Οι ιρανικές δυνάμεις εκτόξευσαν τρεις τέτοιους πυραύλους κατά στόχων στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων της έδρας της Mossad, των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών και μίας αεροπορικής βάσης
Με μια κίνηση-σοκ που ξάφνιασε συμμάχους και αντιπάλους, το Ιράν εξαπέλυσε για πρώτη φορά τον πανίσχυρο διηπειρωτικό πύραυλο Sejjil — τον «εφιάλτη» των αεράμυνων, ή όπως πολλοί έσπευσαν να τον αποκαλέσουν στα social media, τον «Ιρανικό Oreshnik».
Η επίθεση κλόνισε συθέμελα την ήδη καταρρέουσα αντιαεροπορική άμυνα του Ισραήλ και επιβάρυνε ακόμα περισσότερο το εξαντλημένο Iron Dome, το οποίο αδυνατεί πλέον να συγκρατήσει τη χιονοστιβάδα πυραυλικών απειλών από την Τεχεράνη.
Ειδικότερα, στις 18 Ιουνίου, το Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) ανακοίνωσε ότι χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον υπερβαλλιστικό πύραυλο Sejjil στο πλαίσιο της Επιχείρησης Αληθινή Υπόσχεση 3.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Tasnim, οι ιρανικές δυνάμεις εκτόξευσαν τρεις τέτοιους πυραύλους κατά στόχων στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων της έδρας της Mossad, των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών και μίας αεροπορικής βάσης.
Το IRGC τόνισε ότι οι επιθέσεις θα συνεχιστούν, χαρακτηρίζοντάς τες «αποτελεσματικές και συνεχείς».
Οι πρώτες (τρομακτικές) εικόνες από τον «ιρανικό Oreshnik» που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του νέου διηπειρωτικού πυραύλου Sejjil του Ιράν
Ο Sajjil είναι πύραυλος επιφανείας-σε-επιφάνεια και δοκιμάστηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2008.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι:
Σύμφωνα, δε, με ειδικούς, ο Sejjil είναι πιο δύσκολος στην αναχαίτιση λόγω της υψηλής ταχύτητας και ευελιξίας του, γεγονός που τον καθιστά σοβαρή απειλή για τα συστήματα αεράμυνας.
Ποιοι είναι οι υπόλοιποι ιρανικοί πύραυλοι που χρησιμοποιούνται κατά του Ισραήλ
Εκτός από τον Sajjil, το Ιράν έχει ενεργοποιήσει και άλλους τύπους βαλλιστικών πυραύλων:
Καθώς και πολλοί ακόμη υπερηχητικοί πύραυλοι, οι οποίοι, σύμφωνα με τους Φρουρούς της Επανάστασης, φτάνουν ταχύτητες 12–13 Mach και μπορούν να μεταβάλλουν την τροχιά τους εντός και εκτός ατμόσφαιρας.
Επισημαίνεται ότι στις επιθέσεις συμμετέχουν και οι Houthi της Υεμένης, οι οποίοι εκτόξευσαν υπερηχητικούς πυραύλους Palestine-2 κατά του Tel Aviv.
Η κλιμάκωση της σύγκρουσης: Κύματα αντεπίθεσης και ρητορική ανάφλεξη
Η κλιμάκωση προέκυψε έπειτα από την ισραηλινή Επιχείρηση Rising Lion, η οποία έπληξε περισσότερους από 100 στόχους στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένων πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Η Τεχεράνη απάντησε με την Επιχείρηση True Promise 3, χρησιμοποιώντας βαλλιστικούς και υπερηχητικούς πυραύλους.
Βεβαίως, το Ισραήλ υποστήριξε ότι αναχαίτισε μέρος των πυραύλων, όμως το IRGC υποστήριξε ότι κατόρθωσε να «εξασφαλίσει έλεγχο του εναέριου χώρου» με τη χρήση πυραύλων Fateh.
"True Promise 3": Το οπλοστάσιο του Ιράν και τα «12 κρίσιμα λεπτά»
Το 2023, το Ιρανικό Υπουργείο Άμυνας αποχαρακτήρισε τον Kheibar, έναν βαλλιστικό πύραυλο μέσου βεληνεκούς, με κεφαλή 1.500 κιλών και εμβέλεια 2.000 χλμ.
Την ίδια χρονιά, ανακοινώθηκαν επιτυχείς δοκιμές υπερηχητικού πυραύλου ικανού να ελίσσεται τόσο εντός όσο και εκτός της ατμόσφαιρας, σε ταχύτητες 12–13 Mach, δηλαδή 12 έως 13 φορές την ταχύτητα του ήχου.
Σημειωτέον, ότι η απόσταση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ είναι περίπου 1.300 έως 1.500 χιλιόμετρα.
Οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν που ταξιδεύουν με ταχύτητα Mach 5 μπορούν να φτάσουν στο Ισραήλ σε περίπου 12 λεπτά, αν και ο ακριβής χρόνος εξαρτάται από τον τύπο του πυραύλου και την τοποθεσία εκτόξευσης.
Αυτό που καθιστά τους βαλλιστικούς πυραύλους ιδιαίτερα επικίνδυνους είναι ο συνδυασμός του μεγάλου βεληνεκούς, της υψηλής ταχύτητας και του πόσο δύσκολο είναι να αναχαιτιστούν.
Η γρήγορη, υψηλή πορεία πτήσης τους δίνει στα αμυντικά συστήματα ελάχιστο χρόνο να αντιδράσουν, και όταν επανέρχονται στην ατμόσφαιρα, κατεβαίνουν ακόμη πιο γρήγορα, καθιστώντας την αναχαίτιση ακόμη πιο δύσκολη. Ορισμένοι πύραυλοι αναπτύσσουν επίσης δολώματα ή άλλα αντίμετρα για να ξεγελάσουν τα ραντάρ και τις αντιπυραυλικές άμυνες, καθιστώντας δυσκολότερη την αναχαίτισή τους.
www.bankingnews.gr
Η επίθεση κλόνισε συθέμελα την ήδη καταρρέουσα αντιαεροπορική άμυνα του Ισραήλ και επιβάρυνε ακόμα περισσότερο το εξαντλημένο Iron Dome, το οποίο αδυνατεί πλέον να συγκρατήσει τη χιονοστιβάδα πυραυλικών απειλών από την Τεχεράνη.
Ειδικότερα, στις 18 Ιουνίου, το Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) ανακοίνωσε ότι χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον υπερβαλλιστικό πύραυλο Sejjil στο πλαίσιο της Επιχείρησης Αληθινή Υπόσχεση 3.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Tasnim, οι ιρανικές δυνάμεις εκτόξευσαν τρεις τέτοιους πυραύλους κατά στόχων στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων της έδρας της Mossad, των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών και μίας αεροπορικής βάσης.
Το IRGC τόνισε ότι οι επιθέσεις θα συνεχιστούν, χαρακτηρίζοντάς τες «αποτελεσματικές και συνεχείς».
Οι πρώτες (τρομακτικές) εικόνες από τον «ιρανικό Oreshnik» που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου
We compare the video of the launch of the ?? Oreshnik (1st video) and the video of the launch of the Iranian ?? missile (2nd video). pic.twitter.com/zGTZneHBc9
— King Chelsea Ug ???? (@ug_chelsea) June 18, 2025
So today Iran used "Oreshnik" on Israel. Amazing! pic.twitter.com/4oFkkPaLui
— SlavicFreeSpirit (@SlavFreeSpirit) June 18, 2025
????‼️? Iranian Oreshnik flies towards Israel?! pic.twitter.com/SyWTlRuArD
— Lord Bebo (@MyLordBebo) June 18, 2025
— Maria Rykov ✪ ???? (@MariaRykov) June 18, 2025
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του νέου διηπειρωτικού πυραύλου Sejjil του Ιράν
Ο Sajjil είναι πύραυλος επιφανείας-σε-επιφάνεια και δοκιμάστηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2008.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι:
- Εμβέλεια έως 2.000 χιλιόμετρα, ικανή να καλύψει ολόκληρη την επικράτεια του Ισραήλ.
- Βελτιωμένη ταχύτητα και ακρίβεια σε σύγκριση με προηγούμενα ιρανικά μοντέλα.
- Μήκος 17,5 μέτρα και πολεμική κεφαλή βάρους από 500 έως 1.500 κιλά.
- Εκτόξευση δύο σταδίων, με κινητήρα στερεών καυσίμων που προσφέρει ταχεία επιτάχυνση στην αρχική φάση της πτήσης.
Σύμφωνα, δε, με ειδικούς, ο Sejjil είναι πιο δύσκολος στην αναχαίτιση λόγω της υψηλής ταχύτητας και ευελιξίας του, γεγονός που τον καθιστά σοβαρή απειλή για τα συστήματα αεράμυνας.
Ποιοι είναι οι υπόλοιποι ιρανικοί πύραυλοι που χρησιμοποιούνται κατά του Ισραήλ
Εκτός από τον Sajjil, το Ιράν έχει ενεργοποιήσει και άλλους τύπους βαλλιστικών πυραύλων:
- Emad (1.700 χλμ.) και Ghadr (1.950 χλμ.): εξελιγμένες εκδόσεις του πυραύλου Shahab-3 με πολεμικές κεφαλές βάρους 750 κιλών.
- Kheibar Shekan (1.450 χλμ.): ιδιαίτερα ευέλικτος πύραυλος στερεών καυσίμων, παρουσιάστηκε το 2022.
Καθώς και πολλοί ακόμη υπερηχητικοί πύραυλοι, οι οποίοι, σύμφωνα με τους Φρουρούς της Επανάστασης, φτάνουν ταχύτητες 12–13 Mach και μπορούν να μεταβάλλουν την τροχιά τους εντός και εκτός ατμόσφαιρας.
Επισημαίνεται ότι στις επιθέσεις συμμετέχουν και οι Houthi της Υεμένης, οι οποίοι εκτόξευσαν υπερηχητικούς πυραύλους Palestine-2 κατά του Tel Aviv.
Η κλιμάκωση της σύγκρουσης: Κύματα αντεπίθεσης και ρητορική ανάφλεξη
Η κλιμάκωση προέκυψε έπειτα από την ισραηλινή Επιχείρηση Rising Lion, η οποία έπληξε περισσότερους από 100 στόχους στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένων πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Η Τεχεράνη απάντησε με την Επιχείρηση True Promise 3, χρησιμοποιώντας βαλλιστικούς και υπερηχητικούς πυραύλους.
Βεβαίως, το Ισραήλ υποστήριξε ότι αναχαίτισε μέρος των πυραύλων, όμως το IRGC υποστήριξε ότι κατόρθωσε να «εξασφαλίσει έλεγχο του εναέριου χώρου» με τη χρήση πυραύλων Fateh.
"True Promise 3": Το οπλοστάσιο του Ιράν και τα «12 κρίσιμα λεπτά»
Το 2023, το Ιρανικό Υπουργείο Άμυνας αποχαρακτήρισε τον Kheibar, έναν βαλλιστικό πύραυλο μέσου βεληνεκούς, με κεφαλή 1.500 κιλών και εμβέλεια 2.000 χλμ.
Την ίδια χρονιά, ανακοινώθηκαν επιτυχείς δοκιμές υπερηχητικού πυραύλου ικανού να ελίσσεται τόσο εντός όσο και εκτός της ατμόσφαιρας, σε ταχύτητες 12–13 Mach, δηλαδή 12 έως 13 φορές την ταχύτητα του ήχου.
Σημειωτέον, ότι η απόσταση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ είναι περίπου 1.300 έως 1.500 χιλιόμετρα.
Οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν που ταξιδεύουν με ταχύτητα Mach 5 μπορούν να φτάσουν στο Ισραήλ σε περίπου 12 λεπτά, αν και ο ακριβής χρόνος εξαρτάται από τον τύπο του πυραύλου και την τοποθεσία εκτόξευσης.
Αυτό που καθιστά τους βαλλιστικούς πυραύλους ιδιαίτερα επικίνδυνους είναι ο συνδυασμός του μεγάλου βεληνεκούς, της υψηλής ταχύτητας και του πόσο δύσκολο είναι να αναχαιτιστούν.
Η γρήγορη, υψηλή πορεία πτήσης τους δίνει στα αμυντικά συστήματα ελάχιστο χρόνο να αντιδράσουν, και όταν επανέρχονται στην ατμόσφαιρα, κατεβαίνουν ακόμη πιο γρήγορα, καθιστώντας την αναχαίτιση ακόμη πιο δύσκολη. Ορισμένοι πύραυλοι αναπτύσσουν επίσης δολώματα ή άλλα αντίμετρα για να ξεγελάσουν τα ραντάρ και τις αντιπυραυλικές άμυνες, καθιστώντας δυσκολότερη την αναχαίτισή τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών