Παρά τα πολύ οδυνηρά χτυπήματα, το Ιράν μπορεί να αντέξει σε μία τέτοιου είδους αντιπαράθεση περισσότερό χρόνο από το Ισραήλ.
Ταυτόχρονα, ο ισραηλινός στρατός είναι πιο «ακονισμένος» για χερσαίες επιχειρήσεις — οι οποίες, σε αυτή τη φάση, αποκλείονται.
Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας, τιμημένος στρατιωτικός πιλότος και υποστράτηγος Vladimir Popov, μίλησε τόσο για το αν το Ισραήλ μπορεί να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων, όσο και για το αν μεγαλύτεροι παίκτες μπορεί να εμπλακούν στον πόλεμο σε περίπτωση που το Ισραήλ εξαντλήσει τους πόρους του.
Την τέταρτη ημέρα της σύγκρουσης Ισραήλ-Ιράν, η εφημερίδα The Times of Israel ανέφερε, επικαλούμενη δεδομένα παρακολούθησης πτήσεων, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν μία μαζική ανάπτυξη αεροσκαφών ανεφοδιασμού στον Ατλαντικό.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η απογείωση των αεροσκαφών KC-135 και KC-46 ξεκίνησε αργά το βράδυ της 15ης Ιουνίου.
Τουλάχιστον 30 τέτοιου τύπου αεροσκάφη απογειώθηκαν από βάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και κατευθύνθηκαν ανατολικά.
Ο αναλυτής το εξέλαβε ως μία ένδειξη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να «συμπλεύσουν» με το Ισραήλ σε μία αντιπαράθεση κατά του Ιράν.
Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας σημείωσε ότι ο Trump είναι μάλλον απίθανο να διακινδυνεύσει να υποστηρίξει μία τέτοια σύγκρουση, ιδιαίτερα αφού δεν αφορά εδαφικά συμφέροντα.
— Η κυβέρνηση Trump δεν πρόκειται να υποστηρίξει ανοιχτά το Ισραήλ, το οποίο προτρέχει των γεγονότων, — δηλώνει ο Popov. —
Ο Trump θέλει το Νόμπελ Ειρήνης και, ως πιθανός «ειρηνοποιός» του μέλλοντος, προσπαθεί να κλείνει συγκρούσεις, όχι να ανοίγει νέες. Δεν νομίζω ότι μπορεί να αποφασίσει μία ανοιχτή στήριξη του Ισραήλ, ακόμη και αν τα πράγματα δυσκολέψουν πολύ. Ο τέως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έχει προειδοποιήσει αρκετές φορές δημόσια την κυβέρνηση του Νετανιάχου ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει το δρόμο της κλιμάκωσης. Χρησιμοποιούσε μία παρόμοια γραμμή και κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων του Ισραήλ με τη Hamas στη Λωρίδα της Γάζας, οι οποίες ξεκίνησαν επί προεδρίας Μπάιντεν.
— Για πόσο μπορεί το Ισραήλ και το Ιράν να πολεμούν σε μία τέτοιου τύπου αντιπαράθεση, κάνοντας χρήση όπλων μεγάλου βεληνεκούς;
— Το Ιράν είναι μία αρκετά ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Οι πολυετείς κυρώσεις δεν κατάφεραν να διαλύσουν την οικονομία του, αντιθέτως του έδωσαν το χρόνο να αναπτύξει μία αυτάρκεια σε αρκετούς τομείς, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε βιομηχανικό επίπεδο.
Πολλές φορές ακούγεται ότι οι υπερηχητικοί και μεγάλου βεληνεκούς πύραυλοι του Ιράν και του Ιράκ προσαρμόζονται από ρωσικά σχέδια. Χωρίς αμφιβολία, παραδώσαμε ορισμένες τεχνολογίες στο Ιράν, σε αμοιβαία επωφελή βάση, και υποστηρίξαμε το στρατιωτικοβιομηχανικό του συγκρότημα. Ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό το Ιράν αναπτύσσει το έργο του αυτόνομα. Χρησιμοποιεί κάποιες εισαγόμενες τεχνολογίες, αλλά σχεδιάζει, δοκιμάζει και κατασκευάζνει τα περισσότερα όπλα του στις δικές του εγκαταστάσεις.
— Για πόσο μπορεί το Ισραήλ και η Hezbollah να αντεπεξέλθουν σε έναν τέτοιου τύπου πυραυλικό πόλεμο;
— Η Hezbollah διαθέτει μία αρκετά ανθεκτική δομή διοίκησης, μεγάλες αποθήκες πυραύλων και μία γραμμή ανεφοδιασμού από το Ιράν. Χωρίς μία χερσαία εισβολή — κάτι αρκετά ριψοκίνδυνο — το Ισραήλ μπορεί να βρεθεί σε μία παρατεταμένη αντιπαράθεση. Οι πυραυλικοί του αμυντικοί, αν και αρκετά αποτελεσματικοί, μπορεί τελικά να μην προλαβαίνουν όλα τα βλήματα.
Πολλές από τις ρουκέτες και τους πυραύλους της Hezbollaz προσανατολίζονται σε πολιτικά κέντρα του Ισραήλ, σε λιμάνια, αεροδρόμια και ενεργειακή υποδομή.
Κατά κύριο λόγο, αυτά τα όπλα προσαρμόζονται και αναβαθμίζονται τοπικά, με τεχνολογική βοήθεια του Ιράν, δίνοντας στην Χεζμπολάχ μία σχετική αυτάρκεια.
— Νομίζω ότι το Ιράν διαθέτει αρκετά μεγάλα αποθέματα. Χιλιάδες πυραύλους. Μπορούν να αντέξουν αρκετό καιρό, ακόμη και σε συνθήκες μαζικών πληγμάτων στο ιρανικό έδαφος. Μία τέτοιου τύπου αντιπαράθεση μπορεί να διαρκέσει δύο, τέσσερις, ακόμη και έξι μήνες. Αλλά το αν το Ισραήλ μπορεί να αντεπεξέλθει σε έναν τέτοιο ρυθμό χωρίς την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα. Ο χρόνος λειτουργεί σε βάρος του Ισραήλ.
— Γιατί;
— Επειδή μία τέτοιου μεγέθους και διάρκειας αντιπαράθεση εξαντλεί τους πόρους του Ισραήλ, δοκιμάζει το ανθρώπινο δυναμικό του και δοκιμάζει το ηθικό του πληθυσμού. Εδώ δεν μιλάμε για μία τοπικής κλίμακας επιχείρηση, όπου το Ισραήλ μπορεί να συγκεντρώσει όλες του τις δυνάμεις σε ένα σημείο. Μιλάμε για μία πολυμέτωπη αντιπαράθεση, όπου το Ισραήλ είναι αναγκασμένο να αμύνεται σε αρκετά σημεία ταυτόχρονα.
Το Ισραήλ μπορεί σε μία τέτοια περίπτωση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά το «Σιδερένιο Θόλο» του, αλλά το αντιπυραυλικό του σύστημα σχεδιάστηκε αρχικά για πιο περιορισμένες, σποραδικότερες επιθέσεις. Σε μία παρατεταμένη πυραυλική επίθεση, όπου οι βολές διαδέχονται η μία την άλλη, το σύστημα μπορεί να κορεστεί. Χωρίς αρκετό χρόνο για επαναφόρτιση, το «Σιδερένιο Θόλο» μπορεί να αφήσει αρκετούς πυραύλους να περάσουν.
Το Ισραήλ μπορεί, πριν 10-20 χρόνια, να μπορούσε να εξουδετερώσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ή να προκαλέσει μία αποφασιστική ήττα, αλλά σήμερα το Ιράν είναι αρκετά πιο δυνατό. Ο χρόνος έχει λειτουργήσει υπέρ του, δίνοντας του περιθώριο να αναπτύξει μία πιο πολυδιάστατη, ανθεκτική και αυτάρκη αμυντική βιομηχανία.
— Δεν το κατάλαβε αυτό το Ισραήλ από την αρχή;
— Μάλλον παρασύρθηκε από μία αίσθηση υπεροχής, προερχόμενη τόσο από το τεχνολογικό του προβάδισμα όσο και από το γεγονός ότι σε αρκετά άλλα μέτωπα — Χαμάς, Χεζμπολάχ — σημείωσε σχετική επιτυχία. Ο αραβικός κόσμος, εξάλλου, παρέμενε διαιρεμένος και αρκετά αδύναμος ώστε να αντιδράσει συντονισμένα.
— Αν το Ισραήλ αρχίσει να χάνει οριστικά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να το υπερασπιστούν;
— Δεν νομίζω. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να παρέχουν τεχνική και διπλωματική υποστήριξη, αλλά μία ανοιχτή εμπλοκή τους σε μία τέτοιου μεγέθους σύγκρουση μπορεί να μην εξυπηρετεί τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Ο Τραμπ, σε μία τέτοια συγκυρία, μπορεί να προσανατολιστεί σε μία πολιτική διαμεσολάβησης, προσανατολίζοντας το προφίλ του ως «ειρηνοποιού» και διεκδικώντας το Νόμπελ Ειρήνης.
— Μπορεί το Ισραήλ, σε μία τέτοια κατάσταση, να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων;
— Κατηγορηματικά όχι. Κάποτε, η Χρυσή Μέιρ, μία από τους θεμελιωτές του Ισραήλ, είπε ότι το Ισραήλ «δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα, αλλά αν τεθεί σε κίνδυνο, μπορεί να αντιδράσει ανάλογα». Αυτή όμως η λογική ανήκει σε μία άλλη εποχή. Χρήση πυρηνικών όπλων σήμερα, ακόμη και σε περιορισμένη κλίμακα, μπορεί να πυροδοτήσει μία περιφερειακή, αν όχι παγκόσμια, ανάφλεξη. Μία τέτοια κίνηση μπορεί να οδηγήσει το Ισραήλ σε ολοκληρωτική απομόνωση, ακόμα και σε μία αντεπίθεση τέτοιου μεγέθους, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμα και την ύπαρξή του.
— Πώς μπορεί λοιπόν να εξελιχθεί η σύγκρουση;
— Οι δύο πλευρές πιθανότατα να συνεχίσουν να ανταλλάσσουν πυραυλικά χτυπήματα. Ο γεωγραφικός παράγοντας εδώ παίζει καθοριστικό ρόλο: το Ιράν, όντας μία τεράστια χώρα, μπορεί να απορροφήσει περισσότερη ζημιά, ενώ το Ισραήλ, αρκετά μικρό σε έκταση, μπορεί να πληγεί πιο εύκολα σε νευραλγικούς τομείς.
Το Ισραήλ μπορεί να αναχαιτίσει το 50-70% των πυραύλων και drones, όμως ακόμα και οι λίγες βολές που τελικά φτάνουν σε στόχους μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές — τόσο σε υποδομές όσο και σε πολιτικά κέντρα — αποδυναμώνοντας το ηθικό του πληθυσμού.
Ήδη λοιπόν διαφαίνεται ότι μία τέτοιου τύπου αντιπαράθεση οδηγείται σε αδιέξοδο. Καμία πλευρά δεν μπορεί να πετύχει μία αποφασιστική νίκη, και τελικά οι δύο αντίπαλοι μπορεί να εξαναγκαστούν, αργά ή γρήγορα, σε μία διαπραγμάτευση.
Σχόλια αναγνωστών