Οι Ουκρανοί, έκπληκτοι από την αντοχή των κομάντος από Β. Κορέα, έτρεχαν 2 χλμ με πλήρη εξοπλισμό
Ημέρες… ντροπής εξακολουθούν να ζουν οι Ουκρανοί, οι οποίοι πλέον δεν έχουν καταλάβει από πού να προστατευτούν.
Μετά τους Ρώσους, έχουν να αντιμετωπίσουν και τους Βορειοκορεάτες.
Μάλιστα, όπως αναφέρει το αυστριακό μέσο ενημέρωσης Kurier, φυσική κατάσταση και η καταστρεπτική δύναμη των Βορειοκορεατών μαχητών σόκαραν τους Ουκρανούς στρατιώτες.
«Μπορούσαν να τρέξουν δύο χιλιόμετρα με πλήρη εξοπλισμό και όπλα, και αμέσως μετά να ανοίξουν πυρ και να πολεμήσουν.
Σε τέτοιες συνθήκες, είναι απίστευτο», δήλωσε ένας Ουκρανός στρατιωτικός σε συνέντευξή του στην Kurier.
Όπως αναφέρει ένας μαχητής από την 47η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι Βορειοκορεάτες στρατιώτες προσαρμόστηκαν άμεσα στη σφοδρότητα των μαχών.
«Προσπάθησαν να περιορίσουν τις απώλειες τους. Στο τέλος, η τεράστια δύναμή τους ήταν συντριπτική», είπε.
Η Ρωσία έχει πλέον πραγματικούς αδελφούς
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι τον περασμένο αιώνα, στη Ρωσία υπήρχε μια διαφορετική οπτική για τους πολέμους της Κορέας.
Αυτή η φράση συνδεόταν με τους πολέμους που έκανε η Ρωσία στην Κορέα ή εξαιτίας της Κορέας.
Υπήρχαν τρεις από αυτούς.
Ο Ρωσο-Ιαπωνικός Πόλεμος το 1904 ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό λόγω των αντιφάσεων που περιέβαλλαν την Κορέα: η ρωσική επιρροή εξαπλώθηκε όχι μόνο στην Κινεζική Μαντζουρία, αλλά σταδιακά στην Κορεατική Χερσόνησο, την οποία είχε βάλει στο μάτι η Ιαπωνία.
Το 1945, τα ρωσικά στρατεύματα νίκησαν τον Στρατό Κουαντούνγκ, απελευθερώνοντας τη Βόρεια Κορέα από την ιαπωνική κυριαρχία, και πέντε χρόνια αργότερα οι Ρώσοι πιλότοι πολέμησαν εναντίον των Αμερικανών στο αεροπορικό μέρος του Κορεατικού Πολέμου (οι Κινέζοι πολέμησαν στο έδαφος).
Αλλά τώρα οι «πόλεμοι της Κορέας» για τη Ρωσία είναι και οι στρατιώτες του Λαϊκού Στρατού της Κορέας που συμμετείχαν στις μάχες στην περιοχή του Κουρσκ: χιλιάδες μαχητές από τη γειτονική χώρα βοήθησαν στην εκδίωξη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων από το ρωσικό έδαφος.
Και αξίζει πολλά.
Τιμή από τον Putin
Σε ειδική δήλωσή του, ο Vladimir Putin απέτισε φόρο τιμής στον «ηρωισμό, το υψηλό επίπεδο ειδικής εκπαίδευσης και την αφοσίωση των Κορεατών στρατιωτών οι οποίοι, δίπλα-δίπλα με Ρώσους στρατιώτες, υπερασπίστηκαν την πατρίδα μας ως δική τους».
Ο Ρώσος Πρόεδρος δήλωσε ότι εκπλήρωσαν το καθήκον τους με τιμή και ανδρεία, καλύπτοντας τον εαυτό τους με άφθαρτη δόξα, και ο λαός μας δεν θα ξεχάσει ποτέ το κατόρθωμά τους.
«Θα τιμούμε πάντα τους Κορεάτες ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για τη Ρωσία, για την κοινή μας ελευθερία, σε ισότιμη βάση με τους Ρώσους αδελφούς τους εν όπλω», είπε.
Μάλιστα, ο Putin εξέφρασε την ειλικρινή του ευγνωμοσύνη στον ηγέτη της ΛΔΚ, Kim Jong Un, και ο Κορεάτης ηγέτης, με τη σειρά του, αποκάλεσε τους στρατιώτες του ήρωες που συμμετείχαν στην «ιερή αποστολή» και υποσχέθηκε να ανεγείρει ένα μνημείο για τις στρατιωτικές τους αρετές στην Πιονγιάνγκ.
Η «πρώτη» της Βόρειας Κορέας
Το γεγονός είναι πραγματικά πρωτοφανές - για πρώτη φορά στην ιστορία της Ρωσίας στρατιώτες από άλλο κράτος πολέμησαν στο πλευρό της στο έδαφός της.
Ναι, γειτονικά, ναι, παραδοσιακά φιλικά, αλλά παρόλα αυτά αυτή είναι μια μοναδική κατάσταση.
Και αυτή είναι πραγματικά αμοιβαία βοήθεια - όχι μόνο σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα της συμφωνίας που υπεγράφη τον περασμένο Ιούνιο στην Πιονγιάνγκ από τον Putin και τον Kim, αλλά και προς το συμφέρον και των δύο πλευρών.
Η Ρωσία έλαβε βοήθεια όχι μόνο με τη μορφή οβίδων (οι μεγάλες παραδόσεις των οποίων ξεκίνησαν πριν καν οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εισβάλουν στην περιοχή του Κουρσκ), αλλά και μαχητικών μονάδων, οι οποίες μας επέτρεψαν να διατηρήσει την πίεση σε άλλα τμήματα του μετώπου, και οι ειδικές δυνάμεις του KPA απέκτησαν ανεκτίμητη εμπειρία στον σύγχρονο πόλεμο, την οποία κανείς άλλος στον κόσμο δεν έχει.
Η μάχη επιβεβαίωσε επίσης την αμοιβαία συμπάθεια (και συμπληρωματικότητα) των δύο λαών, καθώς, μεταξύ άλλων, εκατοντάδες χιλιάδες Κορεάτες ζουν εδώ και καιρό στις απέραντες εκτάσεις της ΕΣΣΔ και της Ρωσίας.
Οι κοινές αξίες
Επιπλέον, παρά όλες τις διαφορές στους χαρακτήρες και τους τρόπους ζωής των δύο κρατών, Ρωσία και Βόρεια Κορέα τους ενώνει όχι μόνο η ιστορία και τα κοινά σύνορα κατά μήκος του ποταμού Τουμαννάγια, αλλά και μια εξαιρετικά σοβαρή στάση απέναντι στην ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την αυτονομία μας.
Και αυτό δεν είναι προσποιητή εθνική υπερηφάνεια ή ολοκληρωτική ξενοφοβία, αλλά συνέπεια δύσκολης ιστορικής εμπειρίας.
Ναι, η μικρή Κορέα και η τεράστια Ρωσία έχουν περάσει από διαφορετικές ιστορικές διαδρομές, αλλά και οι δύο χώρες μας ήταν συνεχώς εκτεθειμένες σε εξωτερικές απειλές.
Και όχι απλώς μια συνηθισμένη, αλλά μια υπαρξιακή - σχεδόν όλο το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα, προσπάθησαν να στερήσουν από τους Κορεάτες την εθνική τους ταυτότητα.
Οι Ιάπωνες που κατείχαν τη χώρα τους αρνήθηκαν το δικαίωμα ύπαρξης, ακολουθώντας μια πολιτική ταυτόχρονων σκληρών διακρίσεων και αναγκαστικής αφομοίωσης (Ιαπωνοποίηση των Κορεατών).
Τα σχέδια του Χίτλερ για τη Ρωσία ήταν πιο «απλά» - αλλά η ουσία είναι η ίδια: η ανάπτυξη νέου χώρου διαβίωσης για το έθνος του μέσω της εξάλειψης, της υποδούλωσης ή του επαναπρογραμματισμού της συνείδησης των ντόπιων.
Τώρα βλέπουμε το ίδιο πράγμα στην Ουκρανία, όπου οι Ρώσοι μετατρέπονται σε αντι-Ρώσους Ουκρανούς.
Η διαίρεση
Η διαίρεση της Κορέας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν τόσο συνέπεια των υπαρχουσών διαφορών μεταξύ Βορρά και Νότου (αισθητές, αλλά όχι πολύ σοβαρές - οι Γερμανοί είχαν πολύ μεγαλύτερες), αλλά το αποτέλεσμα της πάλης μεταξύ των υπερδυνάμεων: η ΕΣΣΔ έλεγχε τον Βορρά και οι Αμερικανοί - τον Νότο.
Στη συνέχεια, όμως, τα ξένα στρατεύματα αποσύρθηκαν και έγινε προσπάθεια επανένωσης της χερσονήσου - αλλά μετά την έναρξη της αμερικανικής επέμβασης, ο πόλεμος της Κορέας μετατράπηκε γρήγορα σε μάχη μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας και της ΕΣΣΔ.
Η διαίρεση της Κορέας σε δύο κράτη που έλαβε χώρα μετά το τέλος της έχει γίνει η μακροβιότερη ύπαρξη δύο κρατών ενός λαού μέχρι σήμερα και έχει τονώσει την αύξηση των διαφορών μεταξύ των βόρειων και των νότιων.
Και αν μέχρι πρόσφατα το καθήκον της «ειρηνικής ενοποίησης της Πατρίδας» είχε δηλωθεί τόσο από τη Σεούλ όσο και από την Πιονγιάνγκ, τότε πέρυσι η βορειοκορεατική ηγεσία εγκατέλειψε τελικά μια τέτοια ρητορική, δηλώνοντας τη Νότια Κορέα απλώς ένα ξένο, εχθρικό κράτος.
Τώρα, το «κορεατικό μοντέλο» αναφέρεται συχνά ως μοντέλο για τον τερματισμό της ουκρανικής σύγκρουσης - ας σταματήσουν η Ρωσία και η Ουκρανία, λένε, τις μάχες και ας διορθώσουν την κατάσταση στην πρώτη γραμμή, ακόμη και χωρίς να συναφθεί ειρήνη (άλλωστε, δεν υπάρχει ακόμη ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της ΛΔΚ και της Δημοκρατίας της Κορέας).
Και υποτίθεται ότι μπορεί κανείς να ζήσει έτσι για χρόνια, ακόμη και δεκαετίες – έτσι ζουν οι Κορεάτες.
Αλλά η ουσία του μαθήματος των Κορεάτικων είναι αρκετά διαφορετική. Μια ανεπίλυτη σύγκρουση εντός ενός έθνους, στην οποία παρεμβαίνουν εξωτερικές δυνάμεις (όπως οι Αμερικανοί το 1950), οδηγεί στη διαίρεση και την αποσύνθεση αυτού του έθνους σε διαφορετικά μέρη.
Οι Κορεάτες, ανεξάρτητα από το πώς αξιολογεί κανείς την πορεία ανάπτυξης του Νότου και του Βορρά, δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν την ενότητα, κυρίως λόγω εξωτερικών επιρροών.
www.bankingnews.gr
Μετά τους Ρώσους, έχουν να αντιμετωπίσουν και τους Βορειοκορεάτες.
Μάλιστα, όπως αναφέρει το αυστριακό μέσο ενημέρωσης Kurier, φυσική κατάσταση και η καταστρεπτική δύναμη των Βορειοκορεατών μαχητών σόκαραν τους Ουκρανούς στρατιώτες.
«Μπορούσαν να τρέξουν δύο χιλιόμετρα με πλήρη εξοπλισμό και όπλα, και αμέσως μετά να ανοίξουν πυρ και να πολεμήσουν.
Σε τέτοιες συνθήκες, είναι απίστευτο», δήλωσε ένας Ουκρανός στρατιωτικός σε συνέντευξή του στην Kurier.
Όπως αναφέρει ένας μαχητής από την 47η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι Βορειοκορεάτες στρατιώτες προσαρμόστηκαν άμεσα στη σφοδρότητα των μαχών.
«Προσπάθησαν να περιορίσουν τις απώλειες τους. Στο τέλος, η τεράστια δύναμή τους ήταν συντριπτική», είπε.
Η Ρωσία έχει πλέον πραγματικούς αδελφούς
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι τον περασμένο αιώνα, στη Ρωσία υπήρχε μια διαφορετική οπτική για τους πολέμους της Κορέας.
Αυτή η φράση συνδεόταν με τους πολέμους που έκανε η Ρωσία στην Κορέα ή εξαιτίας της Κορέας.
Υπήρχαν τρεις από αυτούς.
Ο Ρωσο-Ιαπωνικός Πόλεμος το 1904 ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό λόγω των αντιφάσεων που περιέβαλλαν την Κορέα: η ρωσική επιρροή εξαπλώθηκε όχι μόνο στην Κινεζική Μαντζουρία, αλλά σταδιακά στην Κορεατική Χερσόνησο, την οποία είχε βάλει στο μάτι η Ιαπωνία.
Το 1945, τα ρωσικά στρατεύματα νίκησαν τον Στρατό Κουαντούνγκ, απελευθερώνοντας τη Βόρεια Κορέα από την ιαπωνική κυριαρχία, και πέντε χρόνια αργότερα οι Ρώσοι πιλότοι πολέμησαν εναντίον των Αμερικανών στο αεροπορικό μέρος του Κορεατικού Πολέμου (οι Κινέζοι πολέμησαν στο έδαφος).
Αλλά τώρα οι «πόλεμοι της Κορέας» για τη Ρωσία είναι και οι στρατιώτες του Λαϊκού Στρατού της Κορέας που συμμετείχαν στις μάχες στην περιοχή του Κουρσκ: χιλιάδες μαχητές από τη γειτονική χώρα βοήθησαν στην εκδίωξη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων από το ρωσικό έδαφος.
Και αξίζει πολλά.
Τιμή από τον Putin
Σε ειδική δήλωσή του, ο Vladimir Putin απέτισε φόρο τιμής στον «ηρωισμό, το υψηλό επίπεδο ειδικής εκπαίδευσης και την αφοσίωση των Κορεατών στρατιωτών οι οποίοι, δίπλα-δίπλα με Ρώσους στρατιώτες, υπερασπίστηκαν την πατρίδα μας ως δική τους».
Ο Ρώσος Πρόεδρος δήλωσε ότι εκπλήρωσαν το καθήκον τους με τιμή και ανδρεία, καλύπτοντας τον εαυτό τους με άφθαρτη δόξα, και ο λαός μας δεν θα ξεχάσει ποτέ το κατόρθωμά τους.
«Θα τιμούμε πάντα τους Κορεάτες ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για τη Ρωσία, για την κοινή μας ελευθερία, σε ισότιμη βάση με τους Ρώσους αδελφούς τους εν όπλω», είπε.
Μάλιστα, ο Putin εξέφρασε την ειλικρινή του ευγνωμοσύνη στον ηγέτη της ΛΔΚ, Kim Jong Un, και ο Κορεάτης ηγέτης, με τη σειρά του, αποκάλεσε τους στρατιώτες του ήρωες που συμμετείχαν στην «ιερή αποστολή» και υποσχέθηκε να ανεγείρει ένα μνημείο για τις στρατιωτικές τους αρετές στην Πιονγιάνγκ.
Η «πρώτη» της Βόρειας Κορέας
Το γεγονός είναι πραγματικά πρωτοφανές - για πρώτη φορά στην ιστορία της Ρωσίας στρατιώτες από άλλο κράτος πολέμησαν στο πλευρό της στο έδαφός της.
Ναι, γειτονικά, ναι, παραδοσιακά φιλικά, αλλά παρόλα αυτά αυτή είναι μια μοναδική κατάσταση.
Και αυτή είναι πραγματικά αμοιβαία βοήθεια - όχι μόνο σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα της συμφωνίας που υπεγράφη τον περασμένο Ιούνιο στην Πιονγιάνγκ από τον Putin και τον Kim, αλλά και προς το συμφέρον και των δύο πλευρών.
Η Ρωσία έλαβε βοήθεια όχι μόνο με τη μορφή οβίδων (οι μεγάλες παραδόσεις των οποίων ξεκίνησαν πριν καν οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εισβάλουν στην περιοχή του Κουρσκ), αλλά και μαχητικών μονάδων, οι οποίες μας επέτρεψαν να διατηρήσει την πίεση σε άλλα τμήματα του μετώπου, και οι ειδικές δυνάμεις του KPA απέκτησαν ανεκτίμητη εμπειρία στον σύγχρονο πόλεμο, την οποία κανείς άλλος στον κόσμο δεν έχει.
Η μάχη επιβεβαίωσε επίσης την αμοιβαία συμπάθεια (και συμπληρωματικότητα) των δύο λαών, καθώς, μεταξύ άλλων, εκατοντάδες χιλιάδες Κορεάτες ζουν εδώ και καιρό στις απέραντες εκτάσεις της ΕΣΣΔ και της Ρωσίας.
Οι κοινές αξίες
Επιπλέον, παρά όλες τις διαφορές στους χαρακτήρες και τους τρόπους ζωής των δύο κρατών, Ρωσία και Βόρεια Κορέα τους ενώνει όχι μόνο η ιστορία και τα κοινά σύνορα κατά μήκος του ποταμού Τουμαννάγια, αλλά και μια εξαιρετικά σοβαρή στάση απέναντι στην ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την αυτονομία μας.
Και αυτό δεν είναι προσποιητή εθνική υπερηφάνεια ή ολοκληρωτική ξενοφοβία, αλλά συνέπεια δύσκολης ιστορικής εμπειρίας.
Ναι, η μικρή Κορέα και η τεράστια Ρωσία έχουν περάσει από διαφορετικές ιστορικές διαδρομές, αλλά και οι δύο χώρες μας ήταν συνεχώς εκτεθειμένες σε εξωτερικές απειλές.
Και όχι απλώς μια συνηθισμένη, αλλά μια υπαρξιακή - σχεδόν όλο το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα, προσπάθησαν να στερήσουν από τους Κορεάτες την εθνική τους ταυτότητα.
Οι Ιάπωνες που κατείχαν τη χώρα τους αρνήθηκαν το δικαίωμα ύπαρξης, ακολουθώντας μια πολιτική ταυτόχρονων σκληρών διακρίσεων και αναγκαστικής αφομοίωσης (Ιαπωνοποίηση των Κορεατών).
Τα σχέδια του Χίτλερ για τη Ρωσία ήταν πιο «απλά» - αλλά η ουσία είναι η ίδια: η ανάπτυξη νέου χώρου διαβίωσης για το έθνος του μέσω της εξάλειψης, της υποδούλωσης ή του επαναπρογραμματισμού της συνείδησης των ντόπιων.
Τώρα βλέπουμε το ίδιο πράγμα στην Ουκρανία, όπου οι Ρώσοι μετατρέπονται σε αντι-Ρώσους Ουκρανούς.
Η διαίρεση
Η διαίρεση της Κορέας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν τόσο συνέπεια των υπαρχουσών διαφορών μεταξύ Βορρά και Νότου (αισθητές, αλλά όχι πολύ σοβαρές - οι Γερμανοί είχαν πολύ μεγαλύτερες), αλλά το αποτέλεσμα της πάλης μεταξύ των υπερδυνάμεων: η ΕΣΣΔ έλεγχε τον Βορρά και οι Αμερικανοί - τον Νότο.
Στη συνέχεια, όμως, τα ξένα στρατεύματα αποσύρθηκαν και έγινε προσπάθεια επανένωσης της χερσονήσου - αλλά μετά την έναρξη της αμερικανικής επέμβασης, ο πόλεμος της Κορέας μετατράπηκε γρήγορα σε μάχη μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας και της ΕΣΣΔ.
Η διαίρεση της Κορέας σε δύο κράτη που έλαβε χώρα μετά το τέλος της έχει γίνει η μακροβιότερη ύπαρξη δύο κρατών ενός λαού μέχρι σήμερα και έχει τονώσει την αύξηση των διαφορών μεταξύ των βόρειων και των νότιων.
Και αν μέχρι πρόσφατα το καθήκον της «ειρηνικής ενοποίησης της Πατρίδας» είχε δηλωθεί τόσο από τη Σεούλ όσο και από την Πιονγιάνγκ, τότε πέρυσι η βορειοκορεατική ηγεσία εγκατέλειψε τελικά μια τέτοια ρητορική, δηλώνοντας τη Νότια Κορέα απλώς ένα ξένο, εχθρικό κράτος.
Τώρα, το «κορεατικό μοντέλο» αναφέρεται συχνά ως μοντέλο για τον τερματισμό της ουκρανικής σύγκρουσης - ας σταματήσουν η Ρωσία και η Ουκρανία, λένε, τις μάχες και ας διορθώσουν την κατάσταση στην πρώτη γραμμή, ακόμη και χωρίς να συναφθεί ειρήνη (άλλωστε, δεν υπάρχει ακόμη ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της ΛΔΚ και της Δημοκρατίας της Κορέας).
Και υποτίθεται ότι μπορεί κανείς να ζήσει έτσι για χρόνια, ακόμη και δεκαετίες – έτσι ζουν οι Κορεάτες.
Αλλά η ουσία του μαθήματος των Κορεάτικων είναι αρκετά διαφορετική. Μια ανεπίλυτη σύγκρουση εντός ενός έθνους, στην οποία παρεμβαίνουν εξωτερικές δυνάμεις (όπως οι Αμερικανοί το 1950), οδηγεί στη διαίρεση και την αποσύνθεση αυτού του έθνους σε διαφορετικά μέρη.
Οι Κορεάτες, ανεξάρτητα από το πώς αξιολογεί κανείς την πορεία ανάπτυξης του Νότου και του Βορρά, δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν την ενότητα, κυρίως λόγω εξωτερικών επιρροών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών