Πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί κάποιος τόσο πετυχημένος σαν κι αυτόν;
Από τότε που ο Warren Buffett, ο πιο διάσημος επενδυτής στον κόσμο ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Berkshire Hathaway, οι οικονομικοί συντάκτες ανά τον κόσμο κάνουν την ίδια ερώτηση: μπορεί κάποιος να φτάσει τις επιτυχίες του;
Γιατί πράγματι αυτά που δημιούργησε είναι σχεδόν ανεπανάληπτα.
Ο Buffett άρχισε να χρησιμοποιεί την Berkshire Hathaway -μια επιχείρηση κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Αγγλίας- ως επενδυτικό του όχημα τον Ιούνιο του 1965. Τα επόμενα 60 χρόνια κατάφερε να πολλαπλασιάσει την τιμή της μετοχής της Berkshire με 20% ετησίως, ποσοστό διπλάσιο από εκείνο του S&P 500, ένα φανταστικό ρεκόρ, όπως γράφτηκε τις τελευταίες δύο εβδομάδες.
Πώς έκανε το ανεπανάληπτο;
Για να καταλάβουμε αν κάποιος μπορεί να τον φτάσει ή όχι πρέπει πρώτα να εξετάσουμε πώς πέτυχε ότι πέτυχε.
Ο Buffett ήταν καλός στο να καταλαβαίνει ποιες ήταν οι καλές μετοχές και πού έπρεπε να επενδύσει, αλλά αυτό από μόνο του δεν εξηγεί τις αποδόσεις της Berkshire και σε κάθε περίπτωση δεν ήταν αποκλειστικά η δική του ικανότητα που οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα.
Κατάφερε να έχει μια εξαιρετική συνεργασία με τον Charlie Munger, αντιπρόεδρο της Berkshire, ο οποίος πέθανε το 2023. Ο Manger έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεταμόρφωση του Μπάφετ από επενδυτή εμμονικό με τις αποτιμήσεις σε ποιοτικό επενδυτή που αναζητούσε επιχειρήσεις που είχαν δυνατότητα εξέλιξης.
Τα float και η διορατικότητα
Μαζί του, ο δαιμόνιος επενδυτής γνώρισε πρώτη φορά την έννοια του float μέσω δύο επιχειρήσεων.
Η μία ήταν η American Express στην εποχή των ταξιδιωτικών επιταγών.
Πριν τις πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες, οι ταξιδιώτες κάλυπταν τις ανάγκες τους σε μετρητά αγοράζοντας εκ των προτέρων ταξιδιωτικές επιταγές. Πλήρωναν πριν τις χρησιμοποιήσουν και συχνά αγόραζαν περισσότερες απ’ όσες χρειάζονταν.
Το αποτέλεσμα ήταν η Amex να διαθέτει ένα δωρεάν float μετρητών.
Η δεύτερη περίπτωση ήταν τα κουπόνια επιβράβευσης.
Για να τα θυμάται κανείς, πρέπει να έχει ζήσει τις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
Ήταν μια πρώιμη μορφή προγράμματος επιβράβευσης: οι καταναλωτές λάμβαναν κουπόνια για κάθε αγορά, τα οποία κολλούσαν σε ένα βιβλιαράκι και όταν το συμπλήρωναν, μπορούσαν να τα ανταλλάξουν με είδη οικιακής χρήσης. Τα σούπερ μάρκετ έπρεπε να αγοράζουν τα κουπόνια εκ των προτέρων — έτσι δημιουργούνταν float στα χέρια εκείνου που τα εξέδιδε.
Το τελευταίο επίτευγμα που απολάμβανε ο Buffett ήταν πως η Berkshire είναι μια εταιρεία κλειστού τύπου, την οποία ήλεγχε ο ίδιος.
Τα περισσότερα επενδυτικά ταμεία είναι ανοιχτού τύπου. Αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα εισρέουν και εκρέουν συνήθως στις πιο ακατάλληλες στιγμές από πλευράς ευκαιριών στις αγορές.
Υπάρχουν και άλλα επενδυτικά οχήματα κλειστού τύπου, όπως τα επενδυτικά trusts αλλά οι διαχειριστές τους δεν τα ελέγχουν.
Δεδομένου ότι ακόμα και οι καλύτεροι ενεργοί διαχειριστές περνούν περιόδους χαμηλής απόδοσης, είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποια στιγμή το trust θα διαπραγματεύεται με discount σε σχέση με την καθαρή του αξία (NAV) και θα πιέζεται να αναλάβει δράση, όπως αγορές ιδίων μετοχών ή ακόμα και ρευστοποίηση ή αλλαγή διαχειριστή.
Καθώς ο Buffet κατείχε τον έλεγχο της Berkshire Hathaway, ποτέ δεν αντιμετώπισε τέτοια προβλήματα, παρότι πέρασε περιόδους υπο-απόδοσης, και έτσι μπόρεσε να παραμείνει πιστός στη στρατηγική του.
Μετά από όλα αυτά, θα συνεχίσετε να ακούτε συμβούλους, σχολιαστές και διαχειριστές κεφαλαίων εισοδήματος να σας λένε ότι η πλειονότητα των αποδόσεων από τις μετοχές προέρχεται από τα μερίσματα;
Γιατί ο Buffett μάλλον είναι καλύτερος δάσκαλος.
www.bankingnews.gr
Γιατί πράγματι αυτά που δημιούργησε είναι σχεδόν ανεπανάληπτα.
Ο Buffett άρχισε να χρησιμοποιεί την Berkshire Hathaway -μια επιχείρηση κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Αγγλίας- ως επενδυτικό του όχημα τον Ιούνιο του 1965. Τα επόμενα 60 χρόνια κατάφερε να πολλαπλασιάσει την τιμή της μετοχής της Berkshire με 20% ετησίως, ποσοστό διπλάσιο από εκείνο του S&P 500, ένα φανταστικό ρεκόρ, όπως γράφτηκε τις τελευταίες δύο εβδομάδες.
Πώς έκανε το ανεπανάληπτο;
Για να καταλάβουμε αν κάποιος μπορεί να τον φτάσει ή όχι πρέπει πρώτα να εξετάσουμε πώς πέτυχε ότι πέτυχε.
Ο Buffett ήταν καλός στο να καταλαβαίνει ποιες ήταν οι καλές μετοχές και πού έπρεπε να επενδύσει, αλλά αυτό από μόνο του δεν εξηγεί τις αποδόσεις της Berkshire και σε κάθε περίπτωση δεν ήταν αποκλειστικά η δική του ικανότητα που οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα.
Κατάφερε να έχει μια εξαιρετική συνεργασία με τον Charlie Munger, αντιπρόεδρο της Berkshire, ο οποίος πέθανε το 2023. Ο Manger έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεταμόρφωση του Μπάφετ από επενδυτή εμμονικό με τις αποτιμήσεις σε ποιοτικό επενδυτή που αναζητούσε επιχειρήσεις που είχαν δυνατότητα εξέλιξης.
Τα float και η διορατικότητα
Μαζί του, ο δαιμόνιος επενδυτής γνώρισε πρώτη φορά την έννοια του float μέσω δύο επιχειρήσεων.
Η μία ήταν η American Express στην εποχή των ταξιδιωτικών επιταγών.
Πριν τις πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες, οι ταξιδιώτες κάλυπταν τις ανάγκες τους σε μετρητά αγοράζοντας εκ των προτέρων ταξιδιωτικές επιταγές. Πλήρωναν πριν τις χρησιμοποιήσουν και συχνά αγόραζαν περισσότερες απ’ όσες χρειάζονταν.
Το αποτέλεσμα ήταν η Amex να διαθέτει ένα δωρεάν float μετρητών.
Η δεύτερη περίπτωση ήταν τα κουπόνια επιβράβευσης.
Για να τα θυμάται κανείς, πρέπει να έχει ζήσει τις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
Ήταν μια πρώιμη μορφή προγράμματος επιβράβευσης: οι καταναλωτές λάμβαναν κουπόνια για κάθε αγορά, τα οποία κολλούσαν σε ένα βιβλιαράκι και όταν το συμπλήρωναν, μπορούσαν να τα ανταλλάξουν με είδη οικιακής χρήσης. Τα σούπερ μάρκετ έπρεπε να αγοράζουν τα κουπόνια εκ των προτέρων — έτσι δημιουργούνταν float στα χέρια εκείνου που τα εξέδιδε.
Το τελευταίο επίτευγμα που απολάμβανε ο Buffett ήταν πως η Berkshire είναι μια εταιρεία κλειστού τύπου, την οποία ήλεγχε ο ίδιος.
Τα περισσότερα επενδυτικά ταμεία είναι ανοιχτού τύπου. Αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα εισρέουν και εκρέουν συνήθως στις πιο ακατάλληλες στιγμές από πλευράς ευκαιριών στις αγορές.
Υπάρχουν και άλλα επενδυτικά οχήματα κλειστού τύπου, όπως τα επενδυτικά trusts αλλά οι διαχειριστές τους δεν τα ελέγχουν.
Δεδομένου ότι ακόμα και οι καλύτεροι ενεργοί διαχειριστές περνούν περιόδους χαμηλής απόδοσης, είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποια στιγμή το trust θα διαπραγματεύεται με discount σε σχέση με την καθαρή του αξία (NAV) και θα πιέζεται να αναλάβει δράση, όπως αγορές ιδίων μετοχών ή ακόμα και ρευστοποίηση ή αλλαγή διαχειριστή.
Καθώς ο Buffet κατείχε τον έλεγχο της Berkshire Hathaway, ποτέ δεν αντιμετώπισε τέτοια προβλήματα, παρότι πέρασε περιόδους υπο-απόδοσης, και έτσι μπόρεσε να παραμείνει πιστός στη στρατηγική του.
Μετά από όλα αυτά, θα συνεχίσετε να ακούτε συμβούλους, σχολιαστές και διαχειριστές κεφαλαίων εισοδήματος να σας λένε ότι η πλειονότητα των αποδόσεων από τις μετοχές προέρχεται από τα μερίσματα;
Γιατί ο Buffett μάλλον είναι καλύτερος δάσκαλος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών