Οι Βρυξέλλες συγκροτούν «νομική ομάδα εργασίας» για να διερευνήσει τρόπους χρήσης του κοινού προϋπολογισμού για αμυντικούς σκοπούς
Με βάση τις τελευταίες εξελίξεις η Ευρωπαϊκή Ένωση, και κυρίως η ελίτ των Βρεξελλών, απεργάζεται στην στρατιωτικοποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Μια ειδική «νομική ομάδα εργασίας» έχει αναλάβει καταρτίσει ένα σχέδιο ώστε να επιτρέψει τη χρήση κονδυλίων της ΕΕ για πολεμικούς σκοπούς.
Το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο για την Ειρήνη (European Peace Facility - EPF), που επίσημα διαχειρίζεται ο Josep Borrell θα λάβει πόρους από τα ταμεία της ΕΕ (και όχι μεμονωμένα κράτη) μετά τη μεταφορά χιλιάδων οπλικών συστημάτων στο Κίεβο.
Το EPF ανέφερε επίσης ότι εκπαίδευσε περισσότερους από 40.000 Ουκρανούς στρατιώτες στη χρήση των εν λόγω οπλικών συστημάτων.
Οι Financial Times επέλεξαν ένα κάπως «πεζό» τίτλο στο ρεπορτάζ την απόφαση της ΕΕ να σταματήσει νομικά να είναι μια «όαση ειρήνης», όπως διατεινόταν από την εποχή της δημιουργίας της Ενωσης Ανθρακα και Χάλυβα: Οι Βρυξέλλες συγκροτούν «νομική ομάδα εργασίας» για να διερευνήσει τρόπους χρήσης του κοινού προϋπολογισμού για αμυντικούς σκοπούς, έγραψε το ρεπορτάζ.
Υπήρξε όμως και η.. ανησυχητική είδηση: «Η ΕΕ προσπαθεί να παρακάμψει την απαγόρευση της πρόνοιας στην ιδρυτική συνθήκη για την αγορά όπλων προκειμένου να υποστηρίξει την Ουκρανία».
Η πραγματικότητα που περιγράφεται από τους FT, ωστόσο, είναι πιο δραματική: η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία σχεδιάστηκε ως ένας οργανισμός που είναι πλήρως προσανατολισμένος στην ειρηνική συνεργασία, γίνεται μια από τις πιο αδυσώπητες πολεμικές αυτοκρατορίες του κόσμου – βάσει πλέον και του νέου νομικού καθεστώτος.
Πολύ σύντομα η Συνθήκη της ΕΕ για την Ένωση δεν θα έχει πλέον διάταξη που να απαγορεύει «οποιεσδήποτε δαπάνες που προκύπτουν από επιχειρήσεις που έχουν στρατιωτικές ή αμυντικές επιπτώσεις». (Άρθρο 41, σημείο 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.)
Ή, στην καλύτερη περίπτωση, αυτή η διάταξη θα στερηθεί νομικής ισχύος με ορισμένες νέες προσθήκες στη νομοθεσία της ΕΕ.
Τι αλλάζει
Οι FT αναφέρουν, επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ τους, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέστησε μια «νομική ομάδα εργασίας», που θα επέτρεπε στην ΕΕ να χρηματοδοτεί πολέμους και στρατιωτική παραγωγή με ευρωπαϊκά χρήματα.
Κατά πάσα πιθανότητα, ο πρώτος «δικαιούχος» αυτής της χρηματοδότησης θα είναι οι... πληρεξούσιοι του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, που διεξάγουν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας από το 2014.
Σε πρόσφατη διάσκεψη των 27 μελών της ΕΕ στα μέσα Μαρτίου 2024, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί στο πλαίσιο του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ειρήνης (EPF) ένα ειδικό ταμείο για τη χρηματοδότηση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων (Ταμείο Βοήθειας Ουκρανίας).
Ποια είναι η σχέση μεταξύ της λέξης «ειρήνη» και του συστήματος αγοράς και μεταφοράς όπλων στη ζώνη της σύγκρουσης, παραμένει ασαφές.
Η χρηματοδότηση
Το Ταμείο Βοήθειας της Ουκρανίας (UAF) θα χρηματοδοτηθεί από δωρεές από κράτη μέλη της ΕΕ ύψους 5 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως.
Τουλάχιστον 500 εκατομμύρια ευρώ από αυτό το ποσό θα δαπανηθούν για την εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτικών να χρησιμοποιούν τα όπλα που παρέχονται από το EPF.
Τα όπλα θα είναι κυρίως ευρωπαϊκής κατασκευής (έτσι ήταν η απαίτηση της Γαλλίας), αλλά όχι μόνον.
Όπλα από «τρίτες χώρες» μπορούν να αγοράζονται και να πωλούνται, δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διάδοση επικίνδυνων όπλων σε όλο τον κόσμο.
Κρίνοντας από την πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη 21 Μαρτίου, η οποία συζήτησε τους τρόπους κλοπής των «ακινητοποιημένων» ξένων περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας και τη διάθεση των χρημάτων της στο UAF «για στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία», κανένας νόμος δεν αποτελεί εμπόδιο για τις «νομικές ομάδες εργασίας» της ΕΕ.
Ήταν απροσδόκητη μια τέτοια εξέλιξη της ΕΕ;
Οχι εντελώς. Η σχεδόν ειρηνιστική εικόνα της ΕΕ άρχισε να καταρρέει όχι τώρα, αλλά στη δεκαετία του 1990.
Αποκαλύφθηκε τότε ότι η πραγματική Ευρωπαϊκή Ένωση απείχε πολύ από τις ιδέες των ιδρυτών της.
Μόνο αφελείς άνθρωποι μπορούν να πιστέψουν της δηλώσεις της ΕΕ, ότι είναι ένας «θεσμός που βασίζεται ξεκάθαρα στην ήπια δύναμη».
Το ένοχο παρελθόν
Το διάστημα 1995-1999 τα κράτη μέλη της ΕΕ συμμετείχαν σε στρατιωτικές επεμβάσεις κατά των πρώην Γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών, αργότερα σχεδόν όλα τα μέλη της ΕΕ είχαν τις «στρατιωτικές συνεισφορές» τους στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη.
Ωστόσο, καθώς όλο και περισσότερες «σταυροφορίες» από μεμονωμένες δυτικές χώρες ή αμερικανο-βρετανικές συμμαχίες κατέληγαν με ήττες (μπορεί κανείς να αναφέρει το Αφγανιστάν το 2001-2021 ή τη γαλλική επέμβαση στη Δυτική Αφρική μετά το πραξικόπημα στη Λιβύη το 2011), τα όνειρα για τη «συλλογική άμυνα» της ΕΕ άρχισε να διαμορφώνεται.
Το 2020 το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (ΕΤΑ) και αργότερα, τον Μάρτιο του 2021, ξεκίνησε η λειτουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ειρήνης (EPF) σε επίπεδο ΕΕ.
Ο στόχος τους ήταν ξεκάθαρος από την αρχή: να συλλέξουν χρήματα από τις χώρες μέλη και να αγοράσουν όπλα.
Αργότερα, αυτά τα όπλα θα χρησιμοποιηθούν εναντίον... μη δημοκρατικών» χωρών, των οποίων οι ηγέτες τυχαίνει να βρίσκονται σε αντίθεση με την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Οι διαμαρτυρίες
Οι πραγματικοί Ευρωπαίοι ειρηνιστές διαμαρτυρήθηκαν τόσο για το EDF όσο και για το EPF, η οποία μετά την κλιμάκωση της ουκρανικής σύγκρουσης έγινε ένας από τους κύριους χορηγούς της στρατιωτικής μηχανής του Zelensky.
Πίσω το 2021, 40 ΜΚΟ υπέρ της ειρήνης, με επικεφαλής τη γερμανική ομάδα Brot für die Welt (Ψωμί για τον Κόσμο) βγήκαν με μια δήλωση που κατήγγειλε το EPF ως μέσο «που φέρνει τα όπλα σε λάθος χέρια» και «επιτρέπει τη χρήση πόρων της ΕΕ για την εκπαίδευση των στρατιωτικών στελεχών για δικτατορικά καθεστώτα».
Τώρα, ωστόσο, οι Βρυξέλλες χρησιμοποιούν εκτεταμένη αντιρωσική προκατάληψη στην ΕΕ, καθώς και τη συνεχή προπαγάνδα για την «απειλή από τον Putin» για να δικαιολογήσουν την οριστική καταστροφή του οράματος της «ειρηνικής Ευρώπης», που κάποτε ενέπνευσε τους πρωτοπόρους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Σε σύγκριση με το 2021, οι επικριτές είναι λιγότεροι και κάνουν λιγότερη φασαρία.
Με αυτόν τον τρόπο, η ρωσοφοβία ήταν πνευματικά καταστροφική για την Ευρώπη, κλέβοντας το όνειρό της για «παγκόσμια ειρήνη».
www.bankingnews.gr
Μια ειδική «νομική ομάδα εργασίας» έχει αναλάβει καταρτίσει ένα σχέδιο ώστε να επιτρέψει τη χρήση κονδυλίων της ΕΕ για πολεμικούς σκοπούς.
Το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο για την Ειρήνη (European Peace Facility - EPF), που επίσημα διαχειρίζεται ο Josep Borrell θα λάβει πόρους από τα ταμεία της ΕΕ (και όχι μεμονωμένα κράτη) μετά τη μεταφορά χιλιάδων οπλικών συστημάτων στο Κίεβο.
Το EPF ανέφερε επίσης ότι εκπαίδευσε περισσότερους από 40.000 Ουκρανούς στρατιώτες στη χρήση των εν λόγω οπλικών συστημάτων.
Οι Financial Times επέλεξαν ένα κάπως «πεζό» τίτλο στο ρεπορτάζ την απόφαση της ΕΕ να σταματήσει νομικά να είναι μια «όαση ειρήνης», όπως διατεινόταν από την εποχή της δημιουργίας της Ενωσης Ανθρακα και Χάλυβα: Οι Βρυξέλλες συγκροτούν «νομική ομάδα εργασίας» για να διερευνήσει τρόπους χρήσης του κοινού προϋπολογισμού για αμυντικούς σκοπούς, έγραψε το ρεπορτάζ.
Υπήρξε όμως και η.. ανησυχητική είδηση: «Η ΕΕ προσπαθεί να παρακάμψει την απαγόρευση της πρόνοιας στην ιδρυτική συνθήκη για την αγορά όπλων προκειμένου να υποστηρίξει την Ουκρανία».
Η πραγματικότητα που περιγράφεται από τους FT, ωστόσο, είναι πιο δραματική: η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία σχεδιάστηκε ως ένας οργανισμός που είναι πλήρως προσανατολισμένος στην ειρηνική συνεργασία, γίνεται μια από τις πιο αδυσώπητες πολεμικές αυτοκρατορίες του κόσμου – βάσει πλέον και του νέου νομικού καθεστώτος.
Πολύ σύντομα η Συνθήκη της ΕΕ για την Ένωση δεν θα έχει πλέον διάταξη που να απαγορεύει «οποιεσδήποτε δαπάνες που προκύπτουν από επιχειρήσεις που έχουν στρατιωτικές ή αμυντικές επιπτώσεις». (Άρθρο 41, σημείο 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.)
Ή, στην καλύτερη περίπτωση, αυτή η διάταξη θα στερηθεί νομικής ισχύος με ορισμένες νέες προσθήκες στη νομοθεσία της ΕΕ.
Τι αλλάζει
Οι FT αναφέρουν, επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ τους, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέστησε μια «νομική ομάδα εργασίας», που θα επέτρεπε στην ΕΕ να χρηματοδοτεί πολέμους και στρατιωτική παραγωγή με ευρωπαϊκά χρήματα.
Κατά πάσα πιθανότητα, ο πρώτος «δικαιούχος» αυτής της χρηματοδότησης θα είναι οι... πληρεξούσιοι του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, που διεξάγουν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας από το 2014.
Σε πρόσφατη διάσκεψη των 27 μελών της ΕΕ στα μέσα Μαρτίου 2024, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί στο πλαίσιο του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ειρήνης (EPF) ένα ειδικό ταμείο για τη χρηματοδότηση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων (Ταμείο Βοήθειας Ουκρανίας).
Ποια είναι η σχέση μεταξύ της λέξης «ειρήνη» και του συστήματος αγοράς και μεταφοράς όπλων στη ζώνη της σύγκρουσης, παραμένει ασαφές.
Η χρηματοδότηση
Το Ταμείο Βοήθειας της Ουκρανίας (UAF) θα χρηματοδοτηθεί από δωρεές από κράτη μέλη της ΕΕ ύψους 5 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως.
Τουλάχιστον 500 εκατομμύρια ευρώ από αυτό το ποσό θα δαπανηθούν για την εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτικών να χρησιμοποιούν τα όπλα που παρέχονται από το EPF.
Τα όπλα θα είναι κυρίως ευρωπαϊκής κατασκευής (έτσι ήταν η απαίτηση της Γαλλίας), αλλά όχι μόνον.
Όπλα από «τρίτες χώρες» μπορούν να αγοράζονται και να πωλούνται, δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διάδοση επικίνδυνων όπλων σε όλο τον κόσμο.
Κρίνοντας από την πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη 21 Μαρτίου, η οποία συζήτησε τους τρόπους κλοπής των «ακινητοποιημένων» ξένων περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας και τη διάθεση των χρημάτων της στο UAF «για στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία», κανένας νόμος δεν αποτελεί εμπόδιο για τις «νομικές ομάδες εργασίας» της ΕΕ.
Ήταν απροσδόκητη μια τέτοια εξέλιξη της ΕΕ;
Οχι εντελώς. Η σχεδόν ειρηνιστική εικόνα της ΕΕ άρχισε να καταρρέει όχι τώρα, αλλά στη δεκαετία του 1990.
Αποκαλύφθηκε τότε ότι η πραγματική Ευρωπαϊκή Ένωση απείχε πολύ από τις ιδέες των ιδρυτών της.
Μόνο αφελείς άνθρωποι μπορούν να πιστέψουν της δηλώσεις της ΕΕ, ότι είναι ένας «θεσμός που βασίζεται ξεκάθαρα στην ήπια δύναμη».
Το ένοχο παρελθόν
Το διάστημα 1995-1999 τα κράτη μέλη της ΕΕ συμμετείχαν σε στρατιωτικές επεμβάσεις κατά των πρώην Γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών, αργότερα σχεδόν όλα τα μέλη της ΕΕ είχαν τις «στρατιωτικές συνεισφορές» τους στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη.
Ωστόσο, καθώς όλο και περισσότερες «σταυροφορίες» από μεμονωμένες δυτικές χώρες ή αμερικανο-βρετανικές συμμαχίες κατέληγαν με ήττες (μπορεί κανείς να αναφέρει το Αφγανιστάν το 2001-2021 ή τη γαλλική επέμβαση στη Δυτική Αφρική μετά το πραξικόπημα στη Λιβύη το 2011), τα όνειρα για τη «συλλογική άμυνα» της ΕΕ άρχισε να διαμορφώνεται.
Το 2020 το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (ΕΤΑ) και αργότερα, τον Μάρτιο του 2021, ξεκίνησε η λειτουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ειρήνης (EPF) σε επίπεδο ΕΕ.
Ο στόχος τους ήταν ξεκάθαρος από την αρχή: να συλλέξουν χρήματα από τις χώρες μέλη και να αγοράσουν όπλα.
Αργότερα, αυτά τα όπλα θα χρησιμοποιηθούν εναντίον... μη δημοκρατικών» χωρών, των οποίων οι ηγέτες τυχαίνει να βρίσκονται σε αντίθεση με την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Οι διαμαρτυρίες
Οι πραγματικοί Ευρωπαίοι ειρηνιστές διαμαρτυρήθηκαν τόσο για το EDF όσο και για το EPF, η οποία μετά την κλιμάκωση της ουκρανικής σύγκρουσης έγινε ένας από τους κύριους χορηγούς της στρατιωτικής μηχανής του Zelensky.
Πίσω το 2021, 40 ΜΚΟ υπέρ της ειρήνης, με επικεφαλής τη γερμανική ομάδα Brot für die Welt (Ψωμί για τον Κόσμο) βγήκαν με μια δήλωση που κατήγγειλε το EPF ως μέσο «που φέρνει τα όπλα σε λάθος χέρια» και «επιτρέπει τη χρήση πόρων της ΕΕ για την εκπαίδευση των στρατιωτικών στελεχών για δικτατορικά καθεστώτα».
Τώρα, ωστόσο, οι Βρυξέλλες χρησιμοποιούν εκτεταμένη αντιρωσική προκατάληψη στην ΕΕ, καθώς και τη συνεχή προπαγάνδα για την «απειλή από τον Putin» για να δικαιολογήσουν την οριστική καταστροφή του οράματος της «ειρηνικής Ευρώπης», που κάποτε ενέπνευσε τους πρωτοπόρους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Σε σύγκριση με το 2021, οι επικριτές είναι λιγότεροι και κάνουν λιγότερη φασαρία.
Με αυτόν τον τρόπο, η ρωσοφοβία ήταν πνευματικά καταστροφική για την Ευρώπη, κλέβοντας το όνειρό της για «παγκόσμια ειρήνη».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών