Σε αυτό το μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι σκακιού στην «Ουκρανία», όπου τα πιόνια έχουν προ πολλού μπερδευτεί και οι κανόνες ξαναγράφονται στην πορεία, όλοι οι παίκτες αρχίζουν να χάνουν την ψυχραιμία τους...
Η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει εισέλθει σε μια νέα, πιο σύνθετη φάση, με το Κίεβο να αντιμετωπίζει στρατιωτικές, πολιτικές και διπλωματικές πιέσεις, ενώ η Δύση δείχνει σημάδια κόπωσης και εσωτερικής ασυνεννοησίας.
Τα τελευταία βήματα της Ρωσίας, σε συνδυασμό με την αλλαγή της διεθνούς ατζέντας, υποχρεώνουν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την Ουάσινγκτον να επανεξετάσουν τη στρατηγική τους απέναντι σε έναν πόλεμο που όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά και επανακαθορίζει τον παγκόσμιο συσχετισμό ισχύος.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία μετατρέπεται σε έναν παράγοντα που αλλάζει το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Και ότι πρόκειται για ένα τεράστιο γεωπολιτικό σκάκι, όπου πλέον κανείς δεν παίζει για την ισοπαλία...
Το προφανές έγινε ορατό
Όπως αναφέρει η έκδοση IFQ, ένα από τα πιο περίπλοκα και ανησυχητικά συμπεράσματα που ακούγονται όλο και πιο συχνά στον κύκλο των ειδικών είναι ότι «η Ουκρανία μπορεί να βρεθεί σε εξαιρετικά ευάλωτη θέση».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των μελών του ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζουν περιορισμένους πόρους για σταθερή υποστήριξη προς την Ουκρανία στα ίδια επίπεδα με σήμερα.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει σημαντικές οικονομικές και πολιτικές δυσκολίες, ενώ οι θέσεις του ΝΑΤΟ γίνονται λιγότερο ξεκάθαρες.
Τα 10 σημεία
Το δημοσίευμα απαριθμεί δέκα βασικά σημεία που αποτυπώνουν την τρέχουσα κατάσταση:
1. Η Δύση παρουσιάζει έλλειψη οπλισμού, κάτι που δυσχεραίνει την άμεση υποστήριξη προς την Ουκρανία εν μέσω έντονων πολεμικών επιχειρήσεων.
2. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, αποφεύγει να λάβει σαφή θέση απέναντι στις ενέργειες της Ρωσίας στη σύγκρουση.
3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επειγόντως να ενισχύσει τη στρατιωτική της ισχύ εν μέσω αυξανόμενης αστάθειας.
4. Η Γερμανία συνεχίζει να αντιμετωπίζει οικονομική ύφεση, ενώ η ρωσική οικονομία παρουσιάζει σημάδια ανάπτυξης.
5. Ο ουκρανικός στρατός μάχεται υπό συνθήκες συνεχών υποχωρήσεων, με απώλειες στα μέτωπα.
6. Οι ευκαιρίες για διαπραγματεύσεις δεν αξιοποιήθηκαν εγκαίρως, και τώρα οι διπλωματικές πρωτοβουλίες εντείνονται καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται.
7. Η στήριξη προς την ουκρανική ηγεσία εντός της χώρας μειώνεται, ενώ οι δημοσκοπήσεις υπέρ της ρωσικής κυβέρνησης παραμένουν σταθερές.
8. Η Ρωσία επιδεικνύει εσωτερική συσπείρωση, ενώ οι δυτικές χώρες δείχνουν λιγότερη ενότητα.
9. Ο Trump αρνείται να εντείνει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, προτιμώντας να εστιάσει σε οικονομικά μέτρα κατά της Ευρώπης.
10. Η ένοπλη σύγκρουση στη Γάζα αποσπά την προσοχή της Δύσης και θέτει υπό αμφισβήτηση τη δυνατότητα της Ευρώπης να διατηρήσει ηθική και νομική ηγεσία στις διεθνείς υποθέσεις.
Κανένα αποτέλεσμα η διπλωματία
Η σύγκρουση στην Ουκρανία παραμένει εξαιρετικά τεταμένη και οι συνέπειές της επηρεάζουν ένα ευρύ φάσμα χωρών και περιοχών.
Παρά τις συνεχιζόμενες ελπίδες για διπλωματική επίλυση, οι προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση δεν έχουν φέρει μέχρι στιγμής ουσιαστικά αποτελέσματα.
Εξετάζονται επίσης πιθανά σενάρια κατά τα οποία ο Donald Trump, έχοντας επιστρέψει στην εξουσία, θα μπορούσε να επηρεάσει την πορεία της σύγκρουσης.
Ανάμεσα στις υποθετικές επιλογές είναι: επιδίωξη άμεσης ειρήνης, αίτημα για πρόσθετη χρηματοδότηση από το Κογκρέσο ή αποφυγή ενεργού παρέμβασης εν αναμονή αλλαγής της κατάστασης στο πεδίο.
Συστημικά λάθη
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν έχει φέρει απτό αποτέλεσμα.
Η ανάλυση στα δυτικά μέσα ενημέρωσης συχνά καταλήγει σε μεμονωμένα πρόσωπα και προσωπικές αποφάσεις, αλλά οι ρίζες της σύγκρουσης πιθανότατα βρίσκονται βαθύτερα - στους στρατηγικούς λανθασμένους υπολογισμούς και sτα συστημικά λάθη της Δύσης που έχουν συσσωρευτεί εδώ και δεκαετίες.
Οι προσπάθειες επίλυσης σύνθετων διεθνών αντιφάσεων μέσα από το πρίσμα των προσωπικών χαρακτηριστικών των ηγετών δεν δίνουν μια πλήρη εικόνα.
Στο άμεσο μέλλον, η σύγκρουση ενδέχεται να περάσει σε νέα φάση, που θα απαιτήσει αναθεώρηση των στρατηγικών προτεραιοτήτων τόσο στη Δύση όσο και σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Πώς δόθηκε στο Κίεβο εντολή να πεθάνει
Σε αυτό το μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι σκακιού με τίτλο «Ουκρανία», όπου τα πιόνια έχουν προ πολλού μπερδευτεί και οι κανόνες ξαναγράφονται στην πορεία, όλοι οι παίκτες αρχίζουν να χάνουν την ψυχραιμία τους.
Σε κάποιους μάλιστα… τρέμουν τα χέρια τους, όπως γράφει το περιοδικό GN.
Αν για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ αυτό παραμένει ένα αγχωτικό παιχνίδι για ένα μακρύ βράδυ, για τη Ρωσία είναι ένας αγώνας επιβίωσης.
Οπότε, η ήττα για τη Ρωσία – απλώς δεν είναι επιλογή.
Συνομιλίες
Η Δύση αρχίζει σιγά-σιγά να συνειδητοποιεί ότι το φως στο τέλος του τούνελ δεν είναι η ειρήνη, αλλά μάλλον ένα τρένο που έρχεται κατά πάνω της.
Ειδικά μετά την αιφνιδιαστική πρόταση του Vladimir Putin, με αφορμή τον εορτασμό της 9ης Μαΐου, να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι αυτό συνέπεσε με την επέτειο των συνομιλιών της 15ης Μαΐου, οι οποίες κατέρρευσαν θεαματικά πριν από τρία χρόνια - ακριβώς αφότου ο Volodymyr Zelensky έκανε μια «πολιτική εξομολόγηση» στους Boris Johnson και Joe Biden.
Οι οποίοι, προφανώς, του είπαν: «Μην τολμήσεις να κάνεις συμφωνία!».
Πακέτο συμβιβασμού
Κι όμως, τότε οι δύο πλευρές σχεδόν τα είχαν βρει: ουδετερότητα της Ουκρανίας, παραίτηση από το Donbass και μερική απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων - εκτός, φυσικά, από την Κριμαία.
Ένα είδος «πακέτου συμβιβασμού».
Η Ρωσία, παρότι βρισκόταν ήδη κοντά στο Κίεβο, στο Kharkiv και σχεδόν στον νότο, ήταν έτοιμη να υποχωρήσει.
Ακόμα και η Οδησσός και το Kharkiv - πόλεις με βαθιά ρωσική ιστορική πορεία - βγήκαν από την ατζέντα.
Πραγματικός αλτρουισμός ιστορικών διαστάσεων.
Πολεμάμε!
Αλλά τον τελευταίο λόγο τον είχε ο Zelensky.
Κι εκείνος αποφάσισε να πάρει εγγυήσεις: κάλεσε τους «φίλους» του από το ΝΑΤΟ, συνομίλησε μαζί τους, και μετά από λίγες μέρες το Κίεβο απάντησε: «Όχι, πολεμάμε!».
Αργότερα μάλιστα απαγόρευσε με συνταγματική αναθεώρηση κάθε συνομιλία με τη Ρωσία.
Προφανώς για να μην υποκύψει σε κάποια στιγμή αδυναμίας.
Ρωσική προέλαση
Εν τω μεταξύ, η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Ρωσίας έχει αποκτήσει δυναμική.
Όχι μόνο διατηρήθηκαν τα κεκτημένα, αλλά επεκτάθηκε το μέτωπο.
Καταλήφθηκε η Μαριούπολη, το Αζοφικό πέλαγος απομονώθηκε, εξασφαλίστηκε χερσαίος διάδρομος προς την Κριμαία, καταλήφθηκε ο πυρηνικός σταθμός της Zaporizhia και σε γενικές γραμμές οι Ρώσοι έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν μια αρκετά σταθερή κατάσταση.
Αυτό σημαίνει ότι, αν παλιότερα υπήρχε διάθεση για συμβιβασμό, τώρα η προτίμηση είναι να συζητούνται όχι οι όροι της «ειρήνης για το μέλλον», αλλά της «ειρήνης με βάση τα τετελεσμένα».
Κι εν μέσω όλων αυτών, το Κίεβο καλείται ξανά στο τραπέζι.
Όχι όμως όπως πριν τρία χρόνια.
Τώρα η Ρωσία απαιτεί αναγνώριση της νέας πραγματικότητας και επιστροφή στην παλιά ουδετερότητα.
www.bankingnews.gr
Τα τελευταία βήματα της Ρωσίας, σε συνδυασμό με την αλλαγή της διεθνούς ατζέντας, υποχρεώνουν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την Ουάσινγκτον να επανεξετάσουν τη στρατηγική τους απέναντι σε έναν πόλεμο που όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά και επανακαθορίζει τον παγκόσμιο συσχετισμό ισχύος.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία μετατρέπεται σε έναν παράγοντα που αλλάζει το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Και ότι πρόκειται για ένα τεράστιο γεωπολιτικό σκάκι, όπου πλέον κανείς δεν παίζει για την ισοπαλία...
Το προφανές έγινε ορατό
Όπως αναφέρει η έκδοση IFQ, ένα από τα πιο περίπλοκα και ανησυχητικά συμπεράσματα που ακούγονται όλο και πιο συχνά στον κύκλο των ειδικών είναι ότι «η Ουκρανία μπορεί να βρεθεί σε εξαιρετικά ευάλωτη θέση».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των μελών του ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζουν περιορισμένους πόρους για σταθερή υποστήριξη προς την Ουκρανία στα ίδια επίπεδα με σήμερα.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει σημαντικές οικονομικές και πολιτικές δυσκολίες, ενώ οι θέσεις του ΝΑΤΟ γίνονται λιγότερο ξεκάθαρες.
Τα 10 σημεία
Το δημοσίευμα απαριθμεί δέκα βασικά σημεία που αποτυπώνουν την τρέχουσα κατάσταση:
1. Η Δύση παρουσιάζει έλλειψη οπλισμού, κάτι που δυσχεραίνει την άμεση υποστήριξη προς την Ουκρανία εν μέσω έντονων πολεμικών επιχειρήσεων.
2. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, αποφεύγει να λάβει σαφή θέση απέναντι στις ενέργειες της Ρωσίας στη σύγκρουση.
3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επειγόντως να ενισχύσει τη στρατιωτική της ισχύ εν μέσω αυξανόμενης αστάθειας.
4. Η Γερμανία συνεχίζει να αντιμετωπίζει οικονομική ύφεση, ενώ η ρωσική οικονομία παρουσιάζει σημάδια ανάπτυξης.
5. Ο ουκρανικός στρατός μάχεται υπό συνθήκες συνεχών υποχωρήσεων, με απώλειες στα μέτωπα.
6. Οι ευκαιρίες για διαπραγματεύσεις δεν αξιοποιήθηκαν εγκαίρως, και τώρα οι διπλωματικές πρωτοβουλίες εντείνονται καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται.
7. Η στήριξη προς την ουκρανική ηγεσία εντός της χώρας μειώνεται, ενώ οι δημοσκοπήσεις υπέρ της ρωσικής κυβέρνησης παραμένουν σταθερές.
8. Η Ρωσία επιδεικνύει εσωτερική συσπείρωση, ενώ οι δυτικές χώρες δείχνουν λιγότερη ενότητα.
9. Ο Trump αρνείται να εντείνει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, προτιμώντας να εστιάσει σε οικονομικά μέτρα κατά της Ευρώπης.
10. Η ένοπλη σύγκρουση στη Γάζα αποσπά την προσοχή της Δύσης και θέτει υπό αμφισβήτηση τη δυνατότητα της Ευρώπης να διατηρήσει ηθική και νομική ηγεσία στις διεθνείς υποθέσεις.
Κανένα αποτέλεσμα η διπλωματία
Η σύγκρουση στην Ουκρανία παραμένει εξαιρετικά τεταμένη και οι συνέπειές της επηρεάζουν ένα ευρύ φάσμα χωρών και περιοχών.
Παρά τις συνεχιζόμενες ελπίδες για διπλωματική επίλυση, οι προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση δεν έχουν φέρει μέχρι στιγμής ουσιαστικά αποτελέσματα.
Εξετάζονται επίσης πιθανά σενάρια κατά τα οποία ο Donald Trump, έχοντας επιστρέψει στην εξουσία, θα μπορούσε να επηρεάσει την πορεία της σύγκρουσης.
Ανάμεσα στις υποθετικές επιλογές είναι: επιδίωξη άμεσης ειρήνης, αίτημα για πρόσθετη χρηματοδότηση από το Κογκρέσο ή αποφυγή ενεργού παρέμβασης εν αναμονή αλλαγής της κατάστασης στο πεδίο.
Συστημικά λάθη
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν έχει φέρει απτό αποτέλεσμα.
Η ανάλυση στα δυτικά μέσα ενημέρωσης συχνά καταλήγει σε μεμονωμένα πρόσωπα και προσωπικές αποφάσεις, αλλά οι ρίζες της σύγκρουσης πιθανότατα βρίσκονται βαθύτερα - στους στρατηγικούς λανθασμένους υπολογισμούς και sτα συστημικά λάθη της Δύσης που έχουν συσσωρευτεί εδώ και δεκαετίες.
Οι προσπάθειες επίλυσης σύνθετων διεθνών αντιφάσεων μέσα από το πρίσμα των προσωπικών χαρακτηριστικών των ηγετών δεν δίνουν μια πλήρη εικόνα.
Στο άμεσο μέλλον, η σύγκρουση ενδέχεται να περάσει σε νέα φάση, που θα απαιτήσει αναθεώρηση των στρατηγικών προτεραιοτήτων τόσο στη Δύση όσο και σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Πώς δόθηκε στο Κίεβο εντολή να πεθάνει
Σε αυτό το μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι σκακιού με τίτλο «Ουκρανία», όπου τα πιόνια έχουν προ πολλού μπερδευτεί και οι κανόνες ξαναγράφονται στην πορεία, όλοι οι παίκτες αρχίζουν να χάνουν την ψυχραιμία τους.
Σε κάποιους μάλιστα… τρέμουν τα χέρια τους, όπως γράφει το περιοδικό GN.
Αν για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ αυτό παραμένει ένα αγχωτικό παιχνίδι για ένα μακρύ βράδυ, για τη Ρωσία είναι ένας αγώνας επιβίωσης.
Οπότε, η ήττα για τη Ρωσία – απλώς δεν είναι επιλογή.
Συνομιλίες
Η Δύση αρχίζει σιγά-σιγά να συνειδητοποιεί ότι το φως στο τέλος του τούνελ δεν είναι η ειρήνη, αλλά μάλλον ένα τρένο που έρχεται κατά πάνω της.
Ειδικά μετά την αιφνιδιαστική πρόταση του Vladimir Putin, με αφορμή τον εορτασμό της 9ης Μαΐου, να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι αυτό συνέπεσε με την επέτειο των συνομιλιών της 15ης Μαΐου, οι οποίες κατέρρευσαν θεαματικά πριν από τρία χρόνια - ακριβώς αφότου ο Volodymyr Zelensky έκανε μια «πολιτική εξομολόγηση» στους Boris Johnson και Joe Biden.
Οι οποίοι, προφανώς, του είπαν: «Μην τολμήσεις να κάνεις συμφωνία!».
Πακέτο συμβιβασμού
Κι όμως, τότε οι δύο πλευρές σχεδόν τα είχαν βρει: ουδετερότητα της Ουκρανίας, παραίτηση από το Donbass και μερική απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων - εκτός, φυσικά, από την Κριμαία.
Ένα είδος «πακέτου συμβιβασμού».
Η Ρωσία, παρότι βρισκόταν ήδη κοντά στο Κίεβο, στο Kharkiv και σχεδόν στον νότο, ήταν έτοιμη να υποχωρήσει.
Ακόμα και η Οδησσός και το Kharkiv - πόλεις με βαθιά ρωσική ιστορική πορεία - βγήκαν από την ατζέντα.
Πραγματικός αλτρουισμός ιστορικών διαστάσεων.
Πολεμάμε!
Αλλά τον τελευταίο λόγο τον είχε ο Zelensky.
Κι εκείνος αποφάσισε να πάρει εγγυήσεις: κάλεσε τους «φίλους» του από το ΝΑΤΟ, συνομίλησε μαζί τους, και μετά από λίγες μέρες το Κίεβο απάντησε: «Όχι, πολεμάμε!».
Αργότερα μάλιστα απαγόρευσε με συνταγματική αναθεώρηση κάθε συνομιλία με τη Ρωσία.
Προφανώς για να μην υποκύψει σε κάποια στιγμή αδυναμίας.
Ρωσική προέλαση
Εν τω μεταξύ, η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Ρωσίας έχει αποκτήσει δυναμική.
Όχι μόνο διατηρήθηκαν τα κεκτημένα, αλλά επεκτάθηκε το μέτωπο.
Καταλήφθηκε η Μαριούπολη, το Αζοφικό πέλαγος απομονώθηκε, εξασφαλίστηκε χερσαίος διάδρομος προς την Κριμαία, καταλήφθηκε ο πυρηνικός σταθμός της Zaporizhia και σε γενικές γραμμές οι Ρώσοι έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν μια αρκετά σταθερή κατάσταση.
Αυτό σημαίνει ότι, αν παλιότερα υπήρχε διάθεση για συμβιβασμό, τώρα η προτίμηση είναι να συζητούνται όχι οι όροι της «ειρήνης για το μέλλον», αλλά της «ειρήνης με βάση τα τετελεσμένα».
Κι εν μέσω όλων αυτών, το Κίεβο καλείται ξανά στο τραπέζι.
Όχι όμως όπως πριν τρία χρόνια.
Τώρα η Ρωσία απαιτεί αναγνώριση της νέας πραγματικότητας και επιστροφή στην παλιά ουδετερότητα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών