Το 2016 έδειξε ότι όλα μπορούν να συμβούν, σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα
Κοιτάζοντας πίσω στο 2016, η Ευρώπη θα το θυμάται ως ένα φοβερό έτος, λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων σε Βρυξέλλες, Νίκαια και το Βερολίνο, τη «ζούγκλα» του Καλαί και το Brexit, αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian όπου επισημαίνεται ότι και το 2017 θα μπορούσε να είναι αντίστοιχο του 2016.
«Εάν υπάρχει ένα πράγμα που μας δίδαξε το 2016, είναι ότι προβλέψεις είναι ανώφελες, οπότε υπάρχουν δυο σενάρια για το επόμενο έτος» γράφει ο Jon Henley στο άρθρο του.
«Η χειρότερη εκδοχή είναι οι εξής: Άλλη μία θανατηφόρα επίθεση γίνεται στις αρχές του χρόνου και προκαλεί ανησυχία στην ήπειρο που έχασε 130 ανθρώπους από τρομοκρατικές επιθέσεις το 2016.
Δίνει πλεονέκτημα στον Geert Wilders, τον ακροδεξιό Ολλανδό υποψήφιο στις εκλογές του Μαρτίου, ο οποίος κατακτά σαρωτικά τη νίκη.
Μόλις ένα μήνα αργότερα -λίγο πριν από τον πρώτο γύρο των πιθανά κομβικών προεδρικών εκλογών της Γαλλίας στις 23 Απριλίου- ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, χάνει τελικά την υπομονή του» αναφέρει ο αρθρογράφος και συνεχίζει:
«Σε αντάλλαγμα με την πάταξη των λαθροδιακινητών, η Τουρκία έχει λάβει την υπόσχεση για 3 δισ. ευρώ από τις Βρυξέλλες, για να αντιμετωπίσει τους σχεδόν 3 εκατ. πρόσφυγες στα εδάφη της, άρση της βίζας για τους πολίτες της και πρόοδο στην ένταξη στην ΕΕ.
Αλλά η Ευρώπη είναι τρομαγμένη από την καταπιεστική απάντηση του Erdogan στο αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου και οι ευρωβουλευτές κάλεσαν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να παγώσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Ούτε υπάρχει συμφωνία για το εάν η Τουρκία έχει εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη βίζα.
Οπότε, ο Erdogan αποφασίζει ότι τώρα θα ήταν μία καλή στιγμή να ανοίξει τα σύνορά, επιτρέποντας σε εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, που είχαν εγκλωβιστεί στην Τουρκία, να φύγουν για την Ευρώπη αν το θέλουν».
Όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο «οι εικόνες από αυτή τη νέα έξοδο της προσφυγικής μιζέριας προβάλλονται στις τηλεοπτικές οθόνες σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς η Γαλλία πάει στις κάλπες και παρότι οι δημοσκοπήσεις έφερναν τον συντηρητικό αντίπαλό της, François Fillon, ξεκάθαρα μπροστά, η Marine Le Pen του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου παίρνει νικά στον δεύτερο γύρο των εκλογών τον Μάιο.
Σε πρόωρες εκλογές, το ιταλικό Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S) ολοκληρώνει την κατάκτηση της εξουσίας από κόμματα κατά του κατεστημένου στα τρία από τα έξι αρχικά μέλη της ΕΕ.
Μέχρι το φθινόπωρο η κλιμακούμενη μεταναστευτική κρίση και η συνεχιζόμενη τρομοκρατική απειλή «εκθρονίζουν» έναν ακόμα: άσχημα αποδυναμωμένη από τις αρνητικές συνέπειες της τρομοκρατικής επίθεσης στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου, η Angela Merkel «πέφτει» στις εκλογές της Γερμανίας.
Ακολουθώντας το παράδειγμα του Donald Trump, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ανυπόμονα αρχίζουν να διαλύουν πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες και κλείνουν τα σύνορα.
Στην Ολλανδία και τη Γαλλία, ο Wilders και η Le Pen προχωρούν σε δημοψηφίσματα για το Nexit και το Frexit».
Σύμφωνα με τον ίδιο «τέλος, με τους οφειλέτες και τους δανειστές της ευρωζώνης να είναι ο ένας στον λαιμό του άλλου και με ολοένα περισσότερο χωρισμένη ΕΕ να κινδυνεύει αν όχι με ολοκληρωτική κατάρρευση, τουλάχιστον με ριζοσπαστική αναδιαμόρφωση.
Η Ελλάδα λέει για μία ακόμη φορά ''Δεν μπορώ να πληρώσω, δεν θα πληρώσω'' και το Βερολίνο με τις Βρυξέλλες απαντούν: ''όχι άλλα προγράμματα διάσωσης''».
Ωστόσο, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα τίποτα από όλα αυτά δεν χρειάζεται να συμβεί.
«Οι υπηρεσίες πληροφοριών της Ευρώπης θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αποτρέπουν τρομοκρατικά σχέδια και η Τουρκία του Erdogan θα μπορούσε να καταλήξει ότι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά του εξυπηρετούνται καλύτερα αν δεν βυθίσει την Ευρώπη σε μία κρίση.
Η Ευρώπη θα μπορούσε απλά, όπως έδειξε η πρόσφατη απρόσμενη νίκη του Alexander Van der Bellen επί του ακροδεξιού Norbert Hofer στις αυστριακές προεδρικές εκλογές, να έχει φτάσει στην κορύφωση του λαϊκισμού», αναφέρει ο Guardian.
«Έχοντας ταρακουνηθεί από το χάος του Brexit, αλλά και από την αποσταθεροποιητική έλευση του Trump, οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι θα μπορούσαν να δουν πιο προσεκτικά αυτά που υπόσχονται τα ακροδεξιά κόμματα και να προτιμήσουν την ασφάλεια αντί για αυτά.
Στην Ολλανδία, ο Wilders έχει ξαναβρεθεί ψηλά στις δημοσκοπήσεις, για να δει όμως τη στήριξη στο πρόσωπό του να βυθίζεται την ημέρα των εκλογών.
Ακόμα κι αν το κόμμα του αναδειχθεί το ισχυρότερο στο κοινοβούλιο, πιθανότατα θα δυσκολευτεί πολύ να σχηματίσει πλειοψηφία.
Στη Γαλλία επίσης, κανείς μέχρι στιγμής δεν σκέφτεται σοβαρά ότι οι αριθμοί μπορεί να βγουν για την Le Pen και ο Fillon, ιδιαίτερα αν μετριάσει τις σκληρότερες από τις προτάσεις του, μπορεί να δικαιώσει τις δημοσκοπήσεις και να πετύχει μία εύκολη νίκη.
Οι προγραμματισμένες εκλογικές μεταρρυθμίσεις στην Ιταλία θα οδηγήσουν σε ένα αναλογικό σύστημα εκπροσώπησης που σημαίνει ότι θα είναι σχεδόν αδύνατο για ένα κόμμα να σχηματίσει κυβέρνηση και το Κίνημα των 5 Αστέρων πάντα να αρνείται να μετάσχει σε οποιοδήποτε μορφή συνασπισμού» επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Το βρετανικό δημοσίευμα καταλήγει: «Η Merkel πείθει τους Γερμανούς ψηφοφόρους ότι είναι η ασφαλέστερη επιλογή τους.
Η Ελλάδα, με κάποιο τρόπο θα τα βγάλει πέρα.
Και η ΕΕ θα μπορούσε επιτέλους να δράσει με την αντίληψη ότι για να επιβιώσει πρέπει να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στους φόβους και τις ανάγκες των πολιτών της.
Ένας άνεμος αλλαγής ενάντια στη συνηθισμένη πολιτική πνέει στην Ευρώπη.
Θα ήταν έκπληξη αν δεν έχει τουλάχιστον μερικά θύματα από το κατεστημένο».
«Εάν υπάρχει ένα πράγμα που μας δίδαξε το 2016, είναι ότι προβλέψεις είναι ανώφελες, οπότε υπάρχουν δυο σενάρια για το επόμενο έτος» γράφει ο Jon Henley στο άρθρο του.
«Η χειρότερη εκδοχή είναι οι εξής: Άλλη μία θανατηφόρα επίθεση γίνεται στις αρχές του χρόνου και προκαλεί ανησυχία στην ήπειρο που έχασε 130 ανθρώπους από τρομοκρατικές επιθέσεις το 2016.
Δίνει πλεονέκτημα στον Geert Wilders, τον ακροδεξιό Ολλανδό υποψήφιο στις εκλογές του Μαρτίου, ο οποίος κατακτά σαρωτικά τη νίκη.
Μόλις ένα μήνα αργότερα -λίγο πριν από τον πρώτο γύρο των πιθανά κομβικών προεδρικών εκλογών της Γαλλίας στις 23 Απριλίου- ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, χάνει τελικά την υπομονή του» αναφέρει ο αρθρογράφος και συνεχίζει:
«Σε αντάλλαγμα με την πάταξη των λαθροδιακινητών, η Τουρκία έχει λάβει την υπόσχεση για 3 δισ. ευρώ από τις Βρυξέλλες, για να αντιμετωπίσει τους σχεδόν 3 εκατ. πρόσφυγες στα εδάφη της, άρση της βίζας για τους πολίτες της και πρόοδο στην ένταξη στην ΕΕ.
Αλλά η Ευρώπη είναι τρομαγμένη από την καταπιεστική απάντηση του Erdogan στο αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου και οι ευρωβουλευτές κάλεσαν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να παγώσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Ούτε υπάρχει συμφωνία για το εάν η Τουρκία έχει εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη βίζα.
Οπότε, ο Erdogan αποφασίζει ότι τώρα θα ήταν μία καλή στιγμή να ανοίξει τα σύνορά, επιτρέποντας σε εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, που είχαν εγκλωβιστεί στην Τουρκία, να φύγουν για την Ευρώπη αν το θέλουν».
Όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο «οι εικόνες από αυτή τη νέα έξοδο της προσφυγικής μιζέριας προβάλλονται στις τηλεοπτικές οθόνες σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς η Γαλλία πάει στις κάλπες και παρότι οι δημοσκοπήσεις έφερναν τον συντηρητικό αντίπαλό της, François Fillon, ξεκάθαρα μπροστά, η Marine Le Pen του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου παίρνει νικά στον δεύτερο γύρο των εκλογών τον Μάιο.
Σε πρόωρες εκλογές, το ιταλικό Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S) ολοκληρώνει την κατάκτηση της εξουσίας από κόμματα κατά του κατεστημένου στα τρία από τα έξι αρχικά μέλη της ΕΕ.
Μέχρι το φθινόπωρο η κλιμακούμενη μεταναστευτική κρίση και η συνεχιζόμενη τρομοκρατική απειλή «εκθρονίζουν» έναν ακόμα: άσχημα αποδυναμωμένη από τις αρνητικές συνέπειες της τρομοκρατικής επίθεσης στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου, η Angela Merkel «πέφτει» στις εκλογές της Γερμανίας.
Ακολουθώντας το παράδειγμα του Donald Trump, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ανυπόμονα αρχίζουν να διαλύουν πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες και κλείνουν τα σύνορα.
Στην Ολλανδία και τη Γαλλία, ο Wilders και η Le Pen προχωρούν σε δημοψηφίσματα για το Nexit και το Frexit».
Σύμφωνα με τον ίδιο «τέλος, με τους οφειλέτες και τους δανειστές της ευρωζώνης να είναι ο ένας στον λαιμό του άλλου και με ολοένα περισσότερο χωρισμένη ΕΕ να κινδυνεύει αν όχι με ολοκληρωτική κατάρρευση, τουλάχιστον με ριζοσπαστική αναδιαμόρφωση.
Η Ελλάδα λέει για μία ακόμη φορά ''Δεν μπορώ να πληρώσω, δεν θα πληρώσω'' και το Βερολίνο με τις Βρυξέλλες απαντούν: ''όχι άλλα προγράμματα διάσωσης''».
Ωστόσο, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα τίποτα από όλα αυτά δεν χρειάζεται να συμβεί.
«Οι υπηρεσίες πληροφοριών της Ευρώπης θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αποτρέπουν τρομοκρατικά σχέδια και η Τουρκία του Erdogan θα μπορούσε να καταλήξει ότι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά του εξυπηρετούνται καλύτερα αν δεν βυθίσει την Ευρώπη σε μία κρίση.
Η Ευρώπη θα μπορούσε απλά, όπως έδειξε η πρόσφατη απρόσμενη νίκη του Alexander Van der Bellen επί του ακροδεξιού Norbert Hofer στις αυστριακές προεδρικές εκλογές, να έχει φτάσει στην κορύφωση του λαϊκισμού», αναφέρει ο Guardian.
«Έχοντας ταρακουνηθεί από το χάος του Brexit, αλλά και από την αποσταθεροποιητική έλευση του Trump, οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι θα μπορούσαν να δουν πιο προσεκτικά αυτά που υπόσχονται τα ακροδεξιά κόμματα και να προτιμήσουν την ασφάλεια αντί για αυτά.
Στην Ολλανδία, ο Wilders έχει ξαναβρεθεί ψηλά στις δημοσκοπήσεις, για να δει όμως τη στήριξη στο πρόσωπό του να βυθίζεται την ημέρα των εκλογών.
Ακόμα κι αν το κόμμα του αναδειχθεί το ισχυρότερο στο κοινοβούλιο, πιθανότατα θα δυσκολευτεί πολύ να σχηματίσει πλειοψηφία.
Στη Γαλλία επίσης, κανείς μέχρι στιγμής δεν σκέφτεται σοβαρά ότι οι αριθμοί μπορεί να βγουν για την Le Pen και ο Fillon, ιδιαίτερα αν μετριάσει τις σκληρότερες από τις προτάσεις του, μπορεί να δικαιώσει τις δημοσκοπήσεις και να πετύχει μία εύκολη νίκη.
Οι προγραμματισμένες εκλογικές μεταρρυθμίσεις στην Ιταλία θα οδηγήσουν σε ένα αναλογικό σύστημα εκπροσώπησης που σημαίνει ότι θα είναι σχεδόν αδύνατο για ένα κόμμα να σχηματίσει κυβέρνηση και το Κίνημα των 5 Αστέρων πάντα να αρνείται να μετάσχει σε οποιοδήποτε μορφή συνασπισμού» επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Το βρετανικό δημοσίευμα καταλήγει: «Η Merkel πείθει τους Γερμανούς ψηφοφόρους ότι είναι η ασφαλέστερη επιλογή τους.
Η Ελλάδα, με κάποιο τρόπο θα τα βγάλει πέρα.
Και η ΕΕ θα μπορούσε επιτέλους να δράσει με την αντίληψη ότι για να επιβιώσει πρέπει να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στους φόβους και τις ανάγκες των πολιτών της.
Ένας άνεμος αλλαγής ενάντια στη συνηθισμένη πολιτική πνέει στην Ευρώπη.
Θα ήταν έκπληξη αν δεν έχει τουλάχιστον μερικά θύματα από το κατεστημένο».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών