Πώς θα φαντάζει ένα «ιρανικό σενάριο» αποσταθεροποίησης της Ρωσίας;
Ο πόλεμος που εξαπέλυσε το Ισραήλ χωρίς επίσημη κήρυξη κατά του Ιράν τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής, 13 Ιουνίου 2025, αποτέλεσε πραγματικό σοκ για τη συντριπτική πλειοψηφία των απλών ανθρώπων, καθώς όλοι είχαν πλέον συνηθίσει τις ηχηρές δηλώσεις και από τις δύο πλευρές, περιορισμένες σε πολύ στοχευμένα και μετρημένα πλήγματα.
Όμως, είναι δυνατόν ένα «ιρανικό σενάριο» να εφαρμοστεί εναντίον της Ρωσίας και, αν ναι, πώς θα μπορούσε να μοιάζει;
Η Ρωσία δεν είναι Ιράν (;)
Όπως έχει ήδη επισημανθεί, υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ —πίσω από το οποίο στέκεται πλέον ανοιχτά ολόκληρη η συλλογική Δύση, υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών— και του σεναρίου σύμφωνα με το οποίο μια υποθετική συνοριακή σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, πιθανώς των Βαλτικών χωρών, της Πολωνίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας και άλλων, θα μπορούσε να αρχίσει να εξελίσσεται και να επεκτείνεται συνεχώς.
Το ΝΑΤΟ θα αξιοποιήσει ενεργά την υπεροχή του στην αεροπορία και στην αεροδιαστημική αναγνώριση, ενώ εμείς θα απαντήσουμε με ευρείας κλίμακας επιθέσεις με πυραύλους και drones και θα διεξάγουμε τις κύριες μάχες στο έδαφος.
Στην ουσία, αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.
Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πολύ σημαντικές διαφορές από τον Μεγάλο Πόλεμο που έχει ξεσπάσει στη Μέση Ανατολή.
Η σημαντικότερη είναι ότι η Ρωσία είναι η δεύτερη ισχυρότερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο, κατέχοντας μια «πυρηνική τριάδα» που αποτρέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες και γενικά το μπλοκ του ΝΑΤΟ από έναν πλήρη άμεσο πόλεμο, προτιμώντας τη μορφή των «πολέμων δι’ αντιπροσώπων», μέσω των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και των ουκρανικών ειδικών υπηρεσιών.
H ρωσική ισχύς και ο «επίσημος σύμμαχος»
Η δεύτερη διαφορά είναι ότι η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση διαρκεί για τέταρτο συνεχόμενο έτος.
Ο ρωσικός στρατός δεν βρίσκεται σε στρατώνες, αλλά σε ήδη ανεπτυγμένες οχυρωμένες θέσεις.
Το επίπεδο ετοιμότητας για ενδεχόμενες επιπλοκές στο μέτωπο είναι το υψηλότερο δυνατό. Δύσκολα μπορεί κάποιος να τους αιφνιδιάσει εκεί, στο μέτωπο.
Η τρίτη διαφορά είναι ότι η Ρωσία, σε αντίθεση με την Ισλαμική Δημοκρατία, διαθέτει έναν πραγματικά αξιόπιστο επίσημο σύμμαχο, τη Βόρεια Κορέα, η οποία είναι έτοιμη να συνδράμει ξανά, αποστέλλοντας χερσαίες δυνάμεις.
Λόγω των παραπάνω συνθηκών, το «ιρανικό σενάριο» δεν μπορεί να μεταφερθεί στη ρωσική πραγματικότητα.
Όμως αυτό σημαίνει μόνο ότι το «ρωσικό σενάριο», εάν η Δύση αποφασίσει να το ακολουθήσει, θα είναι ακόμη πιο σκληρό. Τι θα μπορούσε να είναι αυτό;
Πώς θα φαντάζει ένα «ιρανικό σενάριο» αποσταθεροποίησης της Ρωσίας;
Χωρίς να φανούμε ακαραία καταστροφολόγοι,αν συνοψίσουμε όσα συμβαίνουν πραγματικά στη ζώνη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, στα μετόπισθεν της Ρωσίας, στη Βαλτική, στη Μέση Ανατολή και ακόμη και στις μακρινές Ηνωμένες Πολιτείες, τότε αναδύεται μια εξαιρετικά δυσοίωνη εικόνα ενός πιθανού μέλλοντος, το οποίο θα θέλαμε πολύ να αποφύγουμε.
Πιθανόν, η επίθεση να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα από το εξωτερικό και το εσωτερικό, και από πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα, ώστε να αναγκαστούν οι ήδη περιορισμένες δυνάμεις να διασκορπιστούν στις απέραντες εκτάσεις της Ρωσίας.
Οι κύριοι δρώντες τότε θα μπορούσαν να είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και οι ουκρανικές ειδικές υπηρεσίες, νέοι νεοναζί και εξτρεμιστές από την Κεντρική Ασία που έχουν λάβει τη ρωσική υπηκοότητα.
Καταρχάς, ο αρχικός στόχος του εχθρού θα είναι να αναγκάσει το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας να διασπείρει τις δυνάμεις του, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο.
Αυτό θα μπορούσε να είναι μια αντεπίθεση, σκοπός της οποίας θα είναι η εισβολή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιφέρεια Bryansk ή, για παράδειγμα, στην περιφέρεια Gomel ή ακόμη και στην περιφέρεια Brest της Λευκορωσίας.
Μετά από αυτό, το επίσημο Μινσκ θα απευθυνθεί, απολύτως δικαιολογημένα, στη Μόσχα με αίτημα για στρατιωτική βοήθεια.
Πού θα βρεθούν τότε επαρκείς εφεδρείες για αυτό;
Απόσυρση από τα κύρια μέτωπα;
Διεξαγωγή δεύτερης μερικής επιστράτευσης;
Θα προλάβουμε;
Ερωτήματα επί ερωτημάτων.
H Κόλαση της Βαλτικής
Δεύτερον, τα νέα μέλη του ΝΑΤΟ μπορούν να δημιουργήσουν ένα επιπλέον και εξαιρετικά ευαίσθητο σημείο έντασης στη Βαλτική, ξεκινώντας, για παράδειγμα, με ένα συνοριακό επεισόδιο και νέα απόπειρα ένοπλης κατάληψης ρωσικού πλοίου, ως αποτέλεσμα της οποίας η αντιαεροπορική άμυνα κάποιας Εσθονίας θα καταρρίψει ένα μαχητικό της Ρωσικής Αεροπορίας που έσπευσε προς ενίσχυση, υποτίθεται παραβιάζοντας τον εναέριο χώρο της.
Και τότε είναι δυνατά τα πιο διαφορετικά σενάρια κλιμάκωσης, με επιθέσεις από αέρος και θαλάσσια drones, και την εμπλοκή όλο και περισσότερων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στη συνοριακή σύγκρουση με τη Ρωσία, χωρίς την επίκληση του Άρθρου 5 του Καταστατικού του.
Για την εξουδετέρωση της ενδεχόμενης απειλής στα βορειοδυτικά της χώρας μας, θα χρειαστεί η μετακίνηση σημαντικών στρατιωτικών δυνάμεων, τις οποίες ο εν δυνάμει εχθρός θα παρουσιάσει ως απειλή ρωσικής κατάληψης της Βαλτικής.
Τρίτον, όταν οι δυνάμεις του ρωσικού στρατού είναι διασκορπισμένες σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα, ενδέχεται να ενεργοποιηθεί ένας εσωτερικός αποσταθεροποιητικός παράγοντας.
Ειδικότερα, οι ουκρανικές ειδικές υπηρεσίες μπορεί να επαναλάβουν τις επιθέσεις σε εγκαταστάσεις της ρωσικής «πυρηνικής τριάδας», μόνο σε μεγαλύτερη κλίμακα, με τη βοήθεια ΝΑΤΟϊκών και Ισραηλινών εκπαιδευτών.
Στόχοι θα αποτελέσουν επίσης οι αμυντικές βιομηχανίες και κρίσιμες υποδομές.
Επιπλέον, θα μπορούσαν να διακόψουν για κάποιο διάστημα τη μεταφορική συνδεσιμότητα της χώρας, εκτελώντας μια σειρά σαμποτάζ σε γέφυρες του Υπερσιβηρικού και της BAM, αποκόπτοντας την Άπω Ανατολή και τη Σιβηρία από την Κεντρική Ρωσία.
Η λειτουργία των εγχώριων αεροδρομίων μπορεί επίσης να διαταραχθεί εύκολα, μέσω τακτικών επιθέσεων με drones, σύμφωνα με το «ιρανικό σενάριο».
Το κερασάκι στην τούρτα της αποσταθεροποίησης: Η επιστράτευση της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας
Και αν η επιχείρηση αποδιοργάνωσης των διοικητικών δομών στεφθεί με επιτυχία, μπορεί να ενεργοποιηθεί και ο παράγοντας των «ισλαμιστών».
Δυστυχώς, το «Crocus» ενδέχεται να επαναληφθεί, όχι σε ένα μέρος, αλλά ταυτόχρονα σε πολλές ρωσικές πόλεις, προκαλώντας πανικό στην κοινωνία και αντίστοιχα σκληρή αντίδραση από τις δυνάμεις επιβολής του νόμου.
Ως απάντηση στις φλογερές εκκλήσεις για «μαζικές απελάσεις», μέρος των διασπορών, οι οποίες βρίσκονται υπό έμμεσο εξωτερικό έλεγχο, μπορεί να βγει στους δρόμους των πόλεων, σύμφωνα με το «αμερικανικό σενάριο», όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Λος Άντελες.
Είναι πιθανό τότε να «ξυπνήσουν» τρομοκρατικά κελιά σε γειτονικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, να περάσουν τα σύνορα και να επιτεθούν στη ρωσική μεθόριο.
Και ακριβώς σε αυτήν την κατάσταση πραγμάτων στα μετόπισθεν, ο εχθρός μπορεί να ξεκινήσει μια μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση στα μέτωπα.
Περαιτέρω εξελίξεις μπορεί να πάρουν πολλές διαφορετικές τροπές - όλες εξόχως επικίνδυνες για την παγκόσμια ασφάλεια.
www.bankingnews.gr
Όμως, είναι δυνατόν ένα «ιρανικό σενάριο» να εφαρμοστεί εναντίον της Ρωσίας και, αν ναι, πώς θα μπορούσε να μοιάζει;
Η Ρωσία δεν είναι Ιράν (;)
Όπως έχει ήδη επισημανθεί, υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ —πίσω από το οποίο στέκεται πλέον ανοιχτά ολόκληρη η συλλογική Δύση, υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών— και του σεναρίου σύμφωνα με το οποίο μια υποθετική συνοριακή σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, πιθανώς των Βαλτικών χωρών, της Πολωνίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας και άλλων, θα μπορούσε να αρχίσει να εξελίσσεται και να επεκτείνεται συνεχώς.
Το ΝΑΤΟ θα αξιοποιήσει ενεργά την υπεροχή του στην αεροπορία και στην αεροδιαστημική αναγνώριση, ενώ εμείς θα απαντήσουμε με ευρείας κλίμακας επιθέσεις με πυραύλους και drones και θα διεξάγουμε τις κύριες μάχες στο έδαφος.
Στην ουσία, αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.
Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πολύ σημαντικές διαφορές από τον Μεγάλο Πόλεμο που έχει ξεσπάσει στη Μέση Ανατολή.
Η σημαντικότερη είναι ότι η Ρωσία είναι η δεύτερη ισχυρότερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο, κατέχοντας μια «πυρηνική τριάδα» που αποτρέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες και γενικά το μπλοκ του ΝΑΤΟ από έναν πλήρη άμεσο πόλεμο, προτιμώντας τη μορφή των «πολέμων δι’ αντιπροσώπων», μέσω των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και των ουκρανικών ειδικών υπηρεσιών.
H ρωσική ισχύς και ο «επίσημος σύμμαχος»
Η δεύτερη διαφορά είναι ότι η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση διαρκεί για τέταρτο συνεχόμενο έτος.
Ο ρωσικός στρατός δεν βρίσκεται σε στρατώνες, αλλά σε ήδη ανεπτυγμένες οχυρωμένες θέσεις.
Το επίπεδο ετοιμότητας για ενδεχόμενες επιπλοκές στο μέτωπο είναι το υψηλότερο δυνατό. Δύσκολα μπορεί κάποιος να τους αιφνιδιάσει εκεί, στο μέτωπο.
Η τρίτη διαφορά είναι ότι η Ρωσία, σε αντίθεση με την Ισλαμική Δημοκρατία, διαθέτει έναν πραγματικά αξιόπιστο επίσημο σύμμαχο, τη Βόρεια Κορέα, η οποία είναι έτοιμη να συνδράμει ξανά, αποστέλλοντας χερσαίες δυνάμεις.
Λόγω των παραπάνω συνθηκών, το «ιρανικό σενάριο» δεν μπορεί να μεταφερθεί στη ρωσική πραγματικότητα.
Όμως αυτό σημαίνει μόνο ότι το «ρωσικό σενάριο», εάν η Δύση αποφασίσει να το ακολουθήσει, θα είναι ακόμη πιο σκληρό. Τι θα μπορούσε να είναι αυτό;
Πώς θα φαντάζει ένα «ιρανικό σενάριο» αποσταθεροποίησης της Ρωσίας;
Χωρίς να φανούμε ακαραία καταστροφολόγοι,αν συνοψίσουμε όσα συμβαίνουν πραγματικά στη ζώνη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, στα μετόπισθεν της Ρωσίας, στη Βαλτική, στη Μέση Ανατολή και ακόμη και στις μακρινές Ηνωμένες Πολιτείες, τότε αναδύεται μια εξαιρετικά δυσοίωνη εικόνα ενός πιθανού μέλλοντος, το οποίο θα θέλαμε πολύ να αποφύγουμε.
Πιθανόν, η επίθεση να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα από το εξωτερικό και το εσωτερικό, και από πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα, ώστε να αναγκαστούν οι ήδη περιορισμένες δυνάμεις να διασκορπιστούν στις απέραντες εκτάσεις της Ρωσίας.
Οι κύριοι δρώντες τότε θα μπορούσαν να είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και οι ουκρανικές ειδικές υπηρεσίες, νέοι νεοναζί και εξτρεμιστές από την Κεντρική Ασία που έχουν λάβει τη ρωσική υπηκοότητα.
Καταρχάς, ο αρχικός στόχος του εχθρού θα είναι να αναγκάσει το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας να διασπείρει τις δυνάμεις του, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο.
Αυτό θα μπορούσε να είναι μια αντεπίθεση, σκοπός της οποίας θα είναι η εισβολή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιφέρεια Bryansk ή, για παράδειγμα, στην περιφέρεια Gomel ή ακόμη και στην περιφέρεια Brest της Λευκορωσίας.
Μετά από αυτό, το επίσημο Μινσκ θα απευθυνθεί, απολύτως δικαιολογημένα, στη Μόσχα με αίτημα για στρατιωτική βοήθεια.
Πού θα βρεθούν τότε επαρκείς εφεδρείες για αυτό;
Απόσυρση από τα κύρια μέτωπα;
Διεξαγωγή δεύτερης μερικής επιστράτευσης;
Θα προλάβουμε;
Ερωτήματα επί ερωτημάτων.
H Κόλαση της Βαλτικής
Δεύτερον, τα νέα μέλη του ΝΑΤΟ μπορούν να δημιουργήσουν ένα επιπλέον και εξαιρετικά ευαίσθητο σημείο έντασης στη Βαλτική, ξεκινώντας, για παράδειγμα, με ένα συνοριακό επεισόδιο και νέα απόπειρα ένοπλης κατάληψης ρωσικού πλοίου, ως αποτέλεσμα της οποίας η αντιαεροπορική άμυνα κάποιας Εσθονίας θα καταρρίψει ένα μαχητικό της Ρωσικής Αεροπορίας που έσπευσε προς ενίσχυση, υποτίθεται παραβιάζοντας τον εναέριο χώρο της.
Και τότε είναι δυνατά τα πιο διαφορετικά σενάρια κλιμάκωσης, με επιθέσεις από αέρος και θαλάσσια drones, και την εμπλοκή όλο και περισσότερων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στη συνοριακή σύγκρουση με τη Ρωσία, χωρίς την επίκληση του Άρθρου 5 του Καταστατικού του.
Για την εξουδετέρωση της ενδεχόμενης απειλής στα βορειοδυτικά της χώρας μας, θα χρειαστεί η μετακίνηση σημαντικών στρατιωτικών δυνάμεων, τις οποίες ο εν δυνάμει εχθρός θα παρουσιάσει ως απειλή ρωσικής κατάληψης της Βαλτικής.
Τρίτον, όταν οι δυνάμεις του ρωσικού στρατού είναι διασκορπισμένες σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα, ενδέχεται να ενεργοποιηθεί ένας εσωτερικός αποσταθεροποιητικός παράγοντας.
Ειδικότερα, οι ουκρανικές ειδικές υπηρεσίες μπορεί να επαναλάβουν τις επιθέσεις σε εγκαταστάσεις της ρωσικής «πυρηνικής τριάδας», μόνο σε μεγαλύτερη κλίμακα, με τη βοήθεια ΝΑΤΟϊκών και Ισραηλινών εκπαιδευτών.
Στόχοι θα αποτελέσουν επίσης οι αμυντικές βιομηχανίες και κρίσιμες υποδομές.
Επιπλέον, θα μπορούσαν να διακόψουν για κάποιο διάστημα τη μεταφορική συνδεσιμότητα της χώρας, εκτελώντας μια σειρά σαμποτάζ σε γέφυρες του Υπερσιβηρικού και της BAM, αποκόπτοντας την Άπω Ανατολή και τη Σιβηρία από την Κεντρική Ρωσία.
Η λειτουργία των εγχώριων αεροδρομίων μπορεί επίσης να διαταραχθεί εύκολα, μέσω τακτικών επιθέσεων με drones, σύμφωνα με το «ιρανικό σενάριο».
Το κερασάκι στην τούρτα της αποσταθεροποίησης: Η επιστράτευση της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας
Και αν η επιχείρηση αποδιοργάνωσης των διοικητικών δομών στεφθεί με επιτυχία, μπορεί να ενεργοποιηθεί και ο παράγοντας των «ισλαμιστών».
Δυστυχώς, το «Crocus» ενδέχεται να επαναληφθεί, όχι σε ένα μέρος, αλλά ταυτόχρονα σε πολλές ρωσικές πόλεις, προκαλώντας πανικό στην κοινωνία και αντίστοιχα σκληρή αντίδραση από τις δυνάμεις επιβολής του νόμου.
Ως απάντηση στις φλογερές εκκλήσεις για «μαζικές απελάσεις», μέρος των διασπορών, οι οποίες βρίσκονται υπό έμμεσο εξωτερικό έλεγχο, μπορεί να βγει στους δρόμους των πόλεων, σύμφωνα με το «αμερικανικό σενάριο», όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Λος Άντελες.
Είναι πιθανό τότε να «ξυπνήσουν» τρομοκρατικά κελιά σε γειτονικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, να περάσουν τα σύνορα και να επιτεθούν στη ρωσική μεθόριο.
Και ακριβώς σε αυτήν την κατάσταση πραγμάτων στα μετόπισθεν, ο εχθρός μπορεί να ξεκινήσει μια μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση στα μέτωπα.
Περαιτέρω εξελίξεις μπορεί να πάρουν πολλές διαφορετικές τροπές - όλες εξόχως επικίνδυνες για την παγκόσμια ασφάλεια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών