Οι κοινωνικές της θέσεις έχουν καταστήσει το μεταβιομηχανικό βόρειο τμήμα της Γαλλίας, στο παρελθόν προπύργιο της Αριστεράς, το νέο της φέουδο
Η Marine Le Pen είναι πλέον η δεύτερη πιο δημοφιλής πολιτικός της Γαλλίας, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση της Viavoice, μόνο πίσω από τον πρώην πρωθυπουργό και πιθανό κεντρώο υποψήφιο για την προεδρία Édouard Philippe.
Μια συνέχεια αρκετά προβλέψιμη, γι' αρκετούς αναλυτές, καθώς η Le Pen έχει φτάσει στους δύο τελευταίους προεδρικούς γύρους και διαθέτει το δεύτερο μεγαλύτερο σώμα στο κοινοβούλιο.
Αλλά θα εξακολουθεί να είναι ένα σοκ για τις παλαιότερες γενιές Γάλλων πολιτών που θυμούνται τον αμφιλεγόμενο πατέρα της, Jean-Marie, και την ακραία καταγωγή του κόμματός της, που είναι πλέον γνωστό πλέον ως Rassemblement National (RN).
Η Le Pen παρέμεινε σκληροπυρηνική για τη μετανάστευση, αλλά έχει επίσης αποτοξινώσει το brand RN εντάσσοντας το κόμμα της, παραδοσιακά ένας χώρος για καταστηματάρχες και ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, στην Αριστερά για θέματα ευημερίας και οικονομίας.
Ενώ διατηρεί το ιστορικό νοτιοανατολικό προπύργιο, οι κοινωνικές της θέσεις έχουν καταστήσει το μεταβιομηχανικό βόρειο τμήμα της Γαλλίας, στο παρελθόν προπύργιο της Αριστεράς, το νέο της φέουδο (είναι βουλευτής σε μια βόρεια περιοχή από το 2017).
Οι δυσκολίες και το προβάδισμα
Ωστόσο, το αφήγημα της Le Pen είναι πραγματικά εθνικό.
Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του περασμένου έτους, υστερούσε από τον Emmanuel Macron μόνο στην ηλικιακή κατηγορία άνω των 60 ετών, ξεπερνώντας τον Πρόεδρο σε κάθε κατηγορία ηλικίας εργασίας.
Στις προηγούμενες εκλογές συγκέντρωσε 88 έδρες στο κοινοβούλιο, καθιστώντας το RN το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στην Εθνοσυνέλευση.
Ως μέρος της στρατηγικής της, εφάρμοσε αυτό που τα μέσα ενημέρωσης ονόμασαν «στρατηγική του κοστουμιού και της γραβάτας»: αντί να ενεργούν σαν αχαλίνωτοι ταραχοποιοί, οι βουλευτές της έχτισαν σιγά-σιγά τα προφίλ τους και υποστήριξαν με διακριτικότητα διακομματικές πρωτοβουλίες.
Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση της Viavoice, το RN θεωρείται πλέον το πιο αξιόπιστο κόμμα όχι μόνο για τη μετανάστευση αλλά και για την εκπαίδευση, την πρόνοια, τις συντάξεις, την ενέργεια, ακόμη και για τις διακρίσεις.
Σε πλήρη αντίθεση, ο Jean-Luc Mélenchon και το αριστερό κόμμα του La France Insoumise επέλεξαν μια στρατηγική συνεχούς κοινοβουλευτικού ανταρτοπόλεμου.
Παρά τις πολύμηνες διαμαρτυρίες και απεργίες ενάντια στην αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης στα 64 έτη από τον Macron, κάτι που θα έπρεπε να είχε εύφορο εκλογικό έδαφος για την Αριστερά, ο Mélenchon είναι πλέον ο πιο ευρέως απορριφθέντας Γάλλος πολιτικός, με το 69% να έχει αρνητική γνώμη γι' αυτόν.
Η περίπτωση Bardella
Εσωτερικά, ο νεαρός και δεξί χέρι της Le Pen, Jordan Bardella (επίσης ο τρίτος πιο δημοφιλής πολιτικός στη Γαλλία) θα μπορούσε να προσφέρει μια συναρπαστική εναλλακτική με την αξιοσημείωτη άνοδό του από το εργατικό υπόβαθρο στο πολιτικό wunderkind.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 2022, απέκλεισε το ενδεχόμενο τέταρτης προεδρικής υποψηφιότητας, αλλά έκτοτε έχει αμβλύνει τη θέση της.
Το RN βασιζόταν πάντα στη φιγούρα της, είτε της Le Pen είτε του πατέρα της.
Μια ποικιλόμορφη συλλογή από αναπτυσσόμενα προφίλ θα μπορούσε να είναι μια δύναμη για το κόμμα.
Επίσης, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για σκληρές εσωτερικές αψιμαχίες.
Εάν η Le Pen διατηρήσει τον έλεγχο του πολιτικού της χώρου, μένει να φανεί αν έχει κάνει αρκετά για να σπάσει το προεδρικό «γυάλινο ταβάνι».
Το γαλλικό σύστημα έχει γίνει μια κούρσα ανάμεσα σε ετοιμοθάνατα κατεστημένα κόμματα και νέους αρχάριους για να αρπάξουν την πολυπόθητη θέση του δεύτερου γύρου εναντίον της Le Pen, σε αυτό που μέχρι στιγμής ήταν ένα εγγυημένο εισιτήριο πρώτης κατηγορίας για το προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων χάρη σε ένα ενστικτώδες «όλοι εκτός από τη Le Pen».
Οι υποστηρικτές του Mélenchon, για παράδειγμα, παρά την έντονη απόρριψη του Macron είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να τον ψηφίσουν από τη Le Pen στον δεύτερο γύρο του 2022.
Με τον Macron όμως εκτός κούρσας το 2027 (παρά τις γκρίνιες των δύο θητειών), οι φοβισμένοι κεντρώοι δεν χρειάζεται να χάσουν ακόμα κάθε ελπίδα.
Ο Philippe, ο πρώτος πρωθυπουργός του Macron, παραμένει ο πιο συμπαθητικός πολιτικός της Γαλλίας, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση αυτού του μήνα.
Η δημοτικότητά του και η επαναλαμβανόμενη απέχθεια για τη Le Pen, ακόμα κι αν είναι ολοένα και πιο τεταμένη, μπορεί να είναι αρκετά για να την αποκρούσουν.
www.bankingnews.gr
Μια συνέχεια αρκετά προβλέψιμη, γι' αρκετούς αναλυτές, καθώς η Le Pen έχει φτάσει στους δύο τελευταίους προεδρικούς γύρους και διαθέτει το δεύτερο μεγαλύτερο σώμα στο κοινοβούλιο.
Αλλά θα εξακολουθεί να είναι ένα σοκ για τις παλαιότερες γενιές Γάλλων πολιτών που θυμούνται τον αμφιλεγόμενο πατέρα της, Jean-Marie, και την ακραία καταγωγή του κόμματός της, που είναι πλέον γνωστό πλέον ως Rassemblement National (RN).
Η Le Pen παρέμεινε σκληροπυρηνική για τη μετανάστευση, αλλά έχει επίσης αποτοξινώσει το brand RN εντάσσοντας το κόμμα της, παραδοσιακά ένας χώρος για καταστηματάρχες και ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, στην Αριστερά για θέματα ευημερίας και οικονομίας.
Ενώ διατηρεί το ιστορικό νοτιοανατολικό προπύργιο, οι κοινωνικές της θέσεις έχουν καταστήσει το μεταβιομηχανικό βόρειο τμήμα της Γαλλίας, στο παρελθόν προπύργιο της Αριστεράς, το νέο της φέουδο (είναι βουλευτής σε μια βόρεια περιοχή από το 2017).
Οι δυσκολίες και το προβάδισμα
Ωστόσο, το αφήγημα της Le Pen είναι πραγματικά εθνικό.
Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του περασμένου έτους, υστερούσε από τον Emmanuel Macron μόνο στην ηλικιακή κατηγορία άνω των 60 ετών, ξεπερνώντας τον Πρόεδρο σε κάθε κατηγορία ηλικίας εργασίας.
Στις προηγούμενες εκλογές συγκέντρωσε 88 έδρες στο κοινοβούλιο, καθιστώντας το RN το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στην Εθνοσυνέλευση.
Ως μέρος της στρατηγικής της, εφάρμοσε αυτό που τα μέσα ενημέρωσης ονόμασαν «στρατηγική του κοστουμιού και της γραβάτας»: αντί να ενεργούν σαν αχαλίνωτοι ταραχοποιοί, οι βουλευτές της έχτισαν σιγά-σιγά τα προφίλ τους και υποστήριξαν με διακριτικότητα διακομματικές πρωτοβουλίες.
Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση της Viavoice, το RN θεωρείται πλέον το πιο αξιόπιστο κόμμα όχι μόνο για τη μετανάστευση αλλά και για την εκπαίδευση, την πρόνοια, τις συντάξεις, την ενέργεια, ακόμη και για τις διακρίσεις.
Σε πλήρη αντίθεση, ο Jean-Luc Mélenchon και το αριστερό κόμμα του La France Insoumise επέλεξαν μια στρατηγική συνεχούς κοινοβουλευτικού ανταρτοπόλεμου.
Παρά τις πολύμηνες διαμαρτυρίες και απεργίες ενάντια στην αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης στα 64 έτη από τον Macron, κάτι που θα έπρεπε να είχε εύφορο εκλογικό έδαφος για την Αριστερά, ο Mélenchon είναι πλέον ο πιο ευρέως απορριφθέντας Γάλλος πολιτικός, με το 69% να έχει αρνητική γνώμη γι' αυτόν.
Η περίπτωση Bardella
Εσωτερικά, ο νεαρός και δεξί χέρι της Le Pen, Jordan Bardella (επίσης ο τρίτος πιο δημοφιλής πολιτικός στη Γαλλία) θα μπορούσε να προσφέρει μια συναρπαστική εναλλακτική με την αξιοσημείωτη άνοδό του από το εργατικό υπόβαθρο στο πολιτικό wunderkind.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 2022, απέκλεισε το ενδεχόμενο τέταρτης προεδρικής υποψηφιότητας, αλλά έκτοτε έχει αμβλύνει τη θέση της.
Το RN βασιζόταν πάντα στη φιγούρα της, είτε της Le Pen είτε του πατέρα της.
Μια ποικιλόμορφη συλλογή από αναπτυσσόμενα προφίλ θα μπορούσε να είναι μια δύναμη για το κόμμα.
Επίσης, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για σκληρές εσωτερικές αψιμαχίες.
Εάν η Le Pen διατηρήσει τον έλεγχο του πολιτικού της χώρου, μένει να φανεί αν έχει κάνει αρκετά για να σπάσει το προεδρικό «γυάλινο ταβάνι».
Το γαλλικό σύστημα έχει γίνει μια κούρσα ανάμεσα σε ετοιμοθάνατα κατεστημένα κόμματα και νέους αρχάριους για να αρπάξουν την πολυπόθητη θέση του δεύτερου γύρου εναντίον της Le Pen, σε αυτό που μέχρι στιγμής ήταν ένα εγγυημένο εισιτήριο πρώτης κατηγορίας για το προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων χάρη σε ένα ενστικτώδες «όλοι εκτός από τη Le Pen».
Οι υποστηρικτές του Mélenchon, για παράδειγμα, παρά την έντονη απόρριψη του Macron είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να τον ψηφίσουν από τη Le Pen στον δεύτερο γύρο του 2022.
Με τον Macron όμως εκτός κούρσας το 2027 (παρά τις γκρίνιες των δύο θητειών), οι φοβισμένοι κεντρώοι δεν χρειάζεται να χάσουν ακόμα κάθε ελπίδα.
Ο Philippe, ο πρώτος πρωθυπουργός του Macron, παραμένει ο πιο συμπαθητικός πολιτικός της Γαλλίας, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση αυτού του μήνα.
Η δημοτικότητά του και η επαναλαμβανόμενη απέχθεια για τη Le Pen, ακόμα κι αν είναι ολοένα και πιο τεταμένη, μπορεί να είναι αρκετά για να την αποκρούσουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών