Αποτυχημένη η πολιτική της Δύσης κατά του ρωσικού πετρελαίου, θα κριθεί το επόμενο έτος
Η Δύση προσπαθεί από τον Φεβρουάριο να μειώσει τα έσοδα της Ρωσίας από τις εξαγωγές πετρελαίου χωρίς να προκαλέσει εκτίναξη των παγκόσμιων τιμών.
Και οι δύο στόχοι φαίνεται να επιτυγχάνονται προς το παρόν.
Η Ρωσία εξάγει τόσο πετρέλαιο όσο και πριν από την εισβολή της στην Ουκρανία, αλλά το αργό πετρέλαιο Urals, η κύρια ποιότητα που αντλεί, διαπραγματεύεται με έκπτωση 37% έναντι του Brent, του παγκόσμιου δείκτη αναφοράς, πράγμα που σημαίνει ότι η Μόσχα πρέπει να βρει τρόπο να αλλάξει τους συσχετισμούς.
Το Brent, εν τω μεταξύ, έχει πέσει σε ετήσιο χαμηλό, περίπου στα 80 δολάρια το βαρέλι, πράγμα που σημαίνει ότι οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν λιγότερη ενεργειακή στενότητα.
Αποτελεσματική η πολιτικής της Δύσης;
Λίγο από αυτό οφείλεται στις προσπάθειες της Δύσης.
Στις 14 και 15 Δεκεμβρίου οι κεντρικές τράπεζες στην Αμερική, τη Βρετανία και την ΕΕ ανακοίνωσαν αυξήσεις επιτοκίων και έδωσαν σήμα ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες, μειώνοντας τη ζήτηση από την οικονομία.
Η Κίνα, η οποία ταλανίζεται από την αλματώδη αύξηση των κρουσμάτων του ιού covid-19, δημοσίευσε τα χειρότερα εργοστασιακά και λιανικά στοιχεία των τελευταίων έξι μηνών.
Τα μέλη του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (opec) και οι σύμμαχοί του παράγουν σχεδόν όσο και πριν ανακοινωθεί η μείωση του συλλογικού τους στόχου τον Οκτώβριο, καθώς τα περισσότερα αντλούσαν ήδη κάτω από τις ποσοστώσεις τους.
Το μποϊκοτάζ της Δύσης στο urals, το οποίο αντιπροσωπεύει το 10-15% της παγκόσμιας προσφοράς αργού, πιθανόν να ρίχνει λίγο την τιμή του, καθώς η ποιότητα υπολείπεται των άλλων.
Μια εξαίρεση από την απαγόρευση της Ευρώπης για την ασφάλιση των δεξαμενόπλοιων που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, η οποία ισχύει για τους αγοραστές που συμφωνούν να πληρώσουν το πολύ 60 δολάρια ανά βαρέλι, μπορεί να συμβάλει στην αποτροπή ενός σοκ προσφοράς.
Αλλά κανένα από τα δύο μέτρα δεν έχει τεράστιο αντίκτυπο.
Εάν οι οικονομικές συνθήκες ή οι συνθήκες της αγοράς αλλάξουν, οι τιμές θα μπορούσαν να εκτοξευθούν, αναφέρει σε ανάλυση του ο Economist.
Χειραγώγηση;
Επιπλέον, οι traders φαίνεται να έχουν συμβάλει περισσότερο από ό,τι συνήθως στην πρόσφατη συμπίεση των τιμών, γεγονός που θα μπορούσε να προμηνύει μια ξαφνική διόρθωση προς τα πάνω όταν επανέλθουν τα θεμελιώδη στοιχεία της προσφοράς και της ζήτησης.
Μια πηγή του Economist από τον κλάδο επισημαίνει ότι τις τελευταίες εβδομάδες κάθε μέρα στις 14:00 ώρα Λονδίνου δίνονταν μεγάλες εντολές "πώλησης".
Γεγονότα που θα έπρεπε να ωθήσουν τις τιμές προς τα πάνω, όπως το κλείσιμο του αγωγού Keystone στην Αμερική, ενός από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, στις 9 Δεκεμβρίου, φαίνεται να έχουν μόλις και μετά βίας καταγραφεί, σημειώνει ο Saad Rahim της Trafigura, μιας εταιρείας εμπορικών συναλλαγών.
Μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2023 μπορεί να υπάρξει νέα έλλειψη πετρελαίου.
Οι βιομηχανικοί χρήστες στην Ευρώπη μεταπηδούν από το φυσικό αέριο στο φθηνότερο φυσικό αέριο.
Η κατανάλωση στην Ινδία και τη Μέση Ανατολή αποδεικνύεται πιο ανθεκτική από ό,τι αναμενόταν.
Η επαναλειτουργία της Κίνας θα τροφοδοτήσει πιθανότατα μια οικονομική ανάκαμψη.
Ο ρόλος της ασφάλισης
Υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι η απαγόρευση της ασφάλισης στην Ευρώπη θα μπορούσε να αποδειχθεί τελικά πιο ανατρεπτική από ό,τι αναμενόταν.
Η ΙΕΑ εκτιμά ότι η Ρωσία θα αναγκαστεί να μειώσει την παραγωγή κατά 1,6 εκατ. βαρέλια ημερησίως, σε 9,6 εκατ. βαρέλια ημερησίως, μέχρι το δεύτερο τρίμηνο.
Τα φορτία μιας δευτερεύουσας ρωσικής ποιότητας που ονομάζεται ESPO, η οποία σε αντίθεση με τα Urals διαπραγματεύεται πρόσφατα πάνω από τα 60 δολάρια, έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό από τις 5 Δεκεμβρίου, όταν εισήχθη το ανώτατο όριο.
Εάν η αυξανόμενη ζήτηση πετρελαίου ωθήσει την τιμή του Urals πάνω από τα 60 δολάρια, οι πλοιοκτήτες ενδέχεται να το ξανασκεφτούν για τη μεταφορά του.
Η Ρωσία έχει απειλήσει να μειώσει την προμήθεια σε χώρες που τηρούν το ανώτατο όριο, ενώ η ανάπτυξη αλλού προβλέπεται να είναι υποτονική.
Ένα έλλειμμα στην παγκόσμια προσφορά θα έτρωγε τα ήδη ισχνά παγκόσμια αποθέματα, τα οποία παραμένουν κοντά σε χαμηλά επίπεδα πενταετίας, προκαλώντας περαιτέρω άνοδο των τιμών.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η πραγματική δοκιμασία της τακτικής του πετρελαϊκού πολέμου της Δύσης θα έρθει πιθανότατα το επόμενο έτος, αναφέρει ο Economist.
www.bankingnews.gr
Και οι δύο στόχοι φαίνεται να επιτυγχάνονται προς το παρόν.
Η Ρωσία εξάγει τόσο πετρέλαιο όσο και πριν από την εισβολή της στην Ουκρανία, αλλά το αργό πετρέλαιο Urals, η κύρια ποιότητα που αντλεί, διαπραγματεύεται με έκπτωση 37% έναντι του Brent, του παγκόσμιου δείκτη αναφοράς, πράγμα που σημαίνει ότι η Μόσχα πρέπει να βρει τρόπο να αλλάξει τους συσχετισμούς.
Το Brent, εν τω μεταξύ, έχει πέσει σε ετήσιο χαμηλό, περίπου στα 80 δολάρια το βαρέλι, πράγμα που σημαίνει ότι οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν λιγότερη ενεργειακή στενότητα.
Αποτελεσματική η πολιτικής της Δύσης;
Λίγο από αυτό οφείλεται στις προσπάθειες της Δύσης.
Στις 14 και 15 Δεκεμβρίου οι κεντρικές τράπεζες στην Αμερική, τη Βρετανία και την ΕΕ ανακοίνωσαν αυξήσεις επιτοκίων και έδωσαν σήμα ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες, μειώνοντας τη ζήτηση από την οικονομία.
Η Κίνα, η οποία ταλανίζεται από την αλματώδη αύξηση των κρουσμάτων του ιού covid-19, δημοσίευσε τα χειρότερα εργοστασιακά και λιανικά στοιχεία των τελευταίων έξι μηνών.
Τα μέλη του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (opec) και οι σύμμαχοί του παράγουν σχεδόν όσο και πριν ανακοινωθεί η μείωση του συλλογικού τους στόχου τον Οκτώβριο, καθώς τα περισσότερα αντλούσαν ήδη κάτω από τις ποσοστώσεις τους.
Το μποϊκοτάζ της Δύσης στο urals, το οποίο αντιπροσωπεύει το 10-15% της παγκόσμιας προσφοράς αργού, πιθανόν να ρίχνει λίγο την τιμή του, καθώς η ποιότητα υπολείπεται των άλλων.
Μια εξαίρεση από την απαγόρευση της Ευρώπης για την ασφάλιση των δεξαμενόπλοιων που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, η οποία ισχύει για τους αγοραστές που συμφωνούν να πληρώσουν το πολύ 60 δολάρια ανά βαρέλι, μπορεί να συμβάλει στην αποτροπή ενός σοκ προσφοράς.
Αλλά κανένα από τα δύο μέτρα δεν έχει τεράστιο αντίκτυπο.
Εάν οι οικονομικές συνθήκες ή οι συνθήκες της αγοράς αλλάξουν, οι τιμές θα μπορούσαν να εκτοξευθούν, αναφέρει σε ανάλυση του ο Economist.
Χειραγώγηση;
Επιπλέον, οι traders φαίνεται να έχουν συμβάλει περισσότερο από ό,τι συνήθως στην πρόσφατη συμπίεση των τιμών, γεγονός που θα μπορούσε να προμηνύει μια ξαφνική διόρθωση προς τα πάνω όταν επανέλθουν τα θεμελιώδη στοιχεία της προσφοράς και της ζήτησης.
Μια πηγή του Economist από τον κλάδο επισημαίνει ότι τις τελευταίες εβδομάδες κάθε μέρα στις 14:00 ώρα Λονδίνου δίνονταν μεγάλες εντολές "πώλησης".
Γεγονότα που θα έπρεπε να ωθήσουν τις τιμές προς τα πάνω, όπως το κλείσιμο του αγωγού Keystone στην Αμερική, ενός από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, στις 9 Δεκεμβρίου, φαίνεται να έχουν μόλις και μετά βίας καταγραφεί, σημειώνει ο Saad Rahim της Trafigura, μιας εταιρείας εμπορικών συναλλαγών.
Μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2023 μπορεί να υπάρξει νέα έλλειψη πετρελαίου.
Οι βιομηχανικοί χρήστες στην Ευρώπη μεταπηδούν από το φυσικό αέριο στο φθηνότερο φυσικό αέριο.
Η κατανάλωση στην Ινδία και τη Μέση Ανατολή αποδεικνύεται πιο ανθεκτική από ό,τι αναμενόταν.
Η επαναλειτουργία της Κίνας θα τροφοδοτήσει πιθανότατα μια οικονομική ανάκαμψη.
Ο ρόλος της ασφάλισης
Υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι η απαγόρευση της ασφάλισης στην Ευρώπη θα μπορούσε να αποδειχθεί τελικά πιο ανατρεπτική από ό,τι αναμενόταν.
Η ΙΕΑ εκτιμά ότι η Ρωσία θα αναγκαστεί να μειώσει την παραγωγή κατά 1,6 εκατ. βαρέλια ημερησίως, σε 9,6 εκατ. βαρέλια ημερησίως, μέχρι το δεύτερο τρίμηνο.
Τα φορτία μιας δευτερεύουσας ρωσικής ποιότητας που ονομάζεται ESPO, η οποία σε αντίθεση με τα Urals διαπραγματεύεται πρόσφατα πάνω από τα 60 δολάρια, έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό από τις 5 Δεκεμβρίου, όταν εισήχθη το ανώτατο όριο.
Εάν η αυξανόμενη ζήτηση πετρελαίου ωθήσει την τιμή του Urals πάνω από τα 60 δολάρια, οι πλοιοκτήτες ενδέχεται να το ξανασκεφτούν για τη μεταφορά του.
Η Ρωσία έχει απειλήσει να μειώσει την προμήθεια σε χώρες που τηρούν το ανώτατο όριο, ενώ η ανάπτυξη αλλού προβλέπεται να είναι υποτονική.
Ένα έλλειμμα στην παγκόσμια προσφορά θα έτρωγε τα ήδη ισχνά παγκόσμια αποθέματα, τα οποία παραμένουν κοντά σε χαμηλά επίπεδα πενταετίας, προκαλώντας περαιτέρω άνοδο των τιμών.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η πραγματική δοκιμασία της τακτικής του πετρελαϊκού πολέμου της Δύσης θα έρθει πιθανότατα το επόμενο έτος, αναφέρει ο Economist.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών