Μετά τις ισχυρές επιθέσεις του Ιράν, το χάος έχει κατακλύσει τις ισραηλινές πόλεις, καθώς οι κάτοικοι συγκρούονται για τα ανεπαρκή και καταχρηστικά καταφύγια, αποκαλύπτοντας σοβαρές αποτυχίες στην πολιτική άμυνα και τον σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης του Ισραήλ.
Από τότε που το Ιράν ξεκίνησε την ανταποδοτική του Επιχείρηση True Promise III, το Ισραήλ πασχίζει να ελέγξει τον δημόσιο πανικό και τη σύγχυση στις μεγάλες πόλεις, ιδιαίτερα στο Tel Aviv και τη Haifa.
Οι ισραηλινές αρχές κάλεσαν τους κατοίκους να χρησιμοποιούν καταφύγια κατά τη διάρκεια των επιθέσεων με πυραύλους. Ωστόσο, αναφορές στα ισραηλινά μέσα επιβεβαιώνουν ότι πολλά κτίρια, ειδικά εκείνα που χτίστηκαν πριν το 1992, στερούνται ενισχυμένων δωματίων ή οποιασδήποτε μορφής καταφυγίου.
Η Διοίκηση Ασφαλείας Εσωτερικού του Tel Aviv παραδέχτηκε ότι σχεδόν το 40% του πληθυσμού της πόλης δεν έχει πρόσβαση σε τυπικά καταφύγια.
Έκθεση της Knesset αναφέρει ότι υπάρχουν 12.000 δημόσια καταφύγια στις κατεχόμενες περιοχές, όμως πάνω από τα μισά δεν λειτουργούν. Με 700.000 ενισχυμένα δωμάτια και 20.000 κοινόχρηστα καταφύγια που υποτίθεται εξυπηρετούν σχεδόν μισό εκατομμύριο κατοικίες, το σύστημα είναι υπερφορτωμένο σε σενάρια βαριών και ακριβείας πυραυλικών επιθέσεων όπως αυτές του Ιράν.
Νομική ασάφεια
Η απογοήτευση έχει μετατραπεί σε συγκρούσεις, καθώς πολλοί έποικοι ανακάλυψαν ότι κοινόχρηστα καταφύγια είχαν καταληφθεί και μετατραπεί σε αποθήκες, εργαστήρια ή ακόμα και διαμερίσματα προς ενοικίαση. Αναφορές χαρακτηρίζουν αυτό το φαινόμενο ως «κατειλημμένα καταφύγια», όπου η πρόσβαση στους εποίκους κατά τις εκτάκτου ανάγκης συχνά αρνείται.
Επίσημα δεδομένα κατέγραψαν πάνω από 950 τέτοιες περιπτώσεις — 175 στη Haifa, 178 στο Tel Aviv και πάνω από 600 στην κατεχόμενη Jerusalem al-Quds — οι περισσότερες παραμένουν άλυτες λόγω γραφειοκρατικής παράλυσης και έλλειψης επιβολής.
Παρόλο που ο ισραηλινός νόμος επιτρέπει στις αρχές να ανακαταλαμβάνουν καταφύγια σε έκτακτες ανάγκες, η επιβολή αντιμετωπίζει νομικά και λογιστικά εμπόδια, ειδικά για κοινόχρηστες ιδιοκτησίες εκτός δημοτικής δικαιοδοσίας.
Το ισραηλινό μέσο «Shomrim» κατέγραψε ευρεία κατάχρηση καταφυγίων, υπογραμμίζοντας το βάθος της κρίσης, ιδιαίτερα σε παλιά πολυώροφα κτίρια. Η αστυνομία και οι τοπικοί αξιωματούχοι παραμένουν κατά βάση ανίσχυροι, αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες εκτεθειμένους.
Παραδείγματα ατομικισμού και διάλυσης του κοινωνικού ιστού
Στο Tel Aviv, μια έποικος, η Anna Olitzky, ανάρτησε βίντεο που δείχνει γείτονα να κλειδώνει ένα κοινόχρηστο καταφύγιο. Παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες, δεν υπήρξε παρέμβαση. Οι κάτοικοι διαπίστωσαν ότι το καταφύγιο είχε χωριστεί με γυψοσανίδα, μειώνοντας την χωρητικότητά του.
Στη νότια κατεχόμενη Jerusalem al-Quds, ένας εργολάβος φέρεται να κατέλαβε καταφύγιο που εξυπηρετούσε 16 οικογένειες, το κλείδωσε και φύλαξε μέσα προσωπικά αντικείμενα.
Ο έποικος Alon Cohen είπε στο Channel 12 ότι κατά τις επιθέσεις με ιρανικά drones η οικογένειά του κρύφτηκε στο διαμέρισμά τους και προσευχήθηκε για ασφάλεια. Το επόμενο πρωί, τα παιδιά του έφυγαν στο σπίτι της γιαγιάς τους.
Ο νομικός εμπειρογνώμονας Yossi Havilio τόνισε ότι οι δήμοι δεν έχουν εξουσία πάνω σε κοινόχρηστους χώρους καταφυγίων χωρίς δικαστικές εντολές, περιορίζοντας δραστικά τις δυνατότητες παρέμβασης. Ο δήμος Jerusalem επιβεβαίωσε αυτό το νομικό εμπόδιο.
Οι έποικοι ανέφεραν ότι δεν λαμβάνουν βοήθεια εκτός κι αν η απειλή οριστεί ως «στρατιωτική σαμποτάζ». Ένας σχολίασε πικρά, «Ετοιμάζονταν για πόλεμο με το Ιράν για 20 χρόνια — δεν μπορούσαν τουλάχιστον να εξασφαλίσουν καταφύγια;»
Στο Kiryat Menahem, ενοικιάζονται τσιμεντένια δωμάτια, ένα εκ των οποίων με 570 δολάρια το μήνα, και ο ενοικιαστής λέει πως περιστασιακά το ανοίγει και σε άλλους — αν και οι περισσότεροι το αποφεύγουν λόγω υπερπληθυσμού και κακής αερισμού.
Στο Kiryat Yovel, ο δήμος επανέκτησε ένα παράνομα κατειλημμένο καταφύγιο. Άλλο καταλαμβάνεται επί επτά χρόνια από έναν ενοικιαστή που επιμένει πως είναι το σπίτι του. Οι γείτονες λένε ότι το πρόβλημα είναι διαδεδομένο.
Ακόμα και τα δημόσια καταφύγια αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Στο Ramat Gan, μια γυναίκα λέει ότι ένας ψυχικά ασθενής άνδρας κατέλαβε καταφύγιο και το χρησιμοποιεί ως χώρο πάρτι, παίζοντας δυνατή μουσική τη νύχτα.
Καθώς η απειλή των ιρανικών πυραυλικών επιθέσεων συνεχίζεται, αξιωματούχοι πρότειναν την ανάπτυξη κινητών καταφυγίων σε εκτεθειμένες περιοχές, ιδιαίτερα στο Tel Aviv, τη Haifa και τον νότο. Σημειωτέον ότι οι αραβικές περιοχές μένουν εκτός, υπογραμμίζοντας τη συστημική ρατσιστική διάκριση του καθεστώτος.
Η κατάσταση αποκαλύπτει όχι μόνο την απροετοιμασία του Ισραήλ αλλά και την κατάρρευση της εσωτερικής συνοχής του και το βάθος της εξάρτησής του από ψευδαισθήσεις ασφάλειας — μια πραγματικότητα που τώρα καταρρίπτεται από την στρατηγική ακρίβεια της ιρανικής ισχύος.
www.bankingnews.gr
Οι ισραηλινές αρχές κάλεσαν τους κατοίκους να χρησιμοποιούν καταφύγια κατά τη διάρκεια των επιθέσεων με πυραύλους. Ωστόσο, αναφορές στα ισραηλινά μέσα επιβεβαιώνουν ότι πολλά κτίρια, ειδικά εκείνα που χτίστηκαν πριν το 1992, στερούνται ενισχυμένων δωματίων ή οποιασδήποτε μορφής καταφυγίου.
Η Διοίκηση Ασφαλείας Εσωτερικού του Tel Aviv παραδέχτηκε ότι σχεδόν το 40% του πληθυσμού της πόλης δεν έχει πρόσβαση σε τυπικά καταφύγια.
Έκθεση της Knesset αναφέρει ότι υπάρχουν 12.000 δημόσια καταφύγια στις κατεχόμενες περιοχές, όμως πάνω από τα μισά δεν λειτουργούν. Με 700.000 ενισχυμένα δωμάτια και 20.000 κοινόχρηστα καταφύγια που υποτίθεται εξυπηρετούν σχεδόν μισό εκατομμύριο κατοικίες, το σύστημα είναι υπερφορτωμένο σε σενάρια βαριών και ακριβείας πυραυλικών επιθέσεων όπως αυτές του Ιράν.
Νομική ασάφεια
Η απογοήτευση έχει μετατραπεί σε συγκρούσεις, καθώς πολλοί έποικοι ανακάλυψαν ότι κοινόχρηστα καταφύγια είχαν καταληφθεί και μετατραπεί σε αποθήκες, εργαστήρια ή ακόμα και διαμερίσματα προς ενοικίαση. Αναφορές χαρακτηρίζουν αυτό το φαινόμενο ως «κατειλημμένα καταφύγια», όπου η πρόσβαση στους εποίκους κατά τις εκτάκτου ανάγκης συχνά αρνείται.
Επίσημα δεδομένα κατέγραψαν πάνω από 950 τέτοιες περιπτώσεις — 175 στη Haifa, 178 στο Tel Aviv και πάνω από 600 στην κατεχόμενη Jerusalem al-Quds — οι περισσότερες παραμένουν άλυτες λόγω γραφειοκρατικής παράλυσης και έλλειψης επιβολής.
Παρόλο που ο ισραηλινός νόμος επιτρέπει στις αρχές να ανακαταλαμβάνουν καταφύγια σε έκτακτες ανάγκες, η επιβολή αντιμετωπίζει νομικά και λογιστικά εμπόδια, ειδικά για κοινόχρηστες ιδιοκτησίες εκτός δημοτικής δικαιοδοσίας.
Το ισραηλινό μέσο «Shomrim» κατέγραψε ευρεία κατάχρηση καταφυγίων, υπογραμμίζοντας το βάθος της κρίσης, ιδιαίτερα σε παλιά πολυώροφα κτίρια. Η αστυνομία και οι τοπικοί αξιωματούχοι παραμένουν κατά βάση ανίσχυροι, αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες εκτεθειμένους.
Παραδείγματα ατομικισμού και διάλυσης του κοινωνικού ιστού
Στο Tel Aviv, μια έποικος, η Anna Olitzky, ανάρτησε βίντεο που δείχνει γείτονα να κλειδώνει ένα κοινόχρηστο καταφύγιο. Παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες, δεν υπήρξε παρέμβαση. Οι κάτοικοι διαπίστωσαν ότι το καταφύγιο είχε χωριστεί με γυψοσανίδα, μειώνοντας την χωρητικότητά του.
Στη νότια κατεχόμενη Jerusalem al-Quds, ένας εργολάβος φέρεται να κατέλαβε καταφύγιο που εξυπηρετούσε 16 οικογένειες, το κλείδωσε και φύλαξε μέσα προσωπικά αντικείμενα.
Ο έποικος Alon Cohen είπε στο Channel 12 ότι κατά τις επιθέσεις με ιρανικά drones η οικογένειά του κρύφτηκε στο διαμέρισμά τους και προσευχήθηκε για ασφάλεια. Το επόμενο πρωί, τα παιδιά του έφυγαν στο σπίτι της γιαγιάς τους.
Ο νομικός εμπειρογνώμονας Yossi Havilio τόνισε ότι οι δήμοι δεν έχουν εξουσία πάνω σε κοινόχρηστους χώρους καταφυγίων χωρίς δικαστικές εντολές, περιορίζοντας δραστικά τις δυνατότητες παρέμβασης. Ο δήμος Jerusalem επιβεβαίωσε αυτό το νομικό εμπόδιο.
Οι έποικοι ανέφεραν ότι δεν λαμβάνουν βοήθεια εκτός κι αν η απειλή οριστεί ως «στρατιωτική σαμποτάζ». Ένας σχολίασε πικρά, «Ετοιμάζονταν για πόλεμο με το Ιράν για 20 χρόνια — δεν μπορούσαν τουλάχιστον να εξασφαλίσουν καταφύγια;»
Στο Kiryat Menahem, ενοικιάζονται τσιμεντένια δωμάτια, ένα εκ των οποίων με 570 δολάρια το μήνα, και ο ενοικιαστής λέει πως περιστασιακά το ανοίγει και σε άλλους — αν και οι περισσότεροι το αποφεύγουν λόγω υπερπληθυσμού και κακής αερισμού.
Στο Kiryat Yovel, ο δήμος επανέκτησε ένα παράνομα κατειλημμένο καταφύγιο. Άλλο καταλαμβάνεται επί επτά χρόνια από έναν ενοικιαστή που επιμένει πως είναι το σπίτι του. Οι γείτονες λένε ότι το πρόβλημα είναι διαδεδομένο.
Ακόμα και τα δημόσια καταφύγια αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Στο Ramat Gan, μια γυναίκα λέει ότι ένας ψυχικά ασθενής άνδρας κατέλαβε καταφύγιο και το χρησιμοποιεί ως χώρο πάρτι, παίζοντας δυνατή μουσική τη νύχτα.
Καθώς η απειλή των ιρανικών πυραυλικών επιθέσεων συνεχίζεται, αξιωματούχοι πρότειναν την ανάπτυξη κινητών καταφυγίων σε εκτεθειμένες περιοχές, ιδιαίτερα στο Tel Aviv, τη Haifa και τον νότο. Σημειωτέον ότι οι αραβικές περιοχές μένουν εκτός, υπογραμμίζοντας τη συστημική ρατσιστική διάκριση του καθεστώτος.
Η κατάσταση αποκαλύπτει όχι μόνο την απροετοιμασία του Ισραήλ αλλά και την κατάρρευση της εσωτερικής συνοχής του και το βάθος της εξάρτησής του από ψευδαισθήσεις ασφάλειας — μια πραγματικότητα που τώρα καταρρίπτεται από την στρατηγική ακρίβεια της ιρανικής ισχύος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών