Το καλάθι των προσδοκιών είναι μικρό, ως συνήθως, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφεύγουν να βουτήξουν βαθιά στα πολιτικά προβλήματα που ταλανίζουν την Ένωση
Στη Μπρατισλάβα της Σλοβακίας συναντώνται την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου του 2016 οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να συζητήσουν για άλλη μια φορά το κοινό τους μέλλον.
Αυτή τη φορά ωστόσο υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά, καθώς θα συζητήσουν για το μέλλον μιας ένωσης που αιμορραγεί, μετά την απόφαση του βρετανικού λαού υπέρ του Brexit στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου του 2016.
Το καλάθι των προσδοκιών είναι μικρό, ως συνήθως, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφεύγουν να βουτήξουν βαθιά στα πολιτικά προβλήματα που ταλανίζουν την Ένωση και απειλούν την ίδια της την ύπαρξη.
Πολιτική ενοποίηση ή χαλάρωση των δεσμών και ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας;
Αυτό το ζωτικής σημασίας δίλημμα για τη συνέχεια δεν πρόκειται να απαντηθεί επί της ουσίας ούτε στη Σύνοδο της Μπρατισλάβα.
Στον απόηχο της Συνόδου των Μεσογειακών Χωρών στην Αθήνα με πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα και πρωταγωνιστές το δίδυμο Hollande - Renzi, καθώς και της ομιλίας του προέδρου της Κομισιόν, Jean Claude Juncker στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επικρατεί η αίσθηση ότι είναι σε εξέλιξη η προσπάθεια «αλλαγής» της πολιτικής που ακολουθείται στην Ε.Ε., κόντρα στις επιταγές του Βερολίνου.
Η αμφισβήτηση της γερμανικής παντοκρατορίας και της πολιτικής που εκπορεύεται από το Βερολίνο είναι γεγονός, ωστόσο το πολιτικό σκηνικό είναι τόσο ρευστό, που δύσκολα μπορούν να βγουν ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα για τη συνέχεια.
Προς το παρόν η πολυπόθητη αλλαγή δεν έχει προοδευτικά χαρακτηριστικά, αλλά σημαδεύεται από την ενίσχυση του εθνικισμού και των ακροδεξιών τάσεων.
Καθοριστικές πολιτικές εξελίξεις το 2017
Το 2017 ούτως ή άλλως θα είναι μια καθοριστική χρονιά για το μέλλον.
Το δημοψήφισμα στην Ουγγαρία για το προσφυγικό, το δημοψήφισμα στην Ιταλία για τη συνταγματική αναθεώρηση, οι εκλογές στη Γαλλία, οι εκλογές στη Γερμανία, αλλά και οι πολιτικές εξελίξεις στην Ισπανία, ενδέχεται να ανατρέψουν πλήρως το πολιτικό σκηνικό στη γηραιά ήπειρο.
Εν όψει αυτών των κρίσιμων και καθοριστικών εξελίξεων στην Ευρώπη, δύσκολα αναμένει κανείς σημαντικές αποφάσεις από τους ηγέτες στη Μπρατισλάβα.
Αν και θα ασκηθεί πίεση από τον πρόεδρο της Γαλλίας, Francois Hollande, ο οποίος θα ήθελε να αφήσει το στίγμα του καθώς οδεύει στην έξοδο από τα Ηλύσια Πεδία, αλλά και από τον Matteo Renzi, δύσκολα η καγκελάριoς Merkel θα ανοίξει δύσκολα πολιτικά ζητήματα, εν όψει των ομοσπονδιακών εκλογών στη Γερμανία, τον Σεπτέμβριο του 2017.
Αυτό που μπορούμε να περιμένουμε από τη Σύνοδο, είναι η ενίσχυση των επενδυτικών προγραμμάτων, την οποία πρότεινε και ο Juncker και η δέσμευση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Στο επίκεντρο θα βρεθεί φυσικά και το προσφυγικό, στον απόηχο των δραματικών εξελίξεων στην Τουρκία, ζήτημα με άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον, το οποίο εξακολουθεί να διχάζει βαθιά την Ε.Ε. και έχει επιφέρει ισχυρό πλήγμα στην καγκελάριο Merkel.
Ωστόσο και στο πεδίο του προσφυγικού, η συμφωνία με την Τουρκία βρίσκεται στον αέρα, ενώ πολλές χώρες, κυρίως της ανατολικής Ευρώπης,εξακολουθούν να αρνούνται τη συμμόρφωσή τους με τις επιταγές της Ε.Ε. για την ποσόστωση και τη μετεγκατάσταση των προσφύγων, γεγονός που γιγαντώνει το πρόβλημα και παρατείνει το αδιέξοδο.
Ενδεικτικό των προσθέσεων των κρατών –μελών της Ε.Ε. εν όψει της Συνόδου, είναι το εσωτερικό διάγραμμα που βασίσθηκε στις διαβουλεύσεις του Juncker με τους ηγέτες των 27 χωρών, το οποίο είναι σε γνώση της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal και απεικονίζει 29 διαφορετικούς τομείς ενδιαφέροντος.
Μόνο σε τρεις (!) από αυτούς – η ενιαία αγορά, ο συντονισμός στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και οι πολιτικές για τον ψηφιακό τομέα – υποστηρίχθηκαν από περισσότερες από τις μισές χώρες της Ε.Ε.
Την ίδια ώρα, υπήρχε μικρή διάθεση για την αλλαγή των κανόνων για την κινητικότητα των εργαζομένων, τη μεταρρύθμιση του συστήματος ασύλου ή για την αλλαγή των προτεραιοτήτων του προϋπολογισμού...
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Αυτή τη φορά ωστόσο υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά, καθώς θα συζητήσουν για το μέλλον μιας ένωσης που αιμορραγεί, μετά την απόφαση του βρετανικού λαού υπέρ του Brexit στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου του 2016.
Το καλάθι των προσδοκιών είναι μικρό, ως συνήθως, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφεύγουν να βουτήξουν βαθιά στα πολιτικά προβλήματα που ταλανίζουν την Ένωση και απειλούν την ίδια της την ύπαρξη.
Πολιτική ενοποίηση ή χαλάρωση των δεσμών και ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας;
Αυτό το ζωτικής σημασίας δίλημμα για τη συνέχεια δεν πρόκειται να απαντηθεί επί της ουσίας ούτε στη Σύνοδο της Μπρατισλάβα.
Στον απόηχο της Συνόδου των Μεσογειακών Χωρών στην Αθήνα με πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα και πρωταγωνιστές το δίδυμο Hollande - Renzi, καθώς και της ομιλίας του προέδρου της Κομισιόν, Jean Claude Juncker στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επικρατεί η αίσθηση ότι είναι σε εξέλιξη η προσπάθεια «αλλαγής» της πολιτικής που ακολουθείται στην Ε.Ε., κόντρα στις επιταγές του Βερολίνου.
Η αμφισβήτηση της γερμανικής παντοκρατορίας και της πολιτικής που εκπορεύεται από το Βερολίνο είναι γεγονός, ωστόσο το πολιτικό σκηνικό είναι τόσο ρευστό, που δύσκολα μπορούν να βγουν ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα για τη συνέχεια.
Προς το παρόν η πολυπόθητη αλλαγή δεν έχει προοδευτικά χαρακτηριστικά, αλλά σημαδεύεται από την ενίσχυση του εθνικισμού και των ακροδεξιών τάσεων.
Καθοριστικές πολιτικές εξελίξεις το 2017
Το 2017 ούτως ή άλλως θα είναι μια καθοριστική χρονιά για το μέλλον.
Το δημοψήφισμα στην Ουγγαρία για το προσφυγικό, το δημοψήφισμα στην Ιταλία για τη συνταγματική αναθεώρηση, οι εκλογές στη Γαλλία, οι εκλογές στη Γερμανία, αλλά και οι πολιτικές εξελίξεις στην Ισπανία, ενδέχεται να ανατρέψουν πλήρως το πολιτικό σκηνικό στη γηραιά ήπειρο.
Εν όψει αυτών των κρίσιμων και καθοριστικών εξελίξεων στην Ευρώπη, δύσκολα αναμένει κανείς σημαντικές αποφάσεις από τους ηγέτες στη Μπρατισλάβα.
Αν και θα ασκηθεί πίεση από τον πρόεδρο της Γαλλίας, Francois Hollande, ο οποίος θα ήθελε να αφήσει το στίγμα του καθώς οδεύει στην έξοδο από τα Ηλύσια Πεδία, αλλά και από τον Matteo Renzi, δύσκολα η καγκελάριoς Merkel θα ανοίξει δύσκολα πολιτικά ζητήματα, εν όψει των ομοσπονδιακών εκλογών στη Γερμανία, τον Σεπτέμβριο του 2017.
Αυτό που μπορούμε να περιμένουμε από τη Σύνοδο, είναι η ενίσχυση των επενδυτικών προγραμμάτων, την οποία πρότεινε και ο Juncker και η δέσμευση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Στο επίκεντρο θα βρεθεί φυσικά και το προσφυγικό, στον απόηχο των δραματικών εξελίξεων στην Τουρκία, ζήτημα με άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον, το οποίο εξακολουθεί να διχάζει βαθιά την Ε.Ε. και έχει επιφέρει ισχυρό πλήγμα στην καγκελάριο Merkel.
Ωστόσο και στο πεδίο του προσφυγικού, η συμφωνία με την Τουρκία βρίσκεται στον αέρα, ενώ πολλές χώρες, κυρίως της ανατολικής Ευρώπης,εξακολουθούν να αρνούνται τη συμμόρφωσή τους με τις επιταγές της Ε.Ε. για την ποσόστωση και τη μετεγκατάσταση των προσφύγων, γεγονός που γιγαντώνει το πρόβλημα και παρατείνει το αδιέξοδο.
Ενδεικτικό των προσθέσεων των κρατών –μελών της Ε.Ε. εν όψει της Συνόδου, είναι το εσωτερικό διάγραμμα που βασίσθηκε στις διαβουλεύσεις του Juncker με τους ηγέτες των 27 χωρών, το οποίο είναι σε γνώση της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal και απεικονίζει 29 διαφορετικούς τομείς ενδιαφέροντος.
Μόνο σε τρεις (!) από αυτούς – η ενιαία αγορά, ο συντονισμός στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και οι πολιτικές για τον ψηφιακό τομέα – υποστηρίχθηκαν από περισσότερες από τις μισές χώρες της Ε.Ε.
Την ίδια ώρα, υπήρχε μικρή διάθεση για την αλλαγή των κανόνων για την κινητικότητα των εργαζομένων, τη μεταρρύθμιση του συστήματος ασύλου ή για την αλλαγή των προτεραιοτήτων του προϋπολογισμού...
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών