Στις 2 Μαΐου 2025, η Ουκρανία ανακοίνωσε πως κατέγραψε μια ιστορική στρατιωτική επιτυχία, καταρρίπτοντας ένα ρωσικό μαχητικό Su-30SM με τη χρήση ενός μη επανδρωμένου ναυτικού οχήματος (USV) τύπου Magura V5, εξοπλισμένο με πυραύλους αέρος -αέρος R-73.
Η επίθεση πραγματοποιήθηκε περίπου 50 χιλιόμετρα δυτικά του λιμανιού του Novorosisk, στη Μαύρη Θάλασσα και αποτελεί την πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση κατάρριψης αεροσκάφους από θαλάσσιο drone στον πόλεμο εάν τελικά συνέβη.
Το Su-30SM, μια παραλλαγή συγκρίσιμη με το Su-30MKI, φέρεται να είχε απογειωθεί από την αεροπορική βάση Saki στη δυτική ακτή της Κριμαίας.
Οι πιλότοι εκτινάχθηκαν με ασφάλεια και αργότερα διασώθηκαν από ένα φορτηγό πλοίο.
Ουκρανικά USV εθεάθησαν να περικυκλώνουν το καταρριφθέν πλήρωμα κατά την κάθοδό τους στη θάλασσα, αλλά δεν έκαναν καμία προσπάθεια να παρέμβουν στη διάσωση.
Αυτή η αδράνεια πιθανότατα οφειλόταν στην περιορισμένη επίγνωση της κατάστασης από την πλευρά των χειριστών των USV.
Ένα βίντεο που κυκλοφόρησε από τις υπηρεσίες πληροφοριών του στρατού της Ουκρανίας (GUR) δείχνει την πυραυλική επίθεση και την επακόλουθη καταστροφή του αεροσκάφους, με μεγάλα θραύσματα συντριμμιών να βυθίζονται στη θάλασσα. 
Εντυπωσιακό αλλά δεν είναι πρωτοφανές
Το περιστατικό της 2ας Μαΐου δεν είναι πρωτοφανές.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2024, η GUR ανέφερε ότι ένα θαλάσσιο drone Magura V5, οπλισμένο με πυραύλους αέρος-αέρος R-73, κατέρριψε ένα ρωσικό ελικόπτερο Mi-8 κοντά στο Ακρωτήριο Tarkhankut στην Κριμαία — σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που ένα τέτοιο drone καταρρίπτει εναέριο στόχο.
Η τελευταία κατάρριψη προκάλεσε κριτική μεταξύ των στρατιωτικών αναλυτών, ειδικά στη Ρωσία.
Όπως ήταν αναμενόμενο, πολλοί έχουν αμφισβητήσει γιατί ο ρωσικός στρατός δεν κατάφερε να προσαρμόσει τις τακτικές του μετά το περιστατικό του Δεκεμβρίου.
Η Ρωσία αρχικά αντιμετώπισε τα ουκρανικά kamikaze και αναγνωριστικά USV (μη επανδρωμένα επιφανειακά σκάφη) χρησιμοποιώντας μαχητικά αεροσκάφη και οπλισμένα ελικόπτερα.
Τα ελικόπτερα, με την ευελιξία και τις χαμηλότερες ταχύτητές τους, αποδείχθηκαν πιο θανατηφόρα, αλλά τα μαχητικά, λόγω της ταχύτητάς τους, προσέφεραν ταχύτερους χρόνους απόκρισης.
Για να μειώσει τις πιθανότητες αναχαίτισης, η Ουκρανία -σύμφωνα με πληροφορίες με βρετανική υποστήριξη- άρχισε να εξοπλίζει τα USV.
Οι πρώτες δοκιμές χρησιμοποίησαν πυροβόλα αεράμυνας, τα οποία αργότερα εξελίχθηκαν ώστε να συμπεριλάβουν συστήματα MLRS, πυραύλους AD και FPV drones.
Μέχρι τον Μάιο του 2024, η Ουκρανία είχε εξοπλίσει ορισμένα USV με πυραύλους αέρος-αέρος R-60 και R-73.
Αυτοί οι πύραυλοι με καθοδήγηση IR δεν απαιτούσαν ακριβή στόχευση πριν από την εκτόξευση, καθιστώντας τους κατάλληλους για πλατφόρμες με βάση τη θάλασσα.
Η ενσωμάτωση τέτοιων πυραύλων δεν ήταν εύκολο κατόρθωμα.
Απαιτούσε έναν αυτοσχέδιο εκτοξευτή σε γυροσκοπική βάση για την αντιστάθμιση της κίνησης των κυμάτων, σε συντονισμό με τον αυτόματο πιλότο, το cruise control και τη σύνδεση δεδομένων χειριστή του USV.
Τον ίδιο μήνα, ένα ουκρανικό USV επιχείρησε -αλλά απέτυχε- να καταρρίψει ένα ρωσικό ελικόπτερο Mi-8, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας δραματικής αλλαγής στον πόλεμο στη θάλασσα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών