Οι προβλέψιμες ενέσεις ρευστότητας της κεντρικής τράπεζας και τα κατώτατα επιτόκια έχουν αντικατασταθεί από μια γενικευμένη παγκόσμια σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.
Ο γνωστός οικονομολόγος και στέλεχος της Allianz Μ.Εl Erian με άρθρο του σχετικά με τις αναταράξεις στο χρηματιστήριο και την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, σημείωσε, ότι ναι μεν οι επενδυτές είναι συνθισμένοι σε αναταράξεις τέτοιου τύπου, όμως τέτοιου είδους αναταράξεις μπορούν κάποια στιγμή να δημιουργήσουν σημαντική ανησυχία ακόμη και στους πιο έμπειρους επενδυτές.
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι, επενδυτές και έμποροι έχουν πλέον εσωτερικεύσει σε μεγάλο βαθμό ότι η παγκόσμια οικονομία και οι χρηματοπιστωτικές αγορές πλοηγούνται σε τρεις αλλαγές καθεστώτος:
Οι προβλέψιμες ενέσεις ρευστότητας της κεντρικής τράπεζας και τα κατώτατα επιτόκια έχουν αντικατασταθεί από μια γενικευμένη παγκόσμια σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.
Η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνεται σημαντικά, καθώς οι τρεις πιο συστημικά σημαντικές περιφέρειες της παγκόσμιας οικονομίας χάνουν ταυτόχρονα τη δυναμική τους.
Η φύση της παγκοσμιοποίησης μετατοπίζεται από το τεκμήριο της ολοένα στενότερης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής ολοκλήρωσης σε μεγαλύτερο κατακερματισμό εν μέρει λόγω των επίμονων γεωπολιτικών εντάσεων.
Τόσο από μόνες τους όσο και συλλογικά, αυτές οι τρεις αλλαγές συνεπάγονται αυξημένη οικονομική και χρηματοπιστωτική αστάθεια.
Όσον αφορά την κατανομή των πιθανών οικονομικών και χρηματοπιστωτικών αποτελεσμάτων, το βασικό σενάριο καθίσταται λιγότερο ελκυστικό και πιο αβέβαιο, ενώ η πιθανότητα εξαιρετικά αρνητικών σεναρίων γίνεται μεγαλύτερη.
Οι εξελίξεις στην αγορά την περασμένη εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων των εντυπωσιακών κινήσεων των τιμών στο σταθερό εισόδημα και το συνάλλαγμα, ξεπέρασαν τους επενδυτές και τους εμπόρους που έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτές τις τρεις ενοχλητικές αλλαγές παραδείγματος. Δύο επιπλέον παράγοντες έκαναν την εβδομάδα ιδιαίτερα ανησυχητική.
Το πρώτο ήταν η επιταχυνόμενη απώλεια εμπιστοσύνης στη χάραξη πολιτικής. Οι αγορές, οι οποίες για χρόνια εκτιμούσαν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πλέον έχουν στραφεί στο να τις βλέπουν ως σημαντικές πηγές ανησυχητικής αστάθειας.
«Βέλη στη Fed»
Αφού παρασύρθηκε από την έννοια του «παροδικού» πληθωρισμού η Fed τώρα «τρέχει» για να αντιμετωπίσει τον υψηλό και επιζήμιο πληθωρισμό.
Αλλά έχοντας μείνει τόσο πίσω, αναγκάζεται τώρα να αυξήσει επιθετικά τα επιτόκια σε μια επιβραδυνόμενη εγχώρια και παγκόσμια οικονομία.
Με αυτό, το κάποτε ορθάνοιχτο παράθυρο για μια ομαλή προσγείωση αντικαταστάθηκε από την άβολα υψηλή πιθανότητα η κεντρική τράπεζα να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε ύφεση, με την επακόλουθη ζημιά να εκτείνεται πολύ πέρα από την εγχώρια οικονομία.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η νέα κυβέρνηση της πρωθυπουργού Liz Truss επέλεξε όχι μόνο διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και σταθεροποίηση των τιμών της ενέργειας, αλλά και μη χρηματοδοτούμενες φορολογικές περικοπές μεγέθους που δεν έχουν παρατηρηθεί εδώ και 50 χρόνια.
Ανησυχώντας για τις επιπτώσεις στον πληθωρισμό και τις ανάγκες δανεισμού, οι αγορές οδήγησαν την αξία της λίρας σε ένα επίπεδο που παρατηρήθηκε για τελευταία φορά το 1985.
Σημείωσαν επίσης τη μεγαλύτερη αύξηση του κόστους δανεισμού που έχει σημειωθεί ποτέ, όπως μετράται από την απόδοση των πενταετών κρατικών ομολόγων.
Και οι δύο αυτές εξελίξεις είναι εγγενώς αποσταθεροποιητικές, από οικονομική και δημοσιονομική άποψη. Και τα δύο είναι δύσκολο να αντιστραφούν βραχυπρόθεσμα.
Οι επιπτώσεις στην ρευστότητα της αγοράς
Ο δεύτερος πρόσθετος παράγοντας σχετίζεται με τις ροές κεφαλαίων και τις επιπτώσεις στη ρευστότητα της αγοράς.
Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε η Bank of America, περίπου 30 δισεκατομμύρια δολάρια εισέρρευσαν από μετοχικά και ομολογιακά αμοιβαία κεφάλαια.
Αυτός και άλλοι δείκτες, όπως η αύξηση ρεκόρ στην προστασία που σχετίζεται με τα δικαιώματα προαίρεσης έναντι της πτώσης των μετοχών, δείχνει την πιθανότητα μεγάλων ανακατανομών περιουσιακών στοιχείων που έχουν επιβαρύνει την εύρυθμη λειτουργία των αγορών.
Όσο μεγαλύτερες είναι οι πιέσεις στη λειτουργία της αγοράς, τόσο περισσότεροι έμποροι και επενδυτές ανησυχούν ότι δεν θα είναι σε θέση να επανατοποθετήσουν τα χαρτοφυλάκιά τους όπως επιθυμούν.
Και όσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να κάνουν αυτό που επιθυμούν να κάνουν, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος μετάδοσης.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το σταθερό εισόδημα, όπου τόσα πολλά ομόλογα βρίσκονται τώρα στους ισολογισμούς των κεντρικών τραπεζών.
www.bankingnews.gr
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι, επενδυτές και έμποροι έχουν πλέον εσωτερικεύσει σε μεγάλο βαθμό ότι η παγκόσμια οικονομία και οι χρηματοπιστωτικές αγορές πλοηγούνται σε τρεις αλλαγές καθεστώτος:
Οι προβλέψιμες ενέσεις ρευστότητας της κεντρικής τράπεζας και τα κατώτατα επιτόκια έχουν αντικατασταθεί από μια γενικευμένη παγκόσμια σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.
Η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνεται σημαντικά, καθώς οι τρεις πιο συστημικά σημαντικές περιφέρειες της παγκόσμιας οικονομίας χάνουν ταυτόχρονα τη δυναμική τους.
Η φύση της παγκοσμιοποίησης μετατοπίζεται από το τεκμήριο της ολοένα στενότερης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής ολοκλήρωσης σε μεγαλύτερο κατακερματισμό εν μέρει λόγω των επίμονων γεωπολιτικών εντάσεων.
Τόσο από μόνες τους όσο και συλλογικά, αυτές οι τρεις αλλαγές συνεπάγονται αυξημένη οικονομική και χρηματοπιστωτική αστάθεια.
Όσον αφορά την κατανομή των πιθανών οικονομικών και χρηματοπιστωτικών αποτελεσμάτων, το βασικό σενάριο καθίσταται λιγότερο ελκυστικό και πιο αβέβαιο, ενώ η πιθανότητα εξαιρετικά αρνητικών σεναρίων γίνεται μεγαλύτερη.
Οι εξελίξεις στην αγορά την περασμένη εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων των εντυπωσιακών κινήσεων των τιμών στο σταθερό εισόδημα και το συνάλλαγμα, ξεπέρασαν τους επενδυτές και τους εμπόρους που έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτές τις τρεις ενοχλητικές αλλαγές παραδείγματος. Δύο επιπλέον παράγοντες έκαναν την εβδομάδα ιδιαίτερα ανησυχητική.
Το πρώτο ήταν η επιταχυνόμενη απώλεια εμπιστοσύνης στη χάραξη πολιτικής. Οι αγορές, οι οποίες για χρόνια εκτιμούσαν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πλέον έχουν στραφεί στο να τις βλέπουν ως σημαντικές πηγές ανησυχητικής αστάθειας.
«Βέλη στη Fed»
Αφού παρασύρθηκε από την έννοια του «παροδικού» πληθωρισμού η Fed τώρα «τρέχει» για να αντιμετωπίσει τον υψηλό και επιζήμιο πληθωρισμό.
Αλλά έχοντας μείνει τόσο πίσω, αναγκάζεται τώρα να αυξήσει επιθετικά τα επιτόκια σε μια επιβραδυνόμενη εγχώρια και παγκόσμια οικονομία.
Με αυτό, το κάποτε ορθάνοιχτο παράθυρο για μια ομαλή προσγείωση αντικαταστάθηκε από την άβολα υψηλή πιθανότητα η κεντρική τράπεζα να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε ύφεση, με την επακόλουθη ζημιά να εκτείνεται πολύ πέρα από την εγχώρια οικονομία.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η νέα κυβέρνηση της πρωθυπουργού Liz Truss επέλεξε όχι μόνο διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και σταθεροποίηση των τιμών της ενέργειας, αλλά και μη χρηματοδοτούμενες φορολογικές περικοπές μεγέθους που δεν έχουν παρατηρηθεί εδώ και 50 χρόνια.
Ανησυχώντας για τις επιπτώσεις στον πληθωρισμό και τις ανάγκες δανεισμού, οι αγορές οδήγησαν την αξία της λίρας σε ένα επίπεδο που παρατηρήθηκε για τελευταία φορά το 1985.
Σημείωσαν επίσης τη μεγαλύτερη αύξηση του κόστους δανεισμού που έχει σημειωθεί ποτέ, όπως μετράται από την απόδοση των πενταετών κρατικών ομολόγων.
Και οι δύο αυτές εξελίξεις είναι εγγενώς αποσταθεροποιητικές, από οικονομική και δημοσιονομική άποψη. Και τα δύο είναι δύσκολο να αντιστραφούν βραχυπρόθεσμα.
Οι επιπτώσεις στην ρευστότητα της αγοράς
Ο δεύτερος πρόσθετος παράγοντας σχετίζεται με τις ροές κεφαλαίων και τις επιπτώσεις στη ρευστότητα της αγοράς.
Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε η Bank of America, περίπου 30 δισεκατομμύρια δολάρια εισέρρευσαν από μετοχικά και ομολογιακά αμοιβαία κεφάλαια.
Αυτός και άλλοι δείκτες, όπως η αύξηση ρεκόρ στην προστασία που σχετίζεται με τα δικαιώματα προαίρεσης έναντι της πτώσης των μετοχών, δείχνει την πιθανότητα μεγάλων ανακατανομών περιουσιακών στοιχείων που έχουν επιβαρύνει την εύρυθμη λειτουργία των αγορών.
Όσο μεγαλύτερες είναι οι πιέσεις στη λειτουργία της αγοράς, τόσο περισσότεροι έμποροι και επενδυτές ανησυχούν ότι δεν θα είναι σε θέση να επανατοποθετήσουν τα χαρτοφυλάκιά τους όπως επιθυμούν.
Και όσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να κάνουν αυτό που επιθυμούν να κάνουν, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος μετάδοσης.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το σταθερό εισόδημα, όπου τόσα πολλά ομόλογα βρίσκονται τώρα στους ισολογισμούς των κεντρικών τραπεζών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών