Κατά κάποιο τρόπο όλοι στη Wall Street γνώριζαν ότι η Fed θα έκανε μεγαλύτερη αύξηση στα επιτόκια της
Χθες, 15 Iουνίου 2022, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ αύξησε τα επιτόκια κατά 75 μονάδες βάσης, τη μεγαλύτερη άνοδο από το 1994. Αν και οι αγορές είχαν τιμολογήσει την προσδοκία για αύξηση 50 μονάδων βάσης, αλλά η Wall Street Journal φρόντισε να αλλάξει τις προσδοκίες.
Έτσι κατά κάποιο τρόπο όλοι στη Wall Street γνώριζαν ότι η Fed θα έκανε μεγαλύτερη αύξηση στα επιτόκια της.
Σύμφωνα με τον Michael Ashton, πρώην αναλυτή της Barclays και της JP Morgan και νυν επικεφαλής της Enduring Investments, αυτό και μόνο γεννά πολλά ερωτήματα.
Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν έχει δει ποτέ τόσο κραυγαλέα αντίδραση της Wall Street σε ότι μεταδίδει ένας δημοσιογράφος - «φερέφωνο της Fed», τον χααρακτηρίζει - που υποτίθεται ότι έχει εξαιρετικές πηγές στη Fed.
Αλλά δεν έχει δει ποτέ ολόκληρη την αγορά να ανατιμάται με μια εικονική βεβαιότητα 100% σε μια νύχτα με βάση ένα άρθρο ειδήσεων (ειδικά όταν το τελευταίο πράγμα που είχε πει ο Πρόεδρος Powell για το θέμα των 75 μ.β. ήταν αρκετά απορριπτικό, πριν από λίγο καιρό).
Άρα, είμαι αρκετά βέβαιος ότι το άρθρο ήταν μόνο ο δημόσια διαρροή.
Η κρίσιμη στιγμή της Fed
Εκτός από τον κυνισμό, η χθεσινή αύξηση των επιτοκίων και η δήλωση σηματοδότησε μια σημαντική στιγμή όταν η κεντρική τράπεζα παραδέχτηκε επιτέλους ότι ο πληθωρισμός είναι υψηλότερος και πιθανότατα θα παραμείνει ψηλά από ό,τι είχαν υποθέσει προηγουμένως.
Έτσι, τα επιτόκια θα πρέπει να ανέβουν υψηλότερα —αν και εξακολουθούν να μην αναμένουν αύξηση των πάνω από τον πληθωρισμό, σύμφωνα με το «dot plot»— και ότι πιθανότατα δεν μπορούν να ελέγξουν τον δείκτη τιμών χωρίς να υπάρχει κάποιο κόστος για την οικονομία.
Ο Powell αρνήθηκε ακόμα να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι επρόκειτο για ολικό σφάλμα πολιτικής και πλήρως αναγνωρίσιμο σε πραγματικό χρόνο.
Το ίδιο είχε συμβεί βέβαια και στο παρελθόν.
Ο Greenspan το είχε πει τεχνολογική κατάρρευση.
Ο Bernanke το είχε χαρακτηρίσει ως έκρηξη κατοικιών.
Αλλά αυτό ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό λάθος.
Αυτή ήταν μια σκόπιμη πολιτική απόφαση που οδηγήθηκε από μια εντελώς ηλίθια θεωρία: την ιδέα, που διαδόθηκε από τους πιστούς της Σύγχρονης Νομισματικής Θεωρίας, ότι εάν η οικονομία δεν είναι σε πλήρη απασχόληση, η κυβέρνηση μπορεί να ξοδέψει οποιοδήποτε χρηματικό ποσό και η κεντρική τράπεζα μπορεί να εκτυπώσει και δεν θα προκαλέσει πληθωρισμό.
Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν ένα πείραμα, που δοκίμασε αυτή την θεωρία.
Οι τεράστιες κρατικές δαπάνες, που χρηματοδοτήθηκαν από πωλήσεις ομολόγων που η Fed αγόρασε αμέσως, δεν ήταν τίποτα άλλο από MMT.
Τα σημάδια υπήρχαν
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι εάν η ΜΜΤ λειτουργεί, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, τότε ο κόσμος έκανε λάθος νομισματική πολιτική για εκατό χρόνια.
Αλλά αν έκανε λάθος κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει γιατί στο παρελθόν, το επίπεδο τιμών ακολουθούσε πάντα την προσαρμοσμένη από το ΑΕΠ προσφορά χρήματος.
Ο υψηλός πληθωρισμός λοιπόν δεν ήταν σε καμία περίπτωση απρόβλεπτος.
Η πρόβλεψη εκ των προτέρων ήταν ότι αυτή η πολιτική θα προκαλούσε πολύ υψηλό πληθωρισμό.
Το νέο πείραμα
Αν και μετά από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί θα περίμενε κανείς να εγκαταλειφθεί η ΜΜΤ, τώρα η Fed ξεκινά ένα νέο πείραμα.
Και, σε αντίθεση με το προηγούμενο, αυτό το πείραμα δεν είναι τόσο προφανές.
Η Federal Reserve προσπαθεί τώρα, για πρώτη φορά, να ελέγξει τον υψηλό πληθωρισμό αλλάζοντας μόνο την τιμή του χρήματος, χωρίς καμία πίεση στην ποσότητα του χρήματος.
Πάντα πριν, η Fed άλλαζε τα επιτόκια ασκώντας πίεση στα αποθεματικά.
Οι τράπεζες που ήθελαν να συνεχίσουν να δανείζουν έπρεπε να αυξήσουν αυτά τα λιγοστά αποθεματικά και έτσι τα επιτόκια αυξάνονταν.
Παρόλα αυτά, σήμερα οι τράπεζες ζουν σε έναν κόσμο όπου ο δανεισμός δεν είναι καθόλου περιορισμένος σε αποθεματικά, αλλά μόνο περιορισμένος σε κεφάλαιο.
Η αλλαγή των επιτοκίων, χωρίς να ασκείται πίεση στα αποθεματικά για να επιβραδύνει την ανάπτυξη του χρήματος, είναι ένα πείραμα.
Νέα αποτυχία ενόψει
Η αύξηση των επιτοκίων, εάν οι τράπεζες έχουν απεριόριστη δανειοδοτική ισχύ, πιθανώς σημαίνει περισσότερα χρήματα και όχι λιγότερα.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι τράπεζες είναι πολύ ελαστικές όσον αφορά τη σύναψη κερδοφόρων δανείων.
εάν δηλαδή έχουν μεγαλύτερο spread ή υψηλότερη απόδοση έναντι της χρηματοδότησης, θα δανείσουν ένα σωρό χρήματα.
Από την άλλη πλευρά, οι δανειολήπτες τείνουν να είναι λιγότερο ελαστικοί.
Εάν είστε καταναλωτής που έχει καταναλωτικό δάνειο, και το επιτόκιο από 11% ανέρχεται στο 12%, αυτό θα σας κάνει πραγματικά να δανειστείτε λιγότερο;
Η δημιουργία ενυπόθηκων δανείων είναι ένα μέρος όπου θα περίμενε κανείς να δει μια ελαστική ανταπόκριση ζήτησης σε υψηλότερα επιτόκια, αλλά λιγότερο όταν οι τιμές των κατοικιών αυξάνονται κατά 15% ετησίως.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών