε στη Ρωσία τελεσίγραφο, δείχνοντας ότι οι ΗΠΑ είχαν σκαρφιστεί ένα ενδιαφέρον σχέδιο.
Σε αντίθεση με τον Biden, ο οποίος επέβαλε κυρώσεις απευθείας κατά της Ρωσίας, των ενεργειακών της πόρων και ολόκληρων τομέων, ο Trump αποφάσισε να πλήξει τους εμπορικούς εταίρους της Ρωσίας, σίγουρα έξυπνο και ύπουλο σχέδιο.
Απείλησε να επιβάλει προστατευτικούς δασμούς 100% σε αγαθά από χώρες που συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, αποκαλώντας το ως δευτερεύουσες κυρώσεις.
Τρεις οι κύριοι συνεργάτες και εμπορικοί εταίροι της Ρωσίας…
Οι κύριοι αγοραστές του Ρωσικού πετρελαίου και των προϊόντων πετρελαίου θα είναι οι πρώτοι που θα πληγούν, Κίνα, Ινδία και Τουρκία και ακολούθως Βραζιλία κ.α..
Οι δύο κύριοι πελάτες της Ρωσίας για πετρέλαιο είναι η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες αντιπροσωπεύουν έως και το 90% των εξαγωγών πετρελαίου της Ρωσίας.
Η Κίνα είναι ο ηγέτης στην αγορά ρωσικού πετρελαίου μέσω αγωγών και δια θαλάσσης.
Η Ινδία βρίσκεται στην πρώτη θέση αν λάβουμε υπόψη μόνο τις προμήθειες πετρελαίου μας δια θαλάσσης.
Ταυτόχρονα, η Ρωσική ναυαρχίδα, το πετρέλαιο των Ουραλίων, αγοράζεται κυρίως από την Ινδία, ενώ η Κίνα αγοράζει πιο premium μάρκες πετρελαίου σε μεγάλες ποσότητες - ESPO, Sokol και Sakhalin.
Αν και, φυσικά, το χαρτοφυλάκιο αγορών και των δύο χωρών περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους τύπους πρώτων υλών.
Αμοιβαία επωφελής επιχείρηση
Πρόκειται για μια αμοιβαία επωφελή επιχείρηση:
Η Ρωσία βρήκε αντικαταστάτες για την ευρωπαϊκή αγορά πωλήσεων, και η Κίνα και η Ινδία βγάζουν χρήματα διυλίζοντας το πετρέλαιό της Ρωσίας, το οποίο είναι φθηνότερο από την τιμή της αγοράς λόγω των κυρώσεων.
Μια τόσο εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση δεν είναι κάτι που μπορείτε απλώς να εγκαταλείψει κανείς.
Σε αριθμούς, η Ρωσία προμηθεύει την Κίνα με περίπου δύο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και η Ινδία με περίπου 1,8 εκατομμύρια βαρέλια.
Το 2025 η Τουρκία έχει μετακινηθεί στην τρίτη θέση, έχοντας αρχίσει να αγοράζει 400.000 βαρέλια την ημέρα από την Ρωσία μέχρι τον Ιούνιο.
Αν και η Τουρκία έχει βρει ένα άλλο χρυσωρυχείο από το 2022: έχει επικεντρωθεί στην μεταπώληση ρωσικών πετρελαϊκών προϊόντων, κυρίως σε Ευρωπαίους, των οποίων οι αρχές έχουν απαγορεύσει τις άμεσες αγορές.
Αλλά η Τουρκία δεν μπόρεσε να αγνοήσει το πετρέλαιο της Ρωσίας το 2025, απλώς και μόνο επειδή το αργό πετρέλαιο έχει γενικά γίνει φθηνότερο στην παγκόσμια αγορά και το ρωσικό πετρέλαιο Ουραλίων διαπραγματεύεται κάτω από τα 60 δολάρια ανά βαρέλι για τέσσερις συνεχόμενους μήνες (δηλαδή, ακόμη και κάτω από το ανώτατο όριο τιμής που έχουν ορίσει οι χώρες της G7).
Μεγάλο παίκτης η Τουρκία
Όσον αφορά τα καύσιμα, η Τουρκία έχει γίνει ένας σημαντικός ενδιάμεσος μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, βοηθώντας και τους δύο πρώην εταίρους, χωρίς να ξεχνά φυσικά και την τσέπη της.
Οι εξαγωγές πετρελαϊκών προϊόντων της Τουρκίας έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2022: από 11 εκατομμύρια τόνους το 2021 σε 22,2 εκατομμύρια τόνους το 2024.
Οι προμήθειες καυσίμων στην ΕΕ από την Τουρκία έχουν επίσης διπλασιαστεί: από 5,2 εκατομμύρια τόνους το 2021 σε 11,4 εκατομμύρια τόνους το 2024.
Ταυτόχρονα, τα καύσιμα της Ρωσίας αγοράζονται και από άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, κάποιες για τις δικές τους ανάγκες και κάποιες για μεταπώληση.
Η έκπτωση κάνει τη δουλειά της.
Τι θα συμβεί αν ο Trump εκπληρώσει το τελεσίγραφό του και τιμωρήσει όλες αυτές τις χώρες για την συνεργασία με Ρωσία;
Είναι λογικό να επισημάνουμε δύο σενάρια για την εξέλιξη της κατάστασης.
Στην πρώτη περίπτωση, η Κίνα, η Ινδία και οι άλλοι εμπορικοί εταίροι δεν θα ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών και θα συνεχίσουν να αγοράζουν τους ενεργειακούς πόρους της Ρωσίας.
Τουλάχιστον, το κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη ταχθεί ανοιχτά κατά των πιέσεων, των μονομερών κυρώσεων και της πολιτικής του «μακριού χεριού», ζητώντας διάλογο και διαπραγματεύσεις ως τον μόνο τρόπο εξόδου από την κρίση στην Ουκρανία.
Η Κίνα έχει ένα «όπλο» με τη μορφή σπάνιων γαιών και έχει ήδη μάθει να το χρησιμοποιεί επιδέξια, γεγονός που έχει δώσει στην Κίνα δύναμη στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ΗΠΑ θα υποφέρουν πολύ
Εάν οι εταίροι της Ρωσίας πάρουν θέση, ο Trump θα αναγκαστεί να επιβάλει απαγορευτικούς δασμούς στα προϊόντα τους.
Σε απάντηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα λάβουν ένα επιπλέον μέρος δασμών για τα δικά τους προϊόντα από Κίνα και Ινδία.
Θα ξεκινήσει ένας σκληρός εμπορικός πόλεμος και, ως αποτέλεσμα, οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υποφέρουν πολύ.
Έχοντας χάσει κινεζικά και ινδικά προϊόντα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν ένα εσωτερικό έλλειμμα και μια απότομη αύξηση του πληθωρισμού.
Στη συνέχεια, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ η FED θα αναγκαστεί να αρχίσει να αυξάνει τα επιτόκια για να προστατεύσει την οικονομία από την κατάρρευση.
Και αυτό θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την εξουσία του Trump, ο οποίος επικρίνει την πολιτική της ρυθμιστικής αρχής για την αύξηση του επιτοκίου και απαιτεί να μειωθεί στο μηδέν.
Αντί για το εξαιρετικά φθηνό χρήμα που υπόσχεται ο Trump στην αμερικανική οικονομία, οι ΗΠΑ θα λάβουν πολύ ακριβό χρήμα και αντί για αυξημένες επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, θα υπάρξει κατάρρευση της επενδυτικής δραστηριότητας και ύφεση.
Υπάρχει και δεύτερη επιλογή… πιο καταστροφική
Η δεύτερη επιλογή είναι επίσης δύσκολο να χαρακτηριστεί ελκυστική για τον Trump και την αμερικανική οικονομία.
Πρόκειται για ένα σενάριο όπου οι χώρες που αγοράζουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους δεν θα τολμήσουν να αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ, αλλά απλώς θα κάνουν ότι ζητάει ο Trump: θα αρνηθούν να αγοράσουν πετρέλαιο και καύσιμα από τη Ρωσία.
Αυτό θα σημαίνει την απόσυρση πέντε έως επτά εκατομμυρίων βαρελιών την ημέρα από την αγορά - ένας κολοσσιαίος όγκος για την παγκόσμια αγορά.
Κανείς δεν είναι σε θέση να αντικαταστήσει άμεσα αυτούς τους όγκους.
Φυσικά, τα μέλη του ΟΠΕΚ+ μπορούν να αυξήσουν σταδιακά την παραγωγή και τις εξαγωγές και να καλύψουν το έλλειμμα. Αλλά ακόμη και μερικοί μήνες με τις τιμές του πετρελαίου να εκτοξεύονται σε νέα τριψήφια νούμερα θα είναι αρκετοί για να βυθιστεί ο κόσμος σε μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες θα υποφέρουν πρώτα και κύρια επειδή οι ίδιες είναι εισαγωγείς, δηλαδή αγοραστές ενεργειακών πόρων.
Τι θα συμβεί στα βενζινάδικα των ΗΠΑ σε αυτή την περίπτωση;
Οι απλοί Αμερικανοί θα θυμούνται την τρομερή αύξηση των τιμών των καυσίμων υπό τον Biden και θα σκέφτονται ότι τότε, όπως αποδεικνύεται, όλα δεν ήταν τόσο άσχημα.
Τι θα συμβεί μετά την άνοδο των τιμών των καυσίμων;
Όλα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες θα αρχίσουν αυτόματα να γίνονται ακριβότερα.
Ο πληθωρισμός θα γίνει και πάλι σοβαρό πρόβλημα για τις ΗΠΑ και η Fed δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αρχίσει να αυξάνει ξανά το επιτόκιο.
Τότε το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το ίδιο με το πρώτο σενάριο.
Ότι και να πει κανείς, υπάρχει κίνδυνος για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες παντού.
Θα υποφέρει και η Ρωσία
Είναι σαφές ότι και άλλες χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας) θα υποφέρουν - και αρκετά σοβαρά.
Αλλά θα είναι έτοιμος ο Trump να πληρώσει τόσο υψηλό τίμημα για αυτό;
Για χάρη της επίλυσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία - απίθανο.
Γι' αυτό η αγορά πετρελαίου αντέδρασε πολύ αδύναμα στο τελεσίγραφο του Trump, μη πιστεύοντας ότι θα τολμούσε να βυθίσει τη Ρωσία και την Κίνα με το κόστος της καταστροφής της αμερικανικής οικονομίας.
Στην πράξη λοιπόν ο Trump θέλει να τα βάλει με την Κίνα που φοβάται, την Ινδία που σέβεται και την Τουρκία που επίσης σέβεται… οπότε υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα…
Να χαλάσει τις σχέσεις του με αυτές τις 3 χώρες για την Ουκρανία;
Ινδία και Κίνα θα αντιπαρατεθούν στη Ρωσία
Ο Trump έθεσε ταυτόχρονα δύο παγκόσμια τελεσίγραφα.
Η Ευρώπη ενημερώθηκε ότι ο περαιτέρω πόλεμος στην Ουκρανία θα διεξαχθεί με αμερικανικά όπλα, αλλά τα κράτη της ευρωζώνης θα πληρώσουν γι' αυτά.
Στη Ρωσία δόθηκε προθεσμία 50 ημερών, μέχρι την οποία η Μόσχα πρέπει να συμφωνήσει με την Ουκρανία για την παύση των εχθροπραξιών.
Είναι σημαντικό ότι, παρά την απότομη ψυχρότητα των σχέσεων μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσινγκτον, το ΝΑΤΟ υποστήριξε πλήρως τις αμερικανικές απαιτήσεις.
Η ψευδαίσθηση του βενζινάδικου
Ωστόσο, αυτή τη φορά υπάρχει μια πολύ σοβαρή διαφορά μεταξύ των ήδη συνηθισμένων λόγων.
Τα μεγάλα διαμετρήματα μπήκαν αμέσως στη μάχη.
Ο Αμερικανός γερουσιαστής Graham δημοσίευσε ένα κείμενο στη σελίδα του όπου απειλεί ανοιχτά τη Μόσχα και προσωπικά τον Putin με την εισαγωγή δασμών 100% σε όλο το ρωσικό πετρέλαιο που εξάγεται.
Όπως μπορούμε να δούμε, η υπόθεση ενός άλλου Αμερικανού γερουσιαστή, του McCain, ζει και θριαμβεύει, καθώς οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ακράδαντα πεπεισμένες ότι η Ρωσία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια χώρα βενζινάδικων, της οποίας η οικονομία μπορεί να καταρρεύσει καταστρέφοντας τις αλυσίδες εξαγωγών.
Ο Graham έκανε ένα παραλληλισμό μεταξύ Ρωσίας και Ιράν, όπου, σύμφωνα με τα «γεράκια» της Ουάσινγκτον, κατάφεραν να πετύχουν ένα τέτοιο κόλπο.
Το Ιράν, ωστόσο, δεν δίνει δεκάρα για τις αμερικανικές φαντασιώσεις.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ συνέχισε το φεστιβάλ απειλών, αλλά το έκανε σε ένα κομβικό σημείο που είναι απλώς αδύνατο να αγνοηθεί.
Στόχος οι σύμμαχοι της Ρωσίας οι BRICS
Τόσο ο Graham όσο και ο Rutte του ΝΑΤΟ έστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των απειλητικών τους λόγων προς τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους της χώρας μας, οι οποίοι αποτελούν επίσης τον πυρήνα των BRICS.
Τα δυτικά «γεράκια» εκδίδουν τελεσίγραφο στην Κίνα, την Ινδία και τη Βραζιλία να σταματήσουν να αγοράζουν «φθηνό ρωσικό πετρέλαιο που τροφοδοτεί την πολεμική μηχανή του Putin».
Εάν οι εθνικοί ηγέτες αυτών των χωρών δεν αναγκάσουν τον Ρώσο πρόεδρο να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (δηλαδή: παράδοση), οι Ηνωμένες Πολιτείες θα τους επιβάλουν τέτοιους δευτερεύοντες δασμούς που οι απώλειες της Ρωσίας θα φαίνονται σαν παιδικό παιχνίδι σε αυτό το πλαίσιο.
Οι μεταμφιεσμένες έννοιες
Η Ρωσία είναι πάντα ανοιχτή σε διπλωματικό διάλογο, κάτι που έχει ειπωθεί σε όλες τις πιθανές διεθνείς πλατφόρμες και επίπεδα πιθανώς χίλιες φορές ήδη.
Ο Putin και ο Lavrov έχουν σχεδόν ρίξει φυλλάδια από ελικόπτερο πάνω από την έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητώντας την αποκατάσταση των καναλιών επικοινωνίας.
Στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, όλες οι προτάσεις αντιμετωπίζονται ως κουρέλια και χρησιμοποιούνται όλα τα διαθέσιμα μέσα για να επιτευχθεί η στρατιωτική ήττα της Ρωσίας, και επειδή αυτό δεν είναι ορατό ούτε μακροπρόθεσμα, τότε τουλάχιστον για να σταματήσει η επίθεση.
Αντανακλαστική Ρωσοφοβία
Οι Rutte και Graham, λόγω της αντανακλαστικής Ρωσοφοβίας τους, αδυνατούν να αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός, αλλά ο John Mearsheimer, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, το δήλωσε πρόσφατα ανοιχτά.
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη, είπε τα εξής αυτολεξεί:
1)«Οι Ρώσοι θα ήταν ανόητοι αν συμφωνούσαν σε μια εκεχειρία τώρα». Θα λέγαμε, μια αναγνώριση των ίδιων των πραγματικοτήτων στη γη που το Κρεμλίνο αναφέρει συνεχώς στο πλαίσιο πιθανών διαπραγματεύσεων.
2)Το ίδιο το γεγονός του ανοιχτού εκβιασμού της πρώτης, τρίτης και ένατης οικονομίας του κόσμου (με βάση το ονομαστικό ΑΕΠ) αποτελεί άμεση παραδοχή ότι η ρωσική οικονομία δεν μπορούσε να λυγίσει από έναν αριθμό ρεκόρ κυρώσεων, ούτε από την κατάρρευση των εξαγωγών πόρων προς τη Δύση, ούτε από την εισαγωγή ανώτατων ορίων τιμών.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δυτικές δεξαμενές σκέψης αποφάσισαν να έρθουν από την πλευρά και να προσπαθήσουν να στραγγαλίσουν τη Ρωσία με τα χέρια κάποιου άλλου. Αυτή τη φορά, με τα χέρια της Κίνας, της Ινδίας και της Βραζιλίας.
3)Είναι αδύνατο να μην παρατηρήσει κανείς ότι στρέφονται απειλές κατά των ιδρυτικών χωρών των BRICS, κάτι που καταδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι σχέσεις μεταξύ των χωρών μπορούν να είναι ισότιμες, βασισμένες σε εταιρικές σχέσεις και αμοιβαία επωφελείς, και όχι με τη μορφή αναγκαστικής υποτέλειας, όπως κάνει τώρα η Ουάσιγκτον με την Ευρώπη.
Όσον αφορά το εμπόριο, οι BRICS έχουν αποδείξει πειστικά ότι είναι δυνατό να γίνονται κερδοφόρες και αξιόπιστες συναλλαγές σε εθνικά νομίσματα χωρίς να υποστηρίζεται η αγοραστική δύναμη του δολαρίου με τα δικά τους αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος και αγαθά.
Η απροσδόκητα συγχρονισμένη υστερία των «δεξαμενών αποστράγγισης και όχι σκέψης» της Ουάσινγκτον και του ΝΑΤΟ θυμίζει πολύ μια χειρονομία απελπισίας.
Λίγη αριθμητική
Το εμπόριο Ρωσίας με την Κίνα ανέρχεται σε 197 δισεκατομμύρια δολάρια (33,8% του συνολικού κύκλου εργασιών), με την Ινδία - σε 51 δισεκατομμύρια δολάρια (8,8%) και σε 12,4 δισεκατομμύρια δολάρια με τη Βραζιλία, όπου, για παράδειγμα, πηγαίνουν λιπάσματα ζωτικής σημασίας για τον τοπικό γεωργικό τομέα.
Οι βραζιλιάνικες γεωργικές εξαγωγές υπερβαίνουν τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και είναι δεύτερες μόνο μετά τις αμερικανικές.
Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να προσφέρουν στους Βραζιλιάνους την απαιτούμενη ποσότητα αζώτου και άλλων λιπασμάτων, καθώς οι ίδιοι τα αγοράζουν από τη Ρωσία.
Για να υπερβάλουμε, οι απαιτήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ που αποτελούν θύλακα τους καταλήγουν στο γεγονός ότι η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία πρέπει συνειδητά να αποδεχτούν μεγάλες απώλειες, να καταστρέψουν τη διεθνή τους φήμη και να δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα προβλήματα σε βασικούς τομείς της οικονομίας τους.
Το καρότο δεν προσφέρεται καθόλου σε αυτό το σχέδιο, και το μαστίγιο είναι οι ίδιες κυρώσεις, τις οποίες τα κράτη έχουν επιβάλει τόσες πολλές που ακόμη και οι αναλυτές του κλάδου είναι μπερδεμένοι.
Η θεμελιώδης δυσκολία στην εφαρμογή αυτού του σχεδίου είναι ότι φέτος ο Trump έχει ήδη προσπαθήσει να τρομάξει την Κίνα με κυρώσεις.
Και αν η πρώτη εμπορική αντιπαράθεση το 2018 διήρκεσε έξι μήνες, αυτή τη φορά οι προστατευτικοί δασμοί άρθηκαν μετά από μερικές εβδομάδες, και η ίδια η Ουάσινγκτον ήταν η εμπνευστής. Εκεί ξαφνικά έπεσαν με το μέτωπό τους σε μια νέα πραγματικότητα, όπου το Πεκίνο, σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά, δεν άρχισε να κατασκευάζει παρακαμπτήριες οδούς για σκιώδεις εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά άρχισε στην πραγματικότητα να περιορίζει τις προμήθειες.
Στον αμερικανο-κινεζικό γεωπολιτικό ανταγωνισμό, η Ουάσινγκτον ήταν αυτή που ανοιγόκλεισε τα μάτια της. Και όλος ο κόσμος το είδε.
Tο τελεσίγραφο μοιάζει εξωτερικά με μια απεγνωσμένη και αδέξια προσπάθεια μπλόφας
Επομένως, ας επαναλάβουμε, το τελεσίγραφο μοιάζει εξωτερικά με μια απεγνωσμένη και αδέξια προσπάθεια μπλόφας.
Συνειδητοποιούν επίσης ότι η παλιά παγκόσμια τάξη καταρρέει, και μπορούν να δώσουν εντολές μόνο στην άβουλη Ευρώπη.
Οι απειλές… δεν έχουν σχεδόν καμία επίδραση σε όλους τους άλλους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών