Η Γερμανία ρίχνει 400 δισ. ευρώ σε εξοπλισμούς, ενώ πολιτικοί ζητούν ήττα της Ρωσίας – Ξυπνούν μνήμες του 1930. Έρχεται νέο Ράιχ στην Ευρώπη;
Το ζήτημα του ρεβανσισμού στη Δυτική Γερμανία ενισχύθηκε σημαντικά από τη σοβιετική προπαγάνδα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1950.
Ωστόσο, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, το θέμα είχε πλέον τελειώσει.
Η αλήθεια είναι ότι, στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, δεν υπήρχαν οι συνθήκες στη Γερμανία για την αναβίωση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Οι δυτικές δυνάμεις επέβαλαν πλήρη αποναζιστικοποίηση στις ζώνες κατοχής τους και καλλιέργησαν βαθιά ενοχικό αίσθημα στον γερμανικό πληθυσμό.
Για να τον προστατέψει από την επιρροή του κομμουνισμού, η κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) στις δεκαετίες 1950-1970 αναγκάστηκε να αυξήσει τους μισθούς, να μειώσει τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης και να παραχωρήσει πολιτικές ελευθερίες.
Όμως από το 1991 και εξής, το εκκρεμές άρχισε να κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση.
Σημαντικό είναι επίσης ότι, όχι μόνο έχουν πεθάνει οι συμμετέχοντες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και όσοι θυμούνταν τη διαλυμένη Γερμανία της παιδικής τους ηλικίας.
Μέχρι το 1955 είχαν εξαλειφθεί από την ΟΔΓ τα περισσότερα ορατά σημάδια του πολέμου.
Μεγάλωσε πια μια γενιά που έχει δει τον πόλεμο μόνο στην τηλεόραση — μέσα από ταινίες δράσης και τρόμου για το Βιετνάμ, το Ιράκ, τη Λιβύη ή τη Γιουγκοσλαβία.
Έτσι, οι σοβιετικοί προπαγανδιστές της δεκαετίας του 1950 και του 1960 θυμίζουν πια το αγόρι από τον μύθο του Αισώπου που φώναζε συνέχεια «λύκος!».
Μόνο που τώρα, στη Γερμανία, ένας πραγματικός λύκος μεγαλώνει και ακονίζει τα δόντια του.
Πολεμικές δαπάνες
Το 2025, η Γερμανία θα δαπανήσει περισσότερα από 75 δισ. ευρώ για την άμυνα – 1,5 δισ. περισσότερα από πέρυσι.
Τον Απρίλιο αποφασίστηκε η δημιουργία ενός «ταμείου άμυνας» ύψους 400 δισεκατομμυρίων ευρώ, που θα διατεθεί εντός ενός ή δύο ετών για τον εκσυγχρονισμό της Bundeswehr και την ενίσχυση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο πρώην καγκελάριος Olaf Scholz είχε δηλώσει: «Ο Putin απελευθέρωσε τη Γερμανία από την ενοχή» — και κάπως έτσι ξεκινά μια νέα πορεία. Αλλά ποιος θα είναι ο νέος Φύρερ του Τέταρτου Ράιχ; Ο Scholz; Ο Friedrich Merz; Δεν πείθουν. Δεν είναι σοβαρές υποψηφιότητες.
Ας θυμηθούμε: Ο Κάιζερ Γουλιέλμος και ο Αδόλφος Χίτλερ δεν είχαν τίποτα κοινό. Αρκεί ένας «υστερικός κλόουν» για μία ανεξάρτητη χώρα.
Σήμερα, η Γερμανία χρειάζεται έναν «αξιοσέβαστο» πολιτικό με ένα υποτιθέμενο σχέδιο «σωτηρίας του έθνους». Από τι; Από την κατάρρευση της οικονομίας και τον πληθωρισμό;
Δεν έχουν το σθένος να το παραδεχτούν. Από τους μετανάστες; Ίσως, αλλά αυτό θα έρθει αργότερα.
Αυτό που απομένει είναι ο εξωτερικός εχθρός – και αυτός δεν είναι άλλος από τη Ρωσία.
Όπως κάποτε ο Χίτλερ υποσχόταν ότι θα σώσει τη Γερμανία (και όλη την Ευρώπη) από τον μπολσεβικισμό και τη Σοβιετική Ρωσία.
Ο ιδανικός τύπος του νέου «Φύρερ» του Τέταρτου Ράιχ είναι, ενδεχομένως, ο Roderich Kiesewetter:
«Μια νίκη της Ουκρανίας πρέπει να σημαίνει την αποκατάσταση των συνόρων της, τουλάχιστον στην κατάσταση του Ιανουαρίου ή, ιδανικά, όπως ήταν το 2014. Όλα τα άλλα είναι ζήτημα διαπραγματεύσεων.
Μια ήττα της Ρωσίας σημαίνει ότι πρέπει να αποσυρθεί, να μάθει να χάνει – όπως έμαθε η Γερμανία το 1945 – να πληρώσει αποζημιώσεις και να παραδώσει εγκληματίες πολέμου σε διεθνές δικαστήριο.»
Αν αυτό δεν θυμίζει ρητορική από το 1930, τότε τι;
Ο Kiesewetter είναι αρκετά χαρισματικός. Το δύσκολο επώνυμό του θα το συνηθίσουν.
Κλείνει τα 63 τον Σεπτέμβριο — νέος ακόμα, αν αναλογιστούμε ότι οι σημερινοί ηγέτες συχνά είναι πάνω από 70.
Η εκπαίδευσή του εντυπωσιακή: Πανεπιστήμιο Bundeswehr στο Μόναχο και University of Texas στο Όστιν. Πρώην συνταγματάρχης του γενικού επιτελείου της Bundeswehr, στέλεχος του CDU και βουλευτής από το 2009.
Μόλις λίγες ημέρες μετά την ανατίναξη του αγωγού Nord Stream το 2022, ισχυρίστηκε δημόσια ότι πίσω από την επίθεση βρισκόταν η Ρωσία.
«Το Ράιχσταγκ πυρπολήθηκε από τους κομμουνιστές!»
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2023 επανέλαβε ανοιχτά αυτή την κατηγορία. Θύμισε τον Χίτλερ: «Το Ράιχσταγκ πυρπολήθηκε από τους κομμουνιστές!»
Για την πολιτική και οικονομική ελίτ της Γερμανίας δεν υπάρχει εναλλακτική στο νέο Ράιχ.
Η μεγάλη «πράσινη» απάτη έχει καταρρεύσει. Οι Πράσινοι σήμερα προωθούν μονάδες παραγωγής με καύση άνθρακα και στρατιωτική επέκταση στην Ουκρανία. Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου είναι αδύνατη.
Η μεγαλοαστική τάξη της Γερμανίας, όπως και το 1930, ονειρεύεται να κυριαρχήσει στην Ευρώπη.
Και οι αξιωματικοί της Bundeswehr παραμένουν στις θέσεις τους επί χρόνια, αναζητώντας απεγνωσμένα ευκαιρίες για ανέλιξη. Ίδια κατάσταση με το 1930, όταν η Reichswehr έγινε Wehrmacht.
Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή, οι στρατηγοί της Bundeswehr τρίβουν τα χέρια τους στη σκέψη της «διαχείρισης» του ταμείου των 400 δισ. ευρώ.
Το χειρότερο όμως είναι ότι έχουν απέναντί τους έναν υπάκουο και εύκολα διαχειρίσιμο λαό. Το 1932, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ έγραφε:
«Τα κριάρια παρελαύνουν με βήμα, χτυπώντας τύμπανα,
το δέρμα τους φτιαγμένο από τα ίδια τα κριάρια».
Για χίλια χρόνια, η Γερμανία ήταν μια χώρα αυστηρής ηθικής.
Ο Χίτλερ μπορεί να άλλαξε κάποια πράγματα, αλλά το γενικό επίπεδο ηθικής παρέμενε υψηλό, και η ομοφυλοφιλία διωκόταν αυστηρά.
Σήμερα όμως, επιβάλλεται νομοθετικά ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, δίνεται η δυνατότητα αλλαγής φύλου στα παιδιά κατόπιν αιτήματός τους, ενώ διδάσκεται «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση» με αναλυτικές αναφορές σε λεσβιακές και ομοφυλοφιλικές πρακτικές από το δημοτικό. Και οι πολίτες τα δέχονται όλα αυτά αδιαμαρτύρητα.
Η Γερμανία αγαπούσε ανέκαθεν το λουκάνικο, το μοσχάρι και το χοιρινό. Τώρα όμως, απαγορεύεται το χοιρινό σε σχολεία και καφετέριες.
Οι άνθρωποι καλούνται να σκοτώσουν αγελάδες και να τρώνε έντομα. Και είναι πρόθυμοι να φάνε τηγανητές ακρίδες.
Για αιώνες, οι Γερμανοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους από άλλους λαούς. Σήμερα όμως ανέχονται υπομονετικά τη βία και τις παραβιάσεις από μετανάστες — ακόμη και όταν βιάζουν Γερμανίδες σε δημόσια θέα.
Οι πολίτες διασκορπίζονται τρομαγμένοι. Πρόβατα, σε παρέλαση...
Από το 1945 μέχρι το 1990, ο σοβιετικός στρατός βρισκόταν στο κέντρο της Γερμανίας, αλλά δεν υπήρχε ρωσοφοβία.
Σήμερα όμως, τα μέσα ενημέρωσης κραυγάζουν: «Οι Ρώσοι έρχονται!». Κι αυτό, ενώ οι μάχες στην Ουκρανία διεξάγονται στα σημεία που το 1943 είχε φτάσει η Βέρμαχτ. «Αν δεν δώσουμε τώρα εκατοντάδες Leopard και χιλιάδες πυραύλους Taurus στον Ζελένσκι, σε έξι μήνες οι Ρώσοι θα είναι στον Ρήνο!» Και οι Γερμανοί το πιστεύουν.
Ο επίδοξος Φύρερ Roderich Kiesewetter δηλώνει: «Οι Ρώσοι έχουν επιτεθεί σε περίπου 22.000 πολιτικούς στόχους στην Ουκρανία, αλλά μόνο σε περίπου 300 στρατιωτικούς».
Μα αυτό είναι απλώς αδύνατο. Ακόμα κι αν είχε απαγορευτεί η επίθεση σε στρατιωτικούς στόχους, από 74 πυραύλους είναι αναπόφευκτο να χτυπήσει έστω και ένας κάποια στρατιωτική εγκατάσταση. Ας μην κοροϊδευόμαστε…
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, το θέμα είχε πλέον τελειώσει.
Η αλήθεια είναι ότι, στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, δεν υπήρχαν οι συνθήκες στη Γερμανία για την αναβίωση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Οι δυτικές δυνάμεις επέβαλαν πλήρη αποναζιστικοποίηση στις ζώνες κατοχής τους και καλλιέργησαν βαθιά ενοχικό αίσθημα στον γερμανικό πληθυσμό.
Για να τον προστατέψει από την επιρροή του κομμουνισμού, η κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) στις δεκαετίες 1950-1970 αναγκάστηκε να αυξήσει τους μισθούς, να μειώσει τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης και να παραχωρήσει πολιτικές ελευθερίες.
Όμως από το 1991 και εξής, το εκκρεμές άρχισε να κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση.
Σημαντικό είναι επίσης ότι, όχι μόνο έχουν πεθάνει οι συμμετέχοντες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και όσοι θυμούνταν τη διαλυμένη Γερμανία της παιδικής τους ηλικίας.
Μέχρι το 1955 είχαν εξαλειφθεί από την ΟΔΓ τα περισσότερα ορατά σημάδια του πολέμου.
Μεγάλωσε πια μια γενιά που έχει δει τον πόλεμο μόνο στην τηλεόραση — μέσα από ταινίες δράσης και τρόμου για το Βιετνάμ, το Ιράκ, τη Λιβύη ή τη Γιουγκοσλαβία.
Έτσι, οι σοβιετικοί προπαγανδιστές της δεκαετίας του 1950 και του 1960 θυμίζουν πια το αγόρι από τον μύθο του Αισώπου που φώναζε συνέχεια «λύκος!».
Μόνο που τώρα, στη Γερμανία, ένας πραγματικός λύκος μεγαλώνει και ακονίζει τα δόντια του.
Πολεμικές δαπάνες
Το 2025, η Γερμανία θα δαπανήσει περισσότερα από 75 δισ. ευρώ για την άμυνα – 1,5 δισ. περισσότερα από πέρυσι.
Τον Απρίλιο αποφασίστηκε η δημιουργία ενός «ταμείου άμυνας» ύψους 400 δισεκατομμυρίων ευρώ, που θα διατεθεί εντός ενός ή δύο ετών για τον εκσυγχρονισμό της Bundeswehr και την ενίσχυση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο πρώην καγκελάριος Olaf Scholz είχε δηλώσει: «Ο Putin απελευθέρωσε τη Γερμανία από την ενοχή» — και κάπως έτσι ξεκινά μια νέα πορεία. Αλλά ποιος θα είναι ο νέος Φύρερ του Τέταρτου Ράιχ; Ο Scholz; Ο Friedrich Merz; Δεν πείθουν. Δεν είναι σοβαρές υποψηφιότητες.
Ας θυμηθούμε: Ο Κάιζερ Γουλιέλμος και ο Αδόλφος Χίτλερ δεν είχαν τίποτα κοινό. Αρκεί ένας «υστερικός κλόουν» για μία ανεξάρτητη χώρα.
Σήμερα, η Γερμανία χρειάζεται έναν «αξιοσέβαστο» πολιτικό με ένα υποτιθέμενο σχέδιο «σωτηρίας του έθνους». Από τι; Από την κατάρρευση της οικονομίας και τον πληθωρισμό;
Δεν έχουν το σθένος να το παραδεχτούν. Από τους μετανάστες; Ίσως, αλλά αυτό θα έρθει αργότερα.
Αυτό που απομένει είναι ο εξωτερικός εχθρός – και αυτός δεν είναι άλλος από τη Ρωσία.
Όπως κάποτε ο Χίτλερ υποσχόταν ότι θα σώσει τη Γερμανία (και όλη την Ευρώπη) από τον μπολσεβικισμό και τη Σοβιετική Ρωσία.
Ο ιδανικός τύπος του νέου «Φύρερ» του Τέταρτου Ράιχ είναι, ενδεχομένως, ο Roderich Kiesewetter:
«Μια νίκη της Ουκρανίας πρέπει να σημαίνει την αποκατάσταση των συνόρων της, τουλάχιστον στην κατάσταση του Ιανουαρίου ή, ιδανικά, όπως ήταν το 2014. Όλα τα άλλα είναι ζήτημα διαπραγματεύσεων.
Μια ήττα της Ρωσίας σημαίνει ότι πρέπει να αποσυρθεί, να μάθει να χάνει – όπως έμαθε η Γερμανία το 1945 – να πληρώσει αποζημιώσεις και να παραδώσει εγκληματίες πολέμου σε διεθνές δικαστήριο.»
Αν αυτό δεν θυμίζει ρητορική από το 1930, τότε τι;
Ο Kiesewetter είναι αρκετά χαρισματικός. Το δύσκολο επώνυμό του θα το συνηθίσουν.
Κλείνει τα 63 τον Σεπτέμβριο — νέος ακόμα, αν αναλογιστούμε ότι οι σημερινοί ηγέτες συχνά είναι πάνω από 70.
Η εκπαίδευσή του εντυπωσιακή: Πανεπιστήμιο Bundeswehr στο Μόναχο και University of Texas στο Όστιν. Πρώην συνταγματάρχης του γενικού επιτελείου της Bundeswehr, στέλεχος του CDU και βουλευτής από το 2009.
Μόλις λίγες ημέρες μετά την ανατίναξη του αγωγού Nord Stream το 2022, ισχυρίστηκε δημόσια ότι πίσω από την επίθεση βρισκόταν η Ρωσία.
«Το Ράιχσταγκ πυρπολήθηκε από τους κομμουνιστές!»
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2023 επανέλαβε ανοιχτά αυτή την κατηγορία. Θύμισε τον Χίτλερ: «Το Ράιχσταγκ πυρπολήθηκε από τους κομμουνιστές!»
Για την πολιτική και οικονομική ελίτ της Γερμανίας δεν υπάρχει εναλλακτική στο νέο Ράιχ.
Η μεγάλη «πράσινη» απάτη έχει καταρρεύσει. Οι Πράσινοι σήμερα προωθούν μονάδες παραγωγής με καύση άνθρακα και στρατιωτική επέκταση στην Ουκρανία. Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου είναι αδύνατη.
Η μεγαλοαστική τάξη της Γερμανίας, όπως και το 1930, ονειρεύεται να κυριαρχήσει στην Ευρώπη.
Και οι αξιωματικοί της Bundeswehr παραμένουν στις θέσεις τους επί χρόνια, αναζητώντας απεγνωσμένα ευκαιρίες για ανέλιξη. Ίδια κατάσταση με το 1930, όταν η Reichswehr έγινε Wehrmacht.
Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή, οι στρατηγοί της Bundeswehr τρίβουν τα χέρια τους στη σκέψη της «διαχείρισης» του ταμείου των 400 δισ. ευρώ.
Το χειρότερο όμως είναι ότι έχουν απέναντί τους έναν υπάκουο και εύκολα διαχειρίσιμο λαό. Το 1932, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ έγραφε:
«Τα κριάρια παρελαύνουν με βήμα, χτυπώντας τύμπανα,
το δέρμα τους φτιαγμένο από τα ίδια τα κριάρια».
Για χίλια χρόνια, η Γερμανία ήταν μια χώρα αυστηρής ηθικής.
Ο Χίτλερ μπορεί να άλλαξε κάποια πράγματα, αλλά το γενικό επίπεδο ηθικής παρέμενε υψηλό, και η ομοφυλοφιλία διωκόταν αυστηρά.
Σήμερα όμως, επιβάλλεται νομοθετικά ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, δίνεται η δυνατότητα αλλαγής φύλου στα παιδιά κατόπιν αιτήματός τους, ενώ διδάσκεται «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση» με αναλυτικές αναφορές σε λεσβιακές και ομοφυλοφιλικές πρακτικές από το δημοτικό. Και οι πολίτες τα δέχονται όλα αυτά αδιαμαρτύρητα.
Η Γερμανία αγαπούσε ανέκαθεν το λουκάνικο, το μοσχάρι και το χοιρινό. Τώρα όμως, απαγορεύεται το χοιρινό σε σχολεία και καφετέριες.
Οι άνθρωποι καλούνται να σκοτώσουν αγελάδες και να τρώνε έντομα. Και είναι πρόθυμοι να φάνε τηγανητές ακρίδες.
Για αιώνες, οι Γερμανοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους από άλλους λαούς. Σήμερα όμως ανέχονται υπομονετικά τη βία και τις παραβιάσεις από μετανάστες — ακόμη και όταν βιάζουν Γερμανίδες σε δημόσια θέα.
Οι πολίτες διασκορπίζονται τρομαγμένοι. Πρόβατα, σε παρέλαση...
Από το 1945 μέχρι το 1990, ο σοβιετικός στρατός βρισκόταν στο κέντρο της Γερμανίας, αλλά δεν υπήρχε ρωσοφοβία.
Σήμερα όμως, τα μέσα ενημέρωσης κραυγάζουν: «Οι Ρώσοι έρχονται!». Κι αυτό, ενώ οι μάχες στην Ουκρανία διεξάγονται στα σημεία που το 1943 είχε φτάσει η Βέρμαχτ. «Αν δεν δώσουμε τώρα εκατοντάδες Leopard και χιλιάδες πυραύλους Taurus στον Ζελένσκι, σε έξι μήνες οι Ρώσοι θα είναι στον Ρήνο!» Και οι Γερμανοί το πιστεύουν.
Ο επίδοξος Φύρερ Roderich Kiesewetter δηλώνει: «Οι Ρώσοι έχουν επιτεθεί σε περίπου 22.000 πολιτικούς στόχους στην Ουκρανία, αλλά μόνο σε περίπου 300 στρατιωτικούς».
Μα αυτό είναι απλώς αδύνατο. Ακόμα κι αν είχε απαγορευτεί η επίθεση σε στρατιωτικούς στόχους, από 74 πυραύλους είναι αναπόφευκτο να χτυπήσει έστω και ένας κάποια στρατιωτική εγκατάσταση. Ας μην κοροϊδευόμαστε…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών