Σε αυτή τη σύγκρουση, η Χαμάς φαίνεται να προσπαθεί να εξουδετερώσει ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του Ισραήλ: την εναέρια υπεροχή
Με εξαίρεση τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973, στις περισσότερες άλλες συγκρούσεις, το Ισραήλ είχε το πλεονέκτημα να αιφνιδιάζει τον εχθρό με μαζικές αεροπορικές επιθέσεις για να επιτύχει «στρατηγική παράλυση».
Ωστόσο, σε αυτή τη σύγκρουση, η Χαμάς όχι μόνο στέρησε από το Ισραήλ αυτό το πλεονέκτημα αλλά και το έστρεψε εναντίον του Ισραηλινού Στρατού, διαπιστώνει ο Arman Mahmoudian, καθηγητής και ερευνητής στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας και Εθνικής Ασφάλειας του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα.
Ο αιφνιδιασμός
Η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου ήταν μια έκπληξη όχι μόνο ως προς τον απροσδόκητο χαρακτήρα της αλλά και ως προς τα πρωτοφανή γεγονότα που συνόδευσαν την επίθεση: η αποτυχία της κοινότητας πληροφοριών του Ισραήλ να προβλέψει την επίθεση.
Την αρχική έλλειψη αποτελεσματικής ταχείας απόκρισης από τον στρατό του Ισραήλ διαδέχτηκε η απροσδόκητη επιτυχία των πολιτοφυλακών τις πρώτες πρωινές ώρες.
Αν και είναι ακόμη πολύ νωρίς για να προσδιορίσουμε τα αίτια αυτών των περιστάσεων, υπάρχουν ικανές εικασίες που μπορούμε να κάνουμε.
Για αρχή, τα τελευταία χρόνια, η υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στο Ιράν και στα σύνορά του με τη Συρία και τον Λίβανο.
Ουσιαστικά, οι Ισραηλινοί χρησιμοποιούν την κατασκοπευτική τους ικανότητα πρωτίστως για να αντιμετωπίσουν την ανάπτυξη των πυρηνικών και βαλλιστικών προγραμμάτων του Ιράν και δευτερευόντως για να αποτρέψουν τη μεταφορά προηγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού από το Ιράν στη Χεζμπολάχ του Λιβάνου μέσω Συρίας.
Η πρόσφατη κατάσταση υψηλού συναγερμού του Τελ Αβίβ σχετικά με την από κοινού κατασκευή αεροδρομίου στο Νότιο Λίβανο από το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, οι δραστηριότητες της Ταξιαρχίας Χουσεΐν που υποστηρίζεται από το Ιράν στη Συρία και η πρόσφατη εγκατάσταση σκηνών από τη Χεζμπολάχ στην πόλη Ghajar είναι δείκτες της εκτροπής της προσοχής της κοινότητας πληροφοριών.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η Χαμάς και οι υποστηρικτές της, κυρίως το Ιράν και η Χεζμπολάχ, βασίζονταν σε αυτήν την εκτροπή και προσπαθούσαν να την επιδεινώσουν.
Προς το παρόν, ούτε οι ισραηλινές ούτε άλλες πηγές γνωρίζουν τι ακριβώς υπήρχε μέσα στις σκηνές της Χεζμπολάχ, με αποτέλεσμα ορισμένοι να εικάζουν εάν επρόκειτο για επιχείρηση «ψευδής κόκκινης σημαίας».
Ο αντίκτυπος
Πέρα από αυτό που προκάλεσε την έλλειψη πληροφοριών του Ισραήλ, πρέπει να κατανοήσουμε τον αντίκτυπό του.
Μόλις πριν από τρεις εβδομάδες, στις 12 Σεπτεμβρίου, η λεγόμενη Κοινή Αίθουσα Επιχειρήσεων της Λωρίδας της Γάζας, που περιλαμβάνει διάφορες παλαιστινιακές πολιτοφυλακές με επικεφαλής το στρατιωτικό σκέλος της Χαμάς, τις Ταξιαρχίες al-Qassam, πραγματοποίησε μια στρατιωτική άσκηση.
Έκαναν ασκήσεις για μαζικές επιθέσεις με πυραύλους, χρησιμοποίησαν τις δυνατότητες επιθετικών drone και βελτίωσαν τις τεχνικές τους στον αστικό ανταρτοπόλεμο.
Όλες αυτές οι τακτικές έχουν χρησιμοποιηθεί στην τρέχουσα επίθεση, ωστόσο η κοινότητα πληροφοριών του Ισραήλ απέτυχε να προβλέψει την επίθεση.
Εκτός από την εκτροπή της προσοχής των μυστικών υπηρεσιών, φαίνεται ότι το Ισραήλ, στην πρόσφατη επίθεση, στερήθηκε ένα από τα κύρια πλεονεκτήματά του: το στοιχείο του αιφνιδιασμού.
Στρατηγική Παράλυση
Με εξαίρεση τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973, στις περισσότερες άλλες συγκρούσεις, το Ισραήλ είχε το πλεονέκτημα να αιφνιδιάζει τον εχθρό με μαζικές αεροπορικές επιθέσεις για να επιτύχει «στρατηγική παράλυση».
Ωστόσο, σε αυτή τη σύγκρουση, η Χαμάς όχι μόνο στέρησε από το Ισραήλ αυτό το πλεονέκτημα αλλά και το έστρεψε εναντίον του Ισραηλινού Στρατού.
Για να επιδεινωθεί η «τακτική παράλυση» που αντιμετώπισε το Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποίησαν μια στρατηγική τύπου Blitzkrieg, επικεντρώνοντας τις δυνάμεις τους σε συγκεκριμένα σημεία εισόδου, στη συνέχεια προχωρώντας γρήγορα, ακολουθούμενα από περιοδικά ξεσπάσματα πίσω από τις αμυντικές γραμμές του Ισραήλ.
Επιπλέον, η Χαμάς φαίνεται ότι προσπάθησε να δημιουργήσει χάος στο κοινό και να αποσπάσει την προσοχή του ισραηλινού στρατού εξαπολύοντας επιθέσεις από τη θάλασσα χρησιμοποιώντας βάρκες και μηχανοκίνητα αιωρόπτερα.
Οι τακτικές καινοτομίες της Χαμάς περιελάμβαναν επίσης τη χρήση νέων όπλων και την προβολή πρωτοφανούς δύναμης πυρός.
Αναλογιζόμενος τη σύγκρουσή της με το Ισραήλ το 2021, η Χαμάς συνειδητοποίησε ότι ενώ δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν την τεχνολογία του Iron Dome, μπορεί να ξεπεράσουν τις δυνατότητές του για επαναφόρτωση.
Συγκεντρώνοντας τα πυρά τους, εκτοξεύοντας πολυάριθμους πυραύλους, οβίδες και drones καμικάζι προς το ισραηλινό έδαφος, ήλπιζαν να υπερφορτώσουν τις ικανότητες του Iron Dome.
Η επιτυχία τους σε αυτό φαίνεται σχετική.
Αντλώντας έμπνευση από τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, η Χαμάς χρησιμοποίησε ελάχιστα ανιχνεύσιμα drones για να στοχεύσει ισραηλινά στρατεύματα και θέσεις παρατήρησης.
Στο αέρα οι μάχες
Σε αυτή τη σύγκρουση, η Χαμάς φαίνεται να προσπαθεί να εξουδετερώσει ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του Ισραήλ: την εναέρια υπεροχή, παίρνοντας ομήρους εκατοντάδες Ισραηλινούς.
Ενώ ο πρωταρχικός στόχος της σύλληψης ομήρων είναι πιθανό να τους χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικά χαρτιά σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις - καθώς η ηγεσία της Χαμάς δήλωσε ήδη ότι έχει αρκετούς ομήρους για να απελευθερώσει όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενους - αξίζει να σημειωθεί ότι η Χαμάς είναι πιθανό να στεγάσει αυτούς τους ομήρους σε καταφύγια και σήραγγες.
Αυτή η τακτική όχι μόνο περιορίζει την ελευθερία κινήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ αλλά αυξάνει επίσης την πιθανότητα παράπλευρων ζημιών.
Σε προηγούμενες συγκρούσεις, οι πολιτοφυλακές συσσώρευαν τα πυρομαχικά και τα στρατεύματά τους σε περιοχές αμάχων για να δημιουργήσουν μια ανθρώπινη ασπίδα.
Προσθέτοντας Ισραηλινούς πολίτες στο μείγμα, έχουν πλέον δημιουργήσει ένα δίκοπο μαχαίρι: εάν το Ισραήλ επιτεθεί, διακινδυνεύει τους πολίτες του.
Αν δεν το κάνει, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προκλήσεις.
Τελικά, παρά αυτές τις τακτικές, η ασύμμετρη στρατιωτική ικανότητα μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς παραμένει εμφανής.
Το IDF έχει απόλυτη υπεροχή σε κάθε τομέα, δημιουργώντας το ερώτημα: γιατί ξεκίνησε η επίθεση;
Καθώς προχωράμε, ίσως πλησιάζουμε στο να απαντήσουμε σε αυτό.
Προς το παρόν, φαίνεται ότι η Χαμάς ελπίζει ότι αξιοποιώντας τους ομήρους, μπορεί να πιέσει το Ισραήλ να χαλαρώσει τους περιορισμούς στη Λωρίδα της Γάζας ή να απελευθερώσει κρατούμενους.
Ή ίσως, όλες οι ενέργειες της Χαμάς είναι μέρος μιας μεγαλύτερης στρατηγικής, παρασύροντας τους IDF σε χερσαία εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας και παρασύροντάς τους σε έναν πόλεμο φθοράς.
Μόνο ο χρόνος θα δείξει.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, σε αυτή τη σύγκρουση, η Χαμάς όχι μόνο στέρησε από το Ισραήλ αυτό το πλεονέκτημα αλλά και το έστρεψε εναντίον του Ισραηλινού Στρατού, διαπιστώνει ο Arman Mahmoudian, καθηγητής και ερευνητής στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας και Εθνικής Ασφάλειας του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα.
Ο αιφνιδιασμός
Η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου ήταν μια έκπληξη όχι μόνο ως προς τον απροσδόκητο χαρακτήρα της αλλά και ως προς τα πρωτοφανή γεγονότα που συνόδευσαν την επίθεση: η αποτυχία της κοινότητας πληροφοριών του Ισραήλ να προβλέψει την επίθεση.
Την αρχική έλλειψη αποτελεσματικής ταχείας απόκρισης από τον στρατό του Ισραήλ διαδέχτηκε η απροσδόκητη επιτυχία των πολιτοφυλακών τις πρώτες πρωινές ώρες.
Αν και είναι ακόμη πολύ νωρίς για να προσδιορίσουμε τα αίτια αυτών των περιστάσεων, υπάρχουν ικανές εικασίες που μπορούμε να κάνουμε.
Για αρχή, τα τελευταία χρόνια, η υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στο Ιράν και στα σύνορά του με τη Συρία και τον Λίβανο.
Ουσιαστικά, οι Ισραηλινοί χρησιμοποιούν την κατασκοπευτική τους ικανότητα πρωτίστως για να αντιμετωπίσουν την ανάπτυξη των πυρηνικών και βαλλιστικών προγραμμάτων του Ιράν και δευτερευόντως για να αποτρέψουν τη μεταφορά προηγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού από το Ιράν στη Χεζμπολάχ του Λιβάνου μέσω Συρίας.
Η πρόσφατη κατάσταση υψηλού συναγερμού του Τελ Αβίβ σχετικά με την από κοινού κατασκευή αεροδρομίου στο Νότιο Λίβανο από το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, οι δραστηριότητες της Ταξιαρχίας Χουσεΐν που υποστηρίζεται από το Ιράν στη Συρία και η πρόσφατη εγκατάσταση σκηνών από τη Χεζμπολάχ στην πόλη Ghajar είναι δείκτες της εκτροπής της προσοχής της κοινότητας πληροφοριών.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η Χαμάς και οι υποστηρικτές της, κυρίως το Ιράν και η Χεζμπολάχ, βασίζονταν σε αυτήν την εκτροπή και προσπαθούσαν να την επιδεινώσουν.
Προς το παρόν, ούτε οι ισραηλινές ούτε άλλες πηγές γνωρίζουν τι ακριβώς υπήρχε μέσα στις σκηνές της Χεζμπολάχ, με αποτέλεσμα ορισμένοι να εικάζουν εάν επρόκειτο για επιχείρηση «ψευδής κόκκινης σημαίας».
Ο αντίκτυπος
Πέρα από αυτό που προκάλεσε την έλλειψη πληροφοριών του Ισραήλ, πρέπει να κατανοήσουμε τον αντίκτυπό του.
Μόλις πριν από τρεις εβδομάδες, στις 12 Σεπτεμβρίου, η λεγόμενη Κοινή Αίθουσα Επιχειρήσεων της Λωρίδας της Γάζας, που περιλαμβάνει διάφορες παλαιστινιακές πολιτοφυλακές με επικεφαλής το στρατιωτικό σκέλος της Χαμάς, τις Ταξιαρχίες al-Qassam, πραγματοποίησε μια στρατιωτική άσκηση.
Έκαναν ασκήσεις για μαζικές επιθέσεις με πυραύλους, χρησιμοποίησαν τις δυνατότητες επιθετικών drone και βελτίωσαν τις τεχνικές τους στον αστικό ανταρτοπόλεμο.
Όλες αυτές οι τακτικές έχουν χρησιμοποιηθεί στην τρέχουσα επίθεση, ωστόσο η κοινότητα πληροφοριών του Ισραήλ απέτυχε να προβλέψει την επίθεση.
Εκτός από την εκτροπή της προσοχής των μυστικών υπηρεσιών, φαίνεται ότι το Ισραήλ, στην πρόσφατη επίθεση, στερήθηκε ένα από τα κύρια πλεονεκτήματά του: το στοιχείο του αιφνιδιασμού.
Στρατηγική Παράλυση
Με εξαίρεση τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973, στις περισσότερες άλλες συγκρούσεις, το Ισραήλ είχε το πλεονέκτημα να αιφνιδιάζει τον εχθρό με μαζικές αεροπορικές επιθέσεις για να επιτύχει «στρατηγική παράλυση».
Ωστόσο, σε αυτή τη σύγκρουση, η Χαμάς όχι μόνο στέρησε από το Ισραήλ αυτό το πλεονέκτημα αλλά και το έστρεψε εναντίον του Ισραηλινού Στρατού.
Για να επιδεινωθεί η «τακτική παράλυση» που αντιμετώπισε το Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποίησαν μια στρατηγική τύπου Blitzkrieg, επικεντρώνοντας τις δυνάμεις τους σε συγκεκριμένα σημεία εισόδου, στη συνέχεια προχωρώντας γρήγορα, ακολουθούμενα από περιοδικά ξεσπάσματα πίσω από τις αμυντικές γραμμές του Ισραήλ.
Επιπλέον, η Χαμάς φαίνεται ότι προσπάθησε να δημιουργήσει χάος στο κοινό και να αποσπάσει την προσοχή του ισραηλινού στρατού εξαπολύοντας επιθέσεις από τη θάλασσα χρησιμοποιώντας βάρκες και μηχανοκίνητα αιωρόπτερα.
Οι τακτικές καινοτομίες της Χαμάς περιελάμβαναν επίσης τη χρήση νέων όπλων και την προβολή πρωτοφανούς δύναμης πυρός.
Αναλογιζόμενος τη σύγκρουσή της με το Ισραήλ το 2021, η Χαμάς συνειδητοποίησε ότι ενώ δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν την τεχνολογία του Iron Dome, μπορεί να ξεπεράσουν τις δυνατότητές του για επαναφόρτωση.
Συγκεντρώνοντας τα πυρά τους, εκτοξεύοντας πολυάριθμους πυραύλους, οβίδες και drones καμικάζι προς το ισραηλινό έδαφος, ήλπιζαν να υπερφορτώσουν τις ικανότητες του Iron Dome.
Η επιτυχία τους σε αυτό φαίνεται σχετική.
Αντλώντας έμπνευση από τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, η Χαμάς χρησιμοποίησε ελάχιστα ανιχνεύσιμα drones για να στοχεύσει ισραηλινά στρατεύματα και θέσεις παρατήρησης.
Στο αέρα οι μάχες
Σε αυτή τη σύγκρουση, η Χαμάς φαίνεται να προσπαθεί να εξουδετερώσει ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του Ισραήλ: την εναέρια υπεροχή, παίρνοντας ομήρους εκατοντάδες Ισραηλινούς.
Ενώ ο πρωταρχικός στόχος της σύλληψης ομήρων είναι πιθανό να τους χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικά χαρτιά σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις - καθώς η ηγεσία της Χαμάς δήλωσε ήδη ότι έχει αρκετούς ομήρους για να απελευθερώσει όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενους - αξίζει να σημειωθεί ότι η Χαμάς είναι πιθανό να στεγάσει αυτούς τους ομήρους σε καταφύγια και σήραγγες.
Αυτή η τακτική όχι μόνο περιορίζει την ελευθερία κινήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ αλλά αυξάνει επίσης την πιθανότητα παράπλευρων ζημιών.
Σε προηγούμενες συγκρούσεις, οι πολιτοφυλακές συσσώρευαν τα πυρομαχικά και τα στρατεύματά τους σε περιοχές αμάχων για να δημιουργήσουν μια ανθρώπινη ασπίδα.
Προσθέτοντας Ισραηλινούς πολίτες στο μείγμα, έχουν πλέον δημιουργήσει ένα δίκοπο μαχαίρι: εάν το Ισραήλ επιτεθεί, διακινδυνεύει τους πολίτες του.
Αν δεν το κάνει, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προκλήσεις.
Τελικά, παρά αυτές τις τακτικές, η ασύμμετρη στρατιωτική ικανότητα μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς παραμένει εμφανής.
Το IDF έχει απόλυτη υπεροχή σε κάθε τομέα, δημιουργώντας το ερώτημα: γιατί ξεκίνησε η επίθεση;
Καθώς προχωράμε, ίσως πλησιάζουμε στο να απαντήσουμε σε αυτό.
Προς το παρόν, φαίνεται ότι η Χαμάς ελπίζει ότι αξιοποιώντας τους ομήρους, μπορεί να πιέσει το Ισραήλ να χαλαρώσει τους περιορισμούς στη Λωρίδα της Γάζας ή να απελευθερώσει κρατούμενους.
Ή ίσως, όλες οι ενέργειες της Χαμάς είναι μέρος μιας μεγαλύτερης στρατηγικής, παρασύροντας τους IDF σε χερσαία εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας και παρασύροντάς τους σε έναν πόλεμο φθοράς.
Μόνο ο χρόνος θα δείξει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών