Σε μια εποχή πολυπολικότητας, οι BRICS αντιμετωπίζουν κρίση νομιμοποίησης και αμφισβήτηση της διεθνούς επιρροής τους.
Καθώς η παγκόσμια γεωπολιτική ισορροπία αποδυναμώνεται, το Ρίο ντε Τζανέιρο φιλοξενεί στις 6 και 7 Ιουλίου 2025 μια τεταμένη σύνοδο των BRICS.
Ομάδα που δημιουργήθηκε ως αντίβαρο στη G7, οι BRICS δυσκολεύονται να εκφράσουν την ενότητα του Παγκόσμιου Νότου.
Η απουσία του Xi Jinping, η εικονική συμμετοχή του Vladimir Putin, αλλά και η δυναμική επιστροφή του Donald Trump στο παγκόσμιο προσκήνιο, υπογραμμίζουν όχι τόσο μια ανάδειξη ισχύος, όσο μια βαθιά κρίση στρατηγικής συνοχής και αξιοπιστίας, σημειώνει το cointribune.com.
Σε μια εποχή πολυπολικότητας, οι BRICS αντιμετωπίζουν κρίση νομιμοποίησης και αμφισβήτηση της διεθνούς επιρροής τους.
Διχασμός και απουσίες στο επίκεντρο της συνόδου
Η πιο εντυπωσιακή ένδειξη εσωτερικών εντάσεων είναι η απουσία του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping, ο οποίος για πρώτη φορά αντικαθίσταται από τον Πρωθυπουργό Li Qiang. Η επιλογή αυτή αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα σε μια περίοδο όπου η ομάδα επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της, ειδικά ενόψει της ανανεωμένης παρουσίας του Donald Trump στη διεθνή σκηνή.
Από ρωσικής πλευράς, ο Vladimir Putin περιορίζεται σε διαδικτυακή παρέμβαση, ενώ στη διά ζώσης σύνοδο εκπροσωπείται από τον Υπουργό Εξωτερικών Sergey Lavrov. Οι ελλείψεις αυτές μειώνουν τη συμβολική και πολιτική δυναμική της συνάντησης, η οποία αποσκοπεί στην προβολή ενός ενιαίου μετώπου αναδυόμενων οικονομιών απέναντι στην ηγεμονία της Δύσης.
Ασυνέπεια θέσεων και στρατηγικής κατεύθυνσης
Αρκετά πρόσφατα γεγονότα φανερώνουν τις βαθιές ρωγμές στο εσωτερικό του μπλοκ.
Τον Απρίλιο, οι υπουργοί Εξωτερικών των BRICS δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε κοινή δήλωση, λόγω διαφωνιών για την υποστήριξη των μόνιμων εδρών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για Βραζιλία, Ινδία και Νότια Αφρική.
Αντίθετα, λίγες εβδομάδες αργότερα, τα ίδια κράτη συνυπέγραψαν καταγγελτική δήλωση για τις αμερικανικές και ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν, χαρακτηρίζοντάς τες ως «παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου». Παρότι αυτή η σύμπλευση δείχνει κάποια συντονισμένη δράση, περιορίζεται σε συγκεκριμένα θέματα, χωρίς συνολικό στρατηγικό ορίζοντα.
Επιπλέον, η έλλειψη διαφάνειας ως προς τους μακροπρόθεσμους οικονομικούς στόχους του μπλοκ εντείνει τη δυσπιστία γύρω από τη συνεκτικότητά του.
Οι διαφορές μεταξύ Κίνας, Ινδίας και Βραζιλίας σε καίρια ζητήματα, όπως η μεταρρύθμιση των διεθνών θεσμών, αποδυναμώνουν την αξιοπιστία των BRICS ως εναλλακτικής πρότασης στην υφιστάμενη παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Νομισματική αδράνεια και απουσία προοπτικής
Πέρα από τη διπλωματική δυσλειτουργία, η σύνοδος του Ρίο ανέδειξε και το τέλμα σε ένα από τα πλέον αναμενόμενα εγχειρήματα του μπλοκ: τη δημιουργία ενός κοινού νομισματικού πλαισίου ή ενός συστήματος διακρατικών συναλλαγών ανεξάρτητου από το δολάριο.
Η διπλή απουσία των Xi Jinping και Vladimir Putin —δύο από τους βασικούς υποστηρικτές ενός εναλλακτικού χρηματοοικονομικού συστήματος— μείωσε σημαντικά τις προσδοκίες για ουσιαστικές ανακοινώσεις. Ούτε χρονοδιάγραμμα, ούτε μοντέλο, ούτε έστω αναφορά σε ένα κοινό σχέδιο νομίσματος ή αποκεντρωμένου ψηφιακού συστήματος δεν περιλήφθηκαν στην επίσημη ατζέντα.
Η απουσία πρωτοβουλίας και η αποφυγή ανοίγματος του θέματος δείχνουν καθαρά ότι υπάρχουν σοβαρές εσωτερικές διαφωνίες. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες δηλώσεις, κυρίως από Ρωσία και Κίνα, οι οποίες είχαν ταχθεί υπέρ της δημιουργίας ενός «ανεξάρτητου συστήματος πληρωμών» για την αποδέσμευση από το δολάριο και τα δίκτυα SWIFT.
Αδιέξοδο στις φιλοδοξίες του Νότου
Για πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου και για τους φορείς της κρυπτοοικονομίας, μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματική εναλλακτική στις δυτικές νομισματικές δομές.
Ωστόσο, η έλλειψη κοινού οράματος όχι μόνο ματαιώνει αυτές τις ελπίδες, αλλά στέλνει και ένα μήνυμα αποδιοργάνωσης που ενδέχεται να καθυστερήσει ή και να αποθαρρύνει μελλοντικές προσπάθειες νομισματικής συνεργασίας.
Η σύνοδος του Ρίο, αντί να λειτουργήσει ως καταλύτης για στρατηγική μεταμόρφωση, κινδυνεύει να περάσει στην ιστορία ως το σημείο καμπής όπου το σχέδιο πολυμερούς νομισματικής αναδιάρθρωσης έχασε τη δυναμική του.
www.bankingnews.gr
Ομάδα που δημιουργήθηκε ως αντίβαρο στη G7, οι BRICS δυσκολεύονται να εκφράσουν την ενότητα του Παγκόσμιου Νότου.
Η απουσία του Xi Jinping, η εικονική συμμετοχή του Vladimir Putin, αλλά και η δυναμική επιστροφή του Donald Trump στο παγκόσμιο προσκήνιο, υπογραμμίζουν όχι τόσο μια ανάδειξη ισχύος, όσο μια βαθιά κρίση στρατηγικής συνοχής και αξιοπιστίας, σημειώνει το cointribune.com.
Σε μια εποχή πολυπολικότητας, οι BRICS αντιμετωπίζουν κρίση νομιμοποίησης και αμφισβήτηση της διεθνούς επιρροής τους.
Διχασμός και απουσίες στο επίκεντρο της συνόδου
Η πιο εντυπωσιακή ένδειξη εσωτερικών εντάσεων είναι η απουσία του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping, ο οποίος για πρώτη φορά αντικαθίσταται από τον Πρωθυπουργό Li Qiang. Η επιλογή αυτή αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα σε μια περίοδο όπου η ομάδα επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της, ειδικά ενόψει της ανανεωμένης παρουσίας του Donald Trump στη διεθνή σκηνή.
Από ρωσικής πλευράς, ο Vladimir Putin περιορίζεται σε διαδικτυακή παρέμβαση, ενώ στη διά ζώσης σύνοδο εκπροσωπείται από τον Υπουργό Εξωτερικών Sergey Lavrov. Οι ελλείψεις αυτές μειώνουν τη συμβολική και πολιτική δυναμική της συνάντησης, η οποία αποσκοπεί στην προβολή ενός ενιαίου μετώπου αναδυόμενων οικονομιών απέναντι στην ηγεμονία της Δύσης.
Ασυνέπεια θέσεων και στρατηγικής κατεύθυνσης
Αρκετά πρόσφατα γεγονότα φανερώνουν τις βαθιές ρωγμές στο εσωτερικό του μπλοκ.
Τον Απρίλιο, οι υπουργοί Εξωτερικών των BRICS δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε κοινή δήλωση, λόγω διαφωνιών για την υποστήριξη των μόνιμων εδρών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για Βραζιλία, Ινδία και Νότια Αφρική.
Αντίθετα, λίγες εβδομάδες αργότερα, τα ίδια κράτη συνυπέγραψαν καταγγελτική δήλωση για τις αμερικανικές και ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν, χαρακτηρίζοντάς τες ως «παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου». Παρότι αυτή η σύμπλευση δείχνει κάποια συντονισμένη δράση, περιορίζεται σε συγκεκριμένα θέματα, χωρίς συνολικό στρατηγικό ορίζοντα.
Επιπλέον, η έλλειψη διαφάνειας ως προς τους μακροπρόθεσμους οικονομικούς στόχους του μπλοκ εντείνει τη δυσπιστία γύρω από τη συνεκτικότητά του.
Οι διαφορές μεταξύ Κίνας, Ινδίας και Βραζιλίας σε καίρια ζητήματα, όπως η μεταρρύθμιση των διεθνών θεσμών, αποδυναμώνουν την αξιοπιστία των BRICS ως εναλλακτικής πρότασης στην υφιστάμενη παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Νομισματική αδράνεια και απουσία προοπτικής
Πέρα από τη διπλωματική δυσλειτουργία, η σύνοδος του Ρίο ανέδειξε και το τέλμα σε ένα από τα πλέον αναμενόμενα εγχειρήματα του μπλοκ: τη δημιουργία ενός κοινού νομισματικού πλαισίου ή ενός συστήματος διακρατικών συναλλαγών ανεξάρτητου από το δολάριο.
Η διπλή απουσία των Xi Jinping και Vladimir Putin —δύο από τους βασικούς υποστηρικτές ενός εναλλακτικού χρηματοοικονομικού συστήματος— μείωσε σημαντικά τις προσδοκίες για ουσιαστικές ανακοινώσεις. Ούτε χρονοδιάγραμμα, ούτε μοντέλο, ούτε έστω αναφορά σε ένα κοινό σχέδιο νομίσματος ή αποκεντρωμένου ψηφιακού συστήματος δεν περιλήφθηκαν στην επίσημη ατζέντα.
Η απουσία πρωτοβουλίας και η αποφυγή ανοίγματος του θέματος δείχνουν καθαρά ότι υπάρχουν σοβαρές εσωτερικές διαφωνίες. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες δηλώσεις, κυρίως από Ρωσία και Κίνα, οι οποίες είχαν ταχθεί υπέρ της δημιουργίας ενός «ανεξάρτητου συστήματος πληρωμών» για την αποδέσμευση από το δολάριο και τα δίκτυα SWIFT.
Αδιέξοδο στις φιλοδοξίες του Νότου
Για πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου και για τους φορείς της κρυπτοοικονομίας, μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματική εναλλακτική στις δυτικές νομισματικές δομές.
Ωστόσο, η έλλειψη κοινού οράματος όχι μόνο ματαιώνει αυτές τις ελπίδες, αλλά στέλνει και ένα μήνυμα αποδιοργάνωσης που ενδέχεται να καθυστερήσει ή και να αποθαρρύνει μελλοντικές προσπάθειες νομισματικής συνεργασίας.
Η σύνοδος του Ρίο, αντί να λειτουργήσει ως καταλύτης για στρατηγική μεταμόρφωση, κινδυνεύει να περάσει στην ιστορία ως το σημείο καμπής όπου το σχέδιο πολυμερούς νομισματικής αναδιάρθρωσης έχασε τη δυναμική του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών