Καθολικά lockdown, μαζική ανεργία, παγκόσμια πείνα και καταπάτηση ελευθεριών: Πώς η "επιστήμη" χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για τον μεγαλύτερο περιορισμό ατομικών δικαιωμάτων στη σύγχρονη ιστορία.
Τα χειρότερα επιχειρήματα κατά των lockdown λόγω κορωνοϊού ήταν ιατρικά και στατιστικά.
Για να καταλάβουμε το γιατί, αξίζει να θυμηθούμε ότι, ως άνθρωποι, έχουμε εξελιχθεί για να προστατευόμαστε από τον θάνατο και την ασθένεια.
Η αφαίρεση της ελευθερίας στο όνομα της ασφάλειας είναι πάντοτε και παντού υπερβολική.
Η παραπάνω, αυτονόητη διαπίστωση αξίζει να ειπωθεί, καθώς ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι και οργανισμοί συνεχίζουν είτε να αγνοούν το γεγονός ότι «σφύριξαν αδιάφορα» κατά τη διάρκεια των lockdown, είτε –ακόμη χειρότερα– να δικαιολογούν την αδράνειά τους εν μέσω μιας μαζικής καταπάτησης της ελευθερίας το 2020.
Ας ξεκινήσουμε από αυτούς που προσπαθούν να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους.
Η όχι και τόσο σπάνια δικαιολογία που προβάλλεται είναι ότι, επειδή τα περισσότερα άτομα και οργανισμοί στο φιλελεύθερο/αντικρατικό φάσμα δεν ήταν γιατροί ή δεν διέθεταν ιατρικό προσωπικό, δεν μπορούσαν να εκφέρουν αξιόπιστη αντίρρηση στα lockdown.
Έτσι, αντί να πάρουν θέση, προτίμησαν τη στάση του «περιμένουμε να δούμε», ώστε να εκδοθούν οι σχετικές ιατρικές γνωματεύσεις.
Σήμερα, κάποιοι από αυτούς τους φιλελεύθερους κύκλους παραδέχονται ότι όσοι εναντιώθηκαν δημόσια στα lockdown το 2020 είχαν δίκιο, αλλά το έκαναν –λένε– με ενοχλητικό και αφελή τρόπο, λόγω έλλειψης ιατρικών γνώσεων.
Η μόνη απάντηση σε αυτή την υπεκφυγή είναι: ανοησίες, απόλυτες ανοησίες.
Τα χειρότερα…
Όπως τα χειρότερα επιχειρήματα κατά των lockdown ήταν ιατρικά και στατιστικά, έτσι και τα ιατρικά και στατιστικά επιχειρήματα υπέρ των lockdown ήταν, αν είναι δυνατόν, ακόμη χειρότερα.
Όπως ειπώθηκε παραπάνω, κανείς δεν χρειάζεται καταναγκασμό για να αποφύγει την αρρώστια ή τον θάνατο.
Προς το παρόν, ας πούμε απλώς το εξής: ακόμη κι αν η επίσημη ιατρική άποψη ήταν σωστή, δηλαδή ότι εκατομμύρια θα πέθαιναν αν δεν κλείνονταν στα σπίτια τους διά της βίας, τότε τα όποια διατάγματα των πολιτικών θα έμοιαζαν ήπια σε σύγκριση με τις προφυλάξεις που θα έπαιρναν από μόνοι τους οι ελεύθεροι άνθρωποι.
Όσο πιο απειλητικό είναι κάτι, τόσο πιο περιττή είναι οποιαδήποτε κρατική «αντίδραση» σε αυτό.
Η απλή αλήθεια είναι ότι κανένας δεν πρέπει ποτέ να στερείται την ατομική του ελευθερία στο όνομα της προστασίας του. Τελεία και παύλα.
Εφαρμόζοντας αυτή τη θεμελιώδη αρχή σε οργανισμούς όπως το Cato, το Students for Liberty και άλλους που υιοθέτησαν τη στάση του «περιμένουμε να δούμε» για τα lockdown, η θέση τους ήταν εσφαλμένη.
Για να μην ξεχνιόμαστε, οι οργανισμοί αυτοί ιδρύθηκαν ακριβώς πάνω στην αρχή ότι η ατομική ελευθερία είναι το ύψιστο ιδανικό.
Επομένως, η προσέγγιση του «ας δούμε τι θα πει η επιστήμη» είναι επικίνδυνα λάθος.
Κι αυτό γιατί, όπως έχει επισημάνει ο ιδρυτής του Brownstone Institute, Jeffrey Tucker, οι πολιτικοί, είτε σε τοπικό είτε σε εθνικό επίπεδο, δεν ακολούθησαν το «περιμένουμε να δούμε».
Ακριβώς αυτή η στάση τους δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για τα άτομα και τους οργανισμούς που έμειναν αδρανείς. Πώς ήταν δυνατόν;
Αφού ξέρουμε ότι το κράτος ποτέ δεν περιμένει και δεν διστάζει να δράσει αυθαίρετα, πώς είναι δυνατόν κάποιοι να το χρησιμοποίησαν ως άλλοθι;
Αυτό το σκεπτικό υπονοεί ότι η ελευθερία πρέπει πάντα να είναι το θύμα σε περιόδους αβεβαιότητας ή πολιτικής υστερίας.
Αξίζει, λοιπόν, να τονιστεί ότι η ελευθερία είναι ο καλύτερος τρόπος για να μετατραπεί το άγνωστο και η αβεβαιότητα σε γνώση.
Ελευθερίες
Όταν η κυβέρνηση επιχειρεί να καταπατήσει ελευθερίες, οι φιλελεύθεροι οργανισμοί και άτομα θα έπρεπε να αντιδρούν ακαριαία, όχι να περιμένουν «επιστημονικές εγκρίσεις».
Κι αυτό γιατί μόνο οι ελεύθεροι άνθρωποι παράγουν πληροφορία.
Επιστρέφοντας στην προαναφερόμενη θέση αυτού του άρθρου –ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να εξαναγκαστούν για να αποφύγουν την ασθένεια ή τον θάνατο– κάποιοι ίσως σκεφτούν πως «μα κάποιοι θα συνέχιζαν να ζουν, να εργάζονται και να ανοίγουν τα μαγαζιά τους χωρίς να υπολογίζουν τον ιό».
Η απάντηση είναι απλή: Ακριβώς.
Ακριβώς επειδή οι ελεύθεροι άνθρωποι αντιδρούν με ποικίλους τρόπους (συμπεριλαμβανομένης της πλήρους αδιαφορίας) απέναντι στον φόβο και το άγνωστο, είναι απαραίτητο να είναι ελεύθεροι.
Χωρίς εκατομμύρια διαφορετικές αντιδράσεις – ρεαλιστικά, εκατοντάδες εκατομμύρια στις ΗΠΑ – ακόμη και οι «ειδικοί» θα τυφλωθούν ως προς την αλήθεια για την απειλή που αντιμετωπίζουμε… ή που δεν αντιμετωπίζουμε.
Αφού οι ελεύθεροι άνθρωποι παράγουν πληροφορία, η μόνη σωστή απάντηση στην αβεβαιότητα είναι η ελευθερία.
Αξίζει να το θυμόμαστε ακόμη και σήμερα.
Πριν από τέσσερα χρόνια, τον Ιούνιο του 2020, πάνω από 40 εκατομμύρια Αμερικανοί έχασαν τη δουλειά τους, ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βρέθηκαν αντιμέτωποι με την πείνα, μέσα στον παγκόσμιο πανικό που προκάλεσαν οι πολιτικοί.
Ντροπιαστικά και τραγικά, κάποιοι από τους σημαντικότερους οργανισμούς και άτομα που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται την ελευθερία έμειναν αμέτοχοι – και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να δικαιολογούν την αδράνειά τους επικαλούμενοι την επιστήμη, την ιατρική και την έλλειψη πληροφοριών.
Οι δικαιολογίες τους είναι εντελώς ανεπαρκείς. Η ελευθερία είναι καθ’ εαυτήν αρετή – πάντα και παντού. Τελεία.
www.bankingnews.gr
Για να καταλάβουμε το γιατί, αξίζει να θυμηθούμε ότι, ως άνθρωποι, έχουμε εξελιχθεί για να προστατευόμαστε από τον θάνατο και την ασθένεια.
Η αφαίρεση της ελευθερίας στο όνομα της ασφάλειας είναι πάντοτε και παντού υπερβολική.
Η παραπάνω, αυτονόητη διαπίστωση αξίζει να ειπωθεί, καθώς ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι και οργανισμοί συνεχίζουν είτε να αγνοούν το γεγονός ότι «σφύριξαν αδιάφορα» κατά τη διάρκεια των lockdown, είτε –ακόμη χειρότερα– να δικαιολογούν την αδράνειά τους εν μέσω μιας μαζικής καταπάτησης της ελευθερίας το 2020.
Ας ξεκινήσουμε από αυτούς που προσπαθούν να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους.
Η όχι και τόσο σπάνια δικαιολογία που προβάλλεται είναι ότι, επειδή τα περισσότερα άτομα και οργανισμοί στο φιλελεύθερο/αντικρατικό φάσμα δεν ήταν γιατροί ή δεν διέθεταν ιατρικό προσωπικό, δεν μπορούσαν να εκφέρουν αξιόπιστη αντίρρηση στα lockdown.
Έτσι, αντί να πάρουν θέση, προτίμησαν τη στάση του «περιμένουμε να δούμε», ώστε να εκδοθούν οι σχετικές ιατρικές γνωματεύσεις.
Σήμερα, κάποιοι από αυτούς τους φιλελεύθερους κύκλους παραδέχονται ότι όσοι εναντιώθηκαν δημόσια στα lockdown το 2020 είχαν δίκιο, αλλά το έκαναν –λένε– με ενοχλητικό και αφελή τρόπο, λόγω έλλειψης ιατρικών γνώσεων.
Η μόνη απάντηση σε αυτή την υπεκφυγή είναι: ανοησίες, απόλυτες ανοησίες.
Τα χειρότερα…
Όπως τα χειρότερα επιχειρήματα κατά των lockdown ήταν ιατρικά και στατιστικά, έτσι και τα ιατρικά και στατιστικά επιχειρήματα υπέρ των lockdown ήταν, αν είναι δυνατόν, ακόμη χειρότερα.
Όπως ειπώθηκε παραπάνω, κανείς δεν χρειάζεται καταναγκασμό για να αποφύγει την αρρώστια ή τον θάνατο.
Προς το παρόν, ας πούμε απλώς το εξής: ακόμη κι αν η επίσημη ιατρική άποψη ήταν σωστή, δηλαδή ότι εκατομμύρια θα πέθαιναν αν δεν κλείνονταν στα σπίτια τους διά της βίας, τότε τα όποια διατάγματα των πολιτικών θα έμοιαζαν ήπια σε σύγκριση με τις προφυλάξεις που θα έπαιρναν από μόνοι τους οι ελεύθεροι άνθρωποι.
Όσο πιο απειλητικό είναι κάτι, τόσο πιο περιττή είναι οποιαδήποτε κρατική «αντίδραση» σε αυτό.
Η απλή αλήθεια είναι ότι κανένας δεν πρέπει ποτέ να στερείται την ατομική του ελευθερία στο όνομα της προστασίας του. Τελεία και παύλα.
Εφαρμόζοντας αυτή τη θεμελιώδη αρχή σε οργανισμούς όπως το Cato, το Students for Liberty και άλλους που υιοθέτησαν τη στάση του «περιμένουμε να δούμε» για τα lockdown, η θέση τους ήταν εσφαλμένη.
Για να μην ξεχνιόμαστε, οι οργανισμοί αυτοί ιδρύθηκαν ακριβώς πάνω στην αρχή ότι η ατομική ελευθερία είναι το ύψιστο ιδανικό.
Επομένως, η προσέγγιση του «ας δούμε τι θα πει η επιστήμη» είναι επικίνδυνα λάθος.
Κι αυτό γιατί, όπως έχει επισημάνει ο ιδρυτής του Brownstone Institute, Jeffrey Tucker, οι πολιτικοί, είτε σε τοπικό είτε σε εθνικό επίπεδο, δεν ακολούθησαν το «περιμένουμε να δούμε».
Ακριβώς αυτή η στάση τους δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για τα άτομα και τους οργανισμούς που έμειναν αδρανείς. Πώς ήταν δυνατόν;
Αφού ξέρουμε ότι το κράτος ποτέ δεν περιμένει και δεν διστάζει να δράσει αυθαίρετα, πώς είναι δυνατόν κάποιοι να το χρησιμοποίησαν ως άλλοθι;
Αυτό το σκεπτικό υπονοεί ότι η ελευθερία πρέπει πάντα να είναι το θύμα σε περιόδους αβεβαιότητας ή πολιτικής υστερίας.
Αξίζει, λοιπόν, να τονιστεί ότι η ελευθερία είναι ο καλύτερος τρόπος για να μετατραπεί το άγνωστο και η αβεβαιότητα σε γνώση.
Ελευθερίες
Όταν η κυβέρνηση επιχειρεί να καταπατήσει ελευθερίες, οι φιλελεύθεροι οργανισμοί και άτομα θα έπρεπε να αντιδρούν ακαριαία, όχι να περιμένουν «επιστημονικές εγκρίσεις».
Κι αυτό γιατί μόνο οι ελεύθεροι άνθρωποι παράγουν πληροφορία.
Επιστρέφοντας στην προαναφερόμενη θέση αυτού του άρθρου –ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να εξαναγκαστούν για να αποφύγουν την ασθένεια ή τον θάνατο– κάποιοι ίσως σκεφτούν πως «μα κάποιοι θα συνέχιζαν να ζουν, να εργάζονται και να ανοίγουν τα μαγαζιά τους χωρίς να υπολογίζουν τον ιό».
Η απάντηση είναι απλή: Ακριβώς.
Ακριβώς επειδή οι ελεύθεροι άνθρωποι αντιδρούν με ποικίλους τρόπους (συμπεριλαμβανομένης της πλήρους αδιαφορίας) απέναντι στον φόβο και το άγνωστο, είναι απαραίτητο να είναι ελεύθεροι.
Χωρίς εκατομμύρια διαφορετικές αντιδράσεις – ρεαλιστικά, εκατοντάδες εκατομμύρια στις ΗΠΑ – ακόμη και οι «ειδικοί» θα τυφλωθούν ως προς την αλήθεια για την απειλή που αντιμετωπίζουμε… ή που δεν αντιμετωπίζουμε.
Αφού οι ελεύθεροι άνθρωποι παράγουν πληροφορία, η μόνη σωστή απάντηση στην αβεβαιότητα είναι η ελευθερία.
Αξίζει να το θυμόμαστε ακόμη και σήμερα.
Πριν από τέσσερα χρόνια, τον Ιούνιο του 2020, πάνω από 40 εκατομμύρια Αμερικανοί έχασαν τη δουλειά τους, ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βρέθηκαν αντιμέτωποι με την πείνα, μέσα στον παγκόσμιο πανικό που προκάλεσαν οι πολιτικοί.
Ντροπιαστικά και τραγικά, κάποιοι από τους σημαντικότερους οργανισμούς και άτομα που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται την ελευθερία έμειναν αμέτοχοι – και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να δικαιολογούν την αδράνειά τους επικαλούμενοι την επιστήμη, την ιατρική και την έλλειψη πληροφοριών.
Οι δικαιολογίες τους είναι εντελώς ανεπαρκείς. Η ελευθερία είναι καθ’ εαυτήν αρετή – πάντα και παντού. Τελεία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών