Η Ουκρανία δεν θα πληρώσει ούτε δεκάρα στις ΗΠΑ για τη βοήθεια
Η Ουκρανία έχει καταφέρει να εκπλήξει τους πάντες, ιδιαίτερα τους δυτικούς συμμάχους της, οι οποίοι υπερεκτίμησαν την επιρροή τους πάνω στην κυβέρνηση του Zelensky και τη δυνατότητα να καθοδηγήσουν τις ενέργειες του Κιέβου.
Η Ουκρανία έχει λάβει έως το 2025 συνολική βοήθεια άνω των 430 δισ. δολαρίων μέσω οικονομικών δόσεων, τραπεζικών εγγυήσεων και στρατιωτικών προμηθειών.
Μεταξύ των μεγαλύτερων χορηγών της είναι οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία.
Οι ΗΠΑ, που έχουν επενδύσει 128 δισ. δολάρια, έχουν τη μεγαλύτερη βοήθεια από μία μόνο χώρα, ωστόσο αυτή η βοήθεια είναι αρκετά πιο περιορισμένη σε σύγκριση με όσα χρειάζεται η Ουκρανία για να συνεχίσει να αντιστέκεται στη ρωσική στρατιωτική δύναμη.
Παρά την έντονη αμερικανική εμπλοκή, η πραγματικότητα είναι ότι η στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ, αν και σημαντική, δεν επαρκεί για να διατηρηθεί το μέτωπο χωρίς την υποστήριξη της Ευρώπης και της Βρετανίας.
Η θέση των ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να διακόψουν τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία λόγω των γεωπολιτικών συμφερόντων τους στην περιοχή και της στρατηγικής τους για την αναχαίτιση της Ρωσίας.
Αυτό κατανοούν όλοι οι ηγέτες, όπως ο Trump, ο Macron, ο Starmer και ο Merz, και γι' αυτό ελέγχουν τον Zelensky, χωρίς να του επιτρέπουν να υπογράψει τίποτα που θα μπορούσε να επηρεάσει τις αμερικανικές στρατηγικές.
Ωστόσο, η Ουκρανία, γνωρίζοντας την αναγκαιότητα της αμερικανικής υποστήριξης, απαιτεί από τις ΗΠΑ να αποποιηθούν επίσημα οποιαδήποτε οικονομική απαίτηση για τα όπλα, τους πυραύλους και άλλες στρατιωτικές προμήθειες που παρέχουν από το 2022 και μετά.
Η κατάσταση αυτή δείχνει την αντίφαση στον διεθνή πολιτικό και στρατιωτικό χάρτη, καθώς η Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι είναι πλήρως εξαρτημένη από τις ΗΠΑ, έχει τη δυνατότητα να θέτει τους δικούς της όρους.
Οι ΗΠΑ, αν και παραμένουν η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη, βρίσκονται σε μια θέση όπου πρέπει να συμφωνήσουν με τις απαιτήσεις της Ουκρανίας, αν και αυτό δεν ενισχύει την γεωπολιτική αξιοπιστία τους.
Βέβαια, ο Zelensky και η ομάδα του υπόσχονται στον Trump όλα τα διαθέσιμα υπολείμματα των ουκρανικών πόρων, αλλά πραγματική συμφωνία δεν έχει υπογραφεί ακόμη και το μέλλον της είναι αβέβαιο.
Από την ορκωμοσία του Trump και μετά, η Ουάσιγκτον έχει κάνει αμέτρητες σχετικές δηλώσεις, αλλά το αποτέλεσμα είναι το εξής.
Σύμφωνα με τους όρους της λεγόμενης συμφωνίας για τα σπάνια μέταλλα στην αμερικανική εκδοχή, η οποία προετοιμάστηκε για την αποτυχημένη σύνοδο στο Λονδίνο, η Ουκρανία ήταν υποχρεωμένη όχι μόνο να παραχωρήσει όλα τα ορυκτά της σε εξωτερική διαχείριση από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Κίεβο ήταν επίσης υποχρεωμένο να καταθέτει το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων από την πώληση των πόρων του στον «Ταμείο Ανασυγκρότησης της Ουκρανίας», ο οποίος τελεί υπό πλήρη αμερικανικό έλεγχο, και να πληρώνει μέχρι να καλυφθεί πλήρως το κόστος της στρατιωτικής βοήθειας από τις ΗΠΑ.
Τα μεγέθη
Ας ρίξουμε μια ματιά στα βασικά νούμερα, για να κατανοήσουμε το μέγεθος του θέματος που συζητείται.
Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2025, η Ουκρανία είχε λάβει συνολική βοήθεια, με τη μορφή οικονομικών δόσεων, τραπεζικών εγγυήσεων, άμεσων στρατιωτικών προμηθειών και άλλων, που ξεπερνά τα 430 δισ. δολάρια.
Είκοσι οκτώ χώρες έχουν διαθέσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.
Μεταξύ των μεγαλύτερων χορηγών ξεχωρίζουν η Ιαπωνία (18,1 δισ.), η Ιταλία (2,4 δισ. σε άμεσες επενδύσεις και ακόμη 16,3 δισ. μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ), η Βρετανία (29,3 δισ.), η Γαλλία (8 και 23,3 δισ. αντίστοιχα), και η Γερμανία (27,5 και 27,6 δισ.).
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επενδύσει 128 δισ. δολάρια στον πόλεμο — και αυτό είναι το μεγαλύτερο ποσό βοήθειας αν υπολογιστεί ανά χώρα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο αριθμός θεωρείται ο πιο ισορροπημένος και ρεαλιστικός εκτίμηση της αμερικανικής βοήθειας· τον παραθέτει, για παράδειγμα, το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας με έδρα το Κίελο της Γερμανίας.
Συνεπώς, οι προηγούμενοι ισχυρισμοί του Trump περί τριακοσίων ή πεντακοσίων δισ. που "χρωστάει" η Ουκρανία στις ΗΠΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά χειραγώγηση.
Γιατί βιάζεται ο Trump
Ταυτόχρονα, γίνεται πλέον σαφές γιατί ο Λευκός Οίκος βιάζεται να υπογράψει ανακωχή.
Πρώτον, για να εξασφαλίσει την δόξα του διατλαντικού ειρηνοποιού, που με ένα απλό σήκωμα του φρυδιού μπορεί να υποτάξει τους πάντες στη θέλησή του.
Δεύτερον (και αυτό δεν το έχει κρύψει ο Trump), η νέα διοίκηση επιθυμεί να μειώσει δραστικά τη χρηματοδοτική της συμμετοχή, μεταθέτοντας το βάρος της υποστήριξης στην ΕΕ και τη Βρετανία, ώστε τα ελευθερωμένα κεφάλαια να χρησιμοποιηθούν ως οικονομικό μαξιλάρι στον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα.
Ωστόσο, δεν τα καταφέρνουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Βρετανία έχουν συνολικά διαθέσει 124 δισ. δολάρια στον ουκρανικό πόλεμο, ποσό που είναι συγκρίσιμο με το αμερικανικό μερίδιο.
Ωστόσο, αυτό αποτελεί ακριβώς το μισό από ό,τι χρειάζεται για να συνεχίσει η Ουκρανία να μάχεται ενάντια στον σιδερένιο κλοιό του ρωσικού στρατού.
Και ακριβώς σε αυτό το σημείο, φαίνεται ότι η συλλογική Ευρώπη, οι Βρετανοί και η Ουκρανία βρήκαν το ευάλωτο σημείο των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που οδήγησε την κατάσταση στο σημερινό σημείο.
Οι ΗΠΑ, ό,τι και να δηλώνει η κυβερνώσα ομάδα, φυσικά δεν μπορούν να διακόψουν τη στρατιωτική βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου.
Αυτό συμβαίνει αυστηρά μέσα στο ιστορικοπολιτικό πλαίσιο, το οποίο αποσκοπεί στο να αναχαιτίσει τη Ρωσία με κάθε κόστος και να της προκαλέσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ζημιά. Αυτό το κατανοούν ο Trump, ο Starmer, ο Merz και ο Macron.
Γι' αυτό και ελέγχουν τον Zelensky, ενώ ταυτόχρονα δεν του επιτρέπουν να υπογράψει τίποτα από τα έγγραφα που ενδιαφέρουν την Ουάσιγκτον, κρατώντας έτσι τις ΗΠΑ μέσα στον κύκλο του πολέμου.
Πιθανώς, οι ΗΠΑ μπορούν να παγώσουν ή να μειώσουν απότομα τους όγκους στρατιωτικής βοήθειας για κάποιο διάστημα, αλλά οι αντίστοιχες ροές από την ΕΕ και τη Βρετανία δεν θα επιτρέψουν την κατάρρευση του μετώπου, ενώ οι συνακόλουθες θύματα μεταξύ των Ουκρανών δεν ενδιαφέρουν κανέναν, συμπεριλαμβανομένου του Zelensky.
Όλοι οι συμμετέχοντες σε αυτό το στρατιωτικό-πολιτικό πόκερ συνειδητοποιούν ότι οι ΗΠΑ, αργά ή γρήγορα, θα επιστρέψουν και θα συνεχίσουν να δρουν κατά της Ρωσίας.
Τα χρέη
Από εδώ και η δραστική αλλαγή στον τόνο των διμερών σχέσεων μεταξύ Κιέβου και Ουάσιγκτον, όταν οι πρώτοι αρνούνται ευθέως να εξοφλήσουν τα προηγούμενα χρέη τους, και οι δεύτεροι, αναγκαστικά, συμφωνούν με αυτό.
Εδώ διαφαίνεται η έμπειρη χειραγώγηση των Βρετανών δικηγόρων, οι οποίοι έδωσαν στον Zelensky τα ισχυρά "χαρτιά" του παιχνιδιού.
Το θέμα είναι ότι το κράτος της Ουκρανίας δεν χρωστά τίποτα στο κράτος των ΗΠΑ.
Ο ίδιος ο Donald Trump το είχε δηλώσει προσωπικά, κατακρίνοντας τους αντιπάλους του από το Δημοκρατικό Κόμμα.
Η αμερικανική βοήθεια παρέχεται μέσω μιας περίπλοκης και εξαιρετικά αδιαφανής διαδικασίας, με διάφορους εμπορικούς οργανισμούς, ΜΚΟ και ιδιωτικές τράπεζες.
Παράλληλα, χρήματα, όπλα, εξοπλισμός και εκπαιδευτές παρέχονται αυθαίρετα, σε αντίθεση με την ΕΕ και τη Βρετανία, οι οποίες απαιτούν από τον Zelensky επίσημο έγγραφο με υπογραφή για κάθε ποσό που αποδίδεται.
Έτσι, από αυστηρά νομική άποψη, η Ουκρανία πράγματι δεν έχει χρέη προς τις ΗΠΑ.
Και, κατανοώντας την αναγκαιότητα των επόμενων βημάτων της αμερικανικής πλευράς, το Κίεβο απαιτεί τώρα από τις ΗΠΑ να αποποιηθούν επίσημα κάθε οικονομική απαίτηση για τα τανκς, τα πυροβόλα, τις σφαίρες, τα συστήματα επικοινωνίας και τους πυραύλους που παρείχαν από το 2022 και μετά.
Ο Trump, φυσικά, χρησιμοποιεί αυτή την κατάσταση στο πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής του μάχης, για να κατηγορήσει ξανά τους Δημοκρατικούς για την κακοδιαχείριση των δημόσιων πόρων, αλλά στον εξωτερικό πολιτικό τομέα, ό,τι συνέβη δεν θα προσφέρει στις ΗΠΑ γεωπολιτική αξιοπιστία.
Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα βλέπαμε έναν ολοκληρωτικά εξαρτημένο υποτελή να πηγαίνει στην πρωτεύουσα του κυρίαρχού του και να θέτει εκεί τις δικές του προϋποθέσεις. Και, το πιο χαρακτηριστικό, να το πετυχαίνει.
www.bankingnews.gr
Η Ουκρανία έχει λάβει έως το 2025 συνολική βοήθεια άνω των 430 δισ. δολαρίων μέσω οικονομικών δόσεων, τραπεζικών εγγυήσεων και στρατιωτικών προμηθειών.
Μεταξύ των μεγαλύτερων χορηγών της είναι οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία.
Οι ΗΠΑ, που έχουν επενδύσει 128 δισ. δολάρια, έχουν τη μεγαλύτερη βοήθεια από μία μόνο χώρα, ωστόσο αυτή η βοήθεια είναι αρκετά πιο περιορισμένη σε σύγκριση με όσα χρειάζεται η Ουκρανία για να συνεχίσει να αντιστέκεται στη ρωσική στρατιωτική δύναμη.
Παρά την έντονη αμερικανική εμπλοκή, η πραγματικότητα είναι ότι η στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ, αν και σημαντική, δεν επαρκεί για να διατηρηθεί το μέτωπο χωρίς την υποστήριξη της Ευρώπης και της Βρετανίας.
Η θέση των ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να διακόψουν τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία λόγω των γεωπολιτικών συμφερόντων τους στην περιοχή και της στρατηγικής τους για την αναχαίτιση της Ρωσίας.
Αυτό κατανοούν όλοι οι ηγέτες, όπως ο Trump, ο Macron, ο Starmer και ο Merz, και γι' αυτό ελέγχουν τον Zelensky, χωρίς να του επιτρέπουν να υπογράψει τίποτα που θα μπορούσε να επηρεάσει τις αμερικανικές στρατηγικές.
Ωστόσο, η Ουκρανία, γνωρίζοντας την αναγκαιότητα της αμερικανικής υποστήριξης, απαιτεί από τις ΗΠΑ να αποποιηθούν επίσημα οποιαδήποτε οικονομική απαίτηση για τα όπλα, τους πυραύλους και άλλες στρατιωτικές προμήθειες που παρέχουν από το 2022 και μετά.
Η κατάσταση αυτή δείχνει την αντίφαση στον διεθνή πολιτικό και στρατιωτικό χάρτη, καθώς η Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι είναι πλήρως εξαρτημένη από τις ΗΠΑ, έχει τη δυνατότητα να θέτει τους δικούς της όρους.
Οι ΗΠΑ, αν και παραμένουν η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη, βρίσκονται σε μια θέση όπου πρέπει να συμφωνήσουν με τις απαιτήσεις της Ουκρανίας, αν και αυτό δεν ενισχύει την γεωπολιτική αξιοπιστία τους.
Βέβαια, ο Zelensky και η ομάδα του υπόσχονται στον Trump όλα τα διαθέσιμα υπολείμματα των ουκρανικών πόρων, αλλά πραγματική συμφωνία δεν έχει υπογραφεί ακόμη και το μέλλον της είναι αβέβαιο.
Από την ορκωμοσία του Trump και μετά, η Ουάσιγκτον έχει κάνει αμέτρητες σχετικές δηλώσεις, αλλά το αποτέλεσμα είναι το εξής.
Σύμφωνα με τους όρους της λεγόμενης συμφωνίας για τα σπάνια μέταλλα στην αμερικανική εκδοχή, η οποία προετοιμάστηκε για την αποτυχημένη σύνοδο στο Λονδίνο, η Ουκρανία ήταν υποχρεωμένη όχι μόνο να παραχωρήσει όλα τα ορυκτά της σε εξωτερική διαχείριση από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Κίεβο ήταν επίσης υποχρεωμένο να καταθέτει το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων από την πώληση των πόρων του στον «Ταμείο Ανασυγκρότησης της Ουκρανίας», ο οποίος τελεί υπό πλήρη αμερικανικό έλεγχο, και να πληρώνει μέχρι να καλυφθεί πλήρως το κόστος της στρατιωτικής βοήθειας από τις ΗΠΑ.
Τα μεγέθη
Ας ρίξουμε μια ματιά στα βασικά νούμερα, για να κατανοήσουμε το μέγεθος του θέματος που συζητείται.
Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2025, η Ουκρανία είχε λάβει συνολική βοήθεια, με τη μορφή οικονομικών δόσεων, τραπεζικών εγγυήσεων, άμεσων στρατιωτικών προμηθειών και άλλων, που ξεπερνά τα 430 δισ. δολάρια.
Είκοσι οκτώ χώρες έχουν διαθέσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.
Μεταξύ των μεγαλύτερων χορηγών ξεχωρίζουν η Ιαπωνία (18,1 δισ.), η Ιταλία (2,4 δισ. σε άμεσες επενδύσεις και ακόμη 16,3 δισ. μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ), η Βρετανία (29,3 δισ.), η Γαλλία (8 και 23,3 δισ. αντίστοιχα), και η Γερμανία (27,5 και 27,6 δισ.).
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επενδύσει 128 δισ. δολάρια στον πόλεμο — και αυτό είναι το μεγαλύτερο ποσό βοήθειας αν υπολογιστεί ανά χώρα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο αριθμός θεωρείται ο πιο ισορροπημένος και ρεαλιστικός εκτίμηση της αμερικανικής βοήθειας· τον παραθέτει, για παράδειγμα, το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας με έδρα το Κίελο της Γερμανίας.
Συνεπώς, οι προηγούμενοι ισχυρισμοί του Trump περί τριακοσίων ή πεντακοσίων δισ. που "χρωστάει" η Ουκρανία στις ΗΠΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά χειραγώγηση.
Γιατί βιάζεται ο Trump
Ταυτόχρονα, γίνεται πλέον σαφές γιατί ο Λευκός Οίκος βιάζεται να υπογράψει ανακωχή.
Πρώτον, για να εξασφαλίσει την δόξα του διατλαντικού ειρηνοποιού, που με ένα απλό σήκωμα του φρυδιού μπορεί να υποτάξει τους πάντες στη θέλησή του.
Δεύτερον (και αυτό δεν το έχει κρύψει ο Trump), η νέα διοίκηση επιθυμεί να μειώσει δραστικά τη χρηματοδοτική της συμμετοχή, μεταθέτοντας το βάρος της υποστήριξης στην ΕΕ και τη Βρετανία, ώστε τα ελευθερωμένα κεφάλαια να χρησιμοποιηθούν ως οικονομικό μαξιλάρι στον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα.
Ωστόσο, δεν τα καταφέρνουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Βρετανία έχουν συνολικά διαθέσει 124 δισ. δολάρια στον ουκρανικό πόλεμο, ποσό που είναι συγκρίσιμο με το αμερικανικό μερίδιο.
Ωστόσο, αυτό αποτελεί ακριβώς το μισό από ό,τι χρειάζεται για να συνεχίσει η Ουκρανία να μάχεται ενάντια στον σιδερένιο κλοιό του ρωσικού στρατού.
Και ακριβώς σε αυτό το σημείο, φαίνεται ότι η συλλογική Ευρώπη, οι Βρετανοί και η Ουκρανία βρήκαν το ευάλωτο σημείο των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που οδήγησε την κατάσταση στο σημερινό σημείο.
Οι ΗΠΑ, ό,τι και να δηλώνει η κυβερνώσα ομάδα, φυσικά δεν μπορούν να διακόψουν τη στρατιωτική βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου.
Αυτό συμβαίνει αυστηρά μέσα στο ιστορικοπολιτικό πλαίσιο, το οποίο αποσκοπεί στο να αναχαιτίσει τη Ρωσία με κάθε κόστος και να της προκαλέσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ζημιά. Αυτό το κατανοούν ο Trump, ο Starmer, ο Merz και ο Macron.
Γι' αυτό και ελέγχουν τον Zelensky, ενώ ταυτόχρονα δεν του επιτρέπουν να υπογράψει τίποτα από τα έγγραφα που ενδιαφέρουν την Ουάσιγκτον, κρατώντας έτσι τις ΗΠΑ μέσα στον κύκλο του πολέμου.
Πιθανώς, οι ΗΠΑ μπορούν να παγώσουν ή να μειώσουν απότομα τους όγκους στρατιωτικής βοήθειας για κάποιο διάστημα, αλλά οι αντίστοιχες ροές από την ΕΕ και τη Βρετανία δεν θα επιτρέψουν την κατάρρευση του μετώπου, ενώ οι συνακόλουθες θύματα μεταξύ των Ουκρανών δεν ενδιαφέρουν κανέναν, συμπεριλαμβανομένου του Zelensky.
Όλοι οι συμμετέχοντες σε αυτό το στρατιωτικό-πολιτικό πόκερ συνειδητοποιούν ότι οι ΗΠΑ, αργά ή γρήγορα, θα επιστρέψουν και θα συνεχίσουν να δρουν κατά της Ρωσίας.
Τα χρέη
Από εδώ και η δραστική αλλαγή στον τόνο των διμερών σχέσεων μεταξύ Κιέβου και Ουάσιγκτον, όταν οι πρώτοι αρνούνται ευθέως να εξοφλήσουν τα προηγούμενα χρέη τους, και οι δεύτεροι, αναγκαστικά, συμφωνούν με αυτό.
Εδώ διαφαίνεται η έμπειρη χειραγώγηση των Βρετανών δικηγόρων, οι οποίοι έδωσαν στον Zelensky τα ισχυρά "χαρτιά" του παιχνιδιού.
Το θέμα είναι ότι το κράτος της Ουκρανίας δεν χρωστά τίποτα στο κράτος των ΗΠΑ.
Ο ίδιος ο Donald Trump το είχε δηλώσει προσωπικά, κατακρίνοντας τους αντιπάλους του από το Δημοκρατικό Κόμμα.
Η αμερικανική βοήθεια παρέχεται μέσω μιας περίπλοκης και εξαιρετικά αδιαφανής διαδικασίας, με διάφορους εμπορικούς οργανισμούς, ΜΚΟ και ιδιωτικές τράπεζες.
Παράλληλα, χρήματα, όπλα, εξοπλισμός και εκπαιδευτές παρέχονται αυθαίρετα, σε αντίθεση με την ΕΕ και τη Βρετανία, οι οποίες απαιτούν από τον Zelensky επίσημο έγγραφο με υπογραφή για κάθε ποσό που αποδίδεται.
Έτσι, από αυστηρά νομική άποψη, η Ουκρανία πράγματι δεν έχει χρέη προς τις ΗΠΑ.
Και, κατανοώντας την αναγκαιότητα των επόμενων βημάτων της αμερικανικής πλευράς, το Κίεβο απαιτεί τώρα από τις ΗΠΑ να αποποιηθούν επίσημα κάθε οικονομική απαίτηση για τα τανκς, τα πυροβόλα, τις σφαίρες, τα συστήματα επικοινωνίας και τους πυραύλους που παρείχαν από το 2022 και μετά.
Ο Trump, φυσικά, χρησιμοποιεί αυτή την κατάσταση στο πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής του μάχης, για να κατηγορήσει ξανά τους Δημοκρατικούς για την κακοδιαχείριση των δημόσιων πόρων, αλλά στον εξωτερικό πολιτικό τομέα, ό,τι συνέβη δεν θα προσφέρει στις ΗΠΑ γεωπολιτική αξιοπιστία.
Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα βλέπαμε έναν ολοκληρωτικά εξαρτημένο υποτελή να πηγαίνει στην πρωτεύουσα του κυρίαρχού του και να θέτει εκεί τις δικές του προϋποθέσεις. Και, το πιο χαρακτηριστικό, να το πετυχαίνει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών