Η άνοδος των ποσοστών του AfD σε μεγάλο μέρος οφείλεται και στην αποδοκιμασία των Γερμανών στο πρόσωπο της Angela Merkel
Οι ενδείξεις υπάρχουν εδώ και αρκετούς μήνες.
Η Angela Merkel χάνει όλο και περισσότερο τη δύναμή της στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας.
Η κόντρα Ιταλίας – Ευρωζώνης γίνεται όλο και πιο έντονη.
Οι δημοσιονομικοί κανόνες της ζώνης του ευρώ δεν τηρούνται.
Ταυτόχρονα την προηγούμενη εβδομάδα η Merkel υπέστη μία συντριπτική ήττα, καθώς ο εκλεκτός της για επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU έχασε την ψηφοφορία που έγινε στο εσωτερικό του κόμματος.
Όπως τονίζουν πολιτικοί αναλυτές είναι η πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια που ένας καγκελάριος της Γερμανίας αντιμετωπίζει μία τέτοια ήττα.
Ενώ όλα δείχνουν ότι στο εσωτερικό του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, η δύναμη της Merkel συνεχώς μειώνεται.
Σε μία πρόσφατη δημοσκόπηση της Die Welt κατέστη φανερό ότι η Merkel δεν χάνει μόνο στο εσωτερικό του κόμματός της, αλλά έχει χάσει και μεγάλο μέρος της εκτίμησης των Γερμανών πολιτών.
Το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) είναι, πλέον, δεύτερο σε δύναμη, ξεπερνώντας σημαντικά τους εταίρους της Merkel στην κυβέρνηση, Σοσιαλδημοκράτες (SPD).
Εάν, μάλιστα, χωρίσει κάποιος τα ποσοστά των CDU και CSU (με τη Χριστανοκοινωνική Ένωση να υπολογίζεται ότι λαμβάνει από 8% έως 9% των ψήφων), το AfD είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη υποστήριξη στη Γερμανία.
Και όλα αυτά λίγες ημέρες πριν τις εκλογές στη Βαυαρία, που πραγματοποιούνται τις 14 Οκτωβρίου 2018.
Έτσι, τα μέλη του κόμματος του CDU βρίσκονται σε απόλυτο πανικό, όταν βλέπουν αυτά τα ποσοστά.
Πρόκειται για ποσοστό που υποδεικνύουν ότι ένα μεγάλο κόμμα μπορεί χάσει με ταχύτητα σημαντικό μέρος της δύναμής του.
Άλλωστε υπάρχει και το παράδειγμα των Δημοκρατών στην Ιταλία.
Στο παρελθόν κάποιοι είχαν υποστηρίξει ότι εάν το AfD ξεπερνούσε το ψυχολογικό όριο του 16% θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα μεγάλο κόμμα.
Το έπραξε πρόσφατα.
Στη γερμανική πολιτική σκηνή, όμως, δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιες τευτονικές αλλαγές.
Και κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι πριν από λίγο καιρό η Merkel «γλίτωσε» οριακά στην κόντρα που είχε με τον επικεφαλής του CSU, Horst Seehofer, αναφορικά με το μεταναστευτικό ζήτημα.
Την ίδια ώρα η σκληρή αριστερά της γερμανικής πολιτικής είναι τώρα χωρισμένη και αναποτελεσματική.
Αλλά, κανένα κόμμα δεν εμφανίστηκε σε αυτό το χάος για να πάρει τα ηνία της εξουσίας.
Σε ανάλογη κατάσταση βρέθηκε και η Ιταλία στα τέλη του 2017, καθώς σχεδόν πέντε κόμματα είχαν διψήφιο ποσοστό.
Όμως οι Γερμανοί δεν έχουν συνηθίσει τέτοιου είδους αλλαγές.
Αλλά όλα δείχνουν ότι η άνοδος του AfD αποτελεί, εν μέρει και μία ένδειξη αντίδραση ενάντια στην πολιτική της Merkel και πιθανώς εάν αυτή αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή να υπάρξει υποχώρηση και των ποσοστών του εν λόγω κόμματος.
Κάτι ανάλογο συνέβη στη Βρετανία, μετά το Brexit, με το UKIP.
Η πολιτική αστάθεια στη Γερμανία είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Μέρκελ είναι η de facto επικεφαλής της ΕΕ.
Και ασχολείται με τις εσωτερικές και εξωτερικές «εξεγέρσεις», οι οποίες στρέφονται γύρω από θεμελιώδη ζητήματα κυριαρχίας των κρατών μελών.
Εσωτερικά, ασχολείται με μια ανθεκτική και συγκρουσιακή ομάδα Ιταλών σχετικά με τους προϋπολογισμούς και τη λιτότητα, καθώς και της προκλήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας σχετικά με την κυριαρχία, οι οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες με το περίφημο Άρθρο 7.
Παράλληλα υπάρχουν οι επιθέσεις του Trump ενάντια στη Γερμανία αλλά και στις άλλες χώρες της ΕΕ, αναφορικά με τις αμυντικές τους δαπάνες και τη συνεισφορά τους στο ΝΑΤΟ.
Το μόνο πράγμα που διατηρεί την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη σημερινή της μορφή είναι η ισχυρή οικονομική θέση της Γερμανίας, σε συνδυασμό με το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.
Όμως αυτός που θα αντικαταστήσει τη Merkel θα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την κατάσταση στη Γερμανία σε σχέση με την κατάσταση στην ΕΕ.
Και αυτό σημαίνει ότι θα είναι πολύ πιο πρόθυμος να αφήσει την Ιταλία να αποχωρήσει από την Ένωση, αν και αυτό δεν συμφέρει τη Γερμανία.
Επιπρόσθετα οι Γερμανοί εθνικιστές έχουν ξεκαθαρίσει ότι η διάσωση των «σπάταλων» Ιταλών δεν είναι στις προτεραιότητές τους.
Άλλωστε η ενίσχυση της δύναμης του AfD οφείλεται και στην αντίθεση των Γερμανών πολιτών στις διασώσεις χωρών της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι «εάν πέσει η Merkel θα διαλυθεί και η ΕΕ» ή τουλάχιστον θα φθάσει ένα βήμα πριν τη διάλυση.
www.bankingnews.gr
Η Angela Merkel χάνει όλο και περισσότερο τη δύναμή της στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας.
Η κόντρα Ιταλίας – Ευρωζώνης γίνεται όλο και πιο έντονη.
Οι δημοσιονομικοί κανόνες της ζώνης του ευρώ δεν τηρούνται.
Ταυτόχρονα την προηγούμενη εβδομάδα η Merkel υπέστη μία συντριπτική ήττα, καθώς ο εκλεκτός της για επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU έχασε την ψηφοφορία που έγινε στο εσωτερικό του κόμματος.
Όπως τονίζουν πολιτικοί αναλυτές είναι η πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια που ένας καγκελάριος της Γερμανίας αντιμετωπίζει μία τέτοια ήττα.
Ενώ όλα δείχνουν ότι στο εσωτερικό του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, η δύναμη της Merkel συνεχώς μειώνεται.
Σε μία πρόσφατη δημοσκόπηση της Die Welt κατέστη φανερό ότι η Merkel δεν χάνει μόνο στο εσωτερικό του κόμματός της, αλλά έχει χάσει και μεγάλο μέρος της εκτίμησης των Γερμανών πολιτών.
Το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) είναι, πλέον, δεύτερο σε δύναμη, ξεπερνώντας σημαντικά τους εταίρους της Merkel στην κυβέρνηση, Σοσιαλδημοκράτες (SPD).
Εάν, μάλιστα, χωρίσει κάποιος τα ποσοστά των CDU και CSU (με τη Χριστανοκοινωνική Ένωση να υπολογίζεται ότι λαμβάνει από 8% έως 9% των ψήφων), το AfD είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη υποστήριξη στη Γερμανία.
Και όλα αυτά λίγες ημέρες πριν τις εκλογές στη Βαυαρία, που πραγματοποιούνται τις 14 Οκτωβρίου 2018.
Έτσι, τα μέλη του κόμματος του CDU βρίσκονται σε απόλυτο πανικό, όταν βλέπουν αυτά τα ποσοστά.
Πρόκειται για ποσοστό που υποδεικνύουν ότι ένα μεγάλο κόμμα μπορεί χάσει με ταχύτητα σημαντικό μέρος της δύναμής του.
Άλλωστε υπάρχει και το παράδειγμα των Δημοκρατών στην Ιταλία.
Στο παρελθόν κάποιοι είχαν υποστηρίξει ότι εάν το AfD ξεπερνούσε το ψυχολογικό όριο του 16% θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα μεγάλο κόμμα.
Το έπραξε πρόσφατα.
Στη γερμανική πολιτική σκηνή, όμως, δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιες τευτονικές αλλαγές.
Και κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι πριν από λίγο καιρό η Merkel «γλίτωσε» οριακά στην κόντρα που είχε με τον επικεφαλής του CSU, Horst Seehofer, αναφορικά με το μεταναστευτικό ζήτημα.
Την ίδια ώρα η σκληρή αριστερά της γερμανικής πολιτικής είναι τώρα χωρισμένη και αναποτελεσματική.
Αλλά, κανένα κόμμα δεν εμφανίστηκε σε αυτό το χάος για να πάρει τα ηνία της εξουσίας.
Σε ανάλογη κατάσταση βρέθηκε και η Ιταλία στα τέλη του 2017, καθώς σχεδόν πέντε κόμματα είχαν διψήφιο ποσοστό.
Όμως οι Γερμανοί δεν έχουν συνηθίσει τέτοιου είδους αλλαγές.
Αλλά όλα δείχνουν ότι η άνοδος του AfD αποτελεί, εν μέρει και μία ένδειξη αντίδραση ενάντια στην πολιτική της Merkel και πιθανώς εάν αυτή αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή να υπάρξει υποχώρηση και των ποσοστών του εν λόγω κόμματος.
Κάτι ανάλογο συνέβη στη Βρετανία, μετά το Brexit, με το UKIP.
Η πολιτική αστάθεια στη Γερμανία είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Μέρκελ είναι η de facto επικεφαλής της ΕΕ.
Και ασχολείται με τις εσωτερικές και εξωτερικές «εξεγέρσεις», οι οποίες στρέφονται γύρω από θεμελιώδη ζητήματα κυριαρχίας των κρατών μελών.
Εσωτερικά, ασχολείται με μια ανθεκτική και συγκρουσιακή ομάδα Ιταλών σχετικά με τους προϋπολογισμούς και τη λιτότητα, καθώς και της προκλήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας σχετικά με την κυριαρχία, οι οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες με το περίφημο Άρθρο 7.
Παράλληλα υπάρχουν οι επιθέσεις του Trump ενάντια στη Γερμανία αλλά και στις άλλες χώρες της ΕΕ, αναφορικά με τις αμυντικές τους δαπάνες και τη συνεισφορά τους στο ΝΑΤΟ.
Το μόνο πράγμα που διατηρεί την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη σημερινή της μορφή είναι η ισχυρή οικονομική θέση της Γερμανίας, σε συνδυασμό με το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.
Όμως αυτός που θα αντικαταστήσει τη Merkel θα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την κατάσταση στη Γερμανία σε σχέση με την κατάσταση στην ΕΕ.
Και αυτό σημαίνει ότι θα είναι πολύ πιο πρόθυμος να αφήσει την Ιταλία να αποχωρήσει από την Ένωση, αν και αυτό δεν συμφέρει τη Γερμανία.
Επιπρόσθετα οι Γερμανοί εθνικιστές έχουν ξεκαθαρίσει ότι η διάσωση των «σπάταλων» Ιταλών δεν είναι στις προτεραιότητές τους.
Άλλωστε η ενίσχυση της δύναμης του AfD οφείλεται και στην αντίθεση των Γερμανών πολιτών στις διασώσεις χωρών της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι «εάν πέσει η Merkel θα διαλυθεί και η ΕΕ» ή τουλάχιστον θα φθάσει ένα βήμα πριν τη διάλυση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών