Το ΝΑΤΟ, λοιπόν, συνεχίζει να χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ ως ένα εργαλείο για να ελέγχει και να περιορίζει τους «σχεδόν ίδιους αντιπάλους»
Το Σαββατοκύριακο 24 και 25 Ιουνίου, τα μέλη του ΝΑΤΟ θα συγκεντρωθούν στη Χάγη για την ετήσια Σύνοδο Κορυφής τους – την πρώτη από την επιστροφή του Donald Trump στην αμερικανική προεδρία και την πρώτη υπό την ηγεσία του νέου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Mark Rutte.
Στις 13 Μαρτίου, ο Rutte επισκέφθηκε τον Trump στο Οβάλ Γραφείο, όπου συνεχάρη τον πρόεδρο των ΗΠΑ για πολλές ενέργειές του, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου στην Ουκρανία.
Ο Rutte έκλεισε τη συνάντηση εκφράζοντας την ανυπομονησία του να φιλοξενήσει τον Trump στη Χάγη, την «πατρίδα» του, και εξέφρασε την επιθυμία του να «συνεργαστούν για να διασφαλίσουν ότι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ θα είναι μια πραγματική επιτυχία που θα προβάλλει τη δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών στη σκηνή του κόσμου».
Αυτή η δήλωση του Rutte αναδεικνύει την αλήθεια πίσω από τη λειτουργία του ΝΑΤΟ: οι ΗΠΑ είναι εκείνες που καθορίζουν την πορεία του ΝΑΤΟ και είναι ο βασικός μηχανισμός για την προβολή της αμερικανικής δύναμης στον κόσμο.
Αυτό το γεγονός δεν θα πρέπει να αμφισβητείται. Είναι ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο που η ιδέα της αποχώρησης των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ – όπως είχε απειλήσει ο Trump αν οι Ευρωπαίοι δεν αύξαναν τις στρατιωτικές τους δαπάνες – είναι μάταιη.
Το ΝΑΤΟ είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Λίγη ιστορία
Από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, το ΝΑΤΟ έχει διεξάγει μερικούς από τους πιο φονικούς πολέμους στον πλανήτη και τώρα απειλεί με την απίθανη δυνατότητα πυρηνικής σύγκρουσης.
Τα στοιχεία για αυτήν την πορεία είναι πολλά, και το Ντοσιέ Ιουνίου από το Tricontinental: Institute for Social Research και το No Cold War Collective επιβεβαιώνει αυτές τις ανησυχίες με τίτλο "NATO: Η πιο επικίνδυνη οργάνωση στη Γη."
Η τίτλος δεν είναι υπερβολικός. Αντίθετα, αντικατοπτρίζει τις σφοδρές πραγματικότητες.
Από το 1999, όταν το ΝΑΤΟ διαμέλισε την Γιουγκοσλαβία, μέχρι το 2011, όταν κατέστρεψε το κράτος της Λιβύης, η Συμμαχία έχει προκαλέσει τεράστιες ανθρωπιστικές καταστροφές.
Αυτό που δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε είναι ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι ένας αυτόνομος οργανισμός, αλλά ένα όργανο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και του στρατηγικού σχεδιασμού των ΗΠΑ.
Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν το ΝΑΤΟ για να ενσωματώσουν την Ανατολική Ευρώπη σε μια ομάδα κρατών που υπακούει στις στρατηγικές τους επιδιώξεις.
Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση επεκτάθηκε ανατολικά και προσπάθησε να οικοδομήσει αυτόνομες ευρωπαϊκές θεσμικές δομές, το ΝΑΤΟ εξασφάλισε ότι οι ΗΠΑ θα ήταν η κινητήρια δύναμη για οποιαδήποτε ευρωπαϊκή επέκταση.
Η ρητή προειδοποίηση του τότε πρόεδρου της Ρωσίας, Boris Yeltsin, το 1995, σχετικά με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας είναι χαρακτηριστική: «Αυτός είναι ο πρώτος δείκτης του τι μπορεί να συμβεί όταν το ΝΑΤΟ φτάσει στα σύνορα της Ρωσίας…
Ο πόλεμος μπορεί να ξεσπάσει σε όλη την Ευρώπη».
Εργαλείο εξουσίας
Το ΝΑΤΟ, λοιπόν, συνεχίζει να χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ ως ένα εργαλείο για να ελέγχει και να περιορίζει τους «σχεδόν ίδιους αντιπάλους», όπως η Ρωσία και η Κίνα, παρά το γεγονός ότι αυτές οι χώρες δεν έχουν απειλήσει την Ευρώπη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να καταστήσουν το ΝΑΤΟ το μέσο για να περιορίσουν τις δυνατότητες στρατηγικής αντίστασης από τα κράτη αυτά.
Περαιτέρω, το ΝΑΤΟ, κάτω από την πίεση των ΗΠΑ, έχει θέσει ως στόχο τις στρατιωτικές δαπάνες των κρατών-μελών του, αυξάνοντάς τες από το 2% στο 5% του ΑΕΠ, κάτι που είναι δύσκολο για πολλές χώρες να πετύχουν χωρίς σοβαρές περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες.
Τέλος, το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και το στρατηγικό σχέδιο για το 2025 δείχνει ότι δεν έχει τους πόρους να επενδύσει σε στρατιωτικά προγράμματα χωρίς να διακυβεύσει την ευημερία του λαού του.
Η λύση που προτείνεται από διάφορους ευρωπαϊκούς φορείς είναι η ενίσχυση της διπλωματίας, η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας και η μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ενώ η αγορά ειρηνικών λύσεων μέσω ελέγχου των όπλων και άλλων μέτρων ειρηνικής οικοδόμησης θα μπορούσε να προσφέρει μακροπρόθεσμες λύσεις στην παγκόσμια αστάθεια.
Σε έναν κόσμο που επιθυμεί ειρήνη και πρόοδο, όχι πόλεμο και σπατάλη, αυτά τα μέτρα φαίνονται λογικά και επιτεύξιμα.
www.bankingnews.gr
Στις 13 Μαρτίου, ο Rutte επισκέφθηκε τον Trump στο Οβάλ Γραφείο, όπου συνεχάρη τον πρόεδρο των ΗΠΑ για πολλές ενέργειές του, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου στην Ουκρανία.
Ο Rutte έκλεισε τη συνάντηση εκφράζοντας την ανυπομονησία του να φιλοξενήσει τον Trump στη Χάγη, την «πατρίδα» του, και εξέφρασε την επιθυμία του να «συνεργαστούν για να διασφαλίσουν ότι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ θα είναι μια πραγματική επιτυχία που θα προβάλλει τη δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών στη σκηνή του κόσμου».
Αυτή η δήλωση του Rutte αναδεικνύει την αλήθεια πίσω από τη λειτουργία του ΝΑΤΟ: οι ΗΠΑ είναι εκείνες που καθορίζουν την πορεία του ΝΑΤΟ και είναι ο βασικός μηχανισμός για την προβολή της αμερικανικής δύναμης στον κόσμο.
Αυτό το γεγονός δεν θα πρέπει να αμφισβητείται. Είναι ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο που η ιδέα της αποχώρησης των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ – όπως είχε απειλήσει ο Trump αν οι Ευρωπαίοι δεν αύξαναν τις στρατιωτικές τους δαπάνες – είναι μάταιη.
Το ΝΑΤΟ είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Λίγη ιστορία
Από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, το ΝΑΤΟ έχει διεξάγει μερικούς από τους πιο φονικούς πολέμους στον πλανήτη και τώρα απειλεί με την απίθανη δυνατότητα πυρηνικής σύγκρουσης.
Τα στοιχεία για αυτήν την πορεία είναι πολλά, και το Ντοσιέ Ιουνίου από το Tricontinental: Institute for Social Research και το No Cold War Collective επιβεβαιώνει αυτές τις ανησυχίες με τίτλο "NATO: Η πιο επικίνδυνη οργάνωση στη Γη."
Η τίτλος δεν είναι υπερβολικός. Αντίθετα, αντικατοπτρίζει τις σφοδρές πραγματικότητες.
Από το 1999, όταν το ΝΑΤΟ διαμέλισε την Γιουγκοσλαβία, μέχρι το 2011, όταν κατέστρεψε το κράτος της Λιβύης, η Συμμαχία έχει προκαλέσει τεράστιες ανθρωπιστικές καταστροφές.
Αυτό που δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε είναι ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι ένας αυτόνομος οργανισμός, αλλά ένα όργανο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και του στρατηγικού σχεδιασμού των ΗΠΑ.
Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν το ΝΑΤΟ για να ενσωματώσουν την Ανατολική Ευρώπη σε μια ομάδα κρατών που υπακούει στις στρατηγικές τους επιδιώξεις.
Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση επεκτάθηκε ανατολικά και προσπάθησε να οικοδομήσει αυτόνομες ευρωπαϊκές θεσμικές δομές, το ΝΑΤΟ εξασφάλισε ότι οι ΗΠΑ θα ήταν η κινητήρια δύναμη για οποιαδήποτε ευρωπαϊκή επέκταση.
Η ρητή προειδοποίηση του τότε πρόεδρου της Ρωσίας, Boris Yeltsin, το 1995, σχετικά με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας είναι χαρακτηριστική: «Αυτός είναι ο πρώτος δείκτης του τι μπορεί να συμβεί όταν το ΝΑΤΟ φτάσει στα σύνορα της Ρωσίας…
Ο πόλεμος μπορεί να ξεσπάσει σε όλη την Ευρώπη».
Εργαλείο εξουσίας
Το ΝΑΤΟ, λοιπόν, συνεχίζει να χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ ως ένα εργαλείο για να ελέγχει και να περιορίζει τους «σχεδόν ίδιους αντιπάλους», όπως η Ρωσία και η Κίνα, παρά το γεγονός ότι αυτές οι χώρες δεν έχουν απειλήσει την Ευρώπη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να καταστήσουν το ΝΑΤΟ το μέσο για να περιορίσουν τις δυνατότητες στρατηγικής αντίστασης από τα κράτη αυτά.
Περαιτέρω, το ΝΑΤΟ, κάτω από την πίεση των ΗΠΑ, έχει θέσει ως στόχο τις στρατιωτικές δαπάνες των κρατών-μελών του, αυξάνοντάς τες από το 2% στο 5% του ΑΕΠ, κάτι που είναι δύσκολο για πολλές χώρες να πετύχουν χωρίς σοβαρές περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες.
Τέλος, το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και το στρατηγικό σχέδιο για το 2025 δείχνει ότι δεν έχει τους πόρους να επενδύσει σε στρατιωτικά προγράμματα χωρίς να διακυβεύσει την ευημερία του λαού του.
Η λύση που προτείνεται από διάφορους ευρωπαϊκούς φορείς είναι η ενίσχυση της διπλωματίας, η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας και η μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ενώ η αγορά ειρηνικών λύσεων μέσω ελέγχου των όπλων και άλλων μέτρων ειρηνικής οικοδόμησης θα μπορούσε να προσφέρει μακροπρόθεσμες λύσεις στην παγκόσμια αστάθεια.
Σε έναν κόσμο που επιθυμεί ειρήνη και πρόοδο, όχι πόλεμο και σπατάλη, αυτά τα μέτρα φαίνονται λογικά και επιτεύξιμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών