Τελευταία Νέα
Διεθνή

Ενεργειακός τυφώνας: Στερεύει το χρήμα στις ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας - Μπούμερανγκ η επίθεση κατά του ρωσικού αερίου

Ενεργειακός τυφώνας: Στερεύει το χρήμα στις ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας - Μπούμερανγκ η επίθεση κατά του ρωσικού αερίου
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ενέργεια ζητά μόνο λίγα .... συγκεκριμένα 450 δισεκατομμύρια ευρώ για την μετάβαση της Γηραιάς Ηπείρου
Σχετικά Άρθρα

Οι πρώτοι παγετοί γέμισαν ήδη τις λακκούβες με την λάσπη να έρχεται όχι μόνο στη Ρωσία...: η  χειμερινή δροσιά χτύπησε την Ευρώπη και αμέσως προκάλεσε ηχηρά αποτελέσματα.
Η γερμανική ενεργειακή εταιρεία Uniper είπε στους Σουηδούς εταίρους της ότι καταργεί σταδιακά προγράμματα για την κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων. Αυτό ανακοίνωσε στον αέρα του ραδιοφωνικού σταθμού Sveriges Radios Ekot ο εκπρόσωπος της εταιρείας George Oppermann.
Η Uniper είναι πολύ γνωστή στη Ρωσία. Πρώτα απ 'όλα, από το γεγονός ότι για πολλά χρόνια ήταν ένας από τους βασικούς αγοραστές του ρωσικού φυσικού αερίου, και ως εκ τούτου η αναφορά αυτού του ονόματος σε συνδυασμό με εγκαταστάσεις πυρηνικής παραγωγής φαίνεται κάπως περίεργη για τους περισσότερους. Αλλά αυτό είναι μόνο με την πρώτη και... επιφανειακή ματιά.
Όπως γνωρίζετε, η διαπραγμάτευση υδρογονανθράκων, ιδιαίτερα των ρωσικών και ειδικά με μακροπρόθεσμα συμβόλαια, όπου επιβάλλονται ευχάριστες (κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στην τρέχουσα περίοδο αστάθειας) όπως αναμενόμενες διακυμάνσεις τιμών και άλλες περιπτώσεις ανωτέρας βίας, είναι μια πολύ κερδοφόρα επιχείρηση. Ως εκ τούτου, η οικονομική θέση της Uniper ήταν πολύ σταθερή. Τόσο πολύ που κάποτε Γερμανοί μηχανικοί ηλεκτρικής ενέργειας αγόρασαν σχεδόν ολόκληρο το πυρηνικό σύμπλεγμα στη Σουηδία . Αυτό, παρεμπιπτόντως, δεν προκάλεσε παράπονα ούτε από τις Βρυξέλλες ούτε από την Αντιμονοπωλιακή Επιτροπή.
Είναι επίσης αδύνατο να βρεθούν δημοσιεύσεις ότι μια ιδιωτική ξένη εταιρεία μπορεί να χρησιμοποιήσει την αποκλειστική της θέση ως μονοπώλιο σε μια ανεξάρτητη Σουηδία. Περιττό να πούμε, ότι πρόκειται για ένα αληθινό θαύμα!

Το παράδειγμα της μεγαλύτερης ενεργειακής εταιρείας στη Γερμανία, Uniper 

Η Uniper κατέχει επί του παρόντος ένα μερίδιο ελέγχου στον πυρηνικό σταθμό Oskarshamn (OKG), μειοψηφικά μερίδια στους πυρηνικούς σταθμούς Ringhals και Forsmark και επίσης κατέχει τον παλαιότερο σουηδικό πυρηνικό σταθμό, Barsebäcksverket. Το τελευταίο παροπλίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και η Uniper ανέλαβε την ευθύνη για την αποσυναρμολόγηση των κατασκευών. Πρέπει να ειπωθεί ότι ο Γερμανός χειριστής δεν βιαζόταν ιδιαίτερα και μέχρι σήμερα ανέφερε μόνο την αποσυναρμολόγηση του εξοπλισμού ηλεκτρικής ενέργειας στην πρώτη και τη δεύτερη αίθουσα στροβίλου του πυρηνικού σταθμού.
Οι ενεργειακοί και οικονομικοί τυφώνες του 2022 δεν παρέκαμψαν τη Σουηδία, όπου υπήρχε επίσης έλλειψη παραγωγής και αύξηση του κόστους της. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι μόλις πριν από ένα μήνα, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Barsebäck Kraft, θυγατρικής της Uniper, αποκάλυψε σε μια από τις συνεντεύξεις του ότι: η υποδομή του πυρηνικού σταθμού δεν θα καταστραφεί. Επιπλέον, στη βάση του θα δημιουργηθεί ένα ενεργειακό σύμπλεγμα, όπου, χωρίς αμφιβολία, θα εκπροσωπείται και η πυρηνική παραγωγή. Με απλά λόγια, οι ιδιοκτήτες επρόκειτο να δημιουργήσουν έναν νέο πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής εδώ - τουλάχιστον χρησιμοποιώντας μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες, μόλις αυτή η τεχνολογία φτάσει σε βιομηχανικό επίπεδο.
Πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στους Γερμανούς μηχανικούς ηλεκτρικής ενέργειας και στην ικανότητά τους να κάνουν μακροπρόθεσμες προβλέψεις.
Γεγονός είναι ότι όλοι οι πυρηνικοί σταθμοί στη Σουηδία έχουν μια αρκετά αξιοσέβαστη ηλικία και μια επιτυχημένη «ανακαίνιση» του παλαιότερου σταθμού, του Barsebäcks, θα άνοιγε απίστευτες προοπτικές.
Αφενός, διασφαλίζοντας την πλήρη κυριαρχία της Uniper στη σουηδική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, αφετέρου, αυτό θα μας επέτρεπε πραγματικά να μιλήσουμε για μείωση της εξάρτησης της ΕΕ από τον ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό.

Η Σουηδία κλείνει τον μεγαλύτερο πυρηνικό αντιδραστήρα της χώρας

Αυτή τη στιγμή, στο σύστημα παραγωγής της σουηδικής ενεργειακής βιομηχανίας υπό την αυστηρή γερμανική ηγεσία βρίσκονται: η τρίτη μονάδα ισχύος του πυρηνικού σταθμού OKG (που ξεκίνησε το 1985), ο τρίτος και ο τέταρτος αντιδραστήρας του πυρηνικού σταθμού Ringhals (που ξεκίνησε το 1981 και 1983), καθώς και τρεις μονάδες παραγωγής ενέργειας στον πυρηνικό σταθμό Forsmark (που περιλαμβάνεται στο δίκτυο μεταξύ 1980 και 1985). Στη δομή του ενεργειακού ισοζυγίου, ο πρώτος σταθμός κατέχει μια θέση επτά, ο δεύτερος - 20, ο τρίτος - 15 τοις εκατό της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Με απλούς υπολογισμούς, θα πάρουμε περίπου το 40 τοις εκατό ολόκληρης της εθνικής γενιάς, δηλαδή, η Σουηδία μπορεί δικαίως να ονομαστεί πυρηνική χώρα.
Όπως είναι φυσικό, με τέτοιες αναλογίες, η Στοκχόλμη ενδιαφέρεται για την ενημέρωση του στόλου των αντιδραστήρων της, η σημασία της οποίας είναι ιδιαίτερα εμφανής με την παραμικρή διαταραχή στη λειτουργία της. Έτσι, για παράδειγμα, στις 9 Νοεμβρίου, σημειώθηκε κάποια βλάβη στην τρίτη μονάδα ισχύος του πυρηνικού σταθμού OKG, η οποία οδήγησε σε απώλεια ισχύος 1.400 μεγαβάτ, και αυτό με τη σειρά του ουσιαστικά απενεργοποίησε ολόκληρο το νότο Σουηδία, για την οποία ο σταθμός είναι βασικός προμηθευτής. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι περίεργο το γεγονός ότι η κυβέρνηση της χώρας αντιμετώπισε εξαιρετικά θετικά τα σχέδια της Uniper , ελπίζοντας ανοιχτά όχι μόνο να ενισχύσει την παροχή ρεύματος, αλλά να γίνει στην πραγματικότητα η πιο πράσινη χώρα στην Ευρώπη.
Η ίδια η Uniper δεν είναι σε θέση να κατασκευάσει έναν αντιδραστήρα. Πιθανότατα, οι Γερμανοί, έχοντας πλούσια εμπειρία, περίμεναν να λειτουργήσουν ως ο κύριος πελάτης και επενδυτής στην κατασκευή, καθώς θυμίζουμε ότι μέχρι πρόσφατα η οικονομική τους κατάσταση το επέτρεπε.
Σύμφωνα με φήμες που για κάποιο διάστημα κυκλοφορούσαν στο εξειδικευμένο περιβάλλον, σχεδίαζαν να μεταβιβάσουν τη σύμβαση για την κατασκευή αντιδραστήρων στη γαλλική EDF, η οποία τοποθετείται ως εταιρεία ικανή να εκπληρώσει μια τέτοια παραγγελία.
Το πόσο κοντά είναι αυτό στην πραγματικότητα είναι θέμα άλλης συζήτησης.
Όλα κύλησαν ομαλά μέχρι την έναρξη του NWO και την εθελοντική-αναγκαστική επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας από την Ευρώπη, και ο τομέας της πυρηνικής ενέργειας δέχτηκε πίεση σχεδόν νωρίτερα από τη βιομηχανία παραγωγής υδρογονανθράκων.
Οι παραδόσεις φυσικού αερίου από τον ρωσικό αγωγό μειώνονται σταθερά, σε κάποιο σημείο η Uniper ανέφερε πλήρη διακοπή των αγορών.
Είναι αλήθεια ότι πολύ σύντομα δημοσιοποιήθηκαν πληροφορίες σχετικά με τις ζημίες ρεκόρ της εταιρείας, οι οποίες ανήλθαν σε 40 δισεκατομμύρια δολάρια, μετά από τις οποίες εξαπλώθηκαν ακόμη και φήμες για πιθανή χρεοκοπία. Ενώ οι εταιρικοί χρηματοδότες υπολογίζουν εάν η εταιρεία είναι σε θέση να αποπληρώσει τους πιστωτές, τα κεντρικά γραφεία μειώνουν το κόστος όσο το δυνατόν περισσότερο. Είναι γνωστό ότι η Uniper μαζί με συναδέλφους μιας άλλης ενεργειακής εταιρείας Eon θα κλείσουν μέρος των γραφείων τους για τον χειμώνα προκειμένου να εξοικονομήσουν ρεύμα. Συγκεκριμένα, στοΝτίσελντορφ, και στα υπόλοιπα γραφεία η θερμοκρασία θα διατηρηθεί στους 14 βαθμούς. Ο φωτισμός περιβάλλοντος και το λογότυπο θα απενεργοποιηθούν επίσης, με τους ιδιοκτήτες να ελπίζουν πως θα μειώσουν την κατανάλωση κατά 20%.

Τι είδους επενδύσεις υπάρχουν σε νέους αντιδραστήρες;

Κατ' αρχήν, θα μπορούσε κανείς να βάλει ένα τέλος σε αυτό, αλλά τότε η εικόνα του τι συμβαίνει θα παρέμενε ελλιπής.
Λίγο πριν γίνει γνωστό ότι ακυρώνονται τα σχέδια εκσυγχρονισμού της σουηδικής πυρηνικής ενέργειας, πραγματοποιήθηκε διάσκεψη στην Πράγα για τα θέματα της ίδιας πυρηνικής ενέργειας. Σε αυτό είναι ο Επίτροπος Kadri Simson είπε ωμά ότι η ειρήνη παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της διασφάλισης της ασφάλειας του Γηραιάς Ηπείρου. Έως το 2030, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται οπωσδήποτε να έχει στη διάθεσή της τουλάχιστον 100 γιγαβάτ δυναμικότητας παραγωγής πυρηνικής βάσης (ή το 15 τοις εκατό της συνολικής παραγωγής). Το μόνο πρόβλημα είναι ότι μέχρι την ίδια ημερομηνία, η συντριπτική πλειοψηφία όλων των αντιδραστήρων που λειτουργούν αυτή τη στιγμή θα πρέπει να κλείσουν και να αποσυρθούν λόγω παλαιότητας. Προκειμένου να αναπνεύσει μια δεύτερη γενιά και στην πορεία να αναπτύξει αντιδραστήρες νέας γενιάς, ο Ευρωπαίος Επίτροπος ζητά μόνο λίγα .... συγκεκριμένα 450 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ποιος θα το πίστευε ότι οι Ρώσοι εργαζόμενοι στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο θα γίνονταν έμμεσα ο κύριος μοχλός της πυρηνικής αναγέννησης στην Ευρώπη; 

www.bankingnews.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης