Oύτε ο Buffett είναι απρόσβλητος από το νόμο των μεγάλων αριθμών
Η Berkshire Hathaway του Warren Buffett έχει αποδώσει το εκπληκτικό ποσό του 3.641.614% από την ίδρυσή της το 1965.
Αυτά τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους.
Συγκριτικά, ο S&P 500 έχει επιστρέψει 30.209% στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Ένα μόνο δολάριο που επενδύθηκε στην Berkshire Hathaway το 1965 θα είχε μετατραπεί σε 36.714 δολάρια, ενώ το ίδιο δολάριο που επενδύθηκε στον S&P 500 θα είχε επιστρέψει μόλις 303 δολάρια.
Αλλά ούτε ο Buffett είναι απρόσβλητος από το νόμο των μεγάλων αριθμών.
Όσο μεγαλύτερο γίνεται κάτι, τόσο πιο δύσκολο είναι να συνεχίσει να αυξάνεται εκθετικά.
Η Berkshire Hathaway έχει καταφέρει να διπλασιάσει την τιμή της μετοχής της μέσα στα χρόνια ακριβώς δύο φορές - και οι δύο περιπτώσεις ήταν πίσω στη δεκαετία του 1970.
Όπως το έθεσε ο Buffett πριν από μια δεκαετία, "τα υψηλότερα ποσοστά απόδοσης που πέτυχα ποτέ ήταν στη δεκαετία του 1950.
Σκότωσα τον Dow.
Θα έπρεπε να δείτε τους αριθμούς.
Αλλά τότε επένδυα ψίχουλα.
Νομίζω ότι θα μπορούσα να σας βγάλω 50% το χρόνο με 1 εκατομμύριο δολάρια.
Όχι, ξέρω ότι θα μπορούσα. Το εγγυώμαι."
Γιατί ο Buffett ζηλεύει τους νέους...
Όμως δεν είναι μόνο ο νόμος των μεγάλων αριθμών που δουλεύει εναντίον του θαύματος της Ομάχα σήμερα.
Ο Buffett - και κάθε άλλος δισεκατομμυριούχος επενδυτής και θεσμικός παράγοντας - ουσιαστικά απαγορεύεται να επενδύσει στις πιο εκρηκτικές ευκαιρίες με οποιονδήποτε ουσιαστικό τρόπο.
Ας υποθέσουμε ότι ο Buffett ήθελε να επενδύσει σε μια εταιρεία μικρής κεφαλαιοποίησης αξίας 1 εκατομμυρίου δολαρίων.
Θα μπορούσε νόμιμα να επενδύσει μερικές χιλιάδες δολάρια και, ελπίζοντας, να την παρακολουθήσει να εκτοξεύεται στα 100.000 δολάρια ή και περισσότερο.
Αλλά αυτό θα ήταν ένα ψίχουλο για την Berkshire Hathaway, η οποία είναι ένας κολοσσός που αποτιμάται σήμερα σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.
Ένα home run σε μια μικρή επένδυση δεν θα κινήσει καν τη βελόνα για τον Buffett.
Η άλλη επιλογή του θα ήταν να επενδύσει πολύ περισσότερα - ας πούμε 500.000 δολάρια.
Αλλά τότε θα του ανήκε τόσο μεγάλο μέρος της εταιρείας, ώστε θα έπρεπε να καταθέσει ένα έντυπο 13D στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και να αναλάβει τους πονοκεφάλους που συνεπάγεται το να είσαι αυτό που νομικά είναι γνωστό ως "πραγματικός ιδιοκτήτης".
Ο Buffett θα συνεχίσει να εισπράττει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ετησίως σε μερίσματα από τον τεράστιο αριθμό μετοχών που κατέχει σε γνωστά ονόματα όπως η Coca-Cola, η Apple και η Bank of America.
Αλλά δεν θα έχει άλλους τίτλους με κέρδη 10.000% και πλέον, όπως έκανε με την ασφαλιστική μετοχή GEICO τη δεκαετία του 1950 και του 1960.
Άλλωστε, οι μετοχές μικρής κεφαλαιοποίησης, παρ' όλη τη μεταβλητότητα και τον αυξημένο κίνδυνο που ενέχουν, έχουν ιστορικά υπεραποδώσει έναντι των μεγαλύτερων τους διαχρονικά.
www.bankingnews.gr
Αυτά τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους.
Συγκριτικά, ο S&P 500 έχει επιστρέψει 30.209% στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Ένα μόνο δολάριο που επενδύθηκε στην Berkshire Hathaway το 1965 θα είχε μετατραπεί σε 36.714 δολάρια, ενώ το ίδιο δολάριο που επενδύθηκε στον S&P 500 θα είχε επιστρέψει μόλις 303 δολάρια.
Αλλά ούτε ο Buffett είναι απρόσβλητος από το νόμο των μεγάλων αριθμών.
Όσο μεγαλύτερο γίνεται κάτι, τόσο πιο δύσκολο είναι να συνεχίσει να αυξάνεται εκθετικά.
Η Berkshire Hathaway έχει καταφέρει να διπλασιάσει την τιμή της μετοχής της μέσα στα χρόνια ακριβώς δύο φορές - και οι δύο περιπτώσεις ήταν πίσω στη δεκαετία του 1970.
Όπως το έθεσε ο Buffett πριν από μια δεκαετία, "τα υψηλότερα ποσοστά απόδοσης που πέτυχα ποτέ ήταν στη δεκαετία του 1950.
Σκότωσα τον Dow.
Θα έπρεπε να δείτε τους αριθμούς.
Αλλά τότε επένδυα ψίχουλα.
Νομίζω ότι θα μπορούσα να σας βγάλω 50% το χρόνο με 1 εκατομμύριο δολάρια.
Όχι, ξέρω ότι θα μπορούσα. Το εγγυώμαι."
Γιατί ο Buffett ζηλεύει τους νέους...
Όμως δεν είναι μόνο ο νόμος των μεγάλων αριθμών που δουλεύει εναντίον του θαύματος της Ομάχα σήμερα.
Ο Buffett - και κάθε άλλος δισεκατομμυριούχος επενδυτής και θεσμικός παράγοντας - ουσιαστικά απαγορεύεται να επενδύσει στις πιο εκρηκτικές ευκαιρίες με οποιονδήποτε ουσιαστικό τρόπο.
Ας υποθέσουμε ότι ο Buffett ήθελε να επενδύσει σε μια εταιρεία μικρής κεφαλαιοποίησης αξίας 1 εκατομμυρίου δολαρίων.
Θα μπορούσε νόμιμα να επενδύσει μερικές χιλιάδες δολάρια και, ελπίζοντας, να την παρακολουθήσει να εκτοξεύεται στα 100.000 δολάρια ή και περισσότερο.
Αλλά αυτό θα ήταν ένα ψίχουλο για την Berkshire Hathaway, η οποία είναι ένας κολοσσός που αποτιμάται σήμερα σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.
Ένα home run σε μια μικρή επένδυση δεν θα κινήσει καν τη βελόνα για τον Buffett.
Η άλλη επιλογή του θα ήταν να επενδύσει πολύ περισσότερα - ας πούμε 500.000 δολάρια.
Αλλά τότε θα του ανήκε τόσο μεγάλο μέρος της εταιρείας, ώστε θα έπρεπε να καταθέσει ένα έντυπο 13D στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και να αναλάβει τους πονοκεφάλους που συνεπάγεται το να είσαι αυτό που νομικά είναι γνωστό ως "πραγματικός ιδιοκτήτης".
Ο Buffett θα συνεχίσει να εισπράττει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ετησίως σε μερίσματα από τον τεράστιο αριθμό μετοχών που κατέχει σε γνωστά ονόματα όπως η Coca-Cola, η Apple και η Bank of America.
Αλλά δεν θα έχει άλλους τίτλους με κέρδη 10.000% και πλέον, όπως έκανε με την ασφαλιστική μετοχή GEICO τη δεκαετία του 1950 και του 1960.
Άλλωστε, οι μετοχές μικρής κεφαλαιοποίησης, παρ' όλη τη μεταβλητότητα και τον αυξημένο κίνδυνο που ενέχουν, έχουν ιστορικά υπεραποδώσει έναντι των μεγαλύτερων τους διαχρονικά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών