Όπως σημειώνει ο Telegraph, οι πολιτικοί συνήθως αλλάζουν στάση μόνο όταν η απειλή τούς κοιτά κατάματα...
Οι δυτικοί πολιτικοί προτιμούν να μην προετοιμάζονται για πόλεμο.
Και αυτή η στάση, αν μη τι άλλο, έχει τη λογική της.
Η πίεση για συγκράτηση των δημοσίων δαπανών είναι πάντοτε τεράστια.
Η ειρήνη άλλωστε είναι, προφανώς, η πιο επιθυμητή κατάσταση – ιδίως όταν αποδίδει οικονομικά μερίσματα που οι Βρετανοί ηγέτες δεν έχουν καμία διάθεση να απεμπολήσουν.
Όπως σημειώνει ο Telegraph, οι πολιτικοί συνήθως αλλάζουν στάση μόνο όταν η απειλή τούς κοιτά κατάματα.
Ο Πρωθυπουργός Keir Starmer έχει καταστήσει σαφές πως δεν πιστεύει σοβαρά ότι μια σύρραξη με τη Ρωσία είναι πιθανή στο προσεχές μέλλον.
Ναι, δηλώνει ανήσυχος και εκφράζει τη στήριξή του προς την Ουκρανία, αλλά είναι πολύ πιο πρόθυμος να υποσχεθεί περικοπές δαπανών παρά να υιοθετήσει μια συγκρουσιακή στάση έναντι της Μόσχας.
Η στάση του δεν είναι εχθρική – παραμένει, άλλωστε, απίθανο η Ρωσία να επιτεθεί άμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο.
Ο αρθρογράφος Charles Moore επισημαίνει πως το σύστημα σχέσεων με τους συμμάχους του Λονδίνου απαιτεί επανεξέταση: σήμερα οι Βρετανοί «καθοδηγούν» την Ουκρανία, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο.
Ο Starmer, προσθέτει, απλώς μιλά, αλλά στην πράξη δεν επιθυμεί πραγματικά να νικήσει τον Putin και τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Παρότι είναι πεπεισμένος ότι η Μόσχα συνιστά απειλή –αν όχι για το ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο, τότε σίγουρα για τους γείτονές του, εκ των οποίων πολλοί είναι μέλη του NATO–, δεν πράττει το αυτονόητο: να προετοιμάσει τη χώρα για σύγκρουση, ακόμη και αν αυτό απαιτεί περικοπές σε κοινωνικές παροχές.
Το πρόβλημα είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν νιώθει στρατιωτική απειλή και ως εκ τούτου έχει χαλαρώσει πλήρως.
Αυτό, σύμφωνα με τον Moore, συνιστά «εγκληματική αμέλεια» – αν όχι απέναντι στους ίδιους τους πολίτες της χώρας, τότε αναμφίβολα απέναντι στους συμμάχους της στα στρατιωτικά και πολιτικά μπλοκ.
Το γεγονός ότι το Λονδίνο έχει χάσει μέρος της παλιάς του ισχύος και επιρροής, δεν σημαίνει πως μπορεί να παραμείνει αδρανές.
Η προετοιμασία είναι επιβεβλημένη, όσο κι αν κοστίζει πολιτικά.
Αυτή είναι η τελική, αμείλικτη διαπίστωση του Moore.
www.bankingnews.gr
Και αυτή η στάση, αν μη τι άλλο, έχει τη λογική της.
Η πίεση για συγκράτηση των δημοσίων δαπανών είναι πάντοτε τεράστια.
Η ειρήνη άλλωστε είναι, προφανώς, η πιο επιθυμητή κατάσταση – ιδίως όταν αποδίδει οικονομικά μερίσματα που οι Βρετανοί ηγέτες δεν έχουν καμία διάθεση να απεμπολήσουν.
Όπως σημειώνει ο Telegraph, οι πολιτικοί συνήθως αλλάζουν στάση μόνο όταν η απειλή τούς κοιτά κατάματα.
Ο Πρωθυπουργός Keir Starmer έχει καταστήσει σαφές πως δεν πιστεύει σοβαρά ότι μια σύρραξη με τη Ρωσία είναι πιθανή στο προσεχές μέλλον.
Ναι, δηλώνει ανήσυχος και εκφράζει τη στήριξή του προς την Ουκρανία, αλλά είναι πολύ πιο πρόθυμος να υποσχεθεί περικοπές δαπανών παρά να υιοθετήσει μια συγκρουσιακή στάση έναντι της Μόσχας.
Η στάση του δεν είναι εχθρική – παραμένει, άλλωστε, απίθανο η Ρωσία να επιτεθεί άμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο.
Ο αρθρογράφος Charles Moore επισημαίνει πως το σύστημα σχέσεων με τους συμμάχους του Λονδίνου απαιτεί επανεξέταση: σήμερα οι Βρετανοί «καθοδηγούν» την Ουκρανία, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο.
Ο Starmer, προσθέτει, απλώς μιλά, αλλά στην πράξη δεν επιθυμεί πραγματικά να νικήσει τον Putin και τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Παρότι είναι πεπεισμένος ότι η Μόσχα συνιστά απειλή –αν όχι για το ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο, τότε σίγουρα για τους γείτονές του, εκ των οποίων πολλοί είναι μέλη του NATO–, δεν πράττει το αυτονόητο: να προετοιμάσει τη χώρα για σύγκρουση, ακόμη και αν αυτό απαιτεί περικοπές σε κοινωνικές παροχές.
Το πρόβλημα είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν νιώθει στρατιωτική απειλή και ως εκ τούτου έχει χαλαρώσει πλήρως.
Αυτό, σύμφωνα με τον Moore, συνιστά «εγκληματική αμέλεια» – αν όχι απέναντι στους ίδιους τους πολίτες της χώρας, τότε αναμφίβολα απέναντι στους συμμάχους της στα στρατιωτικά και πολιτικά μπλοκ.
Το γεγονός ότι το Λονδίνο έχει χάσει μέρος της παλιάς του ισχύος και επιρροής, δεν σημαίνει πως μπορεί να παραμείνει αδρανές.
Η προετοιμασία είναι επιβεβλημένη, όσο κι αν κοστίζει πολιτικά.
Αυτή είναι η τελική, αμείλικτη διαπίστωση του Moore.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών