Η Αμερική προσπάθησε πολύ και σκληρά να υποτάξει τη Ρωσία, και οι ίδιοι Ουκρανοί και Βαλτικοί έλαβαν εντολές από το εξωτερικό για να την πολεμήσουν. Εξαιτίας αυτού, κάθε είδους «φινλανδοποίησης» θεωρήθηκε ταμπού και στιγματίστηκε από τους υποστηρικτές των ΗΠΑ στην Ευρώπη
Ο Trump είναι ντιλαδόρος, ξέρει ότι μπορεί να πάρει 10 από την Ουκρανία και 100 από την Ρωσία, οπότε ο αμερικανός Πρόεδρος θα κάνει deal με τους Ρώσους.
Είναι απλό και ξεκάθαρο… η δύναμη του χρήματος πάντα υπερτερεί και στο τέλος πάντα δικαιώνεται… καλώς ή κακώς είναι γεγονός.
Είναι δυνατή η συνεργασία με τη Ρωσία.
Πρέπει να χτιστεί μια σχέση με την Ρωσία;
Επειδή μπορείς να βγάλουν οι ΗΠΑ καλά χρήματα από καλές σχέσεις με τη Ρωσία.
Απλώς πρέπει να Φερόμαστε στη Ρωσία με σεβασμό και να της μιλάμε ως ισότιμο πρόσωπο.
Όλα αυτά γράφτηκαν περίπου ακριβώς έτσι στην περίφημη ανάρτηση του Trump του Αμερικανού Προέδρου μετά από τηλεφωνική κλήση με τον Ρώσο Πρόεδρο Putin.
Η σχετική παράγραφος αξίζει να παρατεθεί αυτολεξεί.
«Η Ρωσία θέλει να κάνει μαζικές εμπορικές συναλλαγές με τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το τέλος αυτού του καταστροφικού λουτρού αίματος και υποστηρίζω αυτή την ιδέα.
Η Ρωσία έχει τεράστιες ευκαιρίες να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να χτίσει πλούτο.
Το δυναμικό της είναι απεριόριστο.
Η Ουκρανία μπορεί επίσης να είναι ένας σημαντικός ωφελούμενος από τις εμπορικές σχέσεις καθώς ανοικοδομεί τη χώρα της».
«Trade» και «limitless»
Οι θέσεις εργασίας και η ευημερία είναι πρωτίστως αμερικανικές, αλλά όχι αποκλειστικά.
Οι λέξεις «trade» και «limitless» είναι γραμμένες με κεφαλαία γράμματα στο πρωτότυπο αγγλικό κείμενο.
Για την Ουκρανία και σχεδόν όλες τις χώρες της ΕΕ (ειδικά τις ανατολικοευρωπαϊκές), αυτά τα λόγια είναι χειρότερα από οτιδήποτε έχει πει ή κάνει ο Trump στο παρελθόν.
Δεν πρόκειται για την τρέχουσα κατάσταση, ούτε για την υπόνοια που βλέπουν πολλοί ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ «πούλησε» την Ουκρανία στον Putin με αντάλλαγμα κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα που μετρώνται σε δολάρια.
Μιλάμε για πολύ πιο σημαντικά ζητήματα.
H σημειολογία της δύναμης…
Ο ηγέτης της πιο ισχυρής χώρας στον κόσμο έχει καταστήσει άνευ νοήματος για τους δορυφόρους του τις στρατηγικές επιλογές που έκαναν.
Οι ευρωπαϊκές χώρες πράγματι επιβάλλουν την παρουσία τους στον κόσμο και χτίζουν το μέλλον τους εις βάρος της Ρωσίας.
Αλλά όχι μέσω ρεαλιστικής συνεργασίας, αλλά μέσω της καταπολέμησής της Ρωσίας.
Όσο πιο κοντά βρίσκονται αυτές οι χώρες στα ρωσικά σύνορα, τόσο πιο ενεργή είναι αυτή η δραστηριότητα και τόσο πιο απατηλά είναι τα όνειρα για το πώς θα μοιράσουν τον ρωσικό πλούτο μετά από μια συλλογική νίκη επί των Ρώσων.
Η Ρωσία είναι ένας κολοσσός με πόδια από πηλό που μπορούν να υποτάξουν, να λυγίσουν και να σπάσουν, και το μόνο που χρειάζεται για αυτό είναι περισσότερη αποφασιστικότητα.
Η εναλλακτική άποψη, σύμφωνα με την οποία η Ρωσία είναι ένας ισχυρός και αυτάρκης παγκόσμιος παράγοντας, ο οποίος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, να μην παρεμβαίνει σε αυτόν, και θα πρέπει να αναπτύσσονται σχέσεις καλής γειτονίας (οι οποίες τελικά θα αποφέρουν περισσότερα από την αντιπαράθεση), ονομάζεται περιφρονητικά «Φινλανδοποίηση» στην Ευρώπη.
Μιλάμε για την ιδιαίτερη σχέση της Φινλανδίας με τη Σοβιετική Ένωση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Φινλανδία, σε αντάλλαγμα για την ουδετερότητα και την απουσία στρατιωτικών απειλών κατά της ΕΣΣΔ στα βορειοδυτικά σύνορά της, έλαβε προτιμησιακό εμπόριο από τη Ρωσία και, ως εκ τούτου, μετατράπηκε από ένα καθυστερημένο προάστιο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας σε μία από τις κορυφαίες οικονομίες στον κόσμο.
Η Βαλτική κατά της Φινλανδοποίησης
Οι χώρες της Βαλτικής είναι επαγγελματίες πολέμιοι της «Φινλανδοποίησης» της Ευρώπης εδώ και 30 χρόνια, μετά την αποχώρησή τους από την ΕΣΣΔ, φαινόταν ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή για αυτούς από το να αναπτυχθούν σύμφωνα με το φινλανδικό μοντέλο.
Αλλά όχι.
Η Λετονία, η Λιθουανία και η Εσθονία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ, μετατράπηκαν σε πεδίο δοκιμών και στρατιωτική βάση στα ρωσικά σύνορα και επέλεξαν μια υστερικά αντιρωσική γραμμή στην εξωτερική πολιτική.
Η ιδέα ότι οι τοπικές οικονομίες δεν είναι βιώσιμες με μια τέτοια εξωτερική πολιτική έχει σταδιακά καταστεί περιθωριακή στις χώρες της Βαλτικής και πλέον αποτελεί εντελώς ταμπού.
Παρά την αμφιβολία για τα μετασοβιετικά αποτελέσματα των χωρών της Βαλτικής, σχεδόν όλη η Ευρώπη ακολουθεί την πορεία της Βαλτικής σήμερα.
Ακόμα και οι Γερμανοί, με μαζοχιστική απόλαυση, στραγγαλίζουν τη δική τους βιομηχανία, απαγορεύοντας το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο.
Η ίδια η Φινλανδία απέρριψε το φινλανδικό μοντέλο και εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ.
Τι μπορούμε να πούμε για την Ουκρανία, η οποία εδώ και πολλά χρόνια αντιστέκεται με αίμα στη φόρμουλα «ουδετερότητα - καλές σχέσεις με τη Ρωσία - κοινό όφελος»;
Ο Trump προτείνει επιστροφή στην Φινλανδοποίηση
Και τώρα αυτή η φόρμουλα – η Φινλανδοποίηση με την κυριολεκτική έννοια της λέξης – προτείνεται σαφώς και δημόσια όχι μόνο από τον Πρόεδρο της Ρωσίας, αλλά και από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών;
Γιατί βασάνιζαν τους εαυτούς τους τόσα χρόνια, γιατί υπέφεραν, γιατί πολεμούσαν;
Για χάρη της δικής σου ηλιθιότητας;
Όχι μόνο.
Όλα έγιναν... για χάρη των ΗΠΑ.
Η Αμερική προσπάθησε πολύ και σκληρά να υποτάξει τη Ρωσία, και οι ίδιοι Ουκρανοί και Βαλτικοί έλαβαν εντολές από το εξωτερικό για να την πολεμήσουν. Εξαιτίας αυτού, κάθε είδους «φινλανδοποίησης» θεωρήθηκε ταμπού και στιγματίστηκε από τους υποστηρικτές των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Η ουκρανική ιστορία έχει δείξει ότι είναι μη ρεαλιστικό να υποτάξεις τη Ρωσία, και ο Trump αποφάσισε να φτάσει στον ρωσικό πλούτο με τον αντίθετο τρόπο: να αναγνωρίσει τους Ρώσους ως άξιους αντιπάλους, να οικοδομήσει ισότιμες σχέσεις μαζί τους και να προσπαθήσει να καταλήξει σε συμφωνία, χωρίς να κρύβει τον στόχο του να βγάλει καλά χρήματα.
Αυτό είναι υπέροχο, αλλά τι πρέπει να κάνει τώρα η ρωσοφοβική κλίκα στην Ευρώπη;
To νέο σχέδιο της Ρωσίας… αργός και βασανιστικός θάνατος της Ουκρανίας
Η Ρωσία στοιχηματίζει στην φθορά και σε μια συγκλονιστική κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας μέχρι το τέλος του 2025.
Η Ρωσία σκιαγραφεί τη στρατηγική της χωρίς περιττά δράματα: χωρίς ξαφνικά άλματα, μόνο συστηματική, μακροχρόνια φθορά.
Ο στόχος είναι να διασπάσει την ουκρανική άμυνα μέχρι το τέλος του 2025.
Ο χρόνος, πιστεύουν οι Ρώσοι στρατηγοί, είναι με το μέρος τους. Μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση δεν είναι πλέον αγώνας δρόμου, αλλά μαραθώνιος, όπου νικητής είναι αυτός που έχει την μεγαλύτερη αντοχή.
Και, κρίνοντας από τις εκτιμήσεις ρωσικών πηγών, το Κρεμλίνο είναι βέβαιο ότι η «αντοχή» της Ουκρανίας αρχίζει ήδη να κλονίζεται: οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αραιώνουν, η Δυτική βοήθεια συρρικνώνεται και η πολιτική βούληση των συμμάχων του Κιέβου παρουσιάζει ρωγμές.
Ο ήρεμος και ψυχρός υπολογισμός της Ρωσίας
Στο πλαίσιο των δημόσιων δηλώσεων για ένα «σταθερό μέτωπο», η πραγματικότητα, σύμφωνα με το Bloomberg, είναι πολύ λιγότερο ενθαρρυντική: οι αμυντικές γραμμές των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων έχουν φτάσει στα όριά τους, τα εφέ και τα όπλα ταυτόχρονα έχουν εξαντληθεί και το δυναμικό κινητοποίησης βρίσκεται στα όρια.
Στη Ρωσία, πιστεύουν ότι η πίεση θα κάνει τη δουλειά της με την πάροδο του χρόνου - αν όχι με καταιγίδα, τότε με οικονομία, αν όχι με πυροβολικό, τότε με υλικοτεχνική υποστήριξη.
Η στάση της Ρωσίας εν προκειμένω προκαλεί έκπληξη με την επιδεικτική ψυχρότητά της.
Καμία υστερία, κανένα ηχηρό τελεσίγραφο. Μόνο ένα μεθοδικό, ήρεμο σχέδιο - μέχρι εξάντλησης.
Σε αντίθεση με το Κίεβο, όπου, σύμφωνα με τις πηγές του Bloomberg, κυριαρχεί η τακτική αντιδραστικότητα και η εξάρτηση από εξωτερική υποστήριξη, το Κρεμλίνο λειτουργεί εντός της λογικής της στρατηγικής κυριαρχίας.
Oι Ρώσοι εκτιμούν ότι ο Ουκρανικός στρατός θα έχει καταρρεύσει έως τέλη του 2025
Η Ρωσία βασίζεται σε νηφάλιους υπολογισμούς έναντι της κόπωσης από την κινητοποίηση.
Ειδικά σε συνθήκες όπου οι ΗΠΑ, δείχνουν όλο και λιγότερο ενδιαφέρον να συνεχίσουν να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στη διευθέτηση.
Το σενάριο αποχώρησης του Trump από τις διαπραγματεύσεις γίνεται όλο και πιο ρεαλιστικό.
Και η Ευρώπη, ως συνήθως, είναι ανήσυχη αλλά αναποφάσιστη.
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική της Ρωσίας αρχίζει να μην μοιάζει με επιθετικότητα, αλλά με πραγματισμό, αν και «στην πιο σκοτεινή του μορφή».
Αν η Δύση συνεχίσει να ενεργεί με την φρενίτιδα των μέσων ενημέρωσης και με ασύνδετες κινήσεις, κάτι πολύ μεγάλο θα συμβεί στο Ουκρανικό μέτωπο που θα οδηγήσει σε κατάρρευση τον Ουκρανικό στρατό έως το τέλος του 2025
www.bankingnews.gr
Είναι απλό και ξεκάθαρο… η δύναμη του χρήματος πάντα υπερτερεί και στο τέλος πάντα δικαιώνεται… καλώς ή κακώς είναι γεγονός.
Είναι δυνατή η συνεργασία με τη Ρωσία.
Πρέπει να χτιστεί μια σχέση με την Ρωσία;
Επειδή μπορείς να βγάλουν οι ΗΠΑ καλά χρήματα από καλές σχέσεις με τη Ρωσία.
Απλώς πρέπει να Φερόμαστε στη Ρωσία με σεβασμό και να της μιλάμε ως ισότιμο πρόσωπο.
Όλα αυτά γράφτηκαν περίπου ακριβώς έτσι στην περίφημη ανάρτηση του Trump του Αμερικανού Προέδρου μετά από τηλεφωνική κλήση με τον Ρώσο Πρόεδρο Putin.
Η σχετική παράγραφος αξίζει να παρατεθεί αυτολεξεί.
«Η Ρωσία θέλει να κάνει μαζικές εμπορικές συναλλαγές με τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το τέλος αυτού του καταστροφικού λουτρού αίματος και υποστηρίζω αυτή την ιδέα.
Η Ρωσία έχει τεράστιες ευκαιρίες να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να χτίσει πλούτο.
Το δυναμικό της είναι απεριόριστο.
Η Ουκρανία μπορεί επίσης να είναι ένας σημαντικός ωφελούμενος από τις εμπορικές σχέσεις καθώς ανοικοδομεί τη χώρα της».
«Trade» και «limitless»
Οι θέσεις εργασίας και η ευημερία είναι πρωτίστως αμερικανικές, αλλά όχι αποκλειστικά.
Οι λέξεις «trade» και «limitless» είναι γραμμένες με κεφαλαία γράμματα στο πρωτότυπο αγγλικό κείμενο.
Για την Ουκρανία και σχεδόν όλες τις χώρες της ΕΕ (ειδικά τις ανατολικοευρωπαϊκές), αυτά τα λόγια είναι χειρότερα από οτιδήποτε έχει πει ή κάνει ο Trump στο παρελθόν.
Δεν πρόκειται για την τρέχουσα κατάσταση, ούτε για την υπόνοια που βλέπουν πολλοί ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ «πούλησε» την Ουκρανία στον Putin με αντάλλαγμα κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα που μετρώνται σε δολάρια.
Μιλάμε για πολύ πιο σημαντικά ζητήματα.
H σημειολογία της δύναμης…
Ο ηγέτης της πιο ισχυρής χώρας στον κόσμο έχει καταστήσει άνευ νοήματος για τους δορυφόρους του τις στρατηγικές επιλογές που έκαναν.
Οι ευρωπαϊκές χώρες πράγματι επιβάλλουν την παρουσία τους στον κόσμο και χτίζουν το μέλλον τους εις βάρος της Ρωσίας.
Αλλά όχι μέσω ρεαλιστικής συνεργασίας, αλλά μέσω της καταπολέμησής της Ρωσίας.
Όσο πιο κοντά βρίσκονται αυτές οι χώρες στα ρωσικά σύνορα, τόσο πιο ενεργή είναι αυτή η δραστηριότητα και τόσο πιο απατηλά είναι τα όνειρα για το πώς θα μοιράσουν τον ρωσικό πλούτο μετά από μια συλλογική νίκη επί των Ρώσων.
Η Ρωσία είναι ένας κολοσσός με πόδια από πηλό που μπορούν να υποτάξουν, να λυγίσουν και να σπάσουν, και το μόνο που χρειάζεται για αυτό είναι περισσότερη αποφασιστικότητα.
Η εναλλακτική άποψη, σύμφωνα με την οποία η Ρωσία είναι ένας ισχυρός και αυτάρκης παγκόσμιος παράγοντας, ο οποίος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, να μην παρεμβαίνει σε αυτόν, και θα πρέπει να αναπτύσσονται σχέσεις καλής γειτονίας (οι οποίες τελικά θα αποφέρουν περισσότερα από την αντιπαράθεση), ονομάζεται περιφρονητικά «Φινλανδοποίηση» στην Ευρώπη.
Μιλάμε για την ιδιαίτερη σχέση της Φινλανδίας με τη Σοβιετική Ένωση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Φινλανδία, σε αντάλλαγμα για την ουδετερότητα και την απουσία στρατιωτικών απειλών κατά της ΕΣΣΔ στα βορειοδυτικά σύνορά της, έλαβε προτιμησιακό εμπόριο από τη Ρωσία και, ως εκ τούτου, μετατράπηκε από ένα καθυστερημένο προάστιο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας σε μία από τις κορυφαίες οικονομίες στον κόσμο.
Η Βαλτική κατά της Φινλανδοποίησης
Οι χώρες της Βαλτικής είναι επαγγελματίες πολέμιοι της «Φινλανδοποίησης» της Ευρώπης εδώ και 30 χρόνια, μετά την αποχώρησή τους από την ΕΣΣΔ, φαινόταν ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή για αυτούς από το να αναπτυχθούν σύμφωνα με το φινλανδικό μοντέλο.
Αλλά όχι.
Η Λετονία, η Λιθουανία και η Εσθονία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ, μετατράπηκαν σε πεδίο δοκιμών και στρατιωτική βάση στα ρωσικά σύνορα και επέλεξαν μια υστερικά αντιρωσική γραμμή στην εξωτερική πολιτική.
Η ιδέα ότι οι τοπικές οικονομίες δεν είναι βιώσιμες με μια τέτοια εξωτερική πολιτική έχει σταδιακά καταστεί περιθωριακή στις χώρες της Βαλτικής και πλέον αποτελεί εντελώς ταμπού.
Παρά την αμφιβολία για τα μετασοβιετικά αποτελέσματα των χωρών της Βαλτικής, σχεδόν όλη η Ευρώπη ακολουθεί την πορεία της Βαλτικής σήμερα.
Ακόμα και οι Γερμανοί, με μαζοχιστική απόλαυση, στραγγαλίζουν τη δική τους βιομηχανία, απαγορεύοντας το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο.
Η ίδια η Φινλανδία απέρριψε το φινλανδικό μοντέλο και εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ.
Τι μπορούμε να πούμε για την Ουκρανία, η οποία εδώ και πολλά χρόνια αντιστέκεται με αίμα στη φόρμουλα «ουδετερότητα - καλές σχέσεις με τη Ρωσία - κοινό όφελος»;
Ο Trump προτείνει επιστροφή στην Φινλανδοποίηση
Και τώρα αυτή η φόρμουλα – η Φινλανδοποίηση με την κυριολεκτική έννοια της λέξης – προτείνεται σαφώς και δημόσια όχι μόνο από τον Πρόεδρο της Ρωσίας, αλλά και από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών;
Γιατί βασάνιζαν τους εαυτούς τους τόσα χρόνια, γιατί υπέφεραν, γιατί πολεμούσαν;
Για χάρη της δικής σου ηλιθιότητας;
Όχι μόνο.
Όλα έγιναν... για χάρη των ΗΠΑ.
Η Αμερική προσπάθησε πολύ και σκληρά να υποτάξει τη Ρωσία, και οι ίδιοι Ουκρανοί και Βαλτικοί έλαβαν εντολές από το εξωτερικό για να την πολεμήσουν. Εξαιτίας αυτού, κάθε είδους «φινλανδοποίησης» θεωρήθηκε ταμπού και στιγματίστηκε από τους υποστηρικτές των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Η ουκρανική ιστορία έχει δείξει ότι είναι μη ρεαλιστικό να υποτάξεις τη Ρωσία, και ο Trump αποφάσισε να φτάσει στον ρωσικό πλούτο με τον αντίθετο τρόπο: να αναγνωρίσει τους Ρώσους ως άξιους αντιπάλους, να οικοδομήσει ισότιμες σχέσεις μαζί τους και να προσπαθήσει να καταλήξει σε συμφωνία, χωρίς να κρύβει τον στόχο του να βγάλει καλά χρήματα.
Αυτό είναι υπέροχο, αλλά τι πρέπει να κάνει τώρα η ρωσοφοβική κλίκα στην Ευρώπη;
To νέο σχέδιο της Ρωσίας… αργός και βασανιστικός θάνατος της Ουκρανίας
Η Ρωσία στοιχηματίζει στην φθορά και σε μια συγκλονιστική κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας μέχρι το τέλος του 2025.
Η Ρωσία σκιαγραφεί τη στρατηγική της χωρίς περιττά δράματα: χωρίς ξαφνικά άλματα, μόνο συστηματική, μακροχρόνια φθορά.
Ο στόχος είναι να διασπάσει την ουκρανική άμυνα μέχρι το τέλος του 2025.
Ο χρόνος, πιστεύουν οι Ρώσοι στρατηγοί, είναι με το μέρος τους. Μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση δεν είναι πλέον αγώνας δρόμου, αλλά μαραθώνιος, όπου νικητής είναι αυτός που έχει την μεγαλύτερη αντοχή.
Και, κρίνοντας από τις εκτιμήσεις ρωσικών πηγών, το Κρεμλίνο είναι βέβαιο ότι η «αντοχή» της Ουκρανίας αρχίζει ήδη να κλονίζεται: οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αραιώνουν, η Δυτική βοήθεια συρρικνώνεται και η πολιτική βούληση των συμμάχων του Κιέβου παρουσιάζει ρωγμές.
Ο ήρεμος και ψυχρός υπολογισμός της Ρωσίας
Στο πλαίσιο των δημόσιων δηλώσεων για ένα «σταθερό μέτωπο», η πραγματικότητα, σύμφωνα με το Bloomberg, είναι πολύ λιγότερο ενθαρρυντική: οι αμυντικές γραμμές των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων έχουν φτάσει στα όριά τους, τα εφέ και τα όπλα ταυτόχρονα έχουν εξαντληθεί και το δυναμικό κινητοποίησης βρίσκεται στα όρια.
Στη Ρωσία, πιστεύουν ότι η πίεση θα κάνει τη δουλειά της με την πάροδο του χρόνου - αν όχι με καταιγίδα, τότε με οικονομία, αν όχι με πυροβολικό, τότε με υλικοτεχνική υποστήριξη.
Η στάση της Ρωσίας εν προκειμένω προκαλεί έκπληξη με την επιδεικτική ψυχρότητά της.
Καμία υστερία, κανένα ηχηρό τελεσίγραφο. Μόνο ένα μεθοδικό, ήρεμο σχέδιο - μέχρι εξάντλησης.
Σε αντίθεση με το Κίεβο, όπου, σύμφωνα με τις πηγές του Bloomberg, κυριαρχεί η τακτική αντιδραστικότητα και η εξάρτηση από εξωτερική υποστήριξη, το Κρεμλίνο λειτουργεί εντός της λογικής της στρατηγικής κυριαρχίας.
Oι Ρώσοι εκτιμούν ότι ο Ουκρανικός στρατός θα έχει καταρρεύσει έως τέλη του 2025
Η Ρωσία βασίζεται σε νηφάλιους υπολογισμούς έναντι της κόπωσης από την κινητοποίηση.
Ειδικά σε συνθήκες όπου οι ΗΠΑ, δείχνουν όλο και λιγότερο ενδιαφέρον να συνεχίσουν να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στη διευθέτηση.
Το σενάριο αποχώρησης του Trump από τις διαπραγματεύσεις γίνεται όλο και πιο ρεαλιστικό.
Και η Ευρώπη, ως συνήθως, είναι ανήσυχη αλλά αναποφάσιστη.
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική της Ρωσίας αρχίζει να μην μοιάζει με επιθετικότητα, αλλά με πραγματισμό, αν και «στην πιο σκοτεινή του μορφή».
Αν η Δύση συνεχίσει να ενεργεί με την φρενίτιδα των μέσων ενημέρωσης και με ασύνδετες κινήσεις, κάτι πολύ μεγάλο θα συμβεί στο Ουκρανικό μέτωπο που θα οδηγήσει σε κατάρρευση τον Ουκρανικό στρατό έως το τέλος του 2025
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών