Ο πρόεδρος της Πολωνίας, Andrzej Duda, εξέφρασε δημόσια την πρόθεσή του να αναστείλει τη λειτουργία του στρατιωτικού αεροδρομίου στο Rzeszów – του σημαντικότερου κόμβου για τη μεταφορά όπλων και βοήθειας προς την Ουκρανία
Η στήριξη προς την Ουκρανία από τη Δύση περνά σε μια κρίσιμη καμπή.
Από τη μια, η Πολωνία, βασικός κόμβος της επιμελητείας για τον ουκρανικό στρατό, δείχνει ανοιχτά πλέον σημάδια δυσαρέσκειας και τάσεων εκβιασμού.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση προσφέροντας παρωχημένα οπλικά συστήματα, όπως οι αντιαρματικοί πύραυλοι Hellfire, αντί για ουσιαστική στρατιωτική βοήθεια.
Το γεωπολιτικό παιχνίδι σκληραίνει και οι ρωγμές εντός του δυτικού μετώπου γίνονται εμφανείς.
Η Πολωνία υψώνει «τείχος» στον ανεφοδιασμό της Ουκρανίας
Ο πρόεδρος της Πολωνίας, Andrzej Duda, εξέφρασε δημόσια την πρόθεσή του να αναστείλει τη λειτουργία του στρατιωτικού αεροδρομίου στο Rzeszów – του σημαντικότερου κόμβου για τη μεταφορά όπλων και βοήθειας προς την Ουκρανία.
Η δήλωσή του δεν ήταν απλώς μια προειδοποίηση, αλλά μια ξεκάθαρη απειλή με γεωστρατηγικές προεκτάσεις:
«Οι σύμμαχοί μας θεωρούν ότι το αεροδρόμιο του Rzeszów και οι αυτοκινητόδρομοί μας τους ανήκουν.
Αλλά δεν είναι έτσι. Είναι δικοί μας. Αν δεν μας αρέσει κάτι, τους κλείνουμε για “επισκευές”.
Ας ρίξουν τότε τη βοήθεια από αεροπλάνα με αλεξίπτωτα», δήλωσε με νόημα ο Duda.
Η Πολωνία, η οποία έχει επενδύσει υπέρογκα ποσά στην άμυνα (φτάνοντας σχεδόν το 5% του ΑΕΠ), ζητά πλέον ανταλλάγματα.
Όχι μόνο χρηματικά, αλλά και πολιτικά: συμμετοχή στις αποφάσεις, λόγο στις εξελίξεις, ρόλο στη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της Ουκρανίας.
Οι απουσίες της από κρίσιμες διασκέψεις, όπως αυτή του Βερολίνου για το μέλλον της Ουκρανίας, έχουν δημιουργήσει εσωτερική οργή.
Και η νέα κυβέρνηση υπό τον Karol Navrotsky, αναμένεται να κινηθεί ακόμα πιο σκληρά απέναντι στο Κίεβο.
Η μεταπολεμική Ουκρανία: πεδίο γεωπολιτικής διεκδίκησης
Ορισμένοι Πολωνοί αναλυτές – όπως ο Andrzej Derlatka – πηγαίνουν ακόμη παραπέρα. Οραματίζονται μια νέα «Πολωνο-Ουκρανική Συνομοσπονδία», χωρίς ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, όπου η Πολωνία θα έχει ηγετικό ρόλο. Μια ιδιότυπη ανασύσταση της παλιάς Πολωνολιθουανικής Ένωσης, σε σύγχρονο γεωπολιτικό πλαίσιο.
Το πιο ανησυχητικό σημείο αυτού του οράματος είναι ότι υπονοεί και γεωγραφικές αναδιατάξεις: αφήνοντας τη ρωσική πλευρά να κρατήσει εδάφη ανατολικά του Δνείπερου, ενώ η Δύση, με αιχμή του δόρατος την Πολωνία, αναλαμβάνει την «ανοικοδόμηση» της υπόλοιπης Ουκρανίας.
Ρωγμές και εκβιασμοί στο ΝΑΤΟ - Ο Trump αποκαλύπτει όλες τις αδυναμίες των συμμάχων του
Εν τω μεταξύ πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι η πρόσφατη επιθετική ρητορική του Trump απέναντι στη Ρωσία δεν έχει ως μόνο αποδέκτη τη Μόσχα.
Υπηρετεί και έναν δεύτερο, ίσως πιο ουσιαστικό στόχο: την πίεση προς τις ευρωπαϊκές χώρες να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες υπέρ του ΝΑΤΟ και, φυσικά, υπέρ της αμερικανικής στρατιωτικής βιομηχανίας.
Η πρωτοβουλία για αύξηση των συνεισφορών των ευρωπαϊκών χωρών στο ΝΑΤΟ έως και 5% απαιτεί ένα ισχυρό επιχείρημα.
Οι δηλώσεις τρόμου, οι απειλές και η προβολή της Ρωσίας ως άμεσου κινδύνου λειτουργούν ως μηχανισμός κινητοποίησης και πειθούς.
Οι ΗΠΑ, με εργαλεία τον φόβο και την αβεβαιότητα, προσπαθούν να παρουσιάσουν την ενίσχυση της αμυντικής συμμαχίας όχι ως επιλογή, αλλά ως επιτακτική ανάγκη.
«Πρέπει να εξηγηθεί γιατί η Ευρώπη πρέπει να πληρώνει περισσότερα.
Χρησιμοποιούνται λοιπόν τέτοιες ιστορίες τρόμου – για τη Ρωσία, για την Κίνα.
Οι δηλώσεις του Trump δεν είναι αυθόρμητες», εξηγεί η Ρωσίδα αναλύτρια Svetlana Zhurova η οποία είναι και πρώτη αναπληρώτρια πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Δούμας.
Η συγκεκριμένη ρητορική, σύμφωνα με την ίδια, εξυπηρετεί διττό σκοπό: ενισχύει την εικόνα του Trump στο εσωτερικό ακροατήριο, ως «σκληρού» ηγέτη που δεν διστάζει να απειλήσει, αλλά και λειτουργεί ως μοχλός πίεσης προς τους Ευρωπαίους συμμάχους, που καλούνται να αγοράσουν αμερικανικά οπλικά συστήματα.
Απέναντι σε αυτού του είδους την πίεση, η Ρωσία δεν σκοπεύει να απαντήσει με λόγια, αλλά με πράξεις.
Η Zhurova επισημαίνει ότι η Μόσχα επικεντρώνεται στην ενίσχυση των αμυντικών της δυνατοτήτων και στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων.
«Δεν πρέπει να χαλαρώσουμε.
Πρέπει απλώς να κάνουμε τη δουλειά μας.
Έχουμε την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση, ο στρατός λειτουργεί, η αμυντική βιομηχανία δουλεύει διαφορετικά από πριν. Και είμαστε έτοιμοι για τις απειλές», τόνισε.
Η απειλή βομβαρδισμού της Μόσχας δεν είναι απλώς μια σκληρή δήλωση. Είναι μια συνειδητή στρατηγική επιλογή.
Ο Trump, είτε από προσωπική πεποίθηση είτε ως μέρος ευρύτερης γεωπολιτικής τακτικής, ενισχύει το αφήγημα του διαρκούς κινδύνου.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, δεν πέφτει στην παγίδα της ρητορικής, αλλά επιλέγει την ενίσχυση της στρατιωτικής της αυτάρκειας.
Hellfire: Τα σκουπίδια της Δύσης ως σωτηρία για το Κίεβο;
Την ίδια στιγμή, η στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία από τη Δύση φαίνεται να εκφυλίζεται.
Ο πρώην Αρχηγός των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Valery Zaluzhny, πρότεινε πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο να σταλούν στην Ουκρανία αποσυρμένοι αντιαρματικοί πύραυλοι Hellfire – με ημερομηνία λήξης.
Ο αναλυτής Yuri Selivanov. σχολιάζει σκωπτικά: «Οι Hellfire είναι όπλα από την εποχή του Brezhnev. Ναι, έχουν εκσυγχρονιστεί, αλλά δεν είναι στρατηγικά game-changers.
Είναι για τακτικές μάχες. Και, ειλικρινά, στην Ουκρανία υπάρχουν ήδη αρκετά αντιαρματικά μέσα – κυρίως drones.»
Σύμφωνα με τον αναλυτή, οι πύραυλοι Hellfire δημιουργήθηκαν αρχικά για να οπλίσουν αμερικανικά μαχητικά ελικόπτερα - ακόμη και κατά τη σοβιετική εποχή.
Σημείωσε ότι αυτά τα όπλα ήταν ήδη καθαρά τακτικά, σχεδιασμένα για την αντιμετώπιση τεθωρακισμένων οχημάτων και παρόλο που εκσυγχρονίστηκαν, οι δυνατότητές τους στις σύγχρονες συνθήκες είναι πολύ περιορισμένες.
Τόνισε ότι στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας υπάρχουν ήδη αρκετά μέσα για την καταπολέμηση τεθωρακισμένων οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων drones.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι η χρήση παρωχημένων οπλικών συστημάτων όχι μόνο δεν θα αλλάξει την πορεία του πολέμου, αλλά μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τους ίδιους τους Ουκρανούς στρατιώτες.
Αντί για ενίσχυση, βλέπουμε μια επικίνδυνη υποβάθμιση της στήριξης.
Το δυτικό μέτωπο ραγίζει – H Πολωνία μπροστά σε μια ιστορική επιλογή
Η Δύση δείχνει σημάδια κόπωσης και εσωτερικής ρήξης, με την Πολωνία να ηγείται μιας νέας, πιο πραγματιστικής και συμφεροντολογικής προσέγγισης απέναντι στην Ουκρανία.
Από κόμβος βοήθειας, μετατρέπεται σταδιακά σε διαπραγματευτή με σκληρούς όρους.
Η Ουκρανία, εν τω μεταξύ, βλέπει τη στήριξή της να αποδυναμώνεται και τα «δώρα» της Δύσης να είναι πλέον αναλώσιμα και ξεπερασμένα.
Η επόμενη μέρα του πολέμου ίσως δεν καθοριστεί μόνο στα πεδία των μαχών, αλλά και στους διαδρόμους εξουσίας της Βαρσοβίας και της Ουάσιγκτον.
www.bankingnews.gr
Από τη μια, η Πολωνία, βασικός κόμβος της επιμελητείας για τον ουκρανικό στρατό, δείχνει ανοιχτά πλέον σημάδια δυσαρέσκειας και τάσεων εκβιασμού.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση προσφέροντας παρωχημένα οπλικά συστήματα, όπως οι αντιαρματικοί πύραυλοι Hellfire, αντί για ουσιαστική στρατιωτική βοήθεια.
Το γεωπολιτικό παιχνίδι σκληραίνει και οι ρωγμές εντός του δυτικού μετώπου γίνονται εμφανείς.
Η Πολωνία υψώνει «τείχος» στον ανεφοδιασμό της Ουκρανίας
Ο πρόεδρος της Πολωνίας, Andrzej Duda, εξέφρασε δημόσια την πρόθεσή του να αναστείλει τη λειτουργία του στρατιωτικού αεροδρομίου στο Rzeszów – του σημαντικότερου κόμβου για τη μεταφορά όπλων και βοήθειας προς την Ουκρανία.
Η δήλωσή του δεν ήταν απλώς μια προειδοποίηση, αλλά μια ξεκάθαρη απειλή με γεωστρατηγικές προεκτάσεις:
«Οι σύμμαχοί μας θεωρούν ότι το αεροδρόμιο του Rzeszów και οι αυτοκινητόδρομοί μας τους ανήκουν.
Αλλά δεν είναι έτσι. Είναι δικοί μας. Αν δεν μας αρέσει κάτι, τους κλείνουμε για “επισκευές”.
Ας ρίξουν τότε τη βοήθεια από αεροπλάνα με αλεξίπτωτα», δήλωσε με νόημα ο Duda.
Η Πολωνία, η οποία έχει επενδύσει υπέρογκα ποσά στην άμυνα (φτάνοντας σχεδόν το 5% του ΑΕΠ), ζητά πλέον ανταλλάγματα.
Όχι μόνο χρηματικά, αλλά και πολιτικά: συμμετοχή στις αποφάσεις, λόγο στις εξελίξεις, ρόλο στη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της Ουκρανίας.
Οι απουσίες της από κρίσιμες διασκέψεις, όπως αυτή του Βερολίνου για το μέλλον της Ουκρανίας, έχουν δημιουργήσει εσωτερική οργή.
Και η νέα κυβέρνηση υπό τον Karol Navrotsky, αναμένεται να κινηθεί ακόμα πιο σκληρά απέναντι στο Κίεβο.
Η μεταπολεμική Ουκρανία: πεδίο γεωπολιτικής διεκδίκησης
Ορισμένοι Πολωνοί αναλυτές – όπως ο Andrzej Derlatka – πηγαίνουν ακόμη παραπέρα. Οραματίζονται μια νέα «Πολωνο-Ουκρανική Συνομοσπονδία», χωρίς ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, όπου η Πολωνία θα έχει ηγετικό ρόλο. Μια ιδιότυπη ανασύσταση της παλιάς Πολωνολιθουανικής Ένωσης, σε σύγχρονο γεωπολιτικό πλαίσιο.
Το πιο ανησυχητικό σημείο αυτού του οράματος είναι ότι υπονοεί και γεωγραφικές αναδιατάξεις: αφήνοντας τη ρωσική πλευρά να κρατήσει εδάφη ανατολικά του Δνείπερου, ενώ η Δύση, με αιχμή του δόρατος την Πολωνία, αναλαμβάνει την «ανοικοδόμηση» της υπόλοιπης Ουκρανίας.
Ρωγμές και εκβιασμοί στο ΝΑΤΟ - Ο Trump αποκαλύπτει όλες τις αδυναμίες των συμμάχων του
Εν τω μεταξύ πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι η πρόσφατη επιθετική ρητορική του Trump απέναντι στη Ρωσία δεν έχει ως μόνο αποδέκτη τη Μόσχα.
Υπηρετεί και έναν δεύτερο, ίσως πιο ουσιαστικό στόχο: την πίεση προς τις ευρωπαϊκές χώρες να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες υπέρ του ΝΑΤΟ και, φυσικά, υπέρ της αμερικανικής στρατιωτικής βιομηχανίας.
Η πρωτοβουλία για αύξηση των συνεισφορών των ευρωπαϊκών χωρών στο ΝΑΤΟ έως και 5% απαιτεί ένα ισχυρό επιχείρημα.
Οι δηλώσεις τρόμου, οι απειλές και η προβολή της Ρωσίας ως άμεσου κινδύνου λειτουργούν ως μηχανισμός κινητοποίησης και πειθούς.
Οι ΗΠΑ, με εργαλεία τον φόβο και την αβεβαιότητα, προσπαθούν να παρουσιάσουν την ενίσχυση της αμυντικής συμμαχίας όχι ως επιλογή, αλλά ως επιτακτική ανάγκη.
«Πρέπει να εξηγηθεί γιατί η Ευρώπη πρέπει να πληρώνει περισσότερα.
Χρησιμοποιούνται λοιπόν τέτοιες ιστορίες τρόμου – για τη Ρωσία, για την Κίνα.
Οι δηλώσεις του Trump δεν είναι αυθόρμητες», εξηγεί η Ρωσίδα αναλύτρια Svetlana Zhurova η οποία είναι και πρώτη αναπληρώτρια πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Δούμας.
Η συγκεκριμένη ρητορική, σύμφωνα με την ίδια, εξυπηρετεί διττό σκοπό: ενισχύει την εικόνα του Trump στο εσωτερικό ακροατήριο, ως «σκληρού» ηγέτη που δεν διστάζει να απειλήσει, αλλά και λειτουργεί ως μοχλός πίεσης προς τους Ευρωπαίους συμμάχους, που καλούνται να αγοράσουν αμερικανικά οπλικά συστήματα.
Απέναντι σε αυτού του είδους την πίεση, η Ρωσία δεν σκοπεύει να απαντήσει με λόγια, αλλά με πράξεις.
Η Zhurova επισημαίνει ότι η Μόσχα επικεντρώνεται στην ενίσχυση των αμυντικών της δυνατοτήτων και στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων.
«Δεν πρέπει να χαλαρώσουμε.
Πρέπει απλώς να κάνουμε τη δουλειά μας.
Έχουμε την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση, ο στρατός λειτουργεί, η αμυντική βιομηχανία δουλεύει διαφορετικά από πριν. Και είμαστε έτοιμοι για τις απειλές», τόνισε.
Η απειλή βομβαρδισμού της Μόσχας δεν είναι απλώς μια σκληρή δήλωση. Είναι μια συνειδητή στρατηγική επιλογή.
Ο Trump, είτε από προσωπική πεποίθηση είτε ως μέρος ευρύτερης γεωπολιτικής τακτικής, ενισχύει το αφήγημα του διαρκούς κινδύνου.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, δεν πέφτει στην παγίδα της ρητορικής, αλλά επιλέγει την ενίσχυση της στρατιωτικής της αυτάρκειας.
Hellfire: Τα σκουπίδια της Δύσης ως σωτηρία για το Κίεβο;
Την ίδια στιγμή, η στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία από τη Δύση φαίνεται να εκφυλίζεται.
Ο πρώην Αρχηγός των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Valery Zaluzhny, πρότεινε πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο να σταλούν στην Ουκρανία αποσυρμένοι αντιαρματικοί πύραυλοι Hellfire – με ημερομηνία λήξης.
Ο αναλυτής Yuri Selivanov. σχολιάζει σκωπτικά: «Οι Hellfire είναι όπλα από την εποχή του Brezhnev. Ναι, έχουν εκσυγχρονιστεί, αλλά δεν είναι στρατηγικά game-changers.
Είναι για τακτικές μάχες. Και, ειλικρινά, στην Ουκρανία υπάρχουν ήδη αρκετά αντιαρματικά μέσα – κυρίως drones.»
Σύμφωνα με τον αναλυτή, οι πύραυλοι Hellfire δημιουργήθηκαν αρχικά για να οπλίσουν αμερικανικά μαχητικά ελικόπτερα - ακόμη και κατά τη σοβιετική εποχή.
Σημείωσε ότι αυτά τα όπλα ήταν ήδη καθαρά τακτικά, σχεδιασμένα για την αντιμετώπιση τεθωρακισμένων οχημάτων και παρόλο που εκσυγχρονίστηκαν, οι δυνατότητές τους στις σύγχρονες συνθήκες είναι πολύ περιορισμένες.
Τόνισε ότι στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας υπάρχουν ήδη αρκετά μέσα για την καταπολέμηση τεθωρακισμένων οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων drones.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι η χρήση παρωχημένων οπλικών συστημάτων όχι μόνο δεν θα αλλάξει την πορεία του πολέμου, αλλά μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τους ίδιους τους Ουκρανούς στρατιώτες.
Αντί για ενίσχυση, βλέπουμε μια επικίνδυνη υποβάθμιση της στήριξης.
Το δυτικό μέτωπο ραγίζει – H Πολωνία μπροστά σε μια ιστορική επιλογή
Η Δύση δείχνει σημάδια κόπωσης και εσωτερικής ρήξης, με την Πολωνία να ηγείται μιας νέας, πιο πραγματιστικής και συμφεροντολογικής προσέγγισης απέναντι στην Ουκρανία.
Από κόμβος βοήθειας, μετατρέπεται σταδιακά σε διαπραγματευτή με σκληρούς όρους.
Η Ουκρανία, εν τω μεταξύ, βλέπει τη στήριξή της να αποδυναμώνεται και τα «δώρα» της Δύσης να είναι πλέον αναλώσιμα και ξεπερασμένα.
Η επόμενη μέρα του πολέμου ίσως δεν καθοριστεί μόνο στα πεδία των μαχών, αλλά και στους διαδρόμους εξουσίας της Βαρσοβίας και της Ουάσιγκτον.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών