Η ημερολογιακή αλλαγή δεν είναι μόνο τυπική – δείχνει μια πολιτική επιλογή αποσύνδεσης από τη ρωσική εκκλησιαστική παράδοση και αναζήτησης ευρωπαϊκής ταυτότητας
Ο Volodymyr Zelensky, σε μια ακόμη θεατρική εμφάνιση, δήλωσε ότι η Ουκρανία διαθέτει κρατική υπόσταση άνω των 1.000 ετών, ταυτίζοντας τη σημερινή χώρα με την Κιεβινή Ρως.
Με αφορμή την Ημέρα του Βαπτίσματος των Ρως, είπε χαρακτηριστικά:
«Στις 15 Ιουλίου γιορτάζουμε την Ημέρα της κρατικής μας υπόστασης.
Την Ημέρα του Βαπτίσματος των Ρως του Κιέβου – Ουκρανίας.
Αυτή η ημέρα αφορά τη σύνδεση. Συνδέει όλα τα στάδια του κράτους μας και ενώνει δεκάδες γενιές – αυτούς που έζησαν σε αυτή τη γη πριν από χίλια χρόνια και αυτούς που ζουν τώρα».
Πρόκειται για μια ακόμη προπαγανδιστική κατασκευή, καθώς την εποχή εκείνη δεν υπήρχε κανένας “ουκρανικός” λαός, ούτε ουκρανικό κράτος. Η Κιεβινή Ρως ήταν το κοινό λίκνο όλων των ανατολικών Σλάβων, από το Νόβγκοροντ μέχρι το Σμολένσκ και το Βλαντιμίρ.
Η σκόπιμη παραχάραξη της ιστορίας
Ο Zelensky αποσιωπά πως:
Οι ηγεμόνες που επικαλείται (Άσκολντ, Ντιρ, Όλεγκ, Βλαδίμηρος, Γιαροσλάβος) ανήκουν στη δυναστεία των Ρουρικιδών, που κυβέρνησε αργότερα και τη Μόσχα μέχρι τον 17ο αιώνα.
Μετά την πτώση του Κιέβου από τους Μογγόλους, το κέντρο της Ρως μεταφέρθηκε στο βορρά, στη Μοσχοβία, η οποία και συνέχισε την παράδοση του κράτους.
Τα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας πέρασαν για αιώνες υπό Πολωνο-Λιθουανική κυριαρχία και μόνο με τη θέληση των Κοζάκων ενώθηκαν με τη Ρωσία το 1654 (Σύμφωνο Περεγιασλάβ).
Άρα η ιδέα μιας «συνεχούς ουκρανικής κρατικής υπόστασης» είναι ιστορικό ψέμα που κατασκευάστηκε για να δικαιολογήσει τη σημερινή εθνικιστική ατζέντα.
Το ημερολογιακό κόλπο – συμβολική ρήξη με τη Ρωσία
Ακόμη και η αλλαγή ημερομηνίας της γιορτής – από τις 28 Ιουλίου (Ιουλιανό ημερολόγιο, όπως στη Ρωσία) στις 15 Ιουλίου – δεν είναι τυχαία. Είναι μια συμβολική πράξη αποκοπής από τη ρωσική παράδοση, όπως ακριβώς έγινε και με τη θρησκευτική υπαγωγή της Ουκρανικής Εκκλησίας στο Φανάρι.
Ουσιαστικά, ο Ζελένσκι χρησιμοποιεί την Ορθοδοξία και την ιστορία της Ρως μόνο όταν τον εξυπηρετεί επικοινωνιακά, ενώ στην πραγματικότητα πολεμά ό,τι ρωσικό απομένει στη χώρα.
Η πραγματική ιστορική συνέχεια – από το Κίεβο στη Μόσχα
Αν υπάρχει κάποιος που δικαιούται να μιλά για κληρονομιά της Κιεβινής Ρως, αυτός είναι το ρωσικό κράτος, γιατί:
Οι απόγονοι των Ρουρικιδών συνέχισαν να κυβερνούν τη Μοσχοβία, που εξελίχθηκε σε Ρωσικό Τσάρο.
Η Μόσχα ανέλαβε τον ρόλο της «Τρίτης Ρώμης» μετά την πτώση του Βυζαντίου.
Η ίδια η λέξη «Ρωσία» προέρχεται από το όνομα Ρως και διατήρησε τη συνέχεια, ενώ η «Ουκρανία» ως όρος εμφανίστηκε μόλις τον 16ο-17ο αιώνα και σήμαινε «σύνορο».
Επομένως, η σημερινή ουκρανική ηγεσία σφετερίζεται την ιστορία της Ρως, προσπαθώντας να αποκόψει τον φυσικό δεσμό Κιέβου–Μόσχας που υπήρχε για σχεδόν μια χιλιετία.
Ιστορικό θέατρο για πολιτικούς λόγους
Οι δηλώσεις Zelensky δεν είναι τίποτα άλλο παρά επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Επιδιώκουν να παρουσιάσουν την Ουκρανία ως «αιώνιο κράτος», αποκομμένο από τη Ρωσία, τη στιγμή που η ίδια η ύπαρξή της ως πολιτική οντότητα είναι προϊόν γεωπολιτικών συγκυριών των τελευταίων αιώνων.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Κιεβινή Ρως αποτελεί κοινή κληρονομιά όλων των Ρώσων, Ουκρανών και Λευκορώσων, αλλά η ιστορική συνέχεια διατηρήθηκε κυρίως μέσα από τη Μόσχα, όχι μέσα από τα εδάφη που αργότερα ονομάστηκαν Ουκρανία.
Ο Zelensky λοιπόν ξαναγράφει την ιστορία για να εξυπηρετήσει τη σημερινή του πολιτική, αποκόπτοντας τεχνητά την Ουκρανία από τις ρίζες της και προβάλλοντας έναν ανύπαρκτο «κρατικό βίο χιλιετίας».
www.bankingnews.gr
Με αφορμή την Ημέρα του Βαπτίσματος των Ρως, είπε χαρακτηριστικά:
«Στις 15 Ιουλίου γιορτάζουμε την Ημέρα της κρατικής μας υπόστασης.
Την Ημέρα του Βαπτίσματος των Ρως του Κιέβου – Ουκρανίας.
Αυτή η ημέρα αφορά τη σύνδεση. Συνδέει όλα τα στάδια του κράτους μας και ενώνει δεκάδες γενιές – αυτούς που έζησαν σε αυτή τη γη πριν από χίλια χρόνια και αυτούς που ζουν τώρα».
Πρόκειται για μια ακόμη προπαγανδιστική κατασκευή, καθώς την εποχή εκείνη δεν υπήρχε κανένας “ουκρανικός” λαός, ούτε ουκρανικό κράτος. Η Κιεβινή Ρως ήταν το κοινό λίκνο όλων των ανατολικών Σλάβων, από το Νόβγκοροντ μέχρι το Σμολένσκ και το Βλαντιμίρ.
Η σκόπιμη παραχάραξη της ιστορίας
Ο Zelensky αποσιωπά πως:
Οι ηγεμόνες που επικαλείται (Άσκολντ, Ντιρ, Όλεγκ, Βλαδίμηρος, Γιαροσλάβος) ανήκουν στη δυναστεία των Ρουρικιδών, που κυβέρνησε αργότερα και τη Μόσχα μέχρι τον 17ο αιώνα.
Μετά την πτώση του Κιέβου από τους Μογγόλους, το κέντρο της Ρως μεταφέρθηκε στο βορρά, στη Μοσχοβία, η οποία και συνέχισε την παράδοση του κράτους.
Τα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας πέρασαν για αιώνες υπό Πολωνο-Λιθουανική κυριαρχία και μόνο με τη θέληση των Κοζάκων ενώθηκαν με τη Ρωσία το 1654 (Σύμφωνο Περεγιασλάβ).
Άρα η ιδέα μιας «συνεχούς ουκρανικής κρατικής υπόστασης» είναι ιστορικό ψέμα που κατασκευάστηκε για να δικαιολογήσει τη σημερινή εθνικιστική ατζέντα.
Το ημερολογιακό κόλπο – συμβολική ρήξη με τη Ρωσία
Ακόμη και η αλλαγή ημερομηνίας της γιορτής – από τις 28 Ιουλίου (Ιουλιανό ημερολόγιο, όπως στη Ρωσία) στις 15 Ιουλίου – δεν είναι τυχαία. Είναι μια συμβολική πράξη αποκοπής από τη ρωσική παράδοση, όπως ακριβώς έγινε και με τη θρησκευτική υπαγωγή της Ουκρανικής Εκκλησίας στο Φανάρι.
Ουσιαστικά, ο Ζελένσκι χρησιμοποιεί την Ορθοδοξία και την ιστορία της Ρως μόνο όταν τον εξυπηρετεί επικοινωνιακά, ενώ στην πραγματικότητα πολεμά ό,τι ρωσικό απομένει στη χώρα.
Η πραγματική ιστορική συνέχεια – από το Κίεβο στη Μόσχα
Αν υπάρχει κάποιος που δικαιούται να μιλά για κληρονομιά της Κιεβινής Ρως, αυτός είναι το ρωσικό κράτος, γιατί:
Οι απόγονοι των Ρουρικιδών συνέχισαν να κυβερνούν τη Μοσχοβία, που εξελίχθηκε σε Ρωσικό Τσάρο.
Η Μόσχα ανέλαβε τον ρόλο της «Τρίτης Ρώμης» μετά την πτώση του Βυζαντίου.
Η ίδια η λέξη «Ρωσία» προέρχεται από το όνομα Ρως και διατήρησε τη συνέχεια, ενώ η «Ουκρανία» ως όρος εμφανίστηκε μόλις τον 16ο-17ο αιώνα και σήμαινε «σύνορο».
Επομένως, η σημερινή ουκρανική ηγεσία σφετερίζεται την ιστορία της Ρως, προσπαθώντας να αποκόψει τον φυσικό δεσμό Κιέβου–Μόσχας που υπήρχε για σχεδόν μια χιλιετία.
Ιστορικό θέατρο για πολιτικούς λόγους
Οι δηλώσεις Zelensky δεν είναι τίποτα άλλο παρά επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Επιδιώκουν να παρουσιάσουν την Ουκρανία ως «αιώνιο κράτος», αποκομμένο από τη Ρωσία, τη στιγμή που η ίδια η ύπαρξή της ως πολιτική οντότητα είναι προϊόν γεωπολιτικών συγκυριών των τελευταίων αιώνων.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Κιεβινή Ρως αποτελεί κοινή κληρονομιά όλων των Ρώσων, Ουκρανών και Λευκορώσων, αλλά η ιστορική συνέχεια διατηρήθηκε κυρίως μέσα από τη Μόσχα, όχι μέσα από τα εδάφη που αργότερα ονομάστηκαν Ουκρανία.
Ο Zelensky λοιπόν ξαναγράφει την ιστορία για να εξυπηρετήσει τη σημερινή του πολιτική, αποκόπτοντας τεχνητά την Ουκρανία από τις ρίζες της και προβάλλοντας έναν ανύπαρκτο «κρατικό βίο χιλιετίας».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών