Φαβορί ο απερχόμενος πρωθυπουργός Abadi και κύριοι αντίπαλοί του ο προκάτοχός του Maliki και ο στρατιωτικός Amiri
Οι Ιρακινοί άρχισαν να ψηφίζουν σήμερα, Σάββατο 12/5, στις πρώτες βουλευτικές εκλογές μετά την ήττα του Ισλαμικού Κράτους, αν και ελάχιστοι πιστεύουν ότι οι νέοι ηγέτες θα φέρουν τη σταθερότητα και την οικονομική ευημερία, όπως μεταδίδει το Reuters.
Tα εκλογικά κέντρα άνοιξαν στην πρωτεύουσα Βαγδάτη και άλλες πόλεις της χώρας, που προσπαθεί να βρει έναν τρόπο για να επαναφέρει τη σταθερότητα για πρώτη φορά από το 2003 και την επέμβαση των ΗΠΑ για να ανατρέψουν τον Saddam Hussein.
Το Ιράκ είναι χωρισμένο στα τρία με βάση τις φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές, στους Σιίτες που αποτελούν και την πλειοψηφία, στους Σουνίτες και στους Κούρδους.
Το μεγαλύτερο μέρος της Μοσούλης έχει καταστραφεί από τις μάχες ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και χρειάζονται δισεκατομμύρια δολάρια για να ξαναφτιαχτεί, ενώ οι σεκταριανές διαφορές συνιστούν από το 2006-07, μία μόνιμη απειλή.
Επίσης, οι δύο μεγαλύτεροι υποστηρικτές του Ιράκ, η Τεχεράνη και η Ουάσινγκτον έχουν εχθρικές σχέσεις.
Αρκετοί ψηφοφόροι θεωρούν ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Ιράκ.
"Θα πάω να ψηφίσω, αλλά θα ρίξω ένα μεγάλο Χ μέσα στην κάλπη, δεν υπάρχει ασφάλεια, δεν υπάρχουν δουλειές, δεν υπάρχουν υπηρεσίες και οι υποψήφιοι κοιτάζουν μόνο τις τσέπες τους και όχι πώς θα βοηθήσουν τον κόσμο" λέει ο 61χρονος πρώην χασάπης Jamal Mowasawi.
O απερχόμενος πρωθυπουργός Haider al - Abadi θεωρείται ότι έχει το προβάδισμα, αλλά η νίκη του κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη είναι.
Κέρδισε πόντους από τη νίκη ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, το οποίο κατείχε μέχρι πρότινος το 1/3 του Ιράκ.
Δεν έχει, όμως, το χάρισμα, απέτυχε να ανορθώσει την οικονομία, ενώ δεν θα τον ψηφίσουν και όλοι οι Σιίτες και θα πρέπει να αντλήσει ψήφους και από άλλες φυλετικές και θρησκευτικές ομάδες.
Ακόμα κι αν η Συμμαχία Νίκης του Abadi εξασφαλίσει τις περισσότερες έδρες θα πρέπει να κάνει διαπραγματεύσεις για κυβέρνηση συνασπισμού, οι οποίες θα κρατήσουν το περισσότερο 90 μέρες.
"Είναι τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια προγράμματα, ο Abadi είναι απλά ο καλύτερος από τους χειρότερους, αλλά τουλάχιστον επί θητείας του είχαμε την απελευθέρωση από το Ισλαμικό Κράτος" υποστηρίζει ο 50χρονος Hazem al - Hassan.
Oι δύο βασικοί αντίπαλοί του είναι επίσης Σιίτες και συγκεκριμένα ο προκάτοχός του Nuri al - Maliki και ο στηριζόμενος από το Ιράν στρατηγός Hadi al - Amiri.
O Αmiri πέρασε πάνω από δύο δεκαετίες εξόριστος στο Ιράν, από όπου πολεμούσε κατά του Saddam, ενώ η οργάνωσή του Badr, που εξελίχθηκε στο κόμμα του, είναι αυτή που κυρίως έδωσε τις μάχες κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Ελπίζει να κεφαλαιοποιήσει αυτή την επιτυχία και σε μία τέτοια περίπτωση θα πρόκειται για νίκη και του Ιράν που θα αυξήσει την επιρροή του στο Ιράκ.
Αλλά πολλοί Ιρακινοί δεν έχουν αυταπάτες με στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες, που απέτυχαν να αποκαταστήσουν τους θεσμούς του κράτους και παρείχαν άθλιες υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης.
Πολλοί λένε, μάλιστα, ότι οι σεκταριανές πολιτικές του Maliki έκαναν αρκετό κόσμο να δει με συμπάθεια το Ισλαμικό Κράτος το 2014.
Ο Maliki τέθηκε στο περιθώριο έκτοτε, αλλά τώρα στοχεύει την επάνοδό του στην εξουσία, όπου βρισκόταν για οκτώ χρόνια.
Σε αντίθεση με τον Abadi, o Μaliki παρουσιάζεται ξανά σαν ο ηγέτης του Σιιτικού Ιράκ και θέλει να καταργήσει το σύστημα καταμερισμού των εξουσιών που δίνει το δικαίωμα σε όλα τα κόμματα να έχουν εκπροσώπους στην κυβέρνηση.
Η σουνιτική μειοψηφία του Ιράκ κατέχει θέσεις κλειδιά στην κυβέρνηση από την αυταρχική περίοδο του Saddam.
www.bankingnews.gr
Tα εκλογικά κέντρα άνοιξαν στην πρωτεύουσα Βαγδάτη και άλλες πόλεις της χώρας, που προσπαθεί να βρει έναν τρόπο για να επαναφέρει τη σταθερότητα για πρώτη φορά από το 2003 και την επέμβαση των ΗΠΑ για να ανατρέψουν τον Saddam Hussein.
Το Ιράκ είναι χωρισμένο στα τρία με βάση τις φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές, στους Σιίτες που αποτελούν και την πλειοψηφία, στους Σουνίτες και στους Κούρδους.
Το μεγαλύτερο μέρος της Μοσούλης έχει καταστραφεί από τις μάχες ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και χρειάζονται δισεκατομμύρια δολάρια για να ξαναφτιαχτεί, ενώ οι σεκταριανές διαφορές συνιστούν από το 2006-07, μία μόνιμη απειλή.
Επίσης, οι δύο μεγαλύτεροι υποστηρικτές του Ιράκ, η Τεχεράνη και η Ουάσινγκτον έχουν εχθρικές σχέσεις.
Αρκετοί ψηφοφόροι θεωρούν ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Ιράκ.
"Θα πάω να ψηφίσω, αλλά θα ρίξω ένα μεγάλο Χ μέσα στην κάλπη, δεν υπάρχει ασφάλεια, δεν υπάρχουν δουλειές, δεν υπάρχουν υπηρεσίες και οι υποψήφιοι κοιτάζουν μόνο τις τσέπες τους και όχι πώς θα βοηθήσουν τον κόσμο" λέει ο 61χρονος πρώην χασάπης Jamal Mowasawi.
O απερχόμενος πρωθυπουργός Haider al - Abadi θεωρείται ότι έχει το προβάδισμα, αλλά η νίκη του κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη είναι.
Κέρδισε πόντους από τη νίκη ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, το οποίο κατείχε μέχρι πρότινος το 1/3 του Ιράκ.
Δεν έχει, όμως, το χάρισμα, απέτυχε να ανορθώσει την οικονομία, ενώ δεν θα τον ψηφίσουν και όλοι οι Σιίτες και θα πρέπει να αντλήσει ψήφους και από άλλες φυλετικές και θρησκευτικές ομάδες.
Ακόμα κι αν η Συμμαχία Νίκης του Abadi εξασφαλίσει τις περισσότερες έδρες θα πρέπει να κάνει διαπραγματεύσεις για κυβέρνηση συνασπισμού, οι οποίες θα κρατήσουν το περισσότερο 90 μέρες.
"Είναι τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια προγράμματα, ο Abadi είναι απλά ο καλύτερος από τους χειρότερους, αλλά τουλάχιστον επί θητείας του είχαμε την απελευθέρωση από το Ισλαμικό Κράτος" υποστηρίζει ο 50χρονος Hazem al - Hassan.
Oι δύο βασικοί αντίπαλοί του είναι επίσης Σιίτες και συγκεκριμένα ο προκάτοχός του Nuri al - Maliki και ο στηριζόμενος από το Ιράν στρατηγός Hadi al - Amiri.
O Αmiri πέρασε πάνω από δύο δεκαετίες εξόριστος στο Ιράν, από όπου πολεμούσε κατά του Saddam, ενώ η οργάνωσή του Badr, που εξελίχθηκε στο κόμμα του, είναι αυτή που κυρίως έδωσε τις μάχες κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Ελπίζει να κεφαλαιοποιήσει αυτή την επιτυχία και σε μία τέτοια περίπτωση θα πρόκειται για νίκη και του Ιράν που θα αυξήσει την επιρροή του στο Ιράκ.
Αλλά πολλοί Ιρακινοί δεν έχουν αυταπάτες με στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες, που απέτυχαν να αποκαταστήσουν τους θεσμούς του κράτους και παρείχαν άθλιες υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης.
Πολλοί λένε, μάλιστα, ότι οι σεκταριανές πολιτικές του Maliki έκαναν αρκετό κόσμο να δει με συμπάθεια το Ισλαμικό Κράτος το 2014.
Ο Maliki τέθηκε στο περιθώριο έκτοτε, αλλά τώρα στοχεύει την επάνοδό του στην εξουσία, όπου βρισκόταν για οκτώ χρόνια.
Σε αντίθεση με τον Abadi, o Μaliki παρουσιάζεται ξανά σαν ο ηγέτης του Σιιτικού Ιράκ και θέλει να καταργήσει το σύστημα καταμερισμού των εξουσιών που δίνει το δικαίωμα σε όλα τα κόμματα να έχουν εκπροσώπους στην κυβέρνηση.
Η σουνιτική μειοψηφία του Ιράκ κατέχει θέσεις κλειδιά στην κυβέρνηση από την αυταρχική περίοδο του Saddam.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών