Σε όλη τη Δύση, οι πολιτικοί στα αριστερά του πολιτικού φάσματος είναι αυτοί που δυσκολεύονται περισσότερο
Όταν οι επιτιθέμενοι της Hamas σκότωσαν 1.400 αμάχους σε μια σειρά από τρομακτικές επιδρομές στις 7 Οκτωβρίου, πολιτικοί σε όλη τη Δύση εξέφρασαν τον σοκ τους και υποσχέθηκαν την υποστήριξή τους στο Ισραήλ.
Αλλά καθώς η σύγκρουση στη Γάζα έχει εκτυλιχθεί, με τις ισραηλινές δυνάμεις να σκοτώνουν χιλιάδες Παλαιστίνιους, αυτή η πολιτική συναίνεση έχει σπάσει.
Και σε όλη τη Δύση, οι πολιτικοί στα αριστερά του πολιτικού φάσματος είναι αυτοί που δυσκολεύονται περισσότερο.
Στις ΗΠΑ, ο Joe Biden δέχεται πιέσεις από μουσουλμάνους ψηφοφόρους που θεωρούν την ένθερμη υποστήριξή του στο Ισραήλ ως προδοσία.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Keir Starmer - ο οποίος πρόκειται να γίνει ο επόμενος επικεφαλής των Εργατικών - αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη δοκιμασία του μέχρι στιγμής, εν μέσω πικρών διαφωνιών μέσα στο κόμμα του.
Στην Ισπανία, ο Pedro Sánchez προσπαθεί να προσκολληθεί στην εξουσία σχηματίζοντας έναν αριστερό συνασπισμό.
Και στην Ολλανδία, ο πόλεμος έχει φέρει σε αταξία την εκστρατεία της αριστερής συμμαχίας, ενόψει των εκλογών αργότερα αυτόν τον μήνα.
Σύμφωνα με το Politico, μέχρι στιγμής έχουν υπάρξει δύο κρίσιμα σημεία έντασης που διχάζουν την αριστερά: η υπόθεση για μια κατάπαυση του πυρός που θα επιτρέψει τη βοήθεια στη Γάζα και στους αμάχους και πόσο μακριά πρέπει να φτάσουν οι ηγέτες επικρίνοντας το Ισραήλ.
Ενώ οι ηγέτες των αριστερών κομμάτων προσπαθούν να ακολουθήσουν μια λεπτή γραμμή, πολλοί στις τάξεις τους είναι πολύ πιο σκληροί στην κριτική τους για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu στη Γάζα και πολύ πιο σκληροί στο να απαιτούν κατάπαυση του πυρός.
«Η αριστερά παγκοσμίως παραμένει σθεναρά αντιπολεμική», δήλωσε ο Elham Fakhro, στο Chatham House.
«Αυτό που βλέπουμε σήμερα θυμίζει την κινητοποίηση κατά του πολέμου στο Ιράκ το 2003 και τους διαχωρισμούς μεταξύ των λαϊκιστικών συναισθημάτων και των πολιτικών των υπευθύνων λήψης αποφάσεων στην αριστερά, που κατέληξαν να τους κοστίσουν εκλογές για τα επόμενα χρόνια.
Οι ηγέτες στα αριστερά πρέπει να κατανοήσουν τις ομοιότητες εδώ, τη δύναμη του αντιπολεμικού αισθήματος στο έδαφος και να ενεργήσουν ανάλογα».
Η εικόνα διαφέρει από τη μια χώρα στην άλλη.
Αλλά ο πόλεμος Ισραήλ-Hamas έχει ανατρέψει την πολιτική πολύ πέρα από τη Μέση Ανατολή.
Με τις βασικές εκλογές να πλησιάζουν σε πολλές δυτικές χώρες, το τίμημα αυτών των διαιρέσεων για τα κόμματα της αριστεράς μπορεί να είναι σοβαρό.
Ηνωμένο Βασίλειο
Με σταθερό προβάδισμα 18 μονάδων στις δημοσκοπήσεις, το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου φαινόταν σαν ένα σχεδόν σίγουρο στοίχημα για να κερδίσει τις επόμενες γενικές εκλογές που αναμένονται το 2024.
Όμως η κρίση στη Μέση Ανατολή έχει δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τον ηγέτη των Εργατικών Keir Starmer πιθανότητες μέχρι στιγμής.
Το κόμμα του είναι διχασμένο ως προς το αν θα ζητήσει κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.
Το ένα τρίτο των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος και μερικοί από τους υψηλότερους πολιτικούς του κόμματος - συμπεριλαμβανομένου του Σκωτσέζου ηγέτη Anas Sarwar, του δήμαρχου του Λονδίνου Sadiq Khan και του δήμαρχου του Greater Manchester Andy Burnham - ζητούν τώρα δημόσια ένα.
Ο Starmer — ο οποίος έχει εργαστεί σκληρά για να απαλλάξει το κόμμα από την αντισημιτική του φήμη — έχει μέχρι στιγμής αντισταθεί.
Έδωσε μια ομιλία τη Δευτέρα όπου είπε ότι μια κατάπαυση του πυρός τώρα θα «ενθάρρυνε» τη Hamas να πραγματοποιήσει άλλη μια θανατηφόρα επίθεση στο Ισραήλ.
Αλλά πολλοί από τους βουλευτές του δεν πείστηκαν.
Ιδιωτικά, πολλοί από τους πολιτικούς και τους αξιωματούχους που θέλουν ο Starmer να πάρει μια πιο φιλοπαλαιστινιακή θέση ανησυχούν για τον εκλογικό αντίκτυπο της τρέχουσας πολιτικής του.
Ένας σκιώδης υπουργός των Εργατικών είπε στο POLITICO ότι οι Εργατικοί «αιμορραγούν μαζικά τις ψήφους των μουσουλμάνων - αρκετά για να χάσουν έδρες αν γίνουν εκλογές αύριο».
ΗΠΑ
Τον περασμένο μήνα, η αμερικανική αριστερά υπέστη μια οδυνηρή διάσπαση λόγω του πολέμου Ισραήλ-Hamas.
Αν και ιστορικά μια ευρεία μερίδα Αμερικανών ψηφοφόρων ήταν υπέρ του Ισραήλ, αυτή η δημόσια υποστήριξη έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup που δημοσιεύτηκε πριν από την έναρξη του πολέμου, η αμερικανική υποστήριξη είχε υποχωρήσει για πρώτη φορά στους Παλαιστίνιους και όχι στους Ισραηλινούς.
Οι νεότεροι ψηφοφόροι, που προσδιορίζονται κυρίως ως Δημοκρατικοί, οδηγούν την τάση.
Από την έναρξη του πολέμου, οι διαδηλώσεις και άλλες συγκρούσεις στις πανεπιστημιουπόλεις των κολεγίων έχουν γίνει μέρος μιας εθνικής συζήτησης στην Αμερική.
Οι Εβραίοι Αμερικανοί, η πλειονότητα των οποίων ταυτίζονται ως Δημοκρατικοί, έχουν γίνει επίσης πιο δύσπιστοι για τις ισραηλινές πολιτικές τα τελευταία χρόνια.
Και εδώ, η τάση συνδέεται με ένα χάσμα γενεών.
Μια έρευνα του Pew πριν από τον πόλεμο διαπίστωσε ότι οι χιλιετείς Αμερικανοεβραίοι ήταν οι λιγότερο πιθανό να αξιολογήσουν θετικά την ηγεσία του Netanyahu.
Οι Μουσουλμάνοι Αμερικανοί, που σύμφωνα με τα exit polls γέρνουν προς τον Biden το 2020, απειλούν τώρα να μείνουν σπίτι το 2024 λόγω της έγκαιρης υποστήριξής του στο Ισραήλ μετά τις επιθέσεις της Hamas στις 7 Οκτωβρίου.
Έκτοτε, η κυβέρνηση μίλησε εναντίον της ισλαμοφοβίας και εξέφρασε τη συμπάθειά της για τους Παλαιστίνιους αμάχους.
Ισπανία
Ο πόλεμος ξέσπασε σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη στιγμή για τον υπηρεσιακό σοσιαλιστή πρωθυπουργό της Ισπανίας, Pedro Sánchez.
Μετά από τις εκλογές, προσπαθεί τώρα να συγκροτήσει μια νέα κυβέρνηση συνασπισμού που θα αποτελείται από υπουργούς του κόμματός του και του αριστερού συνασπισμού Sumar.
Αυτό το νέο στέλεχος φαίνεται διχασμένο ως προς τη σωστή προσέγγιση στον πόλεμο Ισραήλ-Hamas.
Οι Σοσιαλιστές του Sánchez καταδίκασαν την επίθεση της Hamas στις 7 Οκτωβρίου ως «τρομοκρατική επίθεση» και δικαιολόγησαν το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Αλλά έχουν επίσης καταδικάσει τις απώλειες αμάχων που προκλήθηκαν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς της Γάζας και άσκησαν πιέσεις για μια ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός για να αποφευχθούν περαιτέρω παράπλευρες ζημιές.
Αν και η Sumar καταδικάζει επίσης τις επιθέσεις, αρνείται να χαρακτηρίσει τη Hamas ως τρομοκρατική οργάνωση.
Στην πραγματικότητα, ο εκπρόσωπος της ομάδας, Ernest Urtasun, υποστηρίζει ότι το Ισραήλ είναι «υπεύθυνο» για τη βία, επειδή είναι το αποτέλεσμα της «παράνομης κατοχής» των παλαιστινιακών εδαφών.
Ο Urtasun αποκάλεσε επίσης την κυβέρνηση του Netanyahu «εξτρεμιστική» και κατηγόρησε την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen επειδή αγνόησε «τις φρικαλεότητες και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ».
Αν και η Sumar ήθελε η «μονομερής και άνευ όρων» αναγνώριση της Παλαιστίνης να συμπεριληφθεί στη συμφωνία διακυβέρνησης που συνήψε με τον Sánchez αυτόν τον μήνα, οι Σοσιαλιστές του πρωθυπουργού απέρριψαν αυτήν την πρόταση.
Η νέα κυβέρνηση Sánchez οδεύει προς μια δύσκολη αρχή, τουλάχιστον σε αυτό το θέμα.
Γερμανία
Η αριστερά μάχεται για την Ισραηλινο-Αραβική σύγκρουση στη Γερμανία από τότε που φοιτητές άρχισαν να φορούν το keffiyeh σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους Παλαιστίνιους μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967.
Ενώ αυτές οι εντάσεις παραμένουν, η σφαγή των Ισραηλινών αμάχων από τη Hamas τους έχει σε μεγάλο βαθμό αποσιωπήσει — τουλάχιστον προς το παρόν.
Αν και ορισμένοι αριστεροί πολιτικοί προέτρεψαν το Ισραήλ να απαντήσει στις επιθέσεις με «αναλογικό τρόπο» και ζήτησαν ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός, λίγοι αμφισβήτησαν το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται δυναμικά.
Πράγματι, όλα τα αριστερά κόμματα της Γερμανίας - μια ομάδα που περιλαμβάνει τους κυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, καθώς και το ακροαριστερό κόμμα Linke - υποστήριξαν ένα κοινοβουλευτικό ψήφισμα της 10ης Οκτωβρίου που εξέφραζε την αλληλεγγύη στο Ισραήλ και καταδίκαζε τη Hamas.
«Το μόνο μέρος για τη Γερμανία αυτή τη στιγμή είναι στο πλευρό του Ισραήλ», είπε ο καγκελάριος Olaf Scholz στους βουλευτές μετά τις βάρβαρες επιθέσεις, μια άποψη που είναι κοινή σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Αυτή η αλληλεγγύη έχει τις ρίζες της στο βαθύ αίσθημα ευθύνης που νιώθουν οι περισσότεροι Γερμανοί απέναντι στο Ισραήλ στον απόηχο του Ολοκαυτώματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, η γερμανική υποστήριξη δεν είναι απόλυτη, όπως αποδεικνύεται από την απόφαση του Βερολίνου την περασμένη εβδομάδα να απόσχει από ψήφισμα του ΟΗΕ που ζητά κατάπαυση του πυρός στη Γάζα αντί να την απορρίψει, όπως είχε ζητήσει το Ισραήλ.
Ως επί το πλείστον, το αντι-ισραηλινό αίσθημα που γνώρισε η Γερμανία από τις 7 Οκτωβρίου προέκυψε από μουσουλμανικές κοινότητες μεταναστών, οι οποίες συμμετείχαν σε μεγάλους αριθμούς σε μεγάλες πόλεις σε όλη τη χώρα για να διαμαρτυρηθούν κατά του Ισραήλ.
Αν και οι αρχές έχουν απαγορεύσει τις περισσότερες διαδηλώσεις υπέρ των Παλαιστινίων, ορισμένες έχουν προχωρήσει ούτως ή άλλως με συμμετέχοντες σε ορισμένες περιπτώσεις να φέρουν ριζοσπαστικά σύμβολα όπως σημαίες του ISIS και της Αλ Κάιντα.
Ο αντικαγκελάριος Robert Habeck των Πρασίνων προειδοποίησε ότι οι δράστες θα αντιμετωπίσουν δίωξη και ακόμη και απέλαση.
«Ο αντισημιτισμός δεν πρέπει να γίνεται ανεκτός σε καμία μορφή», είπε ο Habeck.
Καναδάς
Στον Καναδά, οι κεντροαριστεροί Φιλελεύθεροι του Πρωθυπουργού Justin Trudeau παλεύουν με τον εσωτερικό διχασμό σχετικά με τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός.
Περισσότεροι από 20 Φιλελεύθεροι νομοθέτες ενώθηκαν με βουλευτές του αριστερού Νέου Δημοκρατικού Κόμματος, καθώς και του Κόμματος των Πρασίνων, υπογράφοντας μια επιστολή απαιτώντας τον τερματισμό των εχθροπραξιών - μια θέση που απορρίφθηκε κατηγορηματικά από πολλούς άλλους Φιλελεύθερους, συμπεριλαμβανομένου του εβραίου βουλευτή Anthony Housefather.
Ο Trudeau, ισχυρός υποστηρικτής του δικαιώματος του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, έχει αντισταθεί στην πίεση να υποστηρίξει μια κατάπαυση του πυρός.
Αυτός και η υπουργός Εξωτερικών του, Mélanie Joly, μιλούν για μια «ανθρωπιστική εκεχειρία» που θα επιτρέψει στην επείγουσα βοήθεια να φτάσει στους απελπισμένους κατοίκους της Γάζας.
Μια καταιγίδα διαμάχης στη μεγαλύτερη επαρχία του Καναδά έχει απειλήσει την πολιτική καριέρα ενός εκλεγμένου αξιωματούχου.
Η Sarah Jama, ένα αρχάριο μέλος του νομοθετικού σώματος στο Οντάριο, βρίσκεται στη σπάνια θέση να μην μπορεί να μιλήσει στην αίθουσα.
Τις ημέρες που ακολούθησαν την επίθεση της Hamas, η Jama —τότε μέλος της επαρχιακής κοινοβουλευτικής ομάδας του NDP— ζήτησε κατάπαυση του πυρός και «τέρμα σε κάθε κατοχή της παλαιστινιακής γης».
Αλλά δεν καταδίκασε τη Hamas ούτε χαρακτήρισε τους μαχητές τρομοκράτες.
Αργότερα ζήτησε συγγνώμη για τη δήλωση, αλλά δεν την ανακάλεσε ποτέ.
Η Jama τελικά αποκλείστηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του NDP από την αρχηγό του κόμματος Marit Stiles, η οποία στη συνέχεια αντιμετώπισε εκκλήσεις να παραιτηθεί από τους Νεοδημοκράτες της βάσης στην επαρχία.
Η Προοδευτική Συντηρητική Κυβέρνηση του Οντάριο ενέκρινε πρόταση μομφής για την Jama, καθιστώντας την ανίκανη να ανέβει στο νομοθετικό σώμα μέχρι να ζητήσει λεκτική συγγνώμη και να ανακαλέσει την αρχική της δήλωση.
Ολλανδία
Στην Ολλανδία, η σύγκρουση Ισραήλ-Hamas έχει ρίξει σκιά στις εθνικές εκλογές αυτού του μήνα και σε μια νέα συμμαχία των Εργατικών και των Πρασίνων.
Ο Frans Timmermans, ο ηγέτης της ΕΕ που είναι και επικεφαλής για την αριστερή συμμαχία, αντιμετωπίζει μεγάλη πίεση λόγω της υποστήριξής του προς το Ισραήλ.
Ένα tweet του πρώην υπουργού Εργασίας που κατήγγειλε τις επιθέσεις της Hamas της 7ης Οκτωβρίου, χωρίς να αναφέρει τη μοίρα των Παλαιστινίων, εξόργισε ορισμένα μέλη του κόμματος των Πρασίνων, το οποίο είναι πιο επικριτικό προς το Ισραήλ τα τελευταία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια μιας κομματικής διάσκεψης τον Οκτώβριο, τα κόμματα προσπάθησαν να κλείσουν τις διαφωνίες επιδεικνύοντας ένα ενιαίο μέτωπο.
Τα μέλη του κόμματος υιοθέτησαν επίσης μια πρόταση που επικεντρώνεται στην ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα, ενώ εξακολουθεί να καταδικάζει τις φρικαλεότητες της Hamas.
Παρά τις προσπάθειες συμφιλίωσης μεταξύ των δύο κομμάτων, η βουλευτής των Πρασίνων Kauthar Bouchalikht ανακοίνωσε λίγο μετά το συνέδριο ότι αποσύρει την υποψηφιότητά της για τις εκλογές, διαμαρτυρόμενη ότι το κόμμα της δεν είχε εξετάσει το πλαίσιο της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή.
Ιταλία
Τα ρήγματα μεταξύ της κεντροαριστερής και της ακροαριστερής θέσης για την εξωτερική πολιτική είναι βαθιά στην Ιταλία.
Η άκρα αριστερά πάντα υποστήριζε παγκόσμια κινήματα διαμαρτυρίας, συμπεριλαμβανομένης της παλαιστινιακής υπόθεσης, και το Κίνημα 5 Αστέρων περιέχει αντιαμερικανικά σκέλη, τα οποία συχνά εκφράζονται ως ειρηνιστές.
Οι κεντροαριστεροί Δημοκρατικοί αγωνίζονται να υιοθετήσουν μια ενιαία θέση.
Πριν γίνει ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος, η Elly Schlein υποστήριζε θέσεις συμπαθητικές προς τους Παλαιστινίους.
Αλλά το κόμμα της περιέχει επίσης πιο κεντρώες προσωπικότητες, που υποστηρίζουν τις πολιτικές των ΗΠΑ.
Η ίδια έχει βιώσει αντισημιτική κακοποίηση επειδή ο πατέρας της είναι Εβραίος.
Για να αποφύγει μια ρήξη πρέπει να κρατήσει μια λεπτή γραμμή.
Ερωτηθείσα στην τηλεόραση αν ήταν «με το Ισραήλ ή την Παλαιστίνη», η Schlein απάντησε: «Με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη».
Είπε στο κοινοβούλιο την περασμένη εβδομάδα ότι «η Hamas πρέπει να απομονωθεί», αλλά προειδοποίησε ότι «τα Παλαιστίνια θύματα δεν μετράνε λιγότερα, υπάρχει ένα όριο μεταξύ δικαιοσύνης και βεντέτας που δεν πρέπει ποτέ να ξεπεραστεί».
Τα 5 Αστέρια και οι Δημοκρατικοί ήταν ενωμένοι για την υποστήριξη ενός ψηφίσματος του ΟΗΕ για μια «άμεση, διαρκή και διαρκή ανθρωπιστική εκεχειρία», για την οποία η κυβέρνηση απείχε.
Αλλά η Schlein δεν παρευρέθηκε σε μια πορεία ειρήνης την περασμένη εβδομάδα, όπου η απουσία της τονίστηκε από άλλους αριστερούς ηγέτες.
Το γραφείο της Schlein είπε στο POLITICO ότι είχε προηγούμενη δέσμευση και το PD έστειλε αντιπροσωπεία.
Οι διαιρέσεις στην ιταλική αριστερά στην Ουκρανία οδήγησαν στην πτώση της κυβέρνησης του Mario Draghi και σήμαιναν ότι η αριστερά έχασε τις τελευταίες εκλογές.
Η άφιξη της Schlein αναζωπύρωσε τις ελπίδες για μια ενωμένη αριστερά, αλλά αυτές οι διαιρέσεις στη Μέση Ανατολή απειλούν να κάνουν πολύ πιο δύσκολο για την αριστερά να αμφισβητήσει την ιταλική δεξιά κυβέρνηση.
Γαλλία
Η Γαλλία έχει τόσο τη μεγαλύτερη μουσουλμανική κοινότητα όσο και τη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στην Ευρώπη.
Ο Πρόεδρος Emmanuel Macron φοβάται ότι η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να προκαλέσει βία στη Γαλλία — και για καλό λόγο.
Από τις επιθέσεις της Hamas φρόντισε να διατηρήσει μια ισορροπημένη θέση μεταξύ της υποστήριξης του δικαιώματος του Ισραήλ να αμύνεται και του καθήκοντός του να «σεβαστεί τον άμαχο πληθυσμό».
Αυτή η θέση έτυχε αρκετά καλής αποδοχής στις δημοσκοπήσεις, αλλά δεν έχει κερδίσει ομόφωνη υποστήριξη μεταξύ των στρατευμάτων του Macron.
Αρκετά μέλη του προεδρικού στρατοπέδου αποστασιοποιήθηκαν από τον Macron, κάτι που είναι ασυνήθιστο για τις διεθνείς υποθέσεις, καλώντας για «άνευ όρων» υποστήριξη στο Ισραήλ.
Αντίθετα, ο ηγέτης της άκρας αριστεράς Jean-Luc Mélenchon, ιδρυτής της France Unbowed, επιμένει να μην θέλει να περιγράψει τη Hamas ως «τρομοκρατική» οργάνωση, προκαλώντας βίαιες συζητήσεις και επανεκκινώντας μια δίκη αντισημιτισμού που είχε ασκηθεί εναντίον του στο παρελθόν.
Οι σοσιαλιστές, κομμουνιστές και οικολόγοι σύμμαχοί του στο κοινοβούλιο, αν και δεν μιλούσαν πλήρως με μία φωνή, αποσχίστηκαν από το Mélenchon, ορισμένοι από αυτούς ανέστειλαν τη συμμετοχή τους σε κοινές εργασίες για τον προϋπολογισμό.
Περισσότερο από ένα χρόνο αφότου τα κόμματα της Γαλλικής αριστεράς σχημάτισαν μια συμμαχία στον λεγόμενο συνασπισμό NUPES, οι διαιρέσεις στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή αποτελούν τώρα το πιο σοβαρό τεστ της ομάδας.
www.bankingnews.gr
Αλλά καθώς η σύγκρουση στη Γάζα έχει εκτυλιχθεί, με τις ισραηλινές δυνάμεις να σκοτώνουν χιλιάδες Παλαιστίνιους, αυτή η πολιτική συναίνεση έχει σπάσει.
Και σε όλη τη Δύση, οι πολιτικοί στα αριστερά του πολιτικού φάσματος είναι αυτοί που δυσκολεύονται περισσότερο.
Στις ΗΠΑ, ο Joe Biden δέχεται πιέσεις από μουσουλμάνους ψηφοφόρους που θεωρούν την ένθερμη υποστήριξή του στο Ισραήλ ως προδοσία.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Keir Starmer - ο οποίος πρόκειται να γίνει ο επόμενος επικεφαλής των Εργατικών - αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη δοκιμασία του μέχρι στιγμής, εν μέσω πικρών διαφωνιών μέσα στο κόμμα του.
Στην Ισπανία, ο Pedro Sánchez προσπαθεί να προσκολληθεί στην εξουσία σχηματίζοντας έναν αριστερό συνασπισμό.
Και στην Ολλανδία, ο πόλεμος έχει φέρει σε αταξία την εκστρατεία της αριστερής συμμαχίας, ενόψει των εκλογών αργότερα αυτόν τον μήνα.
Σύμφωνα με το Politico, μέχρι στιγμής έχουν υπάρξει δύο κρίσιμα σημεία έντασης που διχάζουν την αριστερά: η υπόθεση για μια κατάπαυση του πυρός που θα επιτρέψει τη βοήθεια στη Γάζα και στους αμάχους και πόσο μακριά πρέπει να φτάσουν οι ηγέτες επικρίνοντας το Ισραήλ.
Ενώ οι ηγέτες των αριστερών κομμάτων προσπαθούν να ακολουθήσουν μια λεπτή γραμμή, πολλοί στις τάξεις τους είναι πολύ πιο σκληροί στην κριτική τους για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu στη Γάζα και πολύ πιο σκληροί στο να απαιτούν κατάπαυση του πυρός.
«Η αριστερά παγκοσμίως παραμένει σθεναρά αντιπολεμική», δήλωσε ο Elham Fakhro, στο Chatham House.
«Αυτό που βλέπουμε σήμερα θυμίζει την κινητοποίηση κατά του πολέμου στο Ιράκ το 2003 και τους διαχωρισμούς μεταξύ των λαϊκιστικών συναισθημάτων και των πολιτικών των υπευθύνων λήψης αποφάσεων στην αριστερά, που κατέληξαν να τους κοστίσουν εκλογές για τα επόμενα χρόνια.
Οι ηγέτες στα αριστερά πρέπει να κατανοήσουν τις ομοιότητες εδώ, τη δύναμη του αντιπολεμικού αισθήματος στο έδαφος και να ενεργήσουν ανάλογα».
Η εικόνα διαφέρει από τη μια χώρα στην άλλη.
Αλλά ο πόλεμος Ισραήλ-Hamas έχει ανατρέψει την πολιτική πολύ πέρα από τη Μέση Ανατολή.
Με τις βασικές εκλογές να πλησιάζουν σε πολλές δυτικές χώρες, το τίμημα αυτών των διαιρέσεων για τα κόμματα της αριστεράς μπορεί να είναι σοβαρό.
Ηνωμένο Βασίλειο
Με σταθερό προβάδισμα 18 μονάδων στις δημοσκοπήσεις, το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου φαινόταν σαν ένα σχεδόν σίγουρο στοίχημα για να κερδίσει τις επόμενες γενικές εκλογές που αναμένονται το 2024.
Όμως η κρίση στη Μέση Ανατολή έχει δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τον ηγέτη των Εργατικών Keir Starmer πιθανότητες μέχρι στιγμής.
Το κόμμα του είναι διχασμένο ως προς το αν θα ζητήσει κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.
Το ένα τρίτο των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος και μερικοί από τους υψηλότερους πολιτικούς του κόμματος - συμπεριλαμβανομένου του Σκωτσέζου ηγέτη Anas Sarwar, του δήμαρχου του Λονδίνου Sadiq Khan και του δήμαρχου του Greater Manchester Andy Burnham - ζητούν τώρα δημόσια ένα.
Ο Starmer — ο οποίος έχει εργαστεί σκληρά για να απαλλάξει το κόμμα από την αντισημιτική του φήμη — έχει μέχρι στιγμής αντισταθεί.
Έδωσε μια ομιλία τη Δευτέρα όπου είπε ότι μια κατάπαυση του πυρός τώρα θα «ενθάρρυνε» τη Hamas να πραγματοποιήσει άλλη μια θανατηφόρα επίθεση στο Ισραήλ.
Αλλά πολλοί από τους βουλευτές του δεν πείστηκαν.
Ιδιωτικά, πολλοί από τους πολιτικούς και τους αξιωματούχους που θέλουν ο Starmer να πάρει μια πιο φιλοπαλαιστινιακή θέση ανησυχούν για τον εκλογικό αντίκτυπο της τρέχουσας πολιτικής του.
Ένας σκιώδης υπουργός των Εργατικών είπε στο POLITICO ότι οι Εργατικοί «αιμορραγούν μαζικά τις ψήφους των μουσουλμάνων - αρκετά για να χάσουν έδρες αν γίνουν εκλογές αύριο».
ΗΠΑ
Τον περασμένο μήνα, η αμερικανική αριστερά υπέστη μια οδυνηρή διάσπαση λόγω του πολέμου Ισραήλ-Hamas.
Αν και ιστορικά μια ευρεία μερίδα Αμερικανών ψηφοφόρων ήταν υπέρ του Ισραήλ, αυτή η δημόσια υποστήριξη έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup που δημοσιεύτηκε πριν από την έναρξη του πολέμου, η αμερικανική υποστήριξη είχε υποχωρήσει για πρώτη φορά στους Παλαιστίνιους και όχι στους Ισραηλινούς.
Οι νεότεροι ψηφοφόροι, που προσδιορίζονται κυρίως ως Δημοκρατικοί, οδηγούν την τάση.
Από την έναρξη του πολέμου, οι διαδηλώσεις και άλλες συγκρούσεις στις πανεπιστημιουπόλεις των κολεγίων έχουν γίνει μέρος μιας εθνικής συζήτησης στην Αμερική.
Οι Εβραίοι Αμερικανοί, η πλειονότητα των οποίων ταυτίζονται ως Δημοκρατικοί, έχουν γίνει επίσης πιο δύσπιστοι για τις ισραηλινές πολιτικές τα τελευταία χρόνια.
Και εδώ, η τάση συνδέεται με ένα χάσμα γενεών.
Μια έρευνα του Pew πριν από τον πόλεμο διαπίστωσε ότι οι χιλιετείς Αμερικανοεβραίοι ήταν οι λιγότερο πιθανό να αξιολογήσουν θετικά την ηγεσία του Netanyahu.
Οι Μουσουλμάνοι Αμερικανοί, που σύμφωνα με τα exit polls γέρνουν προς τον Biden το 2020, απειλούν τώρα να μείνουν σπίτι το 2024 λόγω της έγκαιρης υποστήριξής του στο Ισραήλ μετά τις επιθέσεις της Hamas στις 7 Οκτωβρίου.
Έκτοτε, η κυβέρνηση μίλησε εναντίον της ισλαμοφοβίας και εξέφρασε τη συμπάθειά της για τους Παλαιστίνιους αμάχους.
Ισπανία
Ο πόλεμος ξέσπασε σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη στιγμή για τον υπηρεσιακό σοσιαλιστή πρωθυπουργό της Ισπανίας, Pedro Sánchez.
Μετά από τις εκλογές, προσπαθεί τώρα να συγκροτήσει μια νέα κυβέρνηση συνασπισμού που θα αποτελείται από υπουργούς του κόμματός του και του αριστερού συνασπισμού Sumar.
Αυτό το νέο στέλεχος φαίνεται διχασμένο ως προς τη σωστή προσέγγιση στον πόλεμο Ισραήλ-Hamas.
Οι Σοσιαλιστές του Sánchez καταδίκασαν την επίθεση της Hamas στις 7 Οκτωβρίου ως «τρομοκρατική επίθεση» και δικαιολόγησαν το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Αλλά έχουν επίσης καταδικάσει τις απώλειες αμάχων που προκλήθηκαν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς της Γάζας και άσκησαν πιέσεις για μια ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός για να αποφευχθούν περαιτέρω παράπλευρες ζημιές.
Αν και η Sumar καταδικάζει επίσης τις επιθέσεις, αρνείται να χαρακτηρίσει τη Hamas ως τρομοκρατική οργάνωση.
Στην πραγματικότητα, ο εκπρόσωπος της ομάδας, Ernest Urtasun, υποστηρίζει ότι το Ισραήλ είναι «υπεύθυνο» για τη βία, επειδή είναι το αποτέλεσμα της «παράνομης κατοχής» των παλαιστινιακών εδαφών.
Ο Urtasun αποκάλεσε επίσης την κυβέρνηση του Netanyahu «εξτρεμιστική» και κατηγόρησε την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen επειδή αγνόησε «τις φρικαλεότητες και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ».
Αν και η Sumar ήθελε η «μονομερής και άνευ όρων» αναγνώριση της Παλαιστίνης να συμπεριληφθεί στη συμφωνία διακυβέρνησης που συνήψε με τον Sánchez αυτόν τον μήνα, οι Σοσιαλιστές του πρωθυπουργού απέρριψαν αυτήν την πρόταση.
Η νέα κυβέρνηση Sánchez οδεύει προς μια δύσκολη αρχή, τουλάχιστον σε αυτό το θέμα.
Γερμανία
Η αριστερά μάχεται για την Ισραηλινο-Αραβική σύγκρουση στη Γερμανία από τότε που φοιτητές άρχισαν να φορούν το keffiyeh σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους Παλαιστίνιους μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967.
Ενώ αυτές οι εντάσεις παραμένουν, η σφαγή των Ισραηλινών αμάχων από τη Hamas τους έχει σε μεγάλο βαθμό αποσιωπήσει — τουλάχιστον προς το παρόν.
Αν και ορισμένοι αριστεροί πολιτικοί προέτρεψαν το Ισραήλ να απαντήσει στις επιθέσεις με «αναλογικό τρόπο» και ζήτησαν ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός, λίγοι αμφισβήτησαν το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται δυναμικά.
Πράγματι, όλα τα αριστερά κόμματα της Γερμανίας - μια ομάδα που περιλαμβάνει τους κυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, καθώς και το ακροαριστερό κόμμα Linke - υποστήριξαν ένα κοινοβουλευτικό ψήφισμα της 10ης Οκτωβρίου που εξέφραζε την αλληλεγγύη στο Ισραήλ και καταδίκαζε τη Hamas.
«Το μόνο μέρος για τη Γερμανία αυτή τη στιγμή είναι στο πλευρό του Ισραήλ», είπε ο καγκελάριος Olaf Scholz στους βουλευτές μετά τις βάρβαρες επιθέσεις, μια άποψη που είναι κοινή σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Αυτή η αλληλεγγύη έχει τις ρίζες της στο βαθύ αίσθημα ευθύνης που νιώθουν οι περισσότεροι Γερμανοί απέναντι στο Ισραήλ στον απόηχο του Ολοκαυτώματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, η γερμανική υποστήριξη δεν είναι απόλυτη, όπως αποδεικνύεται από την απόφαση του Βερολίνου την περασμένη εβδομάδα να απόσχει από ψήφισμα του ΟΗΕ που ζητά κατάπαυση του πυρός στη Γάζα αντί να την απορρίψει, όπως είχε ζητήσει το Ισραήλ.
Ως επί το πλείστον, το αντι-ισραηλινό αίσθημα που γνώρισε η Γερμανία από τις 7 Οκτωβρίου προέκυψε από μουσουλμανικές κοινότητες μεταναστών, οι οποίες συμμετείχαν σε μεγάλους αριθμούς σε μεγάλες πόλεις σε όλη τη χώρα για να διαμαρτυρηθούν κατά του Ισραήλ.
Αν και οι αρχές έχουν απαγορεύσει τις περισσότερες διαδηλώσεις υπέρ των Παλαιστινίων, ορισμένες έχουν προχωρήσει ούτως ή άλλως με συμμετέχοντες σε ορισμένες περιπτώσεις να φέρουν ριζοσπαστικά σύμβολα όπως σημαίες του ISIS και της Αλ Κάιντα.
Ο αντικαγκελάριος Robert Habeck των Πρασίνων προειδοποίησε ότι οι δράστες θα αντιμετωπίσουν δίωξη και ακόμη και απέλαση.
«Ο αντισημιτισμός δεν πρέπει να γίνεται ανεκτός σε καμία μορφή», είπε ο Habeck.
Καναδάς
Στον Καναδά, οι κεντροαριστεροί Φιλελεύθεροι του Πρωθυπουργού Justin Trudeau παλεύουν με τον εσωτερικό διχασμό σχετικά με τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός.
Περισσότεροι από 20 Φιλελεύθεροι νομοθέτες ενώθηκαν με βουλευτές του αριστερού Νέου Δημοκρατικού Κόμματος, καθώς και του Κόμματος των Πρασίνων, υπογράφοντας μια επιστολή απαιτώντας τον τερματισμό των εχθροπραξιών - μια θέση που απορρίφθηκε κατηγορηματικά από πολλούς άλλους Φιλελεύθερους, συμπεριλαμβανομένου του εβραίου βουλευτή Anthony Housefather.
Ο Trudeau, ισχυρός υποστηρικτής του δικαιώματος του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, έχει αντισταθεί στην πίεση να υποστηρίξει μια κατάπαυση του πυρός.
Αυτός και η υπουργός Εξωτερικών του, Mélanie Joly, μιλούν για μια «ανθρωπιστική εκεχειρία» που θα επιτρέψει στην επείγουσα βοήθεια να φτάσει στους απελπισμένους κατοίκους της Γάζας.
Μια καταιγίδα διαμάχης στη μεγαλύτερη επαρχία του Καναδά έχει απειλήσει την πολιτική καριέρα ενός εκλεγμένου αξιωματούχου.
Η Sarah Jama, ένα αρχάριο μέλος του νομοθετικού σώματος στο Οντάριο, βρίσκεται στη σπάνια θέση να μην μπορεί να μιλήσει στην αίθουσα.
Τις ημέρες που ακολούθησαν την επίθεση της Hamas, η Jama —τότε μέλος της επαρχιακής κοινοβουλευτικής ομάδας του NDP— ζήτησε κατάπαυση του πυρός και «τέρμα σε κάθε κατοχή της παλαιστινιακής γης».
Αλλά δεν καταδίκασε τη Hamas ούτε χαρακτήρισε τους μαχητές τρομοκράτες.
Αργότερα ζήτησε συγγνώμη για τη δήλωση, αλλά δεν την ανακάλεσε ποτέ.
Η Jama τελικά αποκλείστηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του NDP από την αρχηγό του κόμματος Marit Stiles, η οποία στη συνέχεια αντιμετώπισε εκκλήσεις να παραιτηθεί από τους Νεοδημοκράτες της βάσης στην επαρχία.
Η Προοδευτική Συντηρητική Κυβέρνηση του Οντάριο ενέκρινε πρόταση μομφής για την Jama, καθιστώντας την ανίκανη να ανέβει στο νομοθετικό σώμα μέχρι να ζητήσει λεκτική συγγνώμη και να ανακαλέσει την αρχική της δήλωση.
Ολλανδία
Στην Ολλανδία, η σύγκρουση Ισραήλ-Hamas έχει ρίξει σκιά στις εθνικές εκλογές αυτού του μήνα και σε μια νέα συμμαχία των Εργατικών και των Πρασίνων.
Ο Frans Timmermans, ο ηγέτης της ΕΕ που είναι και επικεφαλής για την αριστερή συμμαχία, αντιμετωπίζει μεγάλη πίεση λόγω της υποστήριξής του προς το Ισραήλ.
Ένα tweet του πρώην υπουργού Εργασίας που κατήγγειλε τις επιθέσεις της Hamas της 7ης Οκτωβρίου, χωρίς να αναφέρει τη μοίρα των Παλαιστινίων, εξόργισε ορισμένα μέλη του κόμματος των Πρασίνων, το οποίο είναι πιο επικριτικό προς το Ισραήλ τα τελευταία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια μιας κομματικής διάσκεψης τον Οκτώβριο, τα κόμματα προσπάθησαν να κλείσουν τις διαφωνίες επιδεικνύοντας ένα ενιαίο μέτωπο.
Τα μέλη του κόμματος υιοθέτησαν επίσης μια πρόταση που επικεντρώνεται στην ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα, ενώ εξακολουθεί να καταδικάζει τις φρικαλεότητες της Hamas.
Παρά τις προσπάθειες συμφιλίωσης μεταξύ των δύο κομμάτων, η βουλευτής των Πρασίνων Kauthar Bouchalikht ανακοίνωσε λίγο μετά το συνέδριο ότι αποσύρει την υποψηφιότητά της για τις εκλογές, διαμαρτυρόμενη ότι το κόμμα της δεν είχε εξετάσει το πλαίσιο της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή.
Ιταλία
Τα ρήγματα μεταξύ της κεντροαριστερής και της ακροαριστερής θέσης για την εξωτερική πολιτική είναι βαθιά στην Ιταλία.
Η άκρα αριστερά πάντα υποστήριζε παγκόσμια κινήματα διαμαρτυρίας, συμπεριλαμβανομένης της παλαιστινιακής υπόθεσης, και το Κίνημα 5 Αστέρων περιέχει αντιαμερικανικά σκέλη, τα οποία συχνά εκφράζονται ως ειρηνιστές.
Οι κεντροαριστεροί Δημοκρατικοί αγωνίζονται να υιοθετήσουν μια ενιαία θέση.
Πριν γίνει ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος, η Elly Schlein υποστήριζε θέσεις συμπαθητικές προς τους Παλαιστινίους.
Αλλά το κόμμα της περιέχει επίσης πιο κεντρώες προσωπικότητες, που υποστηρίζουν τις πολιτικές των ΗΠΑ.
Η ίδια έχει βιώσει αντισημιτική κακοποίηση επειδή ο πατέρας της είναι Εβραίος.
Για να αποφύγει μια ρήξη πρέπει να κρατήσει μια λεπτή γραμμή.
Ερωτηθείσα στην τηλεόραση αν ήταν «με το Ισραήλ ή την Παλαιστίνη», η Schlein απάντησε: «Με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη».
Είπε στο κοινοβούλιο την περασμένη εβδομάδα ότι «η Hamas πρέπει να απομονωθεί», αλλά προειδοποίησε ότι «τα Παλαιστίνια θύματα δεν μετράνε λιγότερα, υπάρχει ένα όριο μεταξύ δικαιοσύνης και βεντέτας που δεν πρέπει ποτέ να ξεπεραστεί».
Τα 5 Αστέρια και οι Δημοκρατικοί ήταν ενωμένοι για την υποστήριξη ενός ψηφίσματος του ΟΗΕ για μια «άμεση, διαρκή και διαρκή ανθρωπιστική εκεχειρία», για την οποία η κυβέρνηση απείχε.
Αλλά η Schlein δεν παρευρέθηκε σε μια πορεία ειρήνης την περασμένη εβδομάδα, όπου η απουσία της τονίστηκε από άλλους αριστερούς ηγέτες.
Το γραφείο της Schlein είπε στο POLITICO ότι είχε προηγούμενη δέσμευση και το PD έστειλε αντιπροσωπεία.
Οι διαιρέσεις στην ιταλική αριστερά στην Ουκρανία οδήγησαν στην πτώση της κυβέρνησης του Mario Draghi και σήμαιναν ότι η αριστερά έχασε τις τελευταίες εκλογές.
Η άφιξη της Schlein αναζωπύρωσε τις ελπίδες για μια ενωμένη αριστερά, αλλά αυτές οι διαιρέσεις στη Μέση Ανατολή απειλούν να κάνουν πολύ πιο δύσκολο για την αριστερά να αμφισβητήσει την ιταλική δεξιά κυβέρνηση.
Γαλλία
Η Γαλλία έχει τόσο τη μεγαλύτερη μουσουλμανική κοινότητα όσο και τη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στην Ευρώπη.
Ο Πρόεδρος Emmanuel Macron φοβάται ότι η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να προκαλέσει βία στη Γαλλία — και για καλό λόγο.
Από τις επιθέσεις της Hamas φρόντισε να διατηρήσει μια ισορροπημένη θέση μεταξύ της υποστήριξης του δικαιώματος του Ισραήλ να αμύνεται και του καθήκοντός του να «σεβαστεί τον άμαχο πληθυσμό».
Αυτή η θέση έτυχε αρκετά καλής αποδοχής στις δημοσκοπήσεις, αλλά δεν έχει κερδίσει ομόφωνη υποστήριξη μεταξύ των στρατευμάτων του Macron.
Αρκετά μέλη του προεδρικού στρατοπέδου αποστασιοποιήθηκαν από τον Macron, κάτι που είναι ασυνήθιστο για τις διεθνείς υποθέσεις, καλώντας για «άνευ όρων» υποστήριξη στο Ισραήλ.
Αντίθετα, ο ηγέτης της άκρας αριστεράς Jean-Luc Mélenchon, ιδρυτής της France Unbowed, επιμένει να μην θέλει να περιγράψει τη Hamas ως «τρομοκρατική» οργάνωση, προκαλώντας βίαιες συζητήσεις και επανεκκινώντας μια δίκη αντισημιτισμού που είχε ασκηθεί εναντίον του στο παρελθόν.
Οι σοσιαλιστές, κομμουνιστές και οικολόγοι σύμμαχοί του στο κοινοβούλιο, αν και δεν μιλούσαν πλήρως με μία φωνή, αποσχίστηκαν από το Mélenchon, ορισμένοι από αυτούς ανέστειλαν τη συμμετοχή τους σε κοινές εργασίες για τον προϋπολογισμό.
Περισσότερο από ένα χρόνο αφότου τα κόμματα της Γαλλικής αριστεράς σχημάτισαν μια συμμαχία στον λεγόμενο συνασπισμό NUPES, οι διαιρέσεις στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή αποτελούν τώρα το πιο σοβαρό τεστ της ομάδας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών