Οι λόγοι που οδηγούν την Ινδονησία σε μαχητικά από Κίνα και Ρωσία
Στις 27 Μαΐου 2025, το πρακτορείο ειδήσεων για την άμυνα Alert 5 ανέφερε ότι η Ινδονησία εξετάζει το ενδεχόμενο μιας σημαντικής αλλαγής στη στρατηγική της για τις στρατιωτικές προμήθειες, ενδεχομένως αποκτώντας 42 μεταχειρισμένα κινεζικά μαχητικά αεροσκάφη J-10 και επαναρχίζοντας τις διαπραγματεύσεις για ρωσικά αεροσκάφη Su-35.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται πηγές που γνωρίζουν το θέμα, δεν έχει εκδοθεί επίσημη επιβεβαίωση από την Ινδονησία, την Κίνα ή τη Ρωσία σχετικά με αυτά τα σχέδια.
Ωστόσο, εικασίες υποδηλώνουν ότι ενδέχεται να γίνει ανακοίνωση κατά τη διάρκεια της Indo Defence Expo & Forum, που έχει προγραμματιστεί για τις 11-14 Ιουνίου 2025 στην Τζακάρτα.
Οι πιθανές εξαγορές σηματοδοτούν τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της Ινδονησίας να εκσυγχρονίσει την αεροπορία της εν μέσω ενός περίπλοκου περιφερειακού περιβάλλοντος ασφάλειας και οικονομικών περιορισμών.
Ενώ η λογική για αυτές τις κινήσεις παραμένει ασαφής, θα μπορούσαν να αντικατοπτρίζουν την ανάγκη της Ινδονησίας να εξισορροπήσει το κόστος, τις δυνατότητες και την γεωπολιτική ευθυγράμμιση σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από κλιμακούμενες εντάσεις και ραγδαίες στρατιωτικές εξελίξεις.
Το ταξίδι της Ινδονησίας για τον εκσυγχρονισμό της αεροπορίας της ήταν ένα πολύπλοκο και συχνά κυκλικό εγχείρημα, που διαμορφώθηκε από ένα μείγμα στρατηγικών επιταγών, οικονομικών περιορισμών και γεωπολιτικών πιέσεων.
Η Ινδονησιακή Εθνική Αεροπορία Ενόπλων Δυνάμεων [TNI-AU] διαθέτει έναν ποικιλόμορφο αλλά παλαιωμένο στόλο, που αποτελείται κυρίως από αμερικανικά F-16, ρωσικά Su-27 και Su-30, και βρετανικά Hawk 200.
Αυτά τα αεροσκάφη, αν και εξακολουθούν να λειτουργούν, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σύγχρονου εναέριου πολέμου, ιδίως καθώς περιφερειακές δυνάμεις όπως η Κίνα, η Αυστραλία και η Σιγκαπούρη ενισχύουν τις αεροπορικές τους δυνάμεις με προηγμένες πλατφόρμες όπως τα J-20, F-35 και Rafale.
Την τελευταία δεκαετία, η Ινδονησία έχει διερευνήσει πολλαπλές επιλογές για να καλύψει αυτό το κενό, συνεργαζόμενη με διάφορους παγκόσμιους προμηθευτές σε μια αναζήτηση προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών.
Ωστόσο, το υψηλό κόστος του Rafale και οι υλικοτεχνικές προκλήσεις της ενσωμάτωσης μιας νέας πλατφόρμας έχουν πυροδοτήσει εσωτερική συζήτηση, με ορισμένους νομοθέτες να αμφισβητούν το κατά πόσον η επένδυση ευθυγραμμίζεται με τις ευρύτερες αμυντικές προτεραιότητες της Ινδονησίας και όπως φαίνεται μάλλον πετάει τα μαχητικά στα σκουπίδια, για να στραφεί πλήρως σε αυτά της Κίνας και της Ρωσίας.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται πηγές που γνωρίζουν το θέμα, δεν έχει εκδοθεί επίσημη επιβεβαίωση από την Ινδονησία, την Κίνα ή τη Ρωσία σχετικά με αυτά τα σχέδια.
Ωστόσο, εικασίες υποδηλώνουν ότι ενδέχεται να γίνει ανακοίνωση κατά τη διάρκεια της Indo Defence Expo & Forum, που έχει προγραμματιστεί για τις 11-14 Ιουνίου 2025 στην Τζακάρτα.
Οι πιθανές εξαγορές σηματοδοτούν τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της Ινδονησίας να εκσυγχρονίσει την αεροπορία της εν μέσω ενός περίπλοκου περιφερειακού περιβάλλοντος ασφάλειας και οικονομικών περιορισμών.
Ενώ η λογική για αυτές τις κινήσεις παραμένει ασαφής, θα μπορούσαν να αντικατοπτρίζουν την ανάγκη της Ινδονησίας να εξισορροπήσει το κόστος, τις δυνατότητες και την γεωπολιτική ευθυγράμμιση σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από κλιμακούμενες εντάσεις και ραγδαίες στρατιωτικές εξελίξεις.
Το ταξίδι της Ινδονησίας για τον εκσυγχρονισμό της αεροπορίας της ήταν ένα πολύπλοκο και συχνά κυκλικό εγχείρημα, που διαμορφώθηκε από ένα μείγμα στρατηγικών επιταγών, οικονομικών περιορισμών και γεωπολιτικών πιέσεων.
Η Ινδονησιακή Εθνική Αεροπορία Ενόπλων Δυνάμεων [TNI-AU] διαθέτει έναν ποικιλόμορφο αλλά παλαιωμένο στόλο, που αποτελείται κυρίως από αμερικανικά F-16, ρωσικά Su-27 και Su-30, και βρετανικά Hawk 200.
Αυτά τα αεροσκάφη, αν και εξακολουθούν να λειτουργούν, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σύγχρονου εναέριου πολέμου, ιδίως καθώς περιφερειακές δυνάμεις όπως η Κίνα, η Αυστραλία και η Σιγκαπούρη ενισχύουν τις αεροπορικές τους δυνάμεις με προηγμένες πλατφόρμες όπως τα J-20, F-35 και Rafale.
Την τελευταία δεκαετία, η Ινδονησία έχει διερευνήσει πολλαπλές επιλογές για να καλύψει αυτό το κενό, συνεργαζόμενη με διάφορους παγκόσμιους προμηθευτές σε μια αναζήτηση προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών.
Ωστόσο, το υψηλό κόστος του Rafale και οι υλικοτεχνικές προκλήσεις της ενσωμάτωσης μιας νέας πλατφόρμας έχουν πυροδοτήσει εσωτερική συζήτηση, με ορισμένους νομοθέτες να αμφισβητούν το κατά πόσον η επένδυση ευθυγραμμίζεται με τις ευρύτερες αμυντικές προτεραιότητες της Ινδονησίας και όπως φαίνεται μάλλον πετάει τα μαχητικά στα σκουπίδια, για να στραφεί πλήρως σε αυτά της Κίνας και της Ρωσίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών