Είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς πού ή πότε θα έρθει το σημείο καμπής για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ιταλίας - ωστόσο σίγουρα πλησιάζει όλο και περισσότερο στο χείλος του γκρεμού
Η τεράστια απειλή είναι η συμπεριφορά των αγοραστών, όπως η τελευταία κατάρρευση της αγοράς ομολόγων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Αυτό που θα συμβεί τον επόμενο μήνα θα είναι πιθανότατα ουσιώδες για το οικονομικό μέλλον της χώρας, αναφέρει ανάλυση του Bloomberg.
Τι περιμένουμε τον Νοέμβριο
Ορισμένα ζητήματα πρέπει να ρυθμιστούν τον Νοέμβριο, μαζί με τη δημιουργία μιας νέας ιταλικής αρχής με κατάλληλο υπουργό Οικονομικών και την επανασύγκληση του Κοινοβουλίου.
Αμέσως μετά έρχονται τα ετήσια κονδύλια που πρέπει να περάσουν από τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής νωρίτερα από το τέλος του έτους.
Αυτή η πορεία, που είναι πάντα δύσκολη, ενδέχεται να είναι πολύ πιο δύσκολη φέτος λόγω του μεγαλύτερου ελλείμματος των κεφαλαίων και της αύξησης του δανεισμού.
Με ομόλογα ύψους 245 δισ. ευρώ που πρέπει να αναχρηματοδοτηθούν το επόμενο έτος και 230 δισ. ευρώ το 2024, μπορεί να υπάρχουν ελάχιστα ή καθόλου περιθώρια για λάθη.
Μέχρι σήμερα, η νεοεκλεγείσα πρωθυπουργός Giorgia Meloni, ήταν προσεκτική για να μην προκαλέσει πολύ μεγάλες δημοσιονομικές αλλαγές από τότε που κέρδισε τις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου.
Δυστυχώς, δεν είναι όλα τόσο απλά, καθώς το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Fabio Panetta, που φέρεται να ήταν η πρώτη της επιλογή για υπουργός Οικονομικών, αρνήθηκε.
Ο Ιταλός πρόεδρος Sergio Mattarella έχει λίγες κυβερνητικές εξουσίες, ωστόσο πρέπει να εγκρίνει τους υπουργικούς διορισμούς- ο υπουργός Οικονομικών είναι η σημαντικότερη θέση και ένας τεχνοκράτης ήταν συνήθως ο πιο δημοφιλής για να κατευνάσει τις σχέσεις με τις Βρυξέλλες σχετικά με τη δημοσιονομική αυστηρότητα.
Δυσμενείς οι προοπτικές
Η Moody's κατέστησε σαφές στην αξιολόγησή της στις 5 Οκτωβρίου για την Ιταλία με βαθμό Baa3, ήδη με δυσμενείς προοπτικές, ότι η προσπάθεια του νέου συνασπισμού να αναδιατυπώσει το Εθνικό Σχέδιο Αποκατάστασης και Ανθεκτικότητας που διαπραγματεύτηκε ο απερχόμενος πρωθυπουργός Mario Draghi θα ενίσχυε τους κινδύνους υποβάθμισης.
Αυτό θα οδηγούσε την Ιταλία στα επίπεδα junk, δηλαδή "σκουπίδια".
Οι αποδόσεις των ιταλικών 10ετών ομολόγων έχουν υπερτετραπλασιαστεί φέτος, ανεβαίνοντας στο 4,7%.
Ωστόσο, το χρέος μικρότερης διάρκειας είναι αυτό που ουσιαστικά επηρεάζεται από την αύξηση των επίσημων επιτοκίων της ΕΚΤ.
Οι αποδόσεις των τριετών ομολόγων, οι οποίες ήταν επιζήμιες στην αρχή της χρονιάς, είναι αυτή τη στιγμή πάνω από 3,5%- οι τιμές δανεισμού αυξάνονται σε πάνω από 4% για χρέος που λήγει σε 5 έτη και άνω.
Η αποκλίση των αποδόσεων των δεκαετών ομολόγων μεταξύ του ιταλικού και του γερμανικού χρέους έχει διευρυνθεί σε πάνω από 250 μονάδες βάσης.
Δυστυχώς, η Ιταλία θα μπορούσε να βρεθεί στην πιο ευάλωτη πολιτική της κατάσταση, ακριβώς τη στιγμή που τα πυρομαχικά της ΕΚΤ για την υπεράσπιση των περιφερειακών αγορών ομολόγων της ευρωζώνης βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο τους.
Ο ρόλος της ΕΚΤ
Η ΕΚΤ βασίζεται στην ανακύκλωση του χρέους που λήγει και το οποίο έχει αποκτηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος αγοράς έκτακτης ανάγκης για πανδημία από πλουσιότερες χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ολλανδία για να χρηματοδοτήσει νέες αγορές ιταλικού, ισπανικού, πορτογαλικού και ελληνικού χρέους.
Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, η ΕΚΤ αγόρασε περίπου 8,5 δισ. ευρώ ιταλικών ομολόγων, ωστόσο ο ρυθμός μειώθηκε σημαντικά στο τέλος του καλοκαιριού.
Έτσι, εννοείται ότι μπορεί να έχουν απομείνει κάποια πυρομαχικά.
Η ΕΚΤ είναι δικαιολογημένα επιφυλακτική σχετικά με το πόση δύναμη πυρός διατηρεί σε απόθεμα, ωστόσο υπάρχει ένα ανησυχητικά ισχνό διάστημα που διαφαίνεται μέσα στους τελευταίους μήνες του τρέχοντος έτους και στις αρχές του 2023.
Μετά από μια μεγάλη εξαγορά γαλλικού χρέους τον Οκτώβριο, υπάρχουν λίγες λήξεις που μπορούν να μετατραπούν σε στήριξη του ιταλικού ή άλλου περιφερειακού χρέους.
Η Αυστρία έχει 10,5 δισ. ευρώ που λήγουν στο τέλος Νοεμβρίου και υπάρχει μια γερμανική αποπληρωμή ύψους 14 δισ. ευρώ στα μέσα Δεκεμβρίου, και στη συνέχεια ο ρυθμός επιβραδύνεται μέχρι τον Μάρτιο.
Η ίδια η Ιταλία έχει τεράστιες αποπληρωμές, ωστόσο αυτό έχει μικρό κέρδος.
Επιπλέον, δεν είναι σαφές ποια ποσότητα από αυτά τα ομόλογα που λήγουν κατέχονται στο πρωτογενές πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων, τα οποία δεν είναι επιλέξιμα για επανεπένδυση στη δευτερογενή αγορά.
Σύμφωνα με τον στρατηγικό αναλυτή του Bloomberg Intelligence, Huw Worthington, κατά κανόνα λιγότερο από το 1/4 των τοποθετήσεων της ΕΚΤ βρίσκονται εντός του PEPP.
Έτσι, θα μπορούσε επίσης να υπάρχει ανεπαρκής δυνατότητα να στηριχθεί το χρέος της περιφέρειας.
Στην πραγματικότητα, μπορεί να υπάρχει επιπλέον το νέο όπλο της ΕΚΤ κατά του κατακερματισμού, το Transmission Safety Instrument, στο οποίο μπορεί να καταφύγει εκ νέου.
Ωστόσο, οι λεπτομέρειες για το πώς και πότε θα χρησιμοποιηθεί αυτό το μέσο παραμένουν εξαιρετικά ασαφείς.
Με το 1/4 του τρισεκατομμυρίου ευρώ χρέους να αναχρηματοδοτείται το επόμενο έτος, μπορεί να κοστίζει στην Ιταλία επιπλέον 11 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, εάν οι αποδόσεις διατηρηθούν τόσο υψηλές, καθώς το τυπικό επιτόκιο του χρέους της θα τριπλασιαστεί.
Είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς πού ή πότε θα έρθει το σημείο καμπής για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ιταλίας - ωστόσο σίγουρα πλησιάζει όλο και περισσότερο στο χείλος του γκρεμού, καταλήγει η ανάλυση του Bloomberg.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών