Ομόλογα αξίας μεγαλύτερης από 7 τρισ. δολάρια ΗΠΑ, καταγράφουν αυτήν την περίοδο αρνητικές αποδόσεις
Το 50% των κρατικών ομολόγων διεθνώς παρουσιάζουν ονομαστική απόδοση χαμηλότερη από 1% και σε πραγματικούς όρους έχουν αρνητικές αποδόσεις, καθώς ο πληθωρισμός ξεπερνάει την απόδοση των ομολόγων τους.
Αυτό αναφέρει ο αμερικανικός οίκος Phoenix Capital σε ανάλυσή του, η οποία δηλώνει έκπληκτη από το εύρημα, ότι ομόλογα αξίας πάνω από 7 τρισ. δολάρια ΗΠΑ καταγράφουν αυτήν την περίοδο αρνητικές αποδόσεις σε ονομαστικούς όρους.
Αρνητική απόδοση σε κρατικά ομόλογα σημαίνει πρακτικά, ότι οι επενδυτές «πληρώνουν τόκο» στο κράτος-εκδότη για να διακρατούν ομόλογά του.
Από την πλευρά τους, κάποιες μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν καταστήσει αρνητικά τα επιτόκιά τους, έχοντας εφαρμόσει και μεγάλα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η στρατηγική τους δεν αποδίδει και η Phoenix Capital εκτιμά ότι δεν αποκλείεται το επόμενο βήμα τόνωσης του πληθωρισμού και της ανάπτυξης να είναι η διάθεση μετρητών στους πολίτες μέσω διαφόρων φορέων, αλλά και η επιβολή ενός «φόρου διακράτησης» μετρητών από τις κεντρικές τράπεζες, με την ένοια ότι σε περίπτωση διακράτησής μετρητών για χρονική περίοδο μεγαλύτερη της προκαθορισμένης, τότε θα μπορούσε να επιβάλλεται φόρος σε αυτά ως «πρόστιμο» μη ανάλωσης αυτών.
Μετά από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης 3 τρισ. δολαρίων ΗΠΑ από τη Fed, το οποίο δεν κατάφερε να τονώσει τις καταναλωτικές δαπάνες και την οικονομική ανάπτυξη, η κεντρική τράπεζα του δολαρίου δεν αποκλείεται να στραφεί σε αντίστοιχες πολιτικές ως μια έσχατη λύση υποχρέωσης των μετρητών σε κυκλοφορία, με την ελπίδα τόνωσης του πληθωρισμού και της ανάπτυξης.
Phoenix Capital: Οι κεντρικές τράπεζες έχουν ξεκινήσει διαρκή πόλεμο κατά των μετρητών
Ιστορικά, ένα από τα ασφαλέστερα πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε επενδυτής όταν οι αγορές αρχίζουν να καταρρέουν είναι να στραφεί στα μετρητά.
Καθώς η παλαιά παροιμία λέει, σε περιόδους αποπληθωρισμού, «τα μετρητά είναι ο βασιλιάς» το γνωστό cash is king αναφέρει σε ανάλυση της η Phoenix Capital που παρουσιάζει το bankingnews.
Τα μετρητά είναι ένα ασφαλές καταφύγιο.
Βέβαια σε επίπεδο απόδοσης το 1% ή 2% των μετρητών ωχριά εμπρός σε άλλες επενδύσεις σε θετικές περιόδους, ωστόσο σε περιόδους bear market πάντα τα μετρητά είναι το ασφαλές καταφύγιο.
Ωστόσο, στο σημερινό κόσμο που βασίζεται στον Κεντρικό Σχεδιασμό των Κεντρικών Τραπεζών….τα μετρητά αποτελούν ένα πραγματικό πρόβλημα για τις κεντρικές τράπεζες.
Ο λόγος σχετίζεται με την δομή του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
1)Τα συνολικά τραπεζογραμμάτια και κέρματα σε φυσική μορφή π.χ. στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ είναι λίγο πάνω από 1,36 τρισεκ. δολάρια.
2) Όταν συμπεριληφθούν και τα χρήματα που είναι τοποθετημένα σε βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμων λογαριασμούς, τότε φθάνουν τα 10 τρισεκ. δολάρια στις ΗΠΑ.
3) Τα επενδεδυμένα χρήματα στο χρηματιστήριο των ΗΠΑ (μετοχές σε εισηγμένες εταιρείες) είναι πάνω από 20 τρισεκ. δολάρια.
4) Η αγορά ομολόγων των ΗΠΑ (χρήματα που έχουν δανείσει σε επιχειρήσεις, δημοτικές αρχές, περιφερειακές κυβερνήσεις, και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση) είναι περίπου 38 τρισεκ. δολάρια.
5) Η συνολική πιστωτική αγορά (στεγαστικά δάνεια, εξασφαλισμένα ομόλογα, junk ομόλογα και άλλα) είναι ακόμη περισσότερα 58,7 τρισεκ. δολάρια.
6) Η άναρχη εξωχρηματιστηριακή αγορά των παραγώγων τραπεζών και επιχειρήσεων φθάνει τα 220 τρισεκ δολάρια.
Με βάση αυτά τα στοιχεία προκύπτει ότι το φυσικό χρήμα σε κυκλοφορία δεν υπερβαίνει το 1,5% του χρήματος που βρίσκεται σε άλλες μορφές.
Φυσικά, στην Wall Street θα υποστηρίξουν ότι η αγορά παραγώγων εμπεριέχει πλασματική αξία και δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στην έννοια χρήμα.
Ωστόσο, ακόμη και αν αφαιρέσουμε τα παράγωγα από το μίγμα, πάλι τα μετρητά στην φυσική τους μορφή είναι ελάχιστα.
Με απλά λόγια, η συντριπτική πλειοψηφία του πλούτου στις ΗΠΑ είναι στην πραγματικότητα ψηφιακός πλούτος που κινείται από τράπεζα σε τράπεζα, χωρίς ποτέ να μετατραπεί σε πραγματικό φυσικό χρήμα.
Σε ότι αφορά τις Κεντρικές Τράπεζες, το γεγονός ότι το φυσικό χρήμα είναι πολύ μικρό μέρος του πλούτου είναι πολύ θετικό.
Εάν οι επενδυτές / καταθέτες προσπαθούσαν να μετατρέψουν ακόμα και ένα μικρό μέρος αυτού του «πλούτου» σε φυσικό χρήμα το σύστημα θα κατέρρεε.
Ως μέτρο σύγκρισης θα αναφέρουμε το υπάρχον οικονομικό σύστημα που βασίζεται στο χρέος.
Το σημείο αναφοράς για "μηδενικό κίνδυνο" σε αυτό το σύστημα δεν είναι τα πραγματικά μετρητά, αλλά τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα.
Η βασική ανησυχία στις κεντρικές τράπεζες π.χ. το 2008 ήταν μήπως υπάρξει φυγή των επενδυτών από το ψηφιακό πλούτο στα φυσικά μετρητά.
Αυτό συνέβη όταν καταθέτες προσπάθησαν να τραβήξουν 500 δις δολάρια από αμοιβαία κεφάλαια της χρηματαγοράς.
Επειδή ο κίνδυνος είναι πάντα υπαρκτός, οι παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες συνειδητοποίησαν ότι ο χειρότερος εφιάλτης τους θα μπορούσε στην πραγματικότητα να γίνει μια πραγματικότητα:
Εάν ένα σημαντικό ποσοστό των επενδυτών / καταθετών αποφάσιζε να μετατρέψει το "πλούτο" του σε μετρητά (ιδίως φυσικά μετρητά) το όλο σύστημα θα κατέρρεε.
Ως αποτέλεσμα αυτού, είναι ότι σχεδόν κάθε νομισματική δράση που αναλαμβάνει η Fed έχει ως στόχο να αναγκάσει τους επενδυτές να απομακρυνθούν από τα μετρητά.
Η πιο προφανής κίνηση ήταν να μειώσει τα επιτόκια στο 0,25%, καθιστώντας την απόδοση των μετρητών σχεδόν μηδενική.
Επίσης και τα διάφορα QE προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης έχουν παρόμοιους στόχους:
να αναγκάσουν τους επενδυτές να απομακρυνθούν από τα μετρητά, ιδιαίτερα τα φυσικά μετρητά.
Τα οικονομικά μοντέλα της Fed προέβλεψαν ότι αν οι επενδυτές στραφούν στις μετοχές και στα ομόλογα, η οικονομία θα ανακάμψει.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες μετρήσεις, δείχνουν ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι στάσιμη για αρκετά χρόνια τώρα, αν ληφθεί υπόψη ότι έχουν προηγηθεί πολλού γύροι ποσοτικής χαλάρωσης.
Η Fed και άλλες κεντρικές τράπεζες αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν το 2008 με πολύ χρήμα.
Στόχος ήταν να μετατρέψουν σε σκουπίδια τα μετρητά και να οδηγήσουν το χρήμα σε ομόλογα και μετοχές.
Αλλά αυτές οι πολιτικές έχουν αποτύχει να δημιουργήσουν ανάπτυξη.
Αντί να παραδεχθούν ότι είναι εντελώς λάθος αυτές οι πολιτικές, οι κεντρικές τράπεζες επιστρατεύουν όλο και πιο ακραία μέτρα για να καταστρέψει τα μετρητά.
Πάνω από το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ σήμερα βρίσκεται τοποθετημένο σε ομόλογα με αρνητική απόδοση.
Αυτή είναι μόνο η αρχή μιας πολύ ευρύτερης στρατηγικής της κήρυξης του πολέμου στα μετρητά.
Η Fed ήδη έχει καταστρώσει ένα σχέδιο να ελαχιστοποιήσει ακόμη περισσότερο τα μετρητά.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρει ο αμερικανικός οίκος Phoenix Capital σε ανάλυσή του, η οποία δηλώνει έκπληκτη από το εύρημα, ότι ομόλογα αξίας πάνω από 7 τρισ. δολάρια ΗΠΑ καταγράφουν αυτήν την περίοδο αρνητικές αποδόσεις σε ονομαστικούς όρους.
Αρνητική απόδοση σε κρατικά ομόλογα σημαίνει πρακτικά, ότι οι επενδυτές «πληρώνουν τόκο» στο κράτος-εκδότη για να διακρατούν ομόλογά του.
Από την πλευρά τους, κάποιες μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν καταστήσει αρνητικά τα επιτόκιά τους, έχοντας εφαρμόσει και μεγάλα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η στρατηγική τους δεν αποδίδει και η Phoenix Capital εκτιμά ότι δεν αποκλείεται το επόμενο βήμα τόνωσης του πληθωρισμού και της ανάπτυξης να είναι η διάθεση μετρητών στους πολίτες μέσω διαφόρων φορέων, αλλά και η επιβολή ενός «φόρου διακράτησης» μετρητών από τις κεντρικές τράπεζες, με την ένοια ότι σε περίπτωση διακράτησής μετρητών για χρονική περίοδο μεγαλύτερη της προκαθορισμένης, τότε θα μπορούσε να επιβάλλεται φόρος σε αυτά ως «πρόστιμο» μη ανάλωσης αυτών.
Μετά από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης 3 τρισ. δολαρίων ΗΠΑ από τη Fed, το οποίο δεν κατάφερε να τονώσει τις καταναλωτικές δαπάνες και την οικονομική ανάπτυξη, η κεντρική τράπεζα του δολαρίου δεν αποκλείεται να στραφεί σε αντίστοιχες πολιτικές ως μια έσχατη λύση υποχρέωσης των μετρητών σε κυκλοφορία, με την ελπίδα τόνωσης του πληθωρισμού και της ανάπτυξης.
Phoenix Capital: Οι κεντρικές τράπεζες έχουν ξεκινήσει διαρκή πόλεμο κατά των μετρητών
Ιστορικά, ένα από τα ασφαλέστερα πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε επενδυτής όταν οι αγορές αρχίζουν να καταρρέουν είναι να στραφεί στα μετρητά.
Καθώς η παλαιά παροιμία λέει, σε περιόδους αποπληθωρισμού, «τα μετρητά είναι ο βασιλιάς» το γνωστό cash is king αναφέρει σε ανάλυση της η Phoenix Capital που παρουσιάζει το bankingnews.
Τα μετρητά είναι ένα ασφαλές καταφύγιο.
Βέβαια σε επίπεδο απόδοσης το 1% ή 2% των μετρητών ωχριά εμπρός σε άλλες επενδύσεις σε θετικές περιόδους, ωστόσο σε περιόδους bear market πάντα τα μετρητά είναι το ασφαλές καταφύγιο.
Ωστόσο, στο σημερινό κόσμο που βασίζεται στον Κεντρικό Σχεδιασμό των Κεντρικών Τραπεζών….τα μετρητά αποτελούν ένα πραγματικό πρόβλημα για τις κεντρικές τράπεζες.
Ο λόγος σχετίζεται με την δομή του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
1)Τα συνολικά τραπεζογραμμάτια και κέρματα σε φυσική μορφή π.χ. στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ είναι λίγο πάνω από 1,36 τρισεκ. δολάρια.
2) Όταν συμπεριληφθούν και τα χρήματα που είναι τοποθετημένα σε βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμων λογαριασμούς, τότε φθάνουν τα 10 τρισεκ. δολάρια στις ΗΠΑ.
3) Τα επενδεδυμένα χρήματα στο χρηματιστήριο των ΗΠΑ (μετοχές σε εισηγμένες εταιρείες) είναι πάνω από 20 τρισεκ. δολάρια.
4) Η αγορά ομολόγων των ΗΠΑ (χρήματα που έχουν δανείσει σε επιχειρήσεις, δημοτικές αρχές, περιφερειακές κυβερνήσεις, και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση) είναι περίπου 38 τρισεκ. δολάρια.
5) Η συνολική πιστωτική αγορά (στεγαστικά δάνεια, εξασφαλισμένα ομόλογα, junk ομόλογα και άλλα) είναι ακόμη περισσότερα 58,7 τρισεκ. δολάρια.
6) Η άναρχη εξωχρηματιστηριακή αγορά των παραγώγων τραπεζών και επιχειρήσεων φθάνει τα 220 τρισεκ δολάρια.
Με βάση αυτά τα στοιχεία προκύπτει ότι το φυσικό χρήμα σε κυκλοφορία δεν υπερβαίνει το 1,5% του χρήματος που βρίσκεται σε άλλες μορφές.
Φυσικά, στην Wall Street θα υποστηρίξουν ότι η αγορά παραγώγων εμπεριέχει πλασματική αξία και δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στην έννοια χρήμα.
Ωστόσο, ακόμη και αν αφαιρέσουμε τα παράγωγα από το μίγμα, πάλι τα μετρητά στην φυσική τους μορφή είναι ελάχιστα.
Με απλά λόγια, η συντριπτική πλειοψηφία του πλούτου στις ΗΠΑ είναι στην πραγματικότητα ψηφιακός πλούτος που κινείται από τράπεζα σε τράπεζα, χωρίς ποτέ να μετατραπεί σε πραγματικό φυσικό χρήμα.
Σε ότι αφορά τις Κεντρικές Τράπεζες, το γεγονός ότι το φυσικό χρήμα είναι πολύ μικρό μέρος του πλούτου είναι πολύ θετικό.
Εάν οι επενδυτές / καταθέτες προσπαθούσαν να μετατρέψουν ακόμα και ένα μικρό μέρος αυτού του «πλούτου» σε φυσικό χρήμα το σύστημα θα κατέρρεε.
Ως μέτρο σύγκρισης θα αναφέρουμε το υπάρχον οικονομικό σύστημα που βασίζεται στο χρέος.
Το σημείο αναφοράς για "μηδενικό κίνδυνο" σε αυτό το σύστημα δεν είναι τα πραγματικά μετρητά, αλλά τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα.
Η βασική ανησυχία στις κεντρικές τράπεζες π.χ. το 2008 ήταν μήπως υπάρξει φυγή των επενδυτών από το ψηφιακό πλούτο στα φυσικά μετρητά.
Αυτό συνέβη όταν καταθέτες προσπάθησαν να τραβήξουν 500 δις δολάρια από αμοιβαία κεφάλαια της χρηματαγοράς.
Επειδή ο κίνδυνος είναι πάντα υπαρκτός, οι παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες συνειδητοποίησαν ότι ο χειρότερος εφιάλτης τους θα μπορούσε στην πραγματικότητα να γίνει μια πραγματικότητα:
Εάν ένα σημαντικό ποσοστό των επενδυτών / καταθετών αποφάσιζε να μετατρέψει το "πλούτο" του σε μετρητά (ιδίως φυσικά μετρητά) το όλο σύστημα θα κατέρρεε.
Ως αποτέλεσμα αυτού, είναι ότι σχεδόν κάθε νομισματική δράση που αναλαμβάνει η Fed έχει ως στόχο να αναγκάσει τους επενδυτές να απομακρυνθούν από τα μετρητά.
Η πιο προφανής κίνηση ήταν να μειώσει τα επιτόκια στο 0,25%, καθιστώντας την απόδοση των μετρητών σχεδόν μηδενική.
Επίσης και τα διάφορα QE προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης έχουν παρόμοιους στόχους:
να αναγκάσουν τους επενδυτές να απομακρυνθούν από τα μετρητά, ιδιαίτερα τα φυσικά μετρητά.
Τα οικονομικά μοντέλα της Fed προέβλεψαν ότι αν οι επενδυτές στραφούν στις μετοχές και στα ομόλογα, η οικονομία θα ανακάμψει.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες μετρήσεις, δείχνουν ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι στάσιμη για αρκετά χρόνια τώρα, αν ληφθεί υπόψη ότι έχουν προηγηθεί πολλού γύροι ποσοτικής χαλάρωσης.
Η Fed και άλλες κεντρικές τράπεζες αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν το 2008 με πολύ χρήμα.
Στόχος ήταν να μετατρέψουν σε σκουπίδια τα μετρητά και να οδηγήσουν το χρήμα σε ομόλογα και μετοχές.
Αλλά αυτές οι πολιτικές έχουν αποτύχει να δημιουργήσουν ανάπτυξη.
Αντί να παραδεχθούν ότι είναι εντελώς λάθος αυτές οι πολιτικές, οι κεντρικές τράπεζες επιστρατεύουν όλο και πιο ακραία μέτρα για να καταστρέψει τα μετρητά.
Πάνω από το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ σήμερα βρίσκεται τοποθετημένο σε ομόλογα με αρνητική απόδοση.
Αυτή είναι μόνο η αρχή μιας πολύ ευρύτερης στρατηγικής της κήρυξης του πολέμου στα μετρητά.
Η Fed ήδη έχει καταστρώσει ένα σχέδιο να ελαχιστοποιήσει ακόμη περισσότερο τα μετρητά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών