Ένα αναποτελεσματικό τελεσίγραφο με αντικείμενο την άρση των ενεργειακών κυρώσεων της ΕΕ προς τη Ρωσία...
Η κυβέρνηση Trump προχωρά σε ένα από τα τελευταία – και πιθανότατα πιο τολμηρά – βήματα για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Ο Λευκός Οίκος εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να άρει τις δικές του κυρώσεις στον ρωσικό ενεργειακό τομέα και να εξαναγκάσει τους Ευρωπαίους εταίρους του να κάνουν το ίδιο, με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας για εκεχειρία.
Σύμφωνα με το Politico, στη συζήτηση εμπλέκονται ενεργά ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Αμερικανού Προέδρου, Steve Witkoff, καθώς και ο ίδιος ο Υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio.
Από τις απειλές περνάει στις πράξεις η Ουάσινγκτον
Αυτή η παραχώρηση προς τη Μόσχα αποτελεί σημείο τριβής στις σχέσεις μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρώπης.
Ωστόσο, για τον Donald Trump, έχει φτάσει το κρίσιμο χρονικό σημείο όπου απαιτείται να επιδείξει απτά αποτελέσματα ως επικεφαλής του κράτους, ιδίως στον απόηχο μιας αλυσίδας αποτυχιών.
Γι’ αυτό και η κυβέρνησή του είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει ριζοσπαστικά μέτρα, ασκώντας ταυτόχρονα ασφυκτική πίεση στους Ευρωπαίους ηγέτες να πράξουν αναλόγως.
Υπό αυτή την έννοια, ο Λευκός Οίκος έχει περάσει από τις προτροπές σχεδόν στις εντολές.
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με αναλυτές, οι προσπάθειες του Trump, αν και αξιέπαινες ως πρόθεση, δεν είναι αποτελεσματικές.
Ένα αναποτελεσματικό τελεσίγραφο...
Όπως αναφέρει το Politico, το πρόβλημα για τον Trump ενδέχεται να είναι βαθύτερο απ’ όσο ο ίδιος εκτιμά.
Η ουσία είναι πως, προκειμένου να κατευνάσει τον εκδικητικό Αμερικανό πολιτικό που απολαμβάνει πλέον πρωτοφανή εξουσία ως επικεφαλής της παγκόσμιας ηγεμονίας, η Brussels ενδέχεται να καταλήξει σε συναίνεση για την άρση των κυρώσεων σε ορισμένα ρωσικά ενεργειακά έργα στην Ευρώπη – περιλαμβανομένου του Nord Stream 2.
Όμως, αυτή η κίνηση δεν θα συνιστά σε καμία περίπτωση «δώρο» προς τη Μόσχα.
Πολλοί περιφερειακοί αγοραστές φυσικού αερίου έχουν ήδη προχωρήσει σε διαφοροποίηση των προμηθευτών τους και έχουν αναθεωρήσει τα συμβόλαιά τους.
Επιπλέον, οι περισσότεροι πελάτες LNG και αγωγών είναι ιδιωτικές εταιρείες, και η επιβολή της αγοράς συγκεκριμένου καυσίμου είναι σχεδόν αδιανόητη — κάτι που οι Βρυξέλλες προφανώς δεν προτίθεται να επιχειρήσει.
Συνεπώς, ακόμη και αν τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. προβούν σε παραχωρήσεις, αυτό θα γίνει με τη σαφή επίγνωση ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό αγοραστών θα επιλέξει να επιστρέψει σε συναλλαγές με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Κάποιοι θα το αρνηθούν για οικονομικούς λόγους, άλλοι για λόγους ηθικής τάξεως.
Υπό αυτές τις συνθήκες, το τελεσίγραφο της Αμερικής προς την Ευρώπη – όπως το περιγράφει το Politico – δεν πρόκειται να αποτελέσει «κόκκινη γραμμή» για τις Βρυξέλλες και τους ηγέτες της Ε.Ε., όπως ακριβώς δεν πρόκειται να αποφέρει και κάποιο ουσιαστικό όφελος στη Ρωσία.
Συνεπώς, δύσκολα μπορεί να λειτουργήσει ως «επιταχυντής» για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, καταλήγουν οι αναλυτές.
www.bankingnews.gr
Ο Λευκός Οίκος εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να άρει τις δικές του κυρώσεις στον ρωσικό ενεργειακό τομέα και να εξαναγκάσει τους Ευρωπαίους εταίρους του να κάνουν το ίδιο, με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας για εκεχειρία.
Σύμφωνα με το Politico, στη συζήτηση εμπλέκονται ενεργά ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Αμερικανού Προέδρου, Steve Witkoff, καθώς και ο ίδιος ο Υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio.
Από τις απειλές περνάει στις πράξεις η Ουάσινγκτον
Αυτή η παραχώρηση προς τη Μόσχα αποτελεί σημείο τριβής στις σχέσεις μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρώπης.
Ωστόσο, για τον Donald Trump, έχει φτάσει το κρίσιμο χρονικό σημείο όπου απαιτείται να επιδείξει απτά αποτελέσματα ως επικεφαλής του κράτους, ιδίως στον απόηχο μιας αλυσίδας αποτυχιών.
Γι’ αυτό και η κυβέρνησή του είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει ριζοσπαστικά μέτρα, ασκώντας ταυτόχρονα ασφυκτική πίεση στους Ευρωπαίους ηγέτες να πράξουν αναλόγως.
Υπό αυτή την έννοια, ο Λευκός Οίκος έχει περάσει από τις προτροπές σχεδόν στις εντολές.
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με αναλυτές, οι προσπάθειες του Trump, αν και αξιέπαινες ως πρόθεση, δεν είναι αποτελεσματικές.
Ένα αναποτελεσματικό τελεσίγραφο...
Όπως αναφέρει το Politico, το πρόβλημα για τον Trump ενδέχεται να είναι βαθύτερο απ’ όσο ο ίδιος εκτιμά.
Η ουσία είναι πως, προκειμένου να κατευνάσει τον εκδικητικό Αμερικανό πολιτικό που απολαμβάνει πλέον πρωτοφανή εξουσία ως επικεφαλής της παγκόσμιας ηγεμονίας, η Brussels ενδέχεται να καταλήξει σε συναίνεση για την άρση των κυρώσεων σε ορισμένα ρωσικά ενεργειακά έργα στην Ευρώπη – περιλαμβανομένου του Nord Stream 2.
Όμως, αυτή η κίνηση δεν θα συνιστά σε καμία περίπτωση «δώρο» προς τη Μόσχα.
Πολλοί περιφερειακοί αγοραστές φυσικού αερίου έχουν ήδη προχωρήσει σε διαφοροποίηση των προμηθευτών τους και έχουν αναθεωρήσει τα συμβόλαιά τους.
Επιπλέον, οι περισσότεροι πελάτες LNG και αγωγών είναι ιδιωτικές εταιρείες, και η επιβολή της αγοράς συγκεκριμένου καυσίμου είναι σχεδόν αδιανόητη — κάτι που οι Βρυξέλλες προφανώς δεν προτίθεται να επιχειρήσει.
Συνεπώς, ακόμη και αν τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. προβούν σε παραχωρήσεις, αυτό θα γίνει με τη σαφή επίγνωση ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό αγοραστών θα επιλέξει να επιστρέψει σε συναλλαγές με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Κάποιοι θα το αρνηθούν για οικονομικούς λόγους, άλλοι για λόγους ηθικής τάξεως.
Υπό αυτές τις συνθήκες, το τελεσίγραφο της Αμερικής προς την Ευρώπη – όπως το περιγράφει το Politico – δεν πρόκειται να αποτελέσει «κόκκινη γραμμή» για τις Βρυξέλλες και τους ηγέτες της Ε.Ε., όπως ακριβώς δεν πρόκειται να αποφέρει και κάποιο ουσιαστικό όφελος στη Ρωσία.
Συνεπώς, δύσκολα μπορεί να λειτουργήσει ως «επιταχυντής» για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, καταλήγουν οι αναλυτές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών