Παράλληλα τονίζει ότι οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να σταματήσουν να δανείζονται από τις αγορές ομολόγων και να βρουν άλλο μοντέλο χρηματοδότησης
Η σημαντική αύξηση του δημοσίου χρέους της Αφρικής έχει φέρει αρκετές κυβερνήσεις στο κατώφλι των δυνατοτήτων που έχουν για να εξυπηρετούν τα χρέη τους και βρίσκονται πολύ κοντά στο όριο του δανεισμού τους δήλωσε ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κένυας Patrick Njoroge στους Financial Times.
Παρά το γεγονός όπως είπε ο κ. Njoroge τα επίπεδα χρέους των αφρικανικών χωρών είναι βιώσιμα, συμπεριλαμβανομένου και του χρέους της Κένυας, ο ίδιος φοβάται ένα "σοκ" που θα αλλάξει τα δεδομένα στις αγορές.
Παράλληλα τονίζει ότι οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να σταματήσουν να δανείζονται από τις αγορές ομολόγων και να βρουν άλλο μοντέλο χρηματοδότησης.
Αναφερόμενος σε αυτό που όπως ανέφερε χαρακτηριστικά είναι "ένα εξαιρετικά επικίνδυνο και ασταθές διεθνές περιβάλλον" στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι απειλές για την πρόσβαση στις αγορές στην μετά Brexit εποχή, η αβεβαιότητα που προκαλεί η κυβέρνηση Trump, οι νομισματικοί πόλεμοι και οι κινήσεις των επιτοκίων, ο κ. Njoroge είπε ότι οι αφρικανικές κυβερνήσεις πρέπει να αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης.
Παράλληλα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα.
Η προειδοποίηση του κ. Njoroge αντικατοπτρίζει σταθερά τις ανησυχίες ότι ορισμένες αφρικανικές κυβερνήσεις - δικαιούχοι μεγάλων διαγραφών χρέους στις αρχές του αιώνα - βγήκαν αρκετά νωρίς και ανυπόμονα στις αγορές, με αποτέλεσμα να έχουν επιβαρύνει σημαντικά τις περιόδους αποπληρωμής των χρεών τους αλλά και τα τοκοχρεολύσια τους, σε μια εποχή που οι τιμές των βασικών προϊόντων τους βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ανησυχίες για την εξυπηρέτηση του χρέους επιδεινώθηκαν από την αποδυνάμωση των τοπικών νομισμάτων, αυξάνοντας το ύψος πληρωμής των τοκοχρεολυσίων σε δολάρια.
Μεταξύ του 2010 και του 2015, χώρες όπως η Αγκόλα, η Αιθιοπία, η Γκάνα, η Ακτή του Ελεφαντοστού, η Κένυα, η Ναμίμπια, η Νιγηρία, η Ρουάντα, η Τανζανία και η Ζάμπια προχώρησαν σε συνολικό δανεισμό άνω των 20 δισ. δολαρίων.
Εκείνη την εποχή είπε ο κ. Njoroge, με τις τιμές των βασικών εμπορευμάτων να αυξάνονται οι αφρικανικές χώρες αύξησαν το χρέος τους.
Μέχρι πρόσφατα, το ΔΝΤ δεν εξέφραζε ανησυχίες σχετικά με το χρέος της Αφρικής, λόγο της καλύτερης διαχείρισης των δημόσιων πόρων και της μεγαλύτερης διαφάνειας.
Ωστόσο η εμπιστοσύνη του ΔΝΤ έχει υποχωρήσει καθώς το αφρικανικό χρέος συνεχίζει να αυξάνεται.
Τριγμούς προκάλεσε η μη πληρωμή της Μοζαμβίκης 2 δισ. δολαρίων μυστικών δανείων για την αγορά ενός ανύπαρκτου στόλου αλιείας, που δημιούργησε τους φόβους για κρυφό χρέος και σε άλλες αφρικανικές χώρες με αδιαφανείς διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια των ετήσιων συνεδριάσεων του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ο Abebe Selassie επικεφαλής του Ταμείου για την Αφρική, προειδοποίησε ότι το μέσο χρέος στην υποσαχάρια Αφρική αυξήθηκε απότομα από 34% του ΑΕΠ το 2013 σε 48%.
Το μεγαλύτερο μέρος της "έντονης αύξησης" του χρέους συνέβη στις χώρες που εξάγουν πετρέλαιο μετά από επιδείνωση των οικονομικών τους συνθηκών.
Πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων η Αιθιοπία, η Γκάνα και η Ζάμπια, έχουν επίπεδα χρέους που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 50% του ΑΕΠ.
Αν και αυτό είναι αρκετά χαμηλό σε σχέση με άλλες χώρες, ωστόσο οι αναλυτές ανέφεραν ότι η εξυπηρέτηση των χρεών είναι πλέον "βαρύτερη" λόγω της χαμηλής φορολογικής βάσης των περισσότερων αφρικανικών χωρών.
"Το πραγματικό πράγμα που πρέπει να αναζητήσουμε είναι η εξυπηρέτηση του χρέους ως ποσοστό των κρατικών δαπανών", δήλωσε ο John Ashbourne, Οικονομικός της Capital Economics.
Σε πολλές χώρες, δήλωσε, οι πληρωμές χρέους ήταν πάνω από το 20% των κρατικών εσόδων.
"Αν και αυτό είναι οικονομικά προσιτό, είναι μαζικές οι δαπάνες", ανέφερε, αναφερόμενος στις δημόσιες επενδύσεις.
Η Γκάνα, η οποία το 2007 έγινε μια από τις πρώτες αφρικανικές χώρες που βγήκαν στις αγορές, είδε το χρέος της να φτάνει το 73% του ΑΕΠ της το 2016.
Σε συνέντευξή του, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας Ken Ofori-Atta, δήλωσε ότι τώρα στο 68% χάρη στην ταχεία ανάπτυξη του πρώτου εξαμήνου του 2017.
Ο κ. Ofori-Atta δήλωσε ότι η νέα κυβέρνηση, που εξελέγη το Δεκέμβριο του 2016, αντιμετώπισε μια χειρότερη κατάσταση δημόσιων οικονομικών από ό, τι περίμενε, αν και σκέφτηκε ότι η συνετή δημοσιονομική διαχείριση και η αύξηση της παραγωγής πετρελαίου σήμαινε ότι θα μπορούσε να αποφύγει μια "κρίση χρέους".
Η Νιγηρία, όπου τα έσοδα της από το πετρέλαιο είναι ελάχιστα, έχει πολύ χαμηλό δείκτη χρέους προς ΑΕΠ κάτω από το 15%, αλλά τα τοκοχρεολύσια αγγίζουν το 40% περίπου των εσόδων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για το 2017.
Ο Paul Collier, καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε ότι είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ των κυβερνήσεων που είχαν δανειστεί για τη χρηματοδότηση επενδύσεων και εκείνων που είχαν δανειστεί για να αποπληρώσουν παλιότερα χρέη.
Αν και δεν ονόμασε συγκεκριμένες χώρες, οι αναλυτές λένε ότι η Γκάνα και η Ζάμπια δανείστηκαν για να χρηματοδοτήσουν την αμοιβή των δημοσίων υπαλλήλων ενώ η Αιθιοπία, η Κένυα και η Ρουάντα έβαλαν χρέη για να πληρώσουν για υποδομές.
www.bankingnews.gr
Παρά το γεγονός όπως είπε ο κ. Njoroge τα επίπεδα χρέους των αφρικανικών χωρών είναι βιώσιμα, συμπεριλαμβανομένου και του χρέους της Κένυας, ο ίδιος φοβάται ένα "σοκ" που θα αλλάξει τα δεδομένα στις αγορές.
Παράλληλα τονίζει ότι οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να σταματήσουν να δανείζονται από τις αγορές ομολόγων και να βρουν άλλο μοντέλο χρηματοδότησης.
Αναφερόμενος σε αυτό που όπως ανέφερε χαρακτηριστικά είναι "ένα εξαιρετικά επικίνδυνο και ασταθές διεθνές περιβάλλον" στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι απειλές για την πρόσβαση στις αγορές στην μετά Brexit εποχή, η αβεβαιότητα που προκαλεί η κυβέρνηση Trump, οι νομισματικοί πόλεμοι και οι κινήσεις των επιτοκίων, ο κ. Njoroge είπε ότι οι αφρικανικές κυβερνήσεις πρέπει να αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης.
Παράλληλα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα.
Η προειδοποίηση του κ. Njoroge αντικατοπτρίζει σταθερά τις ανησυχίες ότι ορισμένες αφρικανικές κυβερνήσεις - δικαιούχοι μεγάλων διαγραφών χρέους στις αρχές του αιώνα - βγήκαν αρκετά νωρίς και ανυπόμονα στις αγορές, με αποτέλεσμα να έχουν επιβαρύνει σημαντικά τις περιόδους αποπληρωμής των χρεών τους αλλά και τα τοκοχρεολύσια τους, σε μια εποχή που οι τιμές των βασικών προϊόντων τους βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ανησυχίες για την εξυπηρέτηση του χρέους επιδεινώθηκαν από την αποδυνάμωση των τοπικών νομισμάτων, αυξάνοντας το ύψος πληρωμής των τοκοχρεολυσίων σε δολάρια.
Μεταξύ του 2010 και του 2015, χώρες όπως η Αγκόλα, η Αιθιοπία, η Γκάνα, η Ακτή του Ελεφαντοστού, η Κένυα, η Ναμίμπια, η Νιγηρία, η Ρουάντα, η Τανζανία και η Ζάμπια προχώρησαν σε συνολικό δανεισμό άνω των 20 δισ. δολαρίων.
Εκείνη την εποχή είπε ο κ. Njoroge, με τις τιμές των βασικών εμπορευμάτων να αυξάνονται οι αφρικανικές χώρες αύξησαν το χρέος τους.
Μέχρι πρόσφατα, το ΔΝΤ δεν εξέφραζε ανησυχίες σχετικά με το χρέος της Αφρικής, λόγο της καλύτερης διαχείρισης των δημόσιων πόρων και της μεγαλύτερης διαφάνειας.
Ωστόσο η εμπιστοσύνη του ΔΝΤ έχει υποχωρήσει καθώς το αφρικανικό χρέος συνεχίζει να αυξάνεται.
Τριγμούς προκάλεσε η μη πληρωμή της Μοζαμβίκης 2 δισ. δολαρίων μυστικών δανείων για την αγορά ενός ανύπαρκτου στόλου αλιείας, που δημιούργησε τους φόβους για κρυφό χρέος και σε άλλες αφρικανικές χώρες με αδιαφανείς διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια των ετήσιων συνεδριάσεων του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ο Abebe Selassie επικεφαλής του Ταμείου για την Αφρική, προειδοποίησε ότι το μέσο χρέος στην υποσαχάρια Αφρική αυξήθηκε απότομα από 34% του ΑΕΠ το 2013 σε 48%.
Το μεγαλύτερο μέρος της "έντονης αύξησης" του χρέους συνέβη στις χώρες που εξάγουν πετρέλαιο μετά από επιδείνωση των οικονομικών τους συνθηκών.
Πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων η Αιθιοπία, η Γκάνα και η Ζάμπια, έχουν επίπεδα χρέους που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 50% του ΑΕΠ.
Αν και αυτό είναι αρκετά χαμηλό σε σχέση με άλλες χώρες, ωστόσο οι αναλυτές ανέφεραν ότι η εξυπηρέτηση των χρεών είναι πλέον "βαρύτερη" λόγω της χαμηλής φορολογικής βάσης των περισσότερων αφρικανικών χωρών.
"Το πραγματικό πράγμα που πρέπει να αναζητήσουμε είναι η εξυπηρέτηση του χρέους ως ποσοστό των κρατικών δαπανών", δήλωσε ο John Ashbourne, Οικονομικός της Capital Economics.
Σε πολλές χώρες, δήλωσε, οι πληρωμές χρέους ήταν πάνω από το 20% των κρατικών εσόδων.
"Αν και αυτό είναι οικονομικά προσιτό, είναι μαζικές οι δαπάνες", ανέφερε, αναφερόμενος στις δημόσιες επενδύσεις.
Η Γκάνα, η οποία το 2007 έγινε μια από τις πρώτες αφρικανικές χώρες που βγήκαν στις αγορές, είδε το χρέος της να φτάνει το 73% του ΑΕΠ της το 2016.
Σε συνέντευξή του, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας Ken Ofori-Atta, δήλωσε ότι τώρα στο 68% χάρη στην ταχεία ανάπτυξη του πρώτου εξαμήνου του 2017.
Ο κ. Ofori-Atta δήλωσε ότι η νέα κυβέρνηση, που εξελέγη το Δεκέμβριο του 2016, αντιμετώπισε μια χειρότερη κατάσταση δημόσιων οικονομικών από ό, τι περίμενε, αν και σκέφτηκε ότι η συνετή δημοσιονομική διαχείριση και η αύξηση της παραγωγής πετρελαίου σήμαινε ότι θα μπορούσε να αποφύγει μια "κρίση χρέους".
Η Νιγηρία, όπου τα έσοδα της από το πετρέλαιο είναι ελάχιστα, έχει πολύ χαμηλό δείκτη χρέους προς ΑΕΠ κάτω από το 15%, αλλά τα τοκοχρεολύσια αγγίζουν το 40% περίπου των εσόδων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για το 2017.
Ο Paul Collier, καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε ότι είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ των κυβερνήσεων που είχαν δανειστεί για τη χρηματοδότηση επενδύσεων και εκείνων που είχαν δανειστεί για να αποπληρώσουν παλιότερα χρέη.
Αν και δεν ονόμασε συγκεκριμένες χώρες, οι αναλυτές λένε ότι η Γκάνα και η Ζάμπια δανείστηκαν για να χρηματοδοτήσουν την αμοιβή των δημοσίων υπαλλήλων ενώ η Αιθιοπία, η Κένυα και η Ρουάντα έβαλαν χρέη για να πληρώσουν για υποδομές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών