Παράλογη η αγορά, αλλά μέχρι να καταρρεύσει οι επενδυτές πρέπει να παίζουν το παιχνίδι, σύμφωνα με τον Dennis Gartman
Βιώνουμε τη Ζιμπαμπουε-ποίηση των παγκόσμιων αγορών, προειδοποιεί ο γνωστός επενδυτής και αναλυτής των αγορών, Dennis Gartman, επισημαίνοντας ότι η κατάληξη θα είναι άσχημη, αλλά εκτιμώντας πως μέχρι να έρθει η κατάρρευση οι επενδυτές πρέπει να συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι.
Αναλυτικότερα, αναφέρει:
Οι τιμές των μετοχών κινούνται απότομα ανοδικά για ακόμα μία φορά, καθώς και οι δέκα αγορές που συνιστούν τον Διεθνή Δείκτη μας έχουν καταγράψει κέρδη τις τελευταίες 24 ώρες, με τις αμερικανικές αγορές ουραγούς, με τον S&P 500 να ενισχύεται περισσότερο από 1%, τις μετοχές στον Καναδά να καταγράφουν κέρδη 1,3% και την αγορά στη Βραζιλία να ξεπερνά το πολιτικό κομφούζιο και να ενισχύεται κατά 1,1%.
Αυτή η ενίσχυση, ως είναι προφανές, ακολουθεί την μη-απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve - Fed) να αποφύγει το όποιο ενδεχόμενο σύσφιγξης της νομισματικής πολιτικής της ως τον Δεκέμβριο ή και αργότερα.
Αυτή η μη-απόφαση απόφαση δίνει «βοήθεια και άνεση» στις άλλες κεντρικές τράπεζες, σε παγκόσμιο επίπεδο, να είναι όσο επιθετικές θέλουν να είναι, στον αγώνα τους να ωθήσουν σε ανάπτυξη την οικονομία, την απασχόληση και τον πληθωρισμό όποτε και όπου μπορούν.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι εισερχόμαστε σε μια περίοδο, την οποία μπορούμε να αποκαλούμε Ζιμπαμπουε-ποίηση των παγκόσμιων αγορών και το λέμε αυτό με πλήρη ειλικρίνεια και τον… απαιτούμενο τρόμο, ανασύροντας από τη μνήμη μας ότι η κεφαλαιαγορά της Ζιμπάμπουε οδήγησε τον κόσμο ανοδικά πολλά χρόνια πριν, όταν η κεντρική τράπεζα της χώρας έχασε τον έλεγχο της προσφοράς χρήματος και δημιούργησε τεράστιο, ανυπέρβλητο πληθωρισμό, που έστειλε το δολάριο Ζιμπάμπουε στη λήθη, αλλά την κεφαλαιαγορά της Ζιμπάμπουε στα ύψη το ίδιο διάστημα.
Η διαδικασία ήταν ασύνετη και όλοι, παντού γνώριζα πως τελικά το σύστημα θα κατέρρεε και ότι οι τιμές των μετοχών θα έπεφταν δραματικά.
Αλλά για όσο διάστημα η διαδικασία βρισκόταν σε εξέλιξη, δεν υπήρχε κάποια άλλη επιλογή για τους επενδυτές παρά να είναι long στο χρηματιστήριο της Ζιμπάμπουε.
Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε και τώρα, κατά την άποψη μας, στις αγορές του ανεπτυγμένου κόσμου, με τις νομισματικές αρχές να συνεχίζουν τις επεκτατικές πολιτικές τους και «χρήματα» να εισρέουν στις κεφαλαιαγορές.
Φυσικά, αυτό θα έχει κακό τέλος.
Αυτές οι καταστάσεις πάντα έχουν κακό τέλος, αλλά μέχρι να φτάσει το τέλος, μέχρι να σταματήσει τελικά η μουσική, το παιχνίδι πρέπει να παιχτεί και η μουσική, για όσο ακούγεται, πρέπει να εκτιμηθεί.
Μπορούμε να κλαίμε και να τρίζουμε τα δόντια μας, αν το επιθυμούμε.
Μπορούμε να είμαστε ο Ιερεμίας στο περιθώριο που οδύρεται ότι αυτό θα έχει άσχημο τέλος και ότι πρέπει να αποφύγουν όλοι αυτό το παιχνίδι, διότι θα έχει άσχημη κατάληξη, ωστόσο πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι ο Keynes μας είπε ότι «η αγορά μπορεί να παραμείνει παράλογη για όσο καιρό μπορούμε να παραμείνουμε φερέγγυοι».
Η αγορά είναι πράγματι παράλογη.
Η μουσική πράγματι θα σταματήσει τελικά.
Το σπουδαίο παιχνίδι «μουσικές καρέκλες» θα δει την αλλαγή και μετά την απότομη παύση, καθώς οι μουσικού θα βάλουν ξαφνικά τα μουσικά όργανα κάτω και οι συμμετέχοντες στο παιχνίδι θα προσπαθήσουν όλοι μάταια να βρουν μια θέση.
Πολλοί θα πληγωθούν και πολλοί θα πληγωθούν άσχημα σε αυτό το σημείο, αλλά αυτό σημείο μπορεί να είναι σε μήνες, ίσως χρόνια, αλλά μπορεί και μόνο λίγες ημέρες μακριά.
Ως τότε η μουσική συνεχίζει να παίζει, οι σαμπάνιες να ρέουν και όπως οι Wayne και Garth συνήθιζαν να λένε, «Το Πάρτι συνεχίζεται!».
www.bankingnews.gr
Αναλυτικότερα, αναφέρει:
Οι τιμές των μετοχών κινούνται απότομα ανοδικά για ακόμα μία φορά, καθώς και οι δέκα αγορές που συνιστούν τον Διεθνή Δείκτη μας έχουν καταγράψει κέρδη τις τελευταίες 24 ώρες, με τις αμερικανικές αγορές ουραγούς, με τον S&P 500 να ενισχύεται περισσότερο από 1%, τις μετοχές στον Καναδά να καταγράφουν κέρδη 1,3% και την αγορά στη Βραζιλία να ξεπερνά το πολιτικό κομφούζιο και να ενισχύεται κατά 1,1%.
Αυτή η ενίσχυση, ως είναι προφανές, ακολουθεί την μη-απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve - Fed) να αποφύγει το όποιο ενδεχόμενο σύσφιγξης της νομισματικής πολιτικής της ως τον Δεκέμβριο ή και αργότερα.
Αυτή η μη-απόφαση απόφαση δίνει «βοήθεια και άνεση» στις άλλες κεντρικές τράπεζες, σε παγκόσμιο επίπεδο, να είναι όσο επιθετικές θέλουν να είναι, στον αγώνα τους να ωθήσουν σε ανάπτυξη την οικονομία, την απασχόληση και τον πληθωρισμό όποτε και όπου μπορούν.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι εισερχόμαστε σε μια περίοδο, την οποία μπορούμε να αποκαλούμε Ζιμπαμπουε-ποίηση των παγκόσμιων αγορών και το λέμε αυτό με πλήρη ειλικρίνεια και τον… απαιτούμενο τρόμο, ανασύροντας από τη μνήμη μας ότι η κεφαλαιαγορά της Ζιμπάμπουε οδήγησε τον κόσμο ανοδικά πολλά χρόνια πριν, όταν η κεντρική τράπεζα της χώρας έχασε τον έλεγχο της προσφοράς χρήματος και δημιούργησε τεράστιο, ανυπέρβλητο πληθωρισμό, που έστειλε το δολάριο Ζιμπάμπουε στη λήθη, αλλά την κεφαλαιαγορά της Ζιμπάμπουε στα ύψη το ίδιο διάστημα.
Η διαδικασία ήταν ασύνετη και όλοι, παντού γνώριζα πως τελικά το σύστημα θα κατέρρεε και ότι οι τιμές των μετοχών θα έπεφταν δραματικά.
Αλλά για όσο διάστημα η διαδικασία βρισκόταν σε εξέλιξη, δεν υπήρχε κάποια άλλη επιλογή για τους επενδυτές παρά να είναι long στο χρηματιστήριο της Ζιμπάμπουε.
Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε και τώρα, κατά την άποψη μας, στις αγορές του ανεπτυγμένου κόσμου, με τις νομισματικές αρχές να συνεχίζουν τις επεκτατικές πολιτικές τους και «χρήματα» να εισρέουν στις κεφαλαιαγορές.
Φυσικά, αυτό θα έχει κακό τέλος.
Αυτές οι καταστάσεις πάντα έχουν κακό τέλος, αλλά μέχρι να φτάσει το τέλος, μέχρι να σταματήσει τελικά η μουσική, το παιχνίδι πρέπει να παιχτεί και η μουσική, για όσο ακούγεται, πρέπει να εκτιμηθεί.
Μπορούμε να κλαίμε και να τρίζουμε τα δόντια μας, αν το επιθυμούμε.
Μπορούμε να είμαστε ο Ιερεμίας στο περιθώριο που οδύρεται ότι αυτό θα έχει άσχημο τέλος και ότι πρέπει να αποφύγουν όλοι αυτό το παιχνίδι, διότι θα έχει άσχημη κατάληξη, ωστόσο πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι ο Keynes μας είπε ότι «η αγορά μπορεί να παραμείνει παράλογη για όσο καιρό μπορούμε να παραμείνουμε φερέγγυοι».
Η αγορά είναι πράγματι παράλογη.
Η μουσική πράγματι θα σταματήσει τελικά.
Το σπουδαίο παιχνίδι «μουσικές καρέκλες» θα δει την αλλαγή και μετά την απότομη παύση, καθώς οι μουσικού θα βάλουν ξαφνικά τα μουσικά όργανα κάτω και οι συμμετέχοντες στο παιχνίδι θα προσπαθήσουν όλοι μάταια να βρουν μια θέση.
Πολλοί θα πληγωθούν και πολλοί θα πληγωθούν άσχημα σε αυτό το σημείο, αλλά αυτό σημείο μπορεί να είναι σε μήνες, ίσως χρόνια, αλλά μπορεί και μόνο λίγες ημέρες μακριά.
Ως τότε η μουσική συνεχίζει να παίζει, οι σαμπάνιες να ρέουν και όπως οι Wayne και Garth συνήθιζαν να λένε, «Το Πάρτι συνεχίζεται!».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών