Στην εποχή της γεωπολιτικής ρευστότητας, η αμερικανική απαίτηση για μηδενική πυρηνική ικανότητα του Ιράν αποκαλύπτει όχι μόνο μια επιθετική στρατηγική ηγεμονίας, αλλά και μια βαθιά ηθική αποτυχία
Όταν οι ΗΠΑ απαιτούν από το Ιράν όχι απλώς να μη φτιάξει πυρηνικά όπλα — αλλά να μην έχει καν πυρηνική τεχνογνωσία — η παγκόσμια διπλωματία φλερτάρει με την αυτοκαταστροφή.
Στην εποχή της γεωπολιτικής ρευστότητας, η αμερικανική απαίτηση για μηδενική πυρηνική ικανότητα του Ιράν αποκαλύπτει όχι μόνο μια επιθετική στρατηγική ηγεμονίας, αλλά και μια βαθιά ηθική αποτυχία. Ούτε ιατρική έρευνα.
Ούτε ενεργειακή αυτάρκεια. Ούτε ειρηνική τεχνολογία.
Ούτε τίποτα.
Τι ζητούν οι ΗΠΑ; Ένα Ιράν χωρίς καν επιστήμονες. Ένα Ιράν περιορισμένο τεχνολογικά
Το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι à la carte
Το 1968, το Σύμφωνο Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (NPT) αναγνώρισε το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε χώρας στην ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Το Ιράν το υπέγραψε. ΗΠΑ και Ιράν συμφώνησαν. Το Ισραήλ δεν υπέγραψε ποτέ.
Κι όμως:
1. Το Ιράν επιτρέπει επιθεωρήσεις.
2. Οι ΗΠΑ όχι μόνο έχουν χιλιάδες πυρηνικά — δεν σχεδιάζουν καν αποπυρηνικοποίηση.
3. Το Ισραήλ διαθέτει άγνωστο αριθμό πυρηνικών χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Τι άλλο από επιλεκτική επιβολή; Όταν ο νόμος δεν εφαρμόζεται για όλους, δεν είναι νόμος — είναι εργαλείο εξουσίας.
Ο πραγματικός στόχος: Η γεωπολιτική ανεξαρτησία του Ιράν
Το πυρηνικό ζήτημα είναι προσχηματικό. Αυτό που φοβίζει τη Δύση δεν είναι το ουράνιο — είναι η αυτάρκεια. Ένα Ιράν που:
1. ελέγχει την ενέργειά του,
2. στηρίζει τη δική του επιστήμη,
3. χαράζει δική του εξωτερική πολιτική......είναι απειλή για την ηγεμονία των δυτικών αγορών και για την απόλυτη στρατιωτική κυριαρχία στην περιοχή.
Η μηδενική πυρηνική ικανότητα είναι πολιτικό όπλο, όχι διπλωματία
Αντί να επιδιώξουν διαφάνεια και συλλογική ασφάλεια, οι ΗΠΑ προωθούν την πλήρη τεχνολογική αποστράγγιση ενός έθνους. Δηλαδή:
• Όχι επιστημονική έρευνα
• Όχι φθηνή ενέργεια
• Όχι ιατρική ακτινοβολία
• Όχι αυτάρκεια
Όλα αυτά, ενώ η ίδια η Δύση απολαμβάνει ακριβώς αυτά τα οφέλη. Ορίζεται ως ασφάλεια, αλλά είναι ξεκάθαρα αποτροπή μέσω εξαθλίωσης.
Δύο Μέτρα, Δύο Σταθμά = Αποτυχία Ειρήνης
Το δόγμα της μηδενικής ικανότητας δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο: η τεχνολογική ανάπτυξη ποινικοποιείται όταν δεν εξυπηρετεί τις γεωστρατηγικές επιλογές της Δύσης. Αυτό:
• Υπονομεύει διεθνείς συνθήκες.
• Καταρρακώνει την εμπιστοσύνη στους διεθνείς θεσμούς.
• Τροφοδοτεί τον αντιαμερικανισμό παγκοσμίως.
Η ειρήνη δεν χτίζεται με φόβο
Αν οι ΗΠΑ ήθελαν πραγματική ειρήνη:
• Θα απαιτούσαν ίδια στάνταρ για Ισραήλ, Πακιστάν, Ινδία και Β. Κορέα.
• Θα ενίσχυαν τις επιθεωρήσεις μέσω IAEA χωρίς εξαιρέσεις.
• Θα προσέφεραν τεχνολογία για ειρηνική χρήση υπό διεθνή έλεγχο.
Αντίθετα, επιλέγουν τη στρατηγική της παράνοιας: «μηδενική εμπιστοσύνη, μηδενική ανάπτυξη, μηδενική ισότητα».
Η πυρηνική υποκρισία οδηγεί σε παγκόσμια αστάθεια
Η απαίτηση για «μηδενική πυρηνική ικανότητα» του Ιράν δεν είναι ειρηνική πρωτοβουλία.
Είναι διπλωματική βία. Είναι η ποινικοποίηση της ανεξαρτησίας.
Είναι μια παγκόσμια τάξη βασισμένη στον φόβο, όχι στη δικαιοσύνη.
Και η ιστορία μας διδάσκει: τα αυτοκρατορικά ψέματα, όσο καλά κι αν κρύβονται, τελικά καταρρέουν.
www.bankingnews.gr
Στην εποχή της γεωπολιτικής ρευστότητας, η αμερικανική απαίτηση για μηδενική πυρηνική ικανότητα του Ιράν αποκαλύπτει όχι μόνο μια επιθετική στρατηγική ηγεμονίας, αλλά και μια βαθιά ηθική αποτυχία. Ούτε ιατρική έρευνα.
Ούτε ενεργειακή αυτάρκεια. Ούτε ειρηνική τεχνολογία.
Ούτε τίποτα.
Τι ζητούν οι ΗΠΑ; Ένα Ιράν χωρίς καν επιστήμονες. Ένα Ιράν περιορισμένο τεχνολογικά
Το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι à la carte
Το 1968, το Σύμφωνο Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (NPT) αναγνώρισε το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε χώρας στην ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Το Ιράν το υπέγραψε. ΗΠΑ και Ιράν συμφώνησαν. Το Ισραήλ δεν υπέγραψε ποτέ.
Κι όμως:
1. Το Ιράν επιτρέπει επιθεωρήσεις.
2. Οι ΗΠΑ όχι μόνο έχουν χιλιάδες πυρηνικά — δεν σχεδιάζουν καν αποπυρηνικοποίηση.
3. Το Ισραήλ διαθέτει άγνωστο αριθμό πυρηνικών χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Τι άλλο από επιλεκτική επιβολή; Όταν ο νόμος δεν εφαρμόζεται για όλους, δεν είναι νόμος — είναι εργαλείο εξουσίας.
Ο πραγματικός στόχος: Η γεωπολιτική ανεξαρτησία του Ιράν
Το πυρηνικό ζήτημα είναι προσχηματικό. Αυτό που φοβίζει τη Δύση δεν είναι το ουράνιο — είναι η αυτάρκεια. Ένα Ιράν που:
1. ελέγχει την ενέργειά του,
2. στηρίζει τη δική του επιστήμη,
3. χαράζει δική του εξωτερική πολιτική......είναι απειλή για την ηγεμονία των δυτικών αγορών και για την απόλυτη στρατιωτική κυριαρχία στην περιοχή.
Η μηδενική πυρηνική ικανότητα είναι πολιτικό όπλο, όχι διπλωματία
Αντί να επιδιώξουν διαφάνεια και συλλογική ασφάλεια, οι ΗΠΑ προωθούν την πλήρη τεχνολογική αποστράγγιση ενός έθνους. Δηλαδή:
• Όχι επιστημονική έρευνα
• Όχι φθηνή ενέργεια
• Όχι ιατρική ακτινοβολία
• Όχι αυτάρκεια
Όλα αυτά, ενώ η ίδια η Δύση απολαμβάνει ακριβώς αυτά τα οφέλη. Ορίζεται ως ασφάλεια, αλλά είναι ξεκάθαρα αποτροπή μέσω εξαθλίωσης.
Δύο Μέτρα, Δύο Σταθμά = Αποτυχία Ειρήνης
Το δόγμα της μηδενικής ικανότητας δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο: η τεχνολογική ανάπτυξη ποινικοποιείται όταν δεν εξυπηρετεί τις γεωστρατηγικές επιλογές της Δύσης. Αυτό:
• Υπονομεύει διεθνείς συνθήκες.
• Καταρρακώνει την εμπιστοσύνη στους διεθνείς θεσμούς.
• Τροφοδοτεί τον αντιαμερικανισμό παγκοσμίως.
Η ειρήνη δεν χτίζεται με φόβο
Αν οι ΗΠΑ ήθελαν πραγματική ειρήνη:
• Θα απαιτούσαν ίδια στάνταρ για Ισραήλ, Πακιστάν, Ινδία και Β. Κορέα.
• Θα ενίσχυαν τις επιθεωρήσεις μέσω IAEA χωρίς εξαιρέσεις.
• Θα προσέφεραν τεχνολογία για ειρηνική χρήση υπό διεθνή έλεγχο.
Αντίθετα, επιλέγουν τη στρατηγική της παράνοιας: «μηδενική εμπιστοσύνη, μηδενική ανάπτυξη, μηδενική ισότητα».
Η πυρηνική υποκρισία οδηγεί σε παγκόσμια αστάθεια
Η απαίτηση για «μηδενική πυρηνική ικανότητα» του Ιράν δεν είναι ειρηνική πρωτοβουλία.
Είναι διπλωματική βία. Είναι η ποινικοποίηση της ανεξαρτησίας.
Είναι μια παγκόσμια τάξη βασισμένη στον φόβο, όχι στη δικαιοσύνη.
Και η ιστορία μας διδάσκει: τα αυτοκρατορικά ψέματα, όσο καλά κι αν κρύβονται, τελικά καταρρέουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών